Lubicie motywy morskie w literaturze? Gustujecie w książkach opartych na prawdziwych wydarzeniach? Hazel Gayonr, Wydawnictwo Prószyński i S-ka i ja zapraszamy w podróż do Anglii, na wyspy Farne, do latarni morskiej o nazwie Longstone. „Grace córka latarnika” - to powieść o nieustraszonych latarniczkach, „które uratowały setki istnień ludzkich i zadbały o ciała ofiar wyrzuconych przez morze”.
Rok 1838- Młoda kobieta imieniem Grace pomaga ojcu Williamowi Darlingowi, który jest latarnikiem w jego codziennych obowiązkach. Czyści lampy, napełnia zbiorniki olejem, nakręca mechanizm zegarowy, przycina knoty, trzyma wachtę. Obserwuje i zapisuje przypływy i odpływy, wschody i zachody słońca, pojawianie się i znikanie statków, zbliżające się i cichnące sztormy …
„Sztorm należy szanować, nigdy się go nie bać. Okaż strach a będziesz w połowie drogi do śmierci.”
Mimo iż zdaje sobie sprawę z tego, że jako kobieta nigdy nie przejmie po ojcu obowiązków latarnika, jej miłość do latarni i morza jest tak wielka, że odrzuca myśl o prywatnym szczęściu i miłości.
7 września 1838r. wyspy Farne nawiedza potężny sztorm. Mimo fatalnych warunków atmosferycznych ojciec za namową Grace wypływa na wzburzone morze i z pomocą córki ratuje rozbitków z parowca Forfarshire. Dzięki Grace i jej ojcu uratowano dziewięciu członków załogi : ośmiu mężczyzn i jedną kobietę - Sarę Dawson. Między Grace, a Sahrą, która jest w rozpaczy po śmierci dzieci zawiązuje się nić przyjaźni. W dowód wdzięczności za ocalenie Sara w dniu wyjazdu wręcza Grace ozdobny wisiorek -zwany sekretnikiem. Natomiast Grace rewanżuje się książką pt. „Wskazówki dla latarników” z dedykacją „Dla Kochanej Sarah. Żebyś mogła się dowiedzieć. Grace.”
Wieść o odwadze Grace Darling obiega kraj. Gazety rozpisują się o czynach młodej kobiety, ludzie piszą do niej listy, a malarze przypływają na wyspę, aby malować jej portrety.
Jednym z artystów jest George Emmerson. Krótki pobyt młodego człowieka na wyspie zbliża tę dwójkę ku sobie. Co okaże się silniejsze - uczucie do mężczyzny, czy przywiązanie do latarni? Podobno „kąt padania jest równy kątowi odbicia”, czy to uniwersalne prawo fizyki ma swoje swój odpowiednik w miłości? Przekonajcie się sami.
Rok 1938 - Matilda Emmerson córka polityka, która ściągnęła hańbę na siebie i rodzinę zostaje wysłana z rodzinnej Irlandii do Ameryki. Dziewczyna w podróż zabiera rodzinne pamiątki książkę pt. „Wskazówki dla latarników” z dedykacją „Dla Kochanej Sarah. Żebyś mogła się dowiedzieć. Grace.” oraz sekretnik. Co łączy Matildę i Sarę Dawson? Kim jest latarniczka Harriet Flahert i dlaczego zgodziła się zaopiekować młodą ciężarną kobietą?
Książka przepełniona odgłosami uderzających o skały fal, szumem wiatru, łopotaniem skrzydeł edredonów i maskonurów oraz „poszczekiwaniem” fok.
Kiedy w wakacyjny poranek będę spacerować brzegiem morza i porównywać kształt zebranych muszli cofnę się myślą do słów Hazel Gaynor, że …
„… każda muszla jest niepowtarzalna i każda latarnie morska - … jak wyjątkowy odcisk palca. Każda lampa ma wyróżniający ją aspekt, jeśli chodzi o światło jedyny w swoim rodzaju wzór błyskającego lub stałego snopu.. Poza tym każda wieża ma identyfikujący ją znak w czasie dnia, tak by marynarze mogli je rozpoznać i dostosować do nich nawigację. To jak rozmowa między światłem, a marynarzem. Porozumienie bez słów.”
Słyszeliście o Idzie Lewis z latarni Lime Rock, Hannah Thomas z latarni Gurnet Point, Kate Walker z Robbins Reef i Abbie Burgess z Maine? To one w swoich wieżach światła pilnowały, by lampy nie zgasły.
Gorąco polecam. Idealna morska opowieść na wakacje 🌊☀️⚓️🐚

Lubicie motywy morskie w literaturze? Gustujecie w książkach opartych na prawdziwych wydarzeniach? Hazel Gayonr, Wydawnictwo Prószyński i S-ka i ja zapraszamy w podróż do Anglii, na wyspy Farne, do latarni morskiej o nazwie Longstone. „Grace córka latarnika” -...

Lubię powieści,mające w pewien sposób wspólny mianownik.W przypadku tej jest nim latarnia morska i postać Grace Darling,tytułowej córki latarnika,która w 1838 roku wraz z ojcem uratowała grupę rozbitków.
Rok 1938 młoda dziewczyna Matilda zostaje wysłana do Ameryki,aby uniknąć skandalu związanym z tym że jest w ciąży .Pomocy ma jej udzielić Harriet,która jest latarnikiem,chociaż te dwie bohaterki łączy coś więcej.
"Powieść jest wzruszająca,wyciśnie niejedną łzę.Polecam!!

Lubię powieści,mające w pewien sposób wspólny mianownik.W przypadku tej jest nim latarnia morska i postać Grace Darling,tytułowej córki latarnika,która w 1838 roku wraz z ojcem uratowała grupę rozbitków.
Rok 1938 młoda dziewczyna Matilda zostaje wysłana do Ameryki,aby uniknąć skandalu związanym z tym że jest w ciąży .Pomocy ma jej udzielić Harriet,która jest...

Piękna historia, pisana z perspektywy dwóch ram czasowych. Trzy bohaterki Grace, Matilda i Harriet - jakie tajemnice skrywają i co ich łączy - na pewno zaskoczy czytelnika.
Historia warta polecenia też dlatego, jest oparta na prawdziwych wydarzeniach.

Piękna historia, pisana z perspektywy dwóch ram czasowych. Trzy bohaterki Grace, Matilda i Harriet - jakie tajemnice skrywają i co ich łączy - na pewno zaskoczy czytelnika.
Historia warta polecenia też dlatego, jest oparta na prawdziwych wydarzeniach.

1. Szybka, wartka opowieść o kobietach.
2. Wątki dość dobrze się przeplatają, bohaterki niczym się nie wyróżniające, ale bardzo autentyczne w tej swojej codzienności.
3. siłą tej opowieści jest jej wiarygodność, tu nie ma miłości od pierwszego wejrzenia, czy bezsensownych romantycznych uniesień, tu raczej jest pragmatyzm, pogodzenie się z losem, ale troska o swoje dobro.
4. Pewnie na długo nie zostanie w pamięci, ale miło się z nią spędza czas.

1. Szybka, wartka opowieść o kobietach.
2. Wątki dość dobrze się przeplatają, bohaterki niczym się nie wyróżniające, ale bardzo autentyczne w tej swojej codzienności.
3. siłą tej opowieści jest jej wiarygodność, tu nie ma miłości od pierwszego wejrzenia, czy bezsensownych romantycznych uniesień, tu raczej jest pragmatyzm, pogodzenie się z losem, ale troska o swoje dobro....

Tytułowa Grace jest córką latarnika, która nade wszystko ukochała naturę. W jej życiu pojawia się mężczyzna, któremu i ona nie jest obojętna, mimo że jest on po słowie z inną panną.

Sto lat później dziewiętnastoletnia Mathilda Emerson wbrew swej woli, za to zgodnie z wolą rodziców, wyrusza z Irlandii do Ameryki. Niezamężna dziewczyna czas ciąży ma spędzić u dalekiej krewnej opiekującej się latarnią morską na Rhode Island.

Kluczowe dla powieści postacie zyskują głos w pierwszej osobie, ale mamy też szereg bohaterów drugiego planu, nie mniej istotnych dla treści. Między innymi Sarah Dawson, wdowa z dwójką dzieci cierpiąca na depresję po śmierci nowo narodzonego dziecka, a niedługo potem ukochanego męża. A to przecież nie koniec tragicznych wydarzeń w jej życiu.

Cudowna i wielopłaszczyznowa fabuła tej powieści od razu skradła moje serce. Poznajemy dzieje kobiet nierozerwalnie splecione nicią przewrotnego losu i przeżyjemy wraz z nimi wiele dramatycznych chwil. Doświadczymy tu spektrum emocji od straty, smutku i bólu, po ciepło, radość i miłość. Z każdego opisu przebija umiłowanie natury, a jej ujęcia są niezwykle barwne i plastyczne. Zaznajomimy się z pracą i życiem codziennym latarnika.

"Grace, córka latarnika" Hazel Gaynor to piękna, wzruszająca i niezwykle dramatyczna historia o silnych kobietach, oparta na prawdziwych wydarzeniach.

Tytułowa Grace jest córką latarnika, która nade wszystko ukochała naturę. W jej życiu pojawia się mężczyzna, któremu i ona nie jest obojętna, mimo że jest on po słowie z inną panną.

Sto lat później dziewiętnastoletnia Mathilda Emerson wbrew swej woli, za to zgodnie z wolą rodziców, wyrusza z Irlandii do Ameryki. Niezamężna dziewczyna czas ciąży ma spędzić u dalekiej...

No nie zagrało mi z Grace. Pomysł na fabułę świetny i naprawdę byłam bardzo ciekawa tej książki. Problem leży w sposobie, w jaki została napisana. Nudno, bez polotu, jakoś bardzo się męczyłam. Przyznam, że nie doczytałam do końca, bo szkoda mi czasu na nudne książki. Może to nie był czas na tę książkę.

No nie zagrało mi z Grace. Pomysł na fabułę świetny i naprawdę byłam bardzo ciekawa tej książki. Problem leży w sposobie, w jaki została napisana. Nudno, bez polotu, jakoś bardzo się męczyłam. Przyznam, że nie doczytałam do końca, bo szkoda mi czasu na nudne książki. Może to nie był czas na tę książkę.

Delikatna opowieść o silnych kobietach w trudnych warunkach historii i przyrody. Niestety, nachalność feministycznego spojrzenia na postacie przyćmiła mi radość z lektury. Od wieków to kobiety były strażniczkami rodzinnej siły i osobistego piękna. Odnoszę wrażenie, że współczesna literatura próbuje udowodnić ową "siłę kobiet" i przekonać, że niezależność, brak męża czy dziecka świadczy o wolności i równości kobiety wobec mężczyzny. To mnie akurat w tej historii nie przekonuje. Pomysł na książkę świetny, a opisy przyrody rewelacyjne.

Delikatna opowieść o silnych kobietach w trudnych warunkach historii i przyrody. Niestety, nachalność feministycznego spojrzenia na postacie przyćmiła mi radość z lektury. Od wieków to kobiety były strażniczkami rodzinnej siły i osobistego piękna. Odnoszę wrażenie, że współczesna literatura próbuje udowodnić ową "siłę kobiet" i przekonać, że niezależność, brak męża czy...

Bardzo ciekawa powieść. Akcja toczy się dwutorowo, a jej bohaterki to kobiety silne, twardo stąpjące po ziemi. Polecam

Bardzo ciekawa powieść. Akcja toczy się dwutorowo, a jej bohaterki to kobiety silne, twardo stąpjące po ziemi. Polecam

Jest rok 1838. Młoda kobieta, Grace Darling jest córką strażnika latarni morskiej Longstone w Northumberland w Anglii. Podczas burzliwej nocy wraz z ojcem ratuje grupę rozbitków z wraku statku. Jej odwaga i działanie przynosi za sobą niechcianą sławę i uwagę. Wśród ocalałych jest Sarah Dawson, która okazuje się być siostrą George'a Emmersona, artysty. To w nim Grace zakocha się, tyle tylko, że on z kolei serce oddał już zupełnie innej kobiecie.

100 lat później, w roku 1938, poznajemy kolejną historię, dziewiętnastoletniej, spodziewającej się dziecka Matildy Emmerson, niezamężnej córki lokalnego polityka. Z Irlandii przybywa ona do Rhode Island, aby zamieszkać do czasu porodu z kuzynką Harriet, która jest latarnikiem. Matilda stoi przed trudnym wyborem. Znajduje jednak coś, co wpływa na osąd jej sytuacji.

W powieści mamy do czynienia z podwójną linią czasu, które autor łączy za pomocą pewnych wprowadzonych elementów: latarni morskich, obrazu, medalionu i przede wszystkim podkreślenia odwagi i siły wszystkich bohaterek. Warto zauważyć, że w tych naprzemiennych narracjach bohaterów Grace, Matilda i Harriet były w pierwszej osobie, a inne w trzeciej osobie. To stworzyło znacznie bardziej intymne związki z trzema kobietami. Powieść oparta na rzeczywistych wydarzeniach, więc jako czytelnik mam dylemat, jak ją ocenić. Zasadniczo szukam więc więcej informacji na temat postaci czy wydarzeń. Powieść tego rodzaju opiera się na fabule, która często jest fikcyjną, stworzoną na poczet połączenia wątków i służy przejrzystości akcji.

Mamy tu piękne plastyczne opisy wschodów i zachodów słońca, przypływów i odpływów, charakterystykę związaną z pracą i życiem codziennym latarnika. Niektóre fragmenty powieści są wzruszające, nasączone smutkiem, stratą i bólem. Na kartach książki odnaleźć można jednak także mnóstwo ciepła i miłości. Obydwie historie, których dzieli wiek, napisane zostały w sposób kreatywny, fascynujący i mogą podbić serca czytelników.

https://slowemmalowane.blogspot.com/2022/11/hayzel-gaynor-grace-corka-latarnika.html

Jest rok 1838. Młoda kobieta, Grace Darling jest córką strażnika latarni morskiej Longstone w Northumberland w Anglii. Podczas burzliwej nocy wraz z ojcem ratuje grupę rozbitków z wraku statku. Jej odwaga i działanie przynosi za sobą niechcianą sławę i uwagę. Wśród ocalałych jest Sarah Dawson, która okazuje się być siostrą George'a Emmersona, artysty. To w nim Grace zakocha...

" Grace córka latarnika " Hazel Gaynor to wzruszająca historia trzech kobiet, przedstawiona z perspektywy dwóch ram czasowych. Grace, Harriet i Matilda opowiedzą nostalgiczną, tragiczną i piękną historię.
Co wspólnego mają ze sobą? Jakie tajemnice kryje każda z nich i z czym przyszło im się zmagać?

Grace pragnie być latarniczką jak jej ojciec, ale w owych czasach o roli kobiet decydują mężczyźni, a kobieta - latarnik nie mieści się w głowie żadnemu z nich

Harriet sto lat później jest nią, czyli latarniczką.

A Matilda spodziewająca się dziecka, aby nie przynieść wstydu rodzinie, panna z dzieckiem to przecież skandal, ucieka do Ameryki do swojej kuzynki biorąc ze sobą między innymi książkę z dedykacją:
" Od Grace dla Sarah ".

Historia oparta na prawdziwych wydarzeniach, opowiedziana pięknym językiem. Opisy żywiołu świetnie wkomponowały się w całość zawiłych losów bohaterek. Miałam wrażenie, że momentami słyszę ciche kroki bohaterki idącej na górę latarni, żeby nagle drgnąć w momencie fal uderzających z ogromną siłą w miejsce, które na czas lektury stało się moim domem.

" Jestem łagodnymi letnimi dniami i gwałtownymi zimowymi sztormami. Jestem światłem ostrzegającym tych, co na morzu, i światłem wspominającym tych, których nie udało się uratować.
Jestem córką, siostrą, imieniem, wspomnieniem.
Jestem Longstone.
Jestem domem. "

Poruszająca, klimatyczna i przepiękna historia dla Nas i o Nas, o kobietach, o ich niezłomności, nieidealności i sile.
Dałam się jej porwać  ... a Wy, skusicie się?

" Grace córka latarnika " Hazel Gaynor to wzruszająca historia trzech kobiet, przedstawiona z perspektywy dwóch ram czasowych. Grace, Harriet i Matilda opowiedzą nostalgiczną, tragiczną i piękną historię.
Co wspólnego mają ze sobą? Jakie tajemnice kryje każda z nich i z czym przyszło im się zmagać?

Grace pragnie być latarniczką jak jej ojciec, ale w owych czasach o roli...