W czerwcu przeczytałam dwa tomy innej powieści autorstwa Karola Brunscha - "Ojca i syna", opowiadającej o czasach Mieszka I i Bolesława Chrobrego, a raczej o relacji pomiędzy pierwszymi władcami naszego kraju. "Rok tysięczny" jest jej bezpośrednią kontynuacją.
Powieść obejmuje swoimi ramami czasowymi okres od 992(śmierć Mieszka I) do 1002 roku(zjazd w Marseburgu, będący początkiem wojny przyszłego króla Polski z księciem Henrykiem II). Bohaterów(Bolesława Chrobrego, Stoigniewa, syna Ścibora, czy też palatyna Jaskotela Awdańca[chyba tak go się odmienia]),czytelnicy poznali już w poprzednich powieściach. Jednak i bez tej znajomości jest się w stanie odnaleźć w treści powieści. Chrobry jest przedstawiony w książce jako sprawiedliwy polityk, który potrafi zjednać sobie wszystkich ludzi, urodzony wojownik, który nie oszczędza siebie w walce, surowy, ale sprawiedliwy. Po śmierci ojca zaczyna budować potężne państwo, rozszerzając jego granice oraz strefy wpływów. Jednocześnie stawał się coraz bardziej znaczącym władcą średniowiecznej Europy.
Dla wielu ówczesnych ludzi rok tysięczny miał być przepowiadanym końcem świata. Dla Bolesława Chrobrego okazał się okazją do zorganizowania niezapomnianego zjazdu dla władców innych państw (m.in. pruskiego cesarza Ottona III). W powieść zostały też wplecione losy Świętego Wojciecha, misjonarza, zabitego przez pogan, którego ciało wykupił Bolesław.

W czerwcu przeczytałam dwa tomy innej powieści autorstwa Karola Brunscha - "Ojca i syna", opowiadającej o czasach Mieszka I i Bolesława Chrobrego, a raczej o relacji pomiędzy pierwszymi władcami naszego kraju. "Rok tysięczny" jest jej bezpośrednią kontynuacją.
Powieść obejmuje swoimi ramami czasowymi okres od 992(śmierć Mieszka I) do 1002 roku(zjazd w Marseburgu, będący...

Polecam gorąco cały cykl Powieści Piastowskich. Wspaniała lekcja historii.

Polecam gorąco cały cykl Powieści Piastowskich. Wspaniała lekcja historii.

Tęskniłam za historycznymi powieściami. Zapomniałam jak to jest miło, cofnąć się w czasie, do innych problemów, innego świata. A Bunsch to klasyka gatunku, w moim przekonaniu. Podoba mi się kontynuacja rodu, od Mieszka, do Bolesława Chrobrego i kontynuacji dzieła ojca. Dodatkowym atutem jest fakt, że powieść nie skupia się jedynie na Bolesławie, ale również na postaciach pobocznych.

Tęskniłam za historycznymi powieściami. Zapomniałam jak to jest miło, cofnąć się w czasie, do innych problemów, innego świata. A Bunsch to klasyka gatunku, w moim przekonaniu. Podoba mi się kontynuacja rodu, od Mieszka, do Bolesława Chrobrego i kontynuacji dzieła ojca. Dodatkowym atutem jest fakt, że powieść nie skupia się jedynie na Bolesławie, ale również na postaciach...

Wciągająca i ciekawa powieść historyczna, opowiadająca o dążeniu Bolesława Chrobrego do stworzenia silnego państwa. Plusem jest duża ilość postaci historycznych, ciekawe postaci fikcyjne, opisy przyrody, wojen i innych wydarzeń, będących codziennością dla ówczesnych ludzi.
Wisienką na torcie jest dołączona historia obrony Niemczy, którą czyta się jednym tchem.
Polecam gorąco każdemu, kto lubi dobre książki historyczne, a tym bardziej tym, którzy interesują się burzliwymi początkami naszego kraju.

Wciągająca i ciekawa powieść historyczna, opowiadająca o dążeniu Bolesława Chrobrego do stworzenia silnego państwa. Plusem jest duża ilość postaci historycznych, ciekawe postaci fikcyjne, opisy przyrody, wojen i innych wydarzeń, będących codziennością dla ówczesnych ludzi.
Wisienką na torcie jest dołączona historia obrony Niemczy, którą czyta się jednym tchem.
Polecam...

Drugi tom trzeciej części piastowskiej sagi Bunscha ma nietypowego bohatera - św. Wojciecha mianowicie. Większość powieści stanowi opis jego losów, w którym Autor idzie zdaje się trop w trop za jakimś żywotem świętych (łącznie z cała masą cytatów z mów Wojciecha). Opowieść wiedzie z Pragi, gdzie Wojciech popada w konflikt z możną rodziną Wrszowców, przez Rzym aż do Prusów, gdzie ostatecznie świętego dosięgła pogańska włócznia.
Niestety, nie jest to rozwiązanie nadzwyczajnie dobre dla powieści - o ile pierwszy tom "Roku Tysięcznego" porywał rozmachem fabularnym i żywą akcją, drugi momentami przynudza. Bunsch pisze praktycznie hagiografię Wojciecha - aż zaczynam się obawiać "Imiennika", w którym zajmie się on Bolesławem Śmiałym, przy takim oddaniu Autora dla tradycji Kościoła Autor gotów wysadzić laurkę zdrajcy Stanisławowi.
Po śmierci świętego mamy jeszcze opis zjazdu gnieźnieńskiego, gdzie apoteoza Potęgi Państwa Polan i Wielkiego Bolesława zbliża Bunscha niebezpiecznie do bajd o Wielkiej Lechii - choć czyta się nieźle.
Na szczęście powieść kończy się efektownym epilogiem, gdzie Bolesław ucieka z pułapki zastawionej przez kolejnego cesarza niemieckiego, Henryka II, i jeszcze bardziej efektownym opowiadaniem "Obrona Niemczy".
Kapkę słabiej, niż cała seria, ale i tak - Bunsch to potęga. Mocno, a niesłusznie dziś zapomniany - może ktoś kiedyś, kombinując, jak tu nakręcić "patriotyczny" serial znajdzie te książki i będzie umiał sobie wyobrazić wielosezonową produkcję - powiedzmy "Piastowie". Byłby hit.

Drugi tom trzeciej części piastowskiej sagi Bunscha ma nietypowego bohatera - św. Wojciecha mianowicie. Większość powieści stanowi opis jego losów, w którym Autor idzie zdaje się trop w trop za jakimś żywotem świętych (łącznie z cała masą cytatów z mów Wojciecha). Opowieść wiedzie z Pragi, gdzie Wojciech popada w konflikt z możną rodziną Wrszowców, przez Rzym aż do Prusów,...

Ostatnio tak popularne są książki osadzone w historii. Odkrywamy historię śledząc sekrety i tajemnice fikcyjnych bohaterów z zaciekawieniem i zdziwieniem. Próbuję nadrobić czas i sprawdzam naszych polskich pisarzy . Na razie lektura sprawia mi trochę trudu , chociaz czasami potrafi wciągnąć. W drugiej części Roku Tysięcznego opis obrony Niemczy całkiem dobry.

Ostatnio tak popularne są książki osadzone w historii. Odkrywamy historię śledząc sekrety i tajemnice fikcyjnych bohaterów z zaciekawieniem i zdziwieniem. Próbuję nadrobić czas i sprawdzam naszych polskich pisarzy . Na razie lektura sprawia mi trochę trudu , chociaz czasami potrafi wciągnąć. W drugiej części Roku Tysięcznego opis obrony Niemczy całkiem dobry.

Właśnie dzisiaj skończyłem przemierzać z księciem Bolesławem bory, bagna i rzeki nowo powstałego państwa Polskiego, uczestniczyć w heroicznej obronie Niemczy, z niezwykle mądrym Stoigniewem, przeżywać trudne chwile zwątpienia ze św. Wojciechem, próbować zrozumieć rozdarcie Jaskotela, między służbę u księcia, a tęsknoty do żony i dziatków, ale przede wszystkim to była wspaniała lekcja historii i patriotyzmu.
Rok Tysięczny jest uwieńczeniem wspaniałego cyklu o narodzinach naszego państwa, Karol Bunsch znowu mnie zachwycił, znów wpakował mnie do wehikułu czasu, co nie każdemu powieściopisarzowi piszącemu o historii się udaje, świetnie łączy fakty historyczne i ludowe bajania, ale przede wszystkim potrafi sprawić że da się w jego powieściach zatopić!
Czekam na jakąś reedycję jego powieści, bo chciałbym żeby Bunscha poznało jak najwięcej czytelników, naprawdę warto!

Właśnie dzisiaj skończyłem przemierzać z księciem Bolesławem bory, bagna i rzeki nowo powstałego państwa Polskiego, uczestniczyć w heroicznej obronie Niemczy, z niezwykle mądrym Stoigniewem, przeżywać trudne chwile zwątpienia ze św. Wojciechem, próbować zrozumieć rozdarcie Jaskotela, między służbę u księcia, a tęsknoty do żony i dziatków, ale przede wszystkim to była...

Coraz lepszy Bunsch. Przy okazji przemycone mnóstwo prawd życiowych, które doceni dojrzalszy (wiekowo :-) czytelnik. Polecam.

Coraz lepszy Bunsch. Przy okazji przemycone mnóstwo prawd życiowych, które doceni dojrzalszy (wiekowo :-) czytelnik. Polecam.

Akcja II tomu rozpoczyna się po wojnie domowej (995),w wyniku której Bolko zjednoczył ziemie, podzielone przez jego ojca Mieszka pomiędzy Bolka i jego przyrodnich braci (Mieszka i Lamberta). Niestety z walk o sukcesję skorzystali Czesi, zdobywając Śląsk, Morawy i kraj Wiślan (z Krakowem). Jedną z głównych postaci tej części jest Wojciech Sławkowic, biskup praski i późniejszy święty. Autor opisuje ostatnie lata jego życia i męczeńską śmierć. Dużo miejsca zajmuje również na kartach powieści osoba Ottona III - cesarza niemieckiego, któremu marzy się zjednoczenie chrześcijańskiego świata. Marzeń tych nie zdoła jednak zrealizować z powodu przedwczesnej śmierci. Akcja powieści kończy się w trakcie wyboru jego następcy w 1002 roku. Książka zawiera ponadto opowiadanie "Obrona Niemczy", którego akcja rozgrywa się w 1017 roku w trakcie bohaterskiej obrony Niemczy. Zdecydowanie jest to jeden z lepszych fragmentów książki.

Akcja II tomu rozpoczyna się po wojnie domowej (995),w wyniku której Bolko zjednoczył ziemie, podzielone przez jego ojca Mieszka pomiędzy Bolka i jego przyrodnich braci (Mieszka i Lamberta). Niestety z walk o sukcesję skorzystali Czesi, zdobywając Śląsk, Morawy i kraj Wiślan (z Krakowem). Jedną z głównych postaci tej części jest Wojciech Sławkowic, biskup praski i...

Jak dla mnie super książka. Czytelnik potrafi wczuć się w klimat tamtych czasów i dzięki barwnym opisom oderwać się od obecnej rzeczywistości, przenosząc się w tamte czasy. Dialogi pisane starodawną polszczyzną jeszcze bardziej oddają klimat. I chyba rzecz najważniejsza: ta książka to podręcznik historii początków naszego państwa w której nie trzeba uczyć się na pamięć dat, ponieważ sam(a) wcześniej czy później będziesz chciał(a) je znać(wiem to z autopsji) :-). Treść sprawia, że nie możesz doczekać się kolejnych faktów i epizodów znanych z historii. Wielki plus i pozytyw dla takiej literatury.

Jak dla mnie super książka. Czytelnik potrafi wczuć się w klimat tamtych czasów i dzięki barwnym opisom oderwać się od obecnej rzeczywistości, przenosząc się w tamte czasy. Dialogi pisane starodawną polszczyzną jeszcze bardziej oddają klimat. I chyba rzecz najważniejsza: ta książka to podręcznik historii początków naszego państwa w której nie trzeba uczyć się na pamięć dat,...