Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli masz dobrych przyjaciół,bez względu na to jak życie bywa do dupy,oni sprawiają,że się śmiejesz.

Wiara to pierwszy krok.Czyn to drugi

- Życie to nie bajka, Heath! Nie ma gwarancji szczęśliwego zakończenia - zniecierpliwiłam się.
- Nie potrzebuję gwarancji. Wystarczy, że będę miał ciebie.

Jakbyśmy znowu byli na ciasnym zapleczu sali gimnastycznej, usłyszałam własny głos mówiący: "Moje serce należy do Ciebie", i jego odpowiedź: "W takim razie lepiej, żebyśmy oboje byli bezpieczni. Trudno żyć bez serca.

Miałam ochotę wymachiwać rękami i wrzeszczeć: Mam siedemnaście lat! Nie mogę uratować świata. - Nie umiem nawet równolegle parkować.

Czasami najbliżsi ludzie zdradzają, a własny dom przestaje być miejscem, gdzie możemy być szczęśliwi

Życie to nie bajka, nie ma gwarancji szczęśliwego zakończenia.

Blizny wojenne dobra przeciw złu mają unikatowe piękno na swój sposób"powiedziała Lenobia.
Podskoczyłam stała blisko mnie i nie słyszałam jej nadejścia.Spojrzałam na nią spokojnie .Była bezwzględnie perfekcyjna,całkowicie bez żadnej blizny i piękna,,To brzmi ładnie w teorii,ale kiedy blizny należą do Ciebie ,rzeczywistość jest inna niż w teorii

Ból jest dobry, myślałam. Skoro boli, to znaczy, że wciąż żyję.

Wszyscy mamy w sobie pierwiastek zła i wszyscy wybieramy, czy mu się poddać, czy z nim walczyć. [...] Dla nikogo z nas to nie jest to samo. Niektórzy muszą decydować jedynie o tym, czy pośpią sobie dłużej i nie pójdą na pierwszą lekcję, czy też podniosą tyłek z łóżka i ruszą do szkoły. Innym jest trudniej: muszą na przykład zdecydować, czy iść na odwyk i zerwać z prochami, czy też zrezygnować i wciąż ćpać. Tobie może być jeszcze trudniej: może musisz podjąć decyzję, czy walczyć o swoje człowieczeństwo, czy też poddać się ciemności i być potworem. Ale to wciąż jest wybór. Twój wybór.

Kieruj się sercem i intuicją, a nie popełnisz błędu.

Odrętwienie było maską śmierci.

- Co ty wyprawiasz?
- Ślubuję ci. Wojownicy robią tak od wieków. Oddawali swoje ciało, serce i duszę w służbie swojej najwyższej kapłanki. Wiem, że wciąż jestem adeptem, ale sądzę, że można mnie już nazwać wojownikiem.
- No cóż, ja też jestem tylko adeptką, więc pasujemy do siebie - powiedziałam drżącym głosem, mrugając szybko,by powstrzymać napływające mi do oczu łzy.
- Czy przyjmujesz moje ślubowanie, pani?
- Stark, czy ty naprawdę rozumiesz, co robisz? - Słyszałam o ślubowaniu wojowników wobec najwyższej kapłanki. Taki wojownik często oddawał się jej w służbę na całe życie, bo śluby trudniej było zerwać niż Skojarzenie.
- Rozumiem. Dokonuje wyboru. Właściwego wyboru. Przekładam dobro ponad zło, światło ponad ciemność. Wybieram człowieczeństwo. Czy akceptujesz moje ślubowanie?
- Tak, Stark, akceptuje. I w imię Nyks przyjmuję cię do jej służby, a nie tylko do mojej, bo służąc mnie, służysz także jej.

-Więc to nie był żaden gang, tylko te całe kruki!
-Geniusz z ciebie - mruknął Erik