Powiem szczerze, po kolejną cześć Domu Nocy sięgnęłam z dwóch powodów, mianowicie na razie nie mogę pozwolić sobie na kupno następnych tomów "Wampirów z Morganville" (które - po raz kolejny - bezsprzecznie zawładnęły moim sercem) oraz z powodu braku czasu. Po prostu podczas trwania roku akademickiego trudno znaleźć dłuższą chwilę wolnego, dlatego wybieram wtedy pozycje bardziej "lightowe". Zazwyczaj czyta się je bardzo szybko, dlatego nie odbywa się to kosztem nauki (czy innych obowiązków).
Na początku ciężko mi było przyzwyczaić się do innego sposobu pisania. Autorka WzM rozwinęła się pod tym względem, a i przedtem było już dobrze, a w "Osaczonej" jest jednak styl bardziej czytelny dla nastolatków. Czytając tą powieść, czułam się staro. ;) Moim zdaniem ta seria jest odpowiednia bardziej dla przedziału wiekowego 12-16 (kiedy czytałam 1. część, byłam właśnie na skraju tego przedziału, dlatego pewnie byłam wtedy zakochana w tej serii).
Co do fabuły, jest ona strasznie rozwleczona. Autorki rozciągnęły ją do granic możliwości (jedynie 2 dni zostały przedstawione). Ale nawiązanie do legend Czirokezów nadal wychodzi im zgrabnie. Połączenie tego, religii chrześcijańskiej i magi wypada przekonywająco.
Podoba mi się również ukazanie przyjaźni głównych bohaterów i wiary, jaką dysponuje Zoey w stosunku do swoich bliskich jak i bogi nocy Nyks.
Powieść momentami jest zabawna, co również działa na jej korzyść.
Ogólnie miło się czyta tą serię. Na wieczory jest to książka w sam raz, ale tylko dla fanów, którzy przymkną oko na (zbyt liczne) miłosne "podboje" Zoey, niekiedy infantylne zachowania bohaterów czy słabe opisy (czasami i dialogi).

Powiem szczerze, po kolejną cześć Domu Nocy sięgnęłam z dwóch powodów, mianowicie na razie nie mogę pozwolić sobie na kupno następnych tomów "Wampirów z Morganville" (które - po raz kolejny - bezsprzecznie zawładnęły moim sercem) oraz z powodu braku czasu. Po prostu podczas trwania roku akademickiego trudno znaleźć dłuższą chwilę wolnego, dlatego wybieram wtedy pozycje...