Nie spodziewałam się wiele po tej książce, po przeczytaniu opisu nawet nie zawracałam sobie nią głowy, ale że cudem pojawiła się w bibliotece, taka nowa i pachnąca to nie mogłam się oprzeć żeby jej nie wziąć.
A teraz bardzo się z tego cieszę, bo książka naprawdę mi się podobała :D
Od razu zaznaczam że jest to typ bardzo lekkiej literatury, nie wymagającej od czytelnika jakiegokolwiek myślenia, ale za to pełna humoru i po prostu umilająca czas. Do tego bardzo baśniowa. Trudno czegoś tak uroczego nie polubić ;)
"Taka sobie wróżka" to historia 16 letniej Savanny, dziewczyny która uwielbia chłopaków, kocha zakupy i raczej nie grzeszy zapałem do nauki. Po prostu popularna, amerykańska nastolatka, mająca najprzystojniejszego chłopaka w szkole. Typowe.
Szczęście dziewczyny kończy się kiedy jej chłopak zakochuje się w jej siostrze, nasza "urocza" para zrywa, Savanna popada w rozpacz i takim sposobem dostaje z przydziału wróżkę która ma spełnić jej 3 życzenia. Na razie historia wygląda tragicznie, wiem, ale wierzcie mi, później robi się ciekawie.
Bo nasza dobra wróżka okazuje się jeszcze gorsza od Savanny. Życzenia nadinterpretuje w taki sposób, że zamiast spełnienia marzeń przenoszą Savannę do średniowiecza, zamieniając ją w główną bohaterkę bajek i to w tym najgorszym momencie kiedy np. Kopciuszek sprząta po siostrach i nawet nie myśli że kiedyś odbędzie się bal, a jeśli nawet, to i tak książę okazuje się tyranem i zapatrzonym w siebie gogusiem; Śnieżka nawet jeszcze nie dostała zatrutego jabłka i musi się męczyć ze zgrają krasnoludków które mają ją za kompletna idiotkę.
O tak, bajka o Śnieżce to zdecydowanie najśmieszniejsza część tej książki, jej interpretacja przez autorkę sprawiła że przez pół godziny, czytając, płakałam ze śmiechu do tego stopnia, że przez łzy przestałam widzieć tekst.
Uczestnictwo w bajkach nie jest jednak główną częścią tej książki, trzecie życzenie Savanny, wypowiedziane już bardzo dokładnie, żeby dla wróżki wszystko było jasne sprawia że w kłopoty wpada jej kolega ze szkoły, dziewczyna czując się odpowiedzialna za poczynania nierozsądnej wróżki próbuje mu pomóc i po raz trzeci powraca do średniowiecza żeby przeżyć przygody jakich nigdy się nie spodziewała. W tym czasie bohaterka uświadamia sobie co tak naprawdę liczy się w życiu, a mianowicie nie tylko uroda i podziw koleżanek, ale przede wszystkim rozum i inteligencja. I oczywiście, jako ze książka to taka typowa komedia romantyczna, Savanna odkrywa prawdziwą miłość.
Książkę polecam osobom które lubią od czasu do czasu przeczytać sobie taką bajkę gdzie wszystko szczęśliwie się kończy, dużo się dzieje, ale ostatecznie kłopoty się rozwiązują i księżniczka z księciem żyją długo i szczęśliwie.
Żeby na jeden dzień zapomnieć o całym otaczającym nas świecie "Taka sobie wróżka" jest idealna ;)

Nie spodziewałam się wiele po tej książce, po przeczytaniu opisu nawet nie zawracałam sobie nią głowy, ale że cudem pojawiła się w bibliotece, taka nowa i pachnąca to nie mogłam się oprzeć żeby jej nie wziąć.
A teraz bardzo się z tego cieszę, bo książka naprawdę mi się podobała :D
Od razu zaznaczam że jest to typ bardzo lekkiej literatury, nie wymagającej od czytelnika...