Donald McCaig

Sięgając po te książkę sądziłam, że będzie łączyła się zarówno z ,,Przeminęło z wiatrem'' jak i ,,Scarlett''. Rozczarowałam się jednak, gdyż historia nie ma nic wspólnego z kontynuacją A. Ripley, a i pewne wątki odlegają od oryginału. Donald McCaig opisuje całą historię w zupełnie innym stylu. Gdyby nie retrospekcje, można by pomyśleć, że to zupełnie inna książka. Na plus historie z życia Rhetta i jego rodziny. Większość informacji podanych, a niewyjaśnionych w ,,Przeminęło z wiatrem'' uzupełnia powieść McCaiga. Można dowiedzieć się m. in. Dlaczego Rhett troszczy się o Belle, skąd wziął się na przyjęciu w Dwunastu Dębach i wiele więcej. Irytuje mnie postać Melanie, która zupełnie odbiega od pierwowzoru. Jakby to była inna osoba. U kilku innych bohaterów również można zauważyć spore zmiany. Ostatni list Melanie do Rosemary pokazuje jak to Mela wszystko wie i nie ukazuje pełni cierpienia Rhetta. To książka o nim więc autor mógłby pokazać historię śmierci małej Bonnie z perspektywy straty Rhetta, a nie opowiadań Melanie. Niemniej jednak miło mi było poznać jeszcze jedną historie dotyczącą mojej ulubionej literackiej pary.