Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać285
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
- ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński10
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Karol Bunsch
Źródło: wikipedia
37
7,5/10
Urodzony: 22.02.1898Zmarły: 24.11.1987
Polski pisarz historyczny, publicysta i tłumacz literatury angielskiej oraz niemieckiej, porucznik piechoty Wojska Polskiego.
Jego ojcem był rzeźbiarz i profesor Państwowej Szkoły Przemysłowej Alojzy Bunsch, matka, Maria Aleksandra z d. Sadłowska pochodziła ze znanej rodziny lwowskich architektów. Mając 17 lat, zaciągnął się w roku 1915 do Legionów Polskich. W roku 1916 podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, które ostatecznie ukończył w roku 1920. Dodatkowo studiował jeszcze filozofię i rolnictwo, ale kierunków tych nie skończył. Oprócz kariery prawniczej wiele uwagi poświęcał zajęciom sportowym, uprawiał gimnastykę wyczynową, był wielokrotnym zwycięzcą zawodów strzeleckich w Bractwie Kurkowym.
Jego głównym osiągnięciem literackim był wielotomowy cykl powieściowy z czasów piastowskich znany jako Powieści piastowskie, cieszący się popularnością już od wydania pierwszej książki (Dzikowy skarb, 1945).
Jego ojcem był rzeźbiarz i profesor Państwowej Szkoły Przemysłowej Alojzy Bunsch, matka, Maria Aleksandra z d. Sadłowska pochodziła ze znanej rodziny lwowskich architektów. Mając 17 lat, zaciągnął się w roku 1915 do Legionów Polskich. W roku 1916 podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, które ostatecznie ukończył w roku 1920. Dodatkowo studiował jeszcze filozofię i rolnictwo, ale kierunków tych nie skończył. Oprócz kariery prawniczej wiele uwagi poświęcał zajęciom sportowym, uprawiał gimnastykę wyczynową, był wielokrotnym zwycięzcą zawodów strzeleckich w Bractwie Kurkowym.
Jego głównym osiągnięciem literackim był wielotomowy cykl powieściowy z czasów piastowskich znany jako Powieści piastowskie, cieszący się popularnością już od wydania pierwszej książki (Dzikowy skarb, 1945).
7,5/10średnia ocena książek autora
1 753 przeczytało książki autora
4 620 chce przeczytać książki autora
166fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
- Cóż wy wiecie o naszym Bogu, który jest Jedyny i Wszechmocny, że zuchwale przecie niemu bluźnicie? - Nic nie chcę wiedzieć. Ale o tych, co...
- Cóż wy wiecie o naszym Bogu, który jest Jedyny i Wszechmocny, że zuchwale przecie niemu bluźnicie? - Nic nie chcę wiedzieć. Ale o tych, co go głoszą, wiem, że oszuści są. Głoszą, że miłość niesie, a mordują; mówią, że miłosierny, a grożą ogniem i karami. Wszechmocny mówicie? Po cóż kniazia pomoc mu potrzebna? Ze świątyń nas powyganiali jego pachołki, ołtarze i posągi powywracali. A nasi bogowie są wszędzie, mieszkają w drzewach, w wodzie, kamieniach. Nie potrzeba im złota jak waszemu.
11 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Bracia Karol Bunsch
7,4
Równie dobra i trzymająca poziom poprzednich części. Moco oparta o wiedzę historyczną i znane fakty z tamtych czasów. Uzupełniana tylko fabularnie. Doskonale opisana i z pięknym językiem.
Jedyna wada w serii, to jakby przemilczenie koronacji w Polsce. Bez echa tak doniosła wtedy rzecz. Brak króla, a potem nagle już jest król w Polsce.
Zabicie przez Bolka Bezpryma to domysł. Bo nikt nie wie, kto go faktyczne i słusznie ukatrupił Bezpryma. Mało prawdopodobne aby to faktycznie był Mieszko, ale w książce fajnie to jest wplecione.
Bolko młody królewicz u mnie budzi sympatię, bo problemy rozwiązuje z marszu w sposób na tamte czasy logiczny. Robi swoje bez patrzenia na innych i lawirowania. Choć mało politycznie. Nigdy nie rozumiem tego, dlaczego bracia dawniej byli rywalami zamiast się wspierać.
Imiennik: Miecz i pastorał Karol Bunsch
7,7
Doskonała kontynuacja poprzednich części piastowskich powieści, osadzona w historycznych realiach wczesnej Polski. U autora jest jedna niepoprawność, całkowicie wybiela rolę kościoła i ich zbrodni na ludności w każdej części.
W książce napisano że łowili karpie. To nie jest możliwe, bo one zawitały do Polskiej wody dopiero w 19 wieku. Dodatkowo się nie rozmnażają samodzielnie bo wody mamy za zimne.
Kościół nie tylko jak zawsze szarpał się o bogactwa ale robił to brutalnie a nawet I zdradą. Kościół miał swoich ludzi od torturowania innych, wojska, szpiegów i morderców. Kościuk to nie była taka neutralna siła jak w książkach autora ale raczej silnie opresyjno roszczeniowa.
Książka jak najbardziej bardzo fajna, i zdecydowanie godna polecenia..