Nowsze wydanie tej książki dokonało wydawnictwo Książnica i tam inne uwagi innych czytelników.
W opisie tomu podano, że wydano go w 1972 r. W przybliżeniu. To akurat błędne określenie, bo data się zgadza - tylko, że polskiego przekładu. Oryginał pojawił się na rynku wydawniczym Kanady w 1965 r. To ważne, bo od tego czasu pojawiło się wiele prac i przede mną leży nieco przestarzałe opracowanie. W dodatku z nieznanych powodów oryginalny tytuł (Zachodni wikingowie) zamieniono na "Wyprawy wikingów", co jest bardzo mylące. Autor bowiem skupił się na tych - znanych sobie - wyprawach Normanów, które dotarły do kontynentu amerykańskiego. Niewiele więc tu informacji o innych dokonaniach wikingów, nawet kolonizacja Islandii i Grenlandii stanowią temat ledwie zaznaczony. W dodatku autor skupił się na krótkim, bo trwającym od około 970 do 1007 r. okresie, inne wydarzenia traktując wyraźnie po macoszemu. Uzasadnił to dostępnością źródeł i zakresem tematycznym pracy.
Autor nie był zawodowym historykiem, ale praca jest napisana całkiem poprawnie. Wykorzystał do niej źródła lingwistyczne, głównie sagi, oraz wyniki badań terenowych, zwłaszcza archeologicznych. I tak powstała książka o dawnych Normanach w Grenlandii i Ameryce Północnej (tak brzmi podtytuł, który właściwie niemal wyjaśnia zakres pracy. Niemal, bo losy osadnictwa grenlandzkiego po 1007 r. prawie nie zostały zauważone.
Na dobrą sprawę mógłbym tu zakończyć opis dzieła. Warto jednak pokusić się o ocenę, czy tak dawna praca jest jeszcze coś warta. Nie czuję się kompetentny, by dokonać takiej oceny. Natomiast mogę zwrócić uwagę, że książka składa się z dwóch zasadniczych części. Pierwsza, to kilka rozdziałów opowieści snutej z wykorzystaniem sag i imaginacji autora, czyli próba rekonstrukcji wydarzeń, dość przejrzysta, a nawet miejscami przekonująca. Zapewne dziś nieco nieaktualna. I wydaje mi się, że choć pozornie ciekawsza, ma czytelnikowi mniej do zaoferowania. Część drugą stanowią aneksy i to zdecydowanie bardziej interesująca partia książki. Autor analizuje, rozważa, wyciąga wnioski, prowadzi badania, szuka odpowiedzi, tworzy i udowadnia hipotezy - czyli pokazuje warsztat badawczy. Abstrahując od skuteczności tych działań, same w sobie ukazują skomplikowaną pracę badawczą i żmudne szukanie prawdy. I to główna wartość tej książki.
Wydanie w serii ceramowskiej książki Mowata spowodowało konieczność dostosowania jej do innych pozycji serii. Ale można było umieścić tam dokładną mapę fizyczną tej części świata. Bo ten schematyczny obrazek, który zamieszczono, nie wystarcza czytelnikowi.
I jeszcze uwaga natury ogólnej. Amerykę odkrył Kolumb - tak czytamy w każdym podręczniku historii. Może należy zdefiniować słowo "odkrył". Bo tej (i wielu innych) lekturze pojawia się konstatacja, że długo wcześniej wiele ludów znało ten kontynent - nie tylko ludy autochtoniczne, jak Indianie i Inuici, ale także Celtowie, Normanowie, może Grecy i Fenicjanie, a w okresie wielkich wypraw geograficznych także Francuzi, Anglicy, Duńczycy i wielu innych. Może więc należy zweryfikować listę odkrywców?

Nowsze wydanie tej książki dokonało wydawnictwo Książnica i tam inne uwagi innych czytelników.
W opisie tomu podano, że wydano go w 1972 r. W przybliżeniu. To akurat błędne określenie, bo data się zgadza - tylko, że polskiego przekładu. Oryginał pojawił się na rynku wydawniczym Kanady w 1965 r. To ważne, bo od tego czasu pojawiło się wiele prac i przede mną leży nieco...