Urzekł mnie Nowy Orlean przedstawiony w tej książce.Podzielony na strefy,zamieszkiwane przez Kreolów,Amerykanów,Kwartetonów czy Irlandczyków.Jego kolory,smaki,zapachy...przelotne opady,wilgotność i duszący upał.Zupa gumbo sprzedawana na placu,zwyczaj dawania Lagnape,życie wyższych sfer i praca maluczkich...Wszystko jest opisane w sposób tak obrazowy,że zdaje się można by dotknąć,posmakować,potargować się podczas zakupów.Aż chciałabym tam być,zobaczyć Nowy Orlean sprzed lat...
Ciekawi bohaterowie ,tak głowni jak i poboczni.Valmont to główny bohater męski.Śfiniaczek jest z niego cudny.Prawda,że może denerwować swoim przekonaniem o własnej nieomylności,poza tym jego postępowanie w stosunku do Mary jest chamskie(np.przekręt ze ślubem),ale ma tez parę cech pozytywnych.Mnie zawiodło trochę zakończenie.Po całym zamieszaniu ze ślubem był bardzo z siebie zadowolony,bo ona to w końcu dziwka(oczywiście według niego)więc dostała to,na co według niego zasłużyła.A wszystko przez to,że za dobrze się z nią bawił.Gdy opowieść Mary okazała się prawdziwa wysłał do niej kilka listów(bodajże trzy),które ona zwróciła,nie otwierane.Potem sobie odpuścił.Nie próbował się z nią spotkać,czy w jakikolwiek inny sposób usprawiedliwić swoich poczynań,bo miał świadomość,że Mary mu nie uwierzy(nawet nie zadał sobie trudu,żeby ewentualnie zweryfikować swoje przekonania).Dalej grał rolę błazna,nie przejmującego się nikim i niczym,choć pod przykrywka pracował dla Podziemnego Pociągu.Gdy dopadła go choroba Mary go pielęgnowała,powiadomiona przez Cecile.On o tym nie wiedział.Był przekonany,że swoje wyzdrowienie zawdzięcza przyjaciółce z dzieciństwa.Później,gdy miał być przyłapany na próbie wywiezienia niewolników to również Mary go uratowała(powiadomiona o zdarzeniach przez Joshuę).Dostała się na jego statek i udawała,że razem z nim ucieka.Potem oczywiście się pogodzili,ale żadnego czołgania się z jego strony,czy przepraszania nie było...
Bohaterka to początkowo pierwsza naiwna,łatwo dająca się zwieść dziewczyna.Później ,gdy juz wszystko musi zawdzięczać sobie staje się prawdziwą,świadomą swoich zalet kobietą,potrafiącą walczyć o własne szczęście.
Fabuła książki może być dyskusogennna-można tu pogadać chociażby o pierwotnej głupocie czy naiwności Mary,o jej próbach dorobienia się,o voo-doo,zarazie,śfiniakowatym Valmoncie i jego postępowaniu wobec Mary...Jest też oczywiście wielopokoleniowa,mocno rozbudowana kreolska rodzina,jej wzajemne zależności i postrzeganie przez nich świata,no i historia pokoleń kobiet-przodkiń Mary.
Dla mnie jedna z ulubionych książek,taka ,do której często wracam,za każdym razem odnajdując w niej coś nowego...

Urzekł mnie Nowy Orlean przedstawiony w tej książce.Podzielony na strefy,zamieszkiwane przez Kreolów,Amerykanów,Kwartetonów czy Irlandczyków.Jego kolory,smaki,zapachy...przelotne opady,wilgotność i duszący upał.Zupa gumbo sprzedawana na placu,zwyczaj dawania Lagnape,życie wyższych sfer i praca maluczkich...Wszystko jest opisane w sposób tak obrazowy,że zdaje się można by...