Boże! Co za zaskoczenie! Co za szok!

Po arcy-genialnym, zapierającym dech dziele "Wicehrabia Przepołowiony", po doprowadzeniu mnie do obłędu i pobiegnięciu skoro świt po następną książkę z serii okazuje się, że tym razem ten sam autor popełnia coś tak ciężkiego i bez polotu!
Czytałam i najpierw przecierałam oczy ze zdumienia, że to wyszło spod ręki jednego i tego samego człowieka, a potem padłam ze znudzenia trupem (znaczy zasnęłam z nudów).

A może coś ze mną nie tak? Może to kwestia tego, że zawsze książki o miłości uważałam za głupie i nie potrafiłam się nimi zachwycić, a to książka o miłości.

W każdym razie o ile Wicehrabia jest zabawną, inteligentną fraszką, która zachwyca, wciąga, uniemożliwia oderwanie się, bawi genialnym czarnym humorem i zaskakuje (o dziwo) najbardziej po przeczytaniu, to tu jest nudnawa, odrealniona, ciężko czytająca się opowieść z kosmosu, o rzeczach dla mnie zupełnie nie ważnych, gdzie po przeczytaniu 15 stron człowiek zasypia jak kamień. I to właśnie dobra strona książki - genialny lek nasenny jak trzeba wcześnie zasnąć.

Nie zniechęcę się jednak. I tak będę czytać wszystko tego autora, bo może trafię jeszcze na coś w stylu genialnej książki Wicehrabia przepołowiony ...

Zresztą w tej nierówności jest coś uroczego: to takie nudne być zawsze prymusem. W szkole zawsze miałam przedmioty, z których miałam same szóstki, a były takie przedmioty, których nie uczyłam się z natury, bo szkoda mi było na to czasu. Nie znoszę równości, a uwielbiam góry i doliny. A tu mamy Himalaje geniuszu i obok Rowy Mariańskie nudy. Czyli są góry i doliny i jest nutka ryzyka: bierzemy do ręki książkę geniusza i albo przeczytamy arcy-dzieło albo trafimy na zastrzyk nasenny :) Bo autor geniuszem jest, nie mam wątpliwości, tyle że czasem miał gorszy dzień. Ewentualnie jest też druga ewentualność, że ta książka jest tak inteligentna, że aż mnie przerosła :)

Boże! Co za zaskoczenie! Co za szok!

Po arcy-genialnym, zapierającym dech dziele "Wicehrabia Przepołowiony", po doprowadzeniu mnie do obłędu i pobiegnięciu skoro świt po następną książkę z serii okazuje się, że tym razem ten sam autor popełnia coś tak ciężkiego i bez polotu!
Czytałam i najpierw przecierałam oczy ze zdumienia, że to wyszło spod ręki jednego i tego samego...