Anita po jedenastu latach tułaczki wraca do Polski,wynajmuje kawalerkę we Wrocławiu i pracuje w stołówce ojca swojej przyjaciółki.
Jest w niezobowiązującej relacji z Mateuszem,z którym się spotyka.
Lecz przeszłość daje jej o sobie znać,w przeszłości skrzywdziła ukochaną,bliską osobę z rodziny własną siostrę chce naprawić własne błędy i naprawić to co zniszczyła,żeby jej siostra wybaczyła.
Historia porusza najgłębsze struny mego serca,cudowna to historia napisana przez pisarkę Panią Ilonę bardzo ciekawie.
Wciąga i urzeka mnie ta powieść,oczarowana jestem tą książką z lekkością pióra pisarka napisała tę powieść,bohaterowie wspaniali,bardzo dobrzy.
Lekka,przecudna to powieść.

Anita po jedenastu latach tułaczki wraca do Polski,wynajmuje kawalerkę we Wrocławiu i pracuje w stołówce ojca swojej przyjaciółki.
Jest w niezobowiązującej relacji z Mateuszem,z którym się spotyka.
Lecz przeszłość daje jej o sobie znać,w przeszłości skrzywdziła ukochaną,bliską osobę z rodziny własną siostrę chce naprawić własne błędy i naprawić to co zniszczyła,żeby jej...

Nawet nie wiem skąd na mojej półce wzięła się ta książka. Dopiero po przeczytaniu większego fragmentu coś mi nie pasowało i okazało się że to trzecia i ostatnia część serii. Zazwyczaj nie czytam w takiej kolejności, ale przez swoją niewiedzę zrobiłam wyjątek. Zaczęłam więc musiałam skończyć.

"Twoje szczęście" to historia poświęcona Anicie Mazur, która na skutek różnych życiowych perturbacji ostatnie kilkanaście lat spędziła za granicą. Zdecydowała się jednak wrócić do Warszawy, żeby naprawić swoje błędy przeszłości i zawalczyć o przebaczenie siostry. W tym wszystkim pomaga Ewa - najlepsza przyjaciółka sióstr, która stara się zachować obiektywizm i zawsze służy pomocą i radą.

Mam wrażenie, że ta historia mogłaby dziać się obok mnie, jest bardzo życiowa. Ponadto barwne pióro autorki jeszcze bardziej pomaga nam uczestniczyć w tym co dzieje się w życiu Anety, Leny i Ewy.

Dostajemy tu dużo emocji i interesujących wrażeń, momenty szczęścia i radości, zwykłą szarość życia, gorycz, smutek, ból i rozczarowanie. Tworzy to wiarygodną rzeczywistość, w której też bierzemy udział.

To moja pierwsza książka Ilony Gołębiewskiej, ale chyba przeczytam te dwie poprzednie części, bo zaciekawiły mnie losy tych trzech młodych kobiet. Czytałam już opinie i ponoć pierwsza część jest najbardziej interesująca, a dwie kolejne ją uzupełniają.

Powieść przeczytałam dość szybko. Taka historia na jeden wieczór. Nie jest to jakaś wybitna literatura, jednak dla odprężenia po ciężkim dniu warto po nią sięgnąć.

Nawet nie wiem skąd na mojej półce wzięła się ta książka. Dopiero po przeczytaniu większego fragmentu coś mi nie pasowało i okazało się że to trzecia i ostatnia część serii. Zazwyczaj nie czytam w takiej kolejności, ale przez swoją niewiedzę zrobiłam wyjątek. Zaczęłam więc musiałam skończyć.

"Twoje szczęście" to historia poświęcona Anicie Mazur, która na skutek różnych...

To historia opowiadajaca o więzach rodzeństwa, ale także o prawdziwej przyjaźni.Dwie siostry Anita i Lena, które w wyniku perturbacji życiowych straciły ze soba kontakt na wiele lat..
Czy uda im się odbudować zerwane siostrzane więzi? Czy Ewa , najlepsza przyjaciółka sióstr optymiem i dobra rada pomoże rodzeństwu w odbudowie więzi?
*
Niezwykle wciągająca ciepła powieść. Bardzo życiowa z elementami szczęścia, radości ale także pokazująca prozę życia, smutek, ból czy rozczarowanie.

To historia opowiadajaca o więzach rodzeństwa, ale także o prawdziwej przyjaźni.Dwie siostry Anita i Lena, które w wyniku perturbacji życiowych straciły ze soba kontakt na wiele lat..
Czy uda im się odbudować zerwane siostrzane więzi? Czy Ewa , najlepsza przyjaciółka sióstr optymiem i dobra rada pomoże rodzeństwu w odbudowie więzi?
*
Niezwykle wciągająca ciepła powieść....

Przeciętna, niczym niewyróżniająca się powieść. Historia o trudnej siostrzanej i matczynej relacji, błędach z przeszłości i pojednaniu po latach.
Niestety nie porwała mnie ta książka. Momentami wieje nudą, zwłaszcza, że autorka zbyt drobiazgowo opisuje każdą czynności bohaterki i jej ubiór. Nie lubię tak przesadnych i nic nie wnoszących do fabuły opisów.
Kreacja bohaterów również pozostawia wiele do życzenia. Postacie są słabo zarysowane i nijakie. Nie wzbudzają w czytelniku żadnych uczuć. Nawet główna bohaterka Anita jest bezbarwna.
Autorka próbuje tu poruszyć ważne tematy, jednak robi to bardzo pobieżnie i płytko.
Powieść tę można przeczytać jako odskocznię od trudniejszych lektur, jednak raczej nie zapadnie mi ona w pamięć na dłużej.

Przeciętna, niczym niewyróżniająca się powieść. Historia o trudnej siostrzanej i matczynej relacji, błędach z przeszłości i pojednaniu po latach.
Niestety nie porwała mnie ta książka. Momentami wieje nudą, zwłaszcza, że autorka zbyt drobiazgowo opisuje każdą czynności bohaterki i jej ubiór. Nie lubię tak przesadnych i nic nie wnoszących do fabuły opisów.
Kreacja...

MARNOTRAWNA SIOSTRA

Przyznaję, że ostatnio musiałam nieco odpocząć od czytania. Jakoś kompletnie nie miałam ochoty i stąd dopiero wczoraj skończyłam pierwszą książkę rozpoczętą w czerwcu. Zdecydowałam się dokończyć cykl Ilony Gołębiewskiej "Tajemnice", który rozpoczęłam jeszcze w maju i który mocno mnie zaintrygował.

"Twoje szczęście" to opowieść poświęcona Anicie Mazur - młodszej siostrze Leny, kobiecie, która na skutek różnych życiowych perturbacji ostatnie kilkanaście lat spędziła za granicą. Przed rokiem zdecydowała się wrócić do Warszawy aby zawalczyć o przebaczenie siostry. Anita chce także rozliczyć się z przeszłością, która od długiego czasu kładzie się cieniem na jej życiu. Lena, mocno zraniona i oszukana przed laty, nie wierzy w dobre intencje siostry i boi się ponownie jej zaufać. W tej trudnej sytuacji może próbować pomóc tylko oddany przyjaciel. Wszystko zatem w rękach Ewy Kuszewskiej - jedynej i najlepszej przyjaciółki sióstr, która stara się zachować obiektywizm oraz służyć dobrą radą i pomocą. Czy siostrom uda się nawiązać nić porozumienia i czy rozwiążą swoje problemy przeczytacie w książce. Już teraz mogę zdradzić, że zasiadając do lektury przeżyjecie prawdziwy rollercoaster emocji i interesujących wrażeń.

Powieść "Twoje szczęście" opowiada o więzach łączących rodzeństwo, które z uwagi na trudną sytuację rodzinną w przeszłości, mogło liczyć tylko na siebie. To historia o szczególnej przyjaźni jaka połączyła trzy dziewczyny borykające się z podobnymi problemami. Opowieść o życiu, które potrafi być kompletnie nieprzewidywalne i o przeszłości, z którą zawsze trzeba się rozliczyć do końca. Błądzić jest rzeczą ludzką, ale ważne, że chcemy zmian i wyciągamy rękę do zgody. Każdy przecież zasługuje na drugą szansę...

Historia jest niezwykle wciągająca i taka... życiowa. Ilona Gołębiewska ma prawdziwy dar do opowiadania. Emocje dosłownie wylewają się ze stron, a barwne pióro sprawia, że z łatwością możemy utożsamiać się z opisywanymi sytuacjami. Życie jakie ukazuje nam autorka jest takie... realistyczne i bardzo prawdziwe. Są momenty szczęścia i radości, ale jest też zwykła szarość, proza, albo wręcz gorycz, smutek ból i rozczarowanie. Te wszystkie sytuacje idealnie ze sobą korespondują tworząc wiarygodną rzeczywistość, w której pojawia się iskierka nadziei rozjaśniająca nawet najczarniejszy mrok.

Uwielbiam bohaterów kreowanych przez autorkę. Są to zawsze wyjątkowi ludzie o wrażliwych, interesujących osobowościach. Często pojawia się też postać, która jest dobrym duchem całej opowieści. W przypadku trylogii "Tajemnice" taką osobą jest Teresa Adamczyk - sąsiadka o wielkim sercu, która każdemu, także nieznajomemu, ofiaruje gościnność, życzliwość i dobre słowo. Mieć obok siebie taką sąsiadkę to prawdziwy skarb.

Zawsze z ogromną radością sięgam po książki Ilony Gołębiewskiej. Pamiętam jak mocno zauroczyła mnie saga o starym domu i od tego czasu systematycznie czytuję kolejne powieści autorki. Z niecierpliwością wypatruję każdej nowej historii i za każdym razem jestem pozytywnie zaskakiwana. Cykl "Tajemnice" także skradł moje serce, choć muszę powiedzieć, że pierwsza część opowiadająca historię Ewy Kuszewskiej jakoś najbardziej mnie zaskoczyła i zaintrygowała. Dwie pozostałe części potraktowałam jako interesujące dopełnienie "Twojej tajemnicy".

Powieść przeczytałam jedynym tchem i żal mi było rozstawać się z bohaterami. Jedynym pocieszeniem jest fakt, że na półce mojej biblioteczki czekają jeszcze dwie najnowsze powieści autorki. Na pewno niebawem po nie sięgnę i podzielę się następnymi wrażeniami. A tymczasem polecam serdecznie wszystkie powieści Ilony Gołębiewskiej, że szczególnym uwzględnieniem cyklu "Tajemnice". Jeśli lubicie czytać o zwyczajnym, ale niezwykłym życiu, trudnych decyzjach, niełatwych wyborach i skomplikowanej przeszłości, to opowieść o Ewie, Lenie i Anicie będzie trafnym wyborem. Jeżeli gustujecie w sagach rodzinnych, lubicie czytać między wierszami i wyciągać wnioski z przeczytanej lektury, to książki Ilony Gołębiewskiej świetnie spełnią to zadanie. A może po prostu potrzebujecie odprężenia po wyczerpującym dniu. Tutaj też sprawdzą się idealnie powieści tej autorki. Nie czekajcie zbyt długo, bo naprawdę jest w czym wybierać!

MARNOTRAWNA SIOSTRA

Przyznaję, że ostatnio musiałam nieco odpocząć od czytania. Jakoś kompletnie nie miałam ochoty i stąd dopiero wczoraj skończyłam pierwszą książkę rozpoczętą w czerwcu. Zdecydowałam się dokończyć cykl Ilony Gołębiewskiej "Tajemnice", który rozpoczęłam jeszcze w maju i który mocno mnie zaintrygował.

"Twoje szczęście" to opowieść poświęcona Anicie Mazur...

Ilona Gołębiewska "Twoje szczęście" wydawnictwo muza.
Roz.2
Obudził ją hałas za ścianą.Wiedziała dobrze,co oznacza.Około siódmej jej sąsiadka zabrała się za sprzątanie.To zapowiadało koniec spania.Anita i tak ustawiła budzik na kwadrans po siódmej.Czuła ból w skroniach i suchość w gardle.Podniosła się na przedramionach.Bolały ją mięśnie.Domyślała się,że ze zmęczenia.Ostatnio tyle się działo w jej życiu i nic nie zapowiadało większych zmian.Jedynie na gorsze,bo czekał ją ciężki dzień w pracy.
....

Książka "Twoje szczęście" opowiada o losach Anity siostry Leny i przyjaciółki Ewy.Anita przez swoje błędy musiała wyjechać z Polski na długie lata,nie miała kontaktu z nikim ze swojego studenckiego życia.Lena nie chciała utrzymywać kontaktu z siostrą po tym co Anita jej zrobiła.Losy trzech wspaniałych kobiet znów się łączą.
Czy Lena wybaczy Anicie?
Czy Anita skończyła ze swoim starym życiem?
Czy kobiety są bezpieczne?

Książka która opowiada o więzach rodzeństwa ale również o prawdziwej przyjaźni.W tej książce widać jak mimo wielu trudności rodzeństwo myśli o sobie i chce dla siebie jak najlepiej.Życie nam pokazuje różne sytuację między rodzeństwem.Polecam książkę ponieważ są tutaj poruszane kwestie problemów typowo rodzinnych.

Ilona Gołębiewska "Twoje szczęście" wydawnictwo muza.
Roz.2
Obudził ją hałas za ścianą.Wiedziała dobrze,co oznacza.Około siódmej jej sąsiadka zabrała się za sprzątanie.To zapowiadało koniec spania.Anita i tak ustawiła budzik na kwadrans po siódmej.Czuła ból w skroniach i suchość w gardle.Podniosła się na przedramionach.Bolały ją mięśnie.Domyślała się,że ze...

Anita wraca po dziesięciu latach do Polski z emigracji. Dzięki przyjaciółce ma pracę i jest w stanie się utrzymać. Jednak pragnie czegoś więcej. Znaleźć pracę zgodną z jej kwalifikacjami, pogodzić się z siostrą i wyjaśnić sprawy z przeszłości. Kobieta widzi, że nie jest w tym wszystkim sama, otrzymuje wsparcie z wielu stron, jednak wydarzenia z przeszłości mogą wszystko zmienić, wszystko zaprzepaścić.

To w sumie było dla mnie pierwsze spotkanie z Autorką. Została mi ta książka polecona przez jedną z Pań w bibliotece. Uznałam, że czemu nie? Na pewno czytało się ją bardzo szybko, bardzo przyjemnie. Jest to lektura, która mimo, że jest taka lekka, to porusza naprawdę trudne tematy. Główna bohaterka próbuje za wszelką cenę zawalczyć o więź z siostrą, o to żeby nie żadna z nich już nie cierpiała.

W tej pozycji, mimo, że nie najdłuższej bardzo dużo i szybko się dzieje. Nasza bohaterka przechodzi przez duży rollercoster emocji w którym jej z całego serca kibicujemy.

Na sam koniec dowiedziałam się, że jest to trzeci tom serii, ot niemałe zaskoczenie, jednak w ogóle tego nie odczułam czytając, więc chyba spokojnie możecie czytać książki nie w kolejności.

Anita wraca po dziesięciu latach do Polski z emigracji. Dzięki przyjaciółce ma pracę i jest w stanie się utrzymać. Jednak pragnie czegoś więcej. Znaleźć pracę zgodną z jej kwalifikacjami, pogodzić się z siostrą i wyjaśnić sprawy z przeszłości. Kobieta widzi, że nie jest w tym wszystkim sama, otrzymuje wsparcie z wielu stron, jednak wydarzenia z przeszłości mogą wszystko...

W ostatnim tomie serii "Twoja tajemnica" przeplatają się losy Anity i Leny Maur oraz ich przyjaciółki Ewy Kuszewskiej.
W życiu zdarza się popełniać błędy. Doskonale wie o tym Anita Mazur. Ucieka z kraju po tym, jak wystawiła siostrzaną przyjaźń na olbrzymią próbę. Los bywa jednak łaskawy, a życie potrafi dać drugą szansę, nawet jeśli popełnione błędy są na pierwszy rzut oka niewybaczalne. Każdą relację można odbudować, ale tylko od nas samych zależy ile pracy i zaangażowania w to włożymy.
Kolejna, "prawdziwa" opowieść o traumach dzieciństwa, trudnych wyborach oraz poszukiwaniu szczęścia i miłości..

W ostatnim tomie serii "Twoja tajemnica" przeplatają się losy Anity i Leny Maur oraz ich przyjaciółki Ewy Kuszewskiej.
W życiu zdarza się popełniać błędy. Doskonale wie o tym Anita Mazur. Ucieka z kraju po tym, jak wystawiła siostrzaną przyjaźń na olbrzymią próbę. Los bywa jednak łaskawy, a życie potrafi dać drugą szansę, nawet jeśli popełnione błędy są na pierwszy rzut oka...

Anita w przeszłości skrzywdziła najbliższą sobie osobę i chce ją odzyskać. Ma niewielkie szanse, jednak postanawia zaryzykować. Próbuje zmienić swoje życie. Zdobywa nową pracę, rezygnuje z nielegalnych interesów, kontaktuje się z chorą matką. Pomaga jej dawna przyjaciółka. Anita zatrzymuje się w jej domu w malowniczej miejscowości Zalesie. Jednego jest pewna – raz popełnione błędy wrócą do niej ze zdwojoną siłą.
Bo nie tak łatwo uciec przed tajemnicami z przeszłości…
Tym bardziej, gdy dotyczą tych, których kochamy.
Niezwykle prawdziwa, utkana z emocji i wzruszająca powieść o tym, że przeszłość może być dla każdego z nas ciężkim bagażem. Słowa, gesty, uczucia – raz wypowiedziane czy okazane – nie tak łatwo wymazać z pamięci. Jedynym wyjściem jest wybaczenie i danie sobie szansy na szczęście, które może być całkiem blisko.

Okładka książki przedstawia kobietę, która idzie przed siebie, a jednak odwraca się do tyłu i spogląda na nas. Brodzi po łące pełnej kwiatów - patrząc na nią myślałam o letnich, ciepłych dniach... które niekoniecznie są nam obce, wszak styczeń 2023 jest dość ciepły, jak na zimę. Prawie dwadzieścia stopni? Niebywałe. Tej pogodzie to się coś pomieszało...
Satynowa w dotyku, z wytłuszczonymi elementami. Posiada skrzydełka, które stanowią dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich przeczytacie kilka zdań o autorce, a na drugim okładki kilku jej powieści wydanych w wydawnictwie Muza.
Stronice są kremowe, czcionka wystarczająca dla oka, literówek brak. Odstępy między wersami i marginesy zostały zachowane. Podzielona została na rozdziały, a te na podrozdziały.

Moje już... nie wiem w sumie które spotkanie z autorką. Mam na półce jeszcze trzy jej powieści, które tworzą serię, wiem, że nie czytałam jeszcze najnowszej i jednego tytułu... Więc nie ma tego aż tak dużo i mogę powiedzieć, że znam już na tyle pisarkę, by wiedzieć na co ją stać. Cieszę się, że miałam okazję kolejny raz przeczytać jej powieść, gdyż po jej lektury sięgam w ciemno i wiem, że się nie zawiodę. Tym razem dostałam lekką powieść, którą czytało mi się przyjemnie i szybko. Była niezwykle wciągająca, taka... życiowa. Z ogromnym zainteresowaniem śledziłam losy bohaterów, momentami nawet za bardzo brałam do siebie to, co działo się na kartach tej lektury. Tak niezwykle barwne pióro posiadać może tylko Ilona Gołębiewska. Nie ma drugiego takiego autora, który w taki sposób opisywałby życie, szaro bure, takim, jakim jest naprawdę, a jednak iskierka nadziei się pojawia, ten obraz szczęśliwych wydarzeń zawsze gdzieś jest widoczny na horyzoncie. Jej styl jest naprawdę wyjątkowy. Nawet na sam wzgląd pióra możecie się skusić, myślę, że nie będziecie żałować. Ja nigdy nie żałuję kolejnej poznanej pozycji.

Mamy tutaj kilku bohaterów, których dobrze możemy znać z poprzednio napisanych książek. Ewa, Lena, czy rodzina i sąsiedzi tej pierwszej z kobiet. Tym razem poznajemy historię widzianą oczami siostry Leny, Anity. Jest to bohaterka, do której początkowo miałam mieszane uczucia. Nie potrafiłam jej zaufać i nie mogłam zrozumieć jej postępowania. Totalnie gryzło się z moimi zasadami i tym bardziej chciałam poznać jej tajemnice, grzechy przeszłości, by móc lepiej zrozumieć i może polubić? Niemniej jednak im dalej las, tym... jeszcze ciemniej. Gorzej. Było mi żal Anity, ale jednocześnie mocno jej współczułam. Szczególnie tego daru, do pakowania się w kłopoty.
Podobała mi się jej relacja z sąsiadką i jednocześnie przyjaciółką, Gabrysią. Te dwie naprawdę łączy prawdziwa przyjaźń, taka na dobre i na złe. O taką bardzo ciężko w naszej codzienności. Trudno jest znaleźć taki dobry charakter, dobrego czlowieka.
Relacje są tutaj bardzo ważnym aspektem, nie tylko damsko męskie, ale i jak wspomniałam powyżej, damsko damskie. Trzeba się wczytać, zrobić przerwę, zastanowić się...
Podsumowując, kreacja bohaterów jak zwykle jest świetna, są to osoby z krwi i kości, których śmiało spotkamy w naszym życiu. Każdy jest inny, różni się charakterem, sposobem myślenia, etc.

Muszę Wam przyznać, że może nie odczuwałam milionów emocji. Były, coś czułam, ale nie wzięłam ich tak bardzo do siebie, jak tego, co między wersami przekazywała nam pisarka. W życiu spotkało mnie wiele nieprzyjemnych sytuacji. Nie jeden raz wydarzyło się coś złego, co najzwyczajniej w świecie zablokowało mnie na tyle, że musiałam się odciąć od ludzi, od świata najbardziej, jak tylko się dało. Musiałam sama wszystko przegryźć, zrozumieć, zaakceptować, pogodzić się... Niekiedy jest tak, że są za wszelką cenę z nami osoby, na którym nam zależy i im zależy na nas. W swoim dotychczasowym życiu czuję, że miałam dwie wielkie próby. Obie w pewien sposób skończyły się niezbyt pozytywnie - jedna rozpadem przyjaźni - gdzie kiedyś sądziłam, że to przyjaźń na zawsze, tak dobrze się dogadywaliśmy, naprawdę mogłam się odsłonić. Jednak ktoś mi bardzo bliski uległ wypadkowi, a mój świat roztrzaskał się niczym szkło. Nie mogłam się pozbierać bardzo długo i zamknęłam się w sobie, odsunęłam się od wszystkich, zdystansowałam, a ta osoba, najzwyczajniej w życiu poszła w drugą stronę, tam, gdzie mogła być wysłuchana, gdzie dostała obecność i uwagę, której ja w tamtym momencie nie potrafiłam dać... A wystarczyłby zwykły przyjazd, wszak nie mieszkałam daleko, po prostu przytulenie, obecność, brak słów - by wystarczył, uwierzcie mi, tego potrzebowałam. Wsparcia, że nie jestem sama, że jakoś się ułoży... I niestety do tego momentu już nie potrafiliśmy zbudować relacji od nowa, bo pojawił się mur i to już nie to samo, co kiedyś.
Druga zaś sytuacja nawiązuje bardzo mocno do lektury - relacja między siostrami. Skłócone, nie ważne o co, ważne, że jedna nie chce znać drugiej. I wiecie... Sama byłam na takim rozdrożu, kiedy ktoś bardzo bliski, przyszywana siostra roztrzaskała moje serce w drobny mak. Straciła szacunek w moich oczach na zawsze... Boli mnie to cały czas, ale patrząc na to, jak postępowały bohaterki w książce, poczułam, że może czas wybaczyć? Bo zapomnieć się nie da, nigdy nie zapomni się wyrządzonych szkód, i to jeszcze takiego kalibru, jak miało to miejsce w moim życiu. Okej, nasze postacie też nie miały łatwo. Ale u mnie niestety nie ma takiej sytuacji, że ta druga osoba chce wyciągnąć rękę, a to przykre, ale niestety... Czasem bywa i tak, że nie ma happy endu. I tutaj to się raczej nie zmieni.
Takie mam osobiste refleksje na temat przeczytanej książki i to we mnie uderzyło najmocniej. Bardzo długo rozmyślałam, czy wtrącić to do recenzji, czy też nie? Ale przecież zawsze jestem szczera, zawsze piszę i mówię co myślę, więc było tak i tym razem. Chcę Wam po prostu też tą moją spowiedzią udowodnić, że nie ma tutaj zmyślonych wydarzeń, a...

Najprawdziwsza prawda. Opisywane jest życie, takie, w jakim my żyjemy. Problemy, które spotykają postaci z książki, dotykają również i nas. Rozterki dnia codziennego, praca, wyrzuty sumienia - to przecież wszystko, co nas dotyczy. Nie ma tu na siłę koloryzowanego świata. Cieszy mnie również to, że Ilona Gołębiewska pisząc swoje opowieści zawsze daje trudnych bohaterów, z przeżyciami, trudnościami, które są tak bliskie nam, naszemu sercu. W każdej znajduję cząstkę siebie i tutaj, jak widzicie na przykładzie powyższym, znazlałam. Mało jest takich pisarzy, którzy tworzą powieść o codzienności. Tej zwykłej, często beznadziejnej i szarej. Dlatego uważam to za ogromną zaletę i tak bardzo lubię sięgać po pozycje tej pani.
Akcja ma odpowiednie tempo, nie toczy się zbyt powoli, ale też nie biegnie w szaleńczym galopie. Nie raz i nie dwa autorka zrzuci nam wiele zwrotów akcji, które zmienią sposób postrzegania danej sytuacji, ale i ludzi.

Reasumując uważam, że jest to jedna z bardziej wartościowych powieści, po które warto sięgnąć. Jest to kolejna udana pozycja z dorobku autorki, a ja ciesze się jak dziecko, że mam ją na półce. Ogólnie bardzo przywiązuję się do papierowych wydań, a już w szczególności do historii, które naprawdę przypadły mi do gustu. Nie znalazłam w niej wad, może jedynie to, że nie odczuwamy c ałej palety emocji, ale niesie ze sobą przesłanie, które należy czytać między wierszami i zrobić sobie rachunek własnego życia, podsumować zyski i straty, relacje, które trzeba ratować... Jestem bardzo zadowolona jak widać. Polecam ją bardzo mocno i zachęcam Was do sięgnięcia. Będziecie zadowoleni.

Anita w przeszłości skrzywdziła najbliższą sobie osobę i chce ją odzyskać. Ma niewielkie szanse, jednak postanawia zaryzykować. Próbuje zmienić swoje życie. Zdobywa nową pracę, rezygnuje z nielegalnych interesów, kontaktuje się z chorą matką. Pomaga jej dawna przyjaciółka. Anita zatrzymuje się w jej domu w malowniczej miejscowości Zalesie. Jednego jest pewna – raz...

Nic się nie dzieje bez przyczyny, każde wydarzenie w naszym życiu ma nas czegoś doświadczyć. Los potrafi być łaskawy i dać nam kolejną z szans, lecz tylko od nas samych zależy co z tym robimy.
Anita Mazur dostała od losu taką szansę. Po jedenastu latach wraca do Polski i zaczyna wszystko od nowa. Mieszka w małej kawalerce w Warszawie, pracuję w gastronomi u ojca swojej przyjaciółki. Spotyka się z mężczyzną, ale to nic zobowiązującego, mimo że u jego boku czuję się dobrze. Lecz w tym wszystkim brakuje jej miłości, szczęścia, rodziny.
Ma siostrę, którą w przeszłości bardzo skrzywdziła i zawiodła. Tęskni i za wszelką cenę pragnie odbudować tę relację. Czy jej się to uda, kiedy okrutna przeszłość ciągnie się za nią…

Od kiedy poznałam pióro Ilony Gołębiewskiej, mogę śmiało powiedzieć, że je bardzo polubiłam. Za prostotę, lekkość i zwyczajne historię, które jednak nie do końca są takie zwyczajne. Mają coś takiego w sobie, że wciągają i nie w sposób się od nich oderwać.
I jest to już moje drugie spotkanie z autorką i tak samo udane co pierwsze.

W tej historii poznajemy bliżej Anitę – siostra Leny. Kobieta uciekła z Polski jedenaście lat wcześniej i wtedy to była dla niej jedyna słuszna decyzja. Wracając do ojczyzny myślała o swojej, ukochanej, jedynej siostrze. Jednak kiedy nie odetnie się od przeszłości ona powraca jak bumerang. Nic nie będzie łatwe i proste. Trzeba będzie zawalczyć o lepsze jutro.

W tym tomie dostaniemy trudne i niełatwe dzieciństwo, sekrety, tajemnice, przyjaźń, i taką która ma szansę odbudować się na nowo, no i miłość, lecz ta z początku nie będzie taka jasna i oczywista. Natomiast bohaterowie wyraziści, naturalni, a nawet czarne charaktery fajnie wykreowani.
Bardzo polubiłam się z Panią Teresą, która zagościła i w tym tomie. Mądra kobieta z sercem na dłoni. Doradzić w każdej sytuacji, przynosi wiarę w lepsze jutro, a przy tym w jej słowach odnajdujemy ukojenie dla duszy.

Nic się nie dzieje bez przyczyny, każde wydarzenie w naszym życiu ma nas czegoś doświadczyć. Los potrafi być łaskawy i dać nam kolejną z szans, lecz tylko od nas samych zależy co z tym robimy.
Anita Mazur dostała od losu taką szansę. Po jedenastu latach wraca do Polski i zaczyna wszystko od nowa. Mieszka w małej kawalerce w Warszawie, pracuję w gastronomi u ojca swojej...