Reporterka śledcza, Harper McClain, zaangażowała się w sprawę morderstwa do złudzenia przypominającego zdarzenie z jej przeszłości.

Piętnaście lat wcześniej dwunastoletnia Harper znalazła w domu zwłoki swojej matki.
Czy obie sprawy są ze sobą powiązane?

Książka ma ponad 400 stron, ale akcja dzieje się dopiero od ok. 300. Wcześniej są przemyślenia głównej bohaterki, dzieje się to wszystko bez pośpiechu, w międzyczasie przerywałam i sięgałam po inne książki. Wydaje się po prostu zbyt rozwlekła.
Wątek kryminalny sam w sobie świetny. Skupienie się wyłącznie na nim na pewno zwiększyłoby moją ocenę tej książki.

Reporterka śledcza, Harper McClain, zaangażowała się w sprawę morderstwa do złudzenia przypominającego zdarzenie z jej przeszłości.

Piętnaście lat wcześniej dwunastoletnia Harper znalazła w domu zwłoki swojej matki.
Czy obie sprawy są ze sobą powiązane?

Książka ma ponad 400 stron, ale akcja dzieje się dopiero od ok. 300. Wcześniej są przemyślenia głównej bohaterki,...

Wydaje się zbyt rozwlekła. Jest wiele wątków, które są niepotrzebne. Za to inne wątki, które dodały by dynamizmu i tajemniczości są zbyt krótkie.
Czyta się dobrze, ale książka wymagałaby dopracowania.

Wydaje się zbyt rozwlekła. Jest wiele wątków, które są niepotrzebne. Za to inne wątki, które dodały by dynamizmu i tajemniczości są zbyt krótkie.
Czyta się dobrze, ale książka wymagałaby dopracowania.

Nie jest to literatura najwyższych lotów, ale całkiem przyjemnie się ją czytało. Zakończenie dość oczywiste od pewnego momentu, kilka wątków nie zostało dokończonych, ale sama fabuła i styl jest ok, na tyle, że sięgnę po inne pozycje tej autorki.

Nie jest to literatura najwyższych lotów, ale całkiem przyjemnie się ją czytało. Zakończenie dość oczywiste od pewnego momentu, kilka wątków nie zostało dokończonych, ale sama fabuła i styl jest ok, na tyle, że sięgnę po inne pozycje tej autorki.

Wartka, ciekawa akcja, wątek kryminalny niebanalny. Czyta się lekko i szybko. Bez wątpienia sięgnę po inne książki tej autorki.

Wartka, ciekawa akcja, wątek kryminalny niebanalny. Czyta się lekko i szybko. Bez wątpienia sięgnę po inne książki tej autorki.

Książka liczy ponad 450 stron. Trudno się było na początku zaangażować. Czytałam niespiesznie, w międzyczasie sięgałam po inne lektury. Wracałam do Harper, która ma charakterek, jest uparta i nie łatwo ją zniechęcić. Jest też sprytna, czasem łamie zasady i ma dużo empatii. Takie bohaterki budzą moją sympatię.
No i przez ten swój charakterek nieźle nabroiła.
Mordercę wytypowałam bezbłędnie na długo przed sceną finałową. Koniec trochę rozczarował naiwnością zdarzeń.
Nie wszystkie tajemnice zostały rozwikłane, więc autorka uraczyła nas zakończeniem otwartym.
Chociaż polubiłam główną bohaterkę tej powieści, to uważam, że kreacja Harper McClain, dziennikarki śledczej z trudnym charakterem, nie dorównuje swojej starszej koleżance Annice Bengzton stworzonej przez szwedzką królową kryminałów Lise Marklund.

Książka liczy ponad 450 stron. Trudno się było na początku zaangażować. Czytałam niespiesznie, w międzyczasie sięgałam po inne lektury. Wracałam do Harper, która ma charakterek, jest uparta i nie łatwo ją zniechęcić. Jest też sprytna, czasem łamie zasady i ma dużo empatii. Takie bohaterki budzą moją sympatię.
No i przez ten swój charakterek nieźle nabroiła.
Mordercę...

O mój boże, jakie to było dobre! Dawno już tak mocno nie zaangażowałam się w żaden kryminał, a tutaj nie mogłam się kompletnie oderwać. Na jej plus działa również to, że chciałam razem z Harper rozwiązywać sprawę i cały czas gdzieś w tle analizowałam to, co już wiem i podejrzewałam wszystkich, a nie lubię tego robić. Nie lubię bawić się w detektywa, lubię dawać wodzić się za nos, dlatego tym bardziej mnie to zaskoczyło.

Mega polubiłam bohaterów, nie znalazłam żadnej osoby, którą z miejsca bym znienawidziła albo by mnie wkurzała, a to się ceni mocno. Jedyne, co mi się nie podobało to dosłownie sama końcówka i wyjaśnienie, dlaczego morderca tak postąpił - to było niefajne i bardzo rozczarowujące. Mam ochotę już od razu wpaść w drugi tom, biorąc pod uwagę to, co wiemy i to, jak bardzo jestem tą historią podekcytowana!

O mój boże, jakie to było dobre! Dawno już tak mocno nie zaangażowałam się w żaden kryminał, a tutaj nie mogłam się kompletnie oderwać. Na jej plus działa również to, że chciałam razem z Harper rozwiązywać sprawę i cały czas gdzieś w tle analizowałam to, co już wiem i podejrzewałam wszystkich, a nie lubię tego robić. Nie lubię bawić się w detektywa, lubię dawać wodzić się...

Dziwna książka. Czytałam ją z pewnym przymusem. Na początku dość mnie nudziła, a potem wciągnęła. I do końca nie rozumiałam dlaczego istnieje zasada, że policjant nie może być partnerem dziennikarki. Pierwszy raz z czymś się spotkałam.A zakończenie dość zaskakuje.

Dziwna książka. Czytałam ją z pewnym przymusem. Na początku dość mnie nudziła, a potem wciągnęła. I do końca nie rozumiałam dlaczego istnieje zasada, że policjant nie może być partnerem dziennikarki. Pierwszy raz z czymś się spotkałam.A zakończenie dość zaskakuje.

Ta teoria, że morderca chciał być jak Niewidzialny Człowiek mocno beznadziejna 😒
Czytałam już podobne, dużo lepsze książki.

Ta teoria, że morderca chciał być jak Niewidzialny Człowiek mocno beznadziejna 😒
Czytałam już podobne, dużo lepsze książki.

📖🐲
Zasadniczo mi się podobała i intryga nie była zła, ale moim zdaniem książka by zyskała, gdyby trochę ją bardziej skondensować. Miałam moment, kiedy już ciężko mi było czekać na finał po bezowocnym kręceniu się Harper w kółko za swoim ogonem. Nie podoba mi się natomiast ostatni sprawiedliwy Luke, który stosuje taktykę hot and cold w najgorszej postaci, a panna oczywiście usycha z tęsknoty. Takim toksycznym bohaterom męskim, którzy szantażem emocjonalnym próbują wymusić pewne zachowania i stosują podwójne standardy do siebie i do partnerki, mówimy stanowcze nie. Ale na drugi tom chyba się skuszę, bo sama Harper nie jest mimozą, ale twardą dziewczyną, która i tak zrobi po swojemu. Ode mnie 7/10.

📖🐲
Zasadniczo mi się podobała i intryga nie była zła, ale moim zdaniem książka by zyskała, gdyby trochę ją bardziej skondensować. Miałam moment, kiedy już ciężko mi było czekać na finał po bezowocnym kręceniu się Harper w kółko za swoim ogonem. Nie podoba mi się natomiast ostatni sprawiedliwy Luke, który stosuje taktykę hot and cold w najgorszej postaci, a panna oczywiście...

Akcja zaczyna się dopiero od jakiejś 290 strony. Przez wszystkie poprzednie główna bohaterka ciągle przeżywa fakt, że sprawa morderstwa jest podobna do morderstwa jej matki i dzieli się tym z kolejnymi osobami.

Akcja zaczyna się dopiero od jakiejś 290 strony. Przez wszystkie poprzednie główna bohaterka ciągle przeżywa fakt, że sprawa morderstwa jest podobna do morderstwa jej matki i dzieli się tym z kolejnymi osobami.