Spotkania z Murakamim bałam się jak ognia. Na wielu blogach wyczytywałam coraz to pochlebniejsze opinie i coraz bardziej wydawało mi się, że to nie jest jeszcze czas na lekturę jego dzieł. Bałam się, że nie podołam i w połowie powiem sobie dość. No i przede wszystkim, że nie zrozumiem ogólnego przekazu autora.
Planowałam przygodę z autorem zacząć od "Przygody z owcą", jak poleciła mi jedna z blogowiczek, ale oczywiście jak ja coś książkowego zaplanuję to i tak mi nie wyjdzie. W bibliotece przypadkowo wpadła mi w oko antologia "Ślepa wierzba i śpiąca kobieta", capnęłam ją i wzięłam się za lekturę.
Jak się okazało (bo biorąc ją z półki nie wiedziałam o tym) jest to zbiór opowiadań. Większość z nich jest dość osobliwa, powiedziałabym, że mają w sobie coś magicznego, choć nie zrozumcie tego w tym sensie, że mają elementy fantastyczne. Nie o to mi chodzi. Te opowiadania mają w sobie coś, co hipnotyzuje i przyciąga, choć nie mielibyśmy ochoty ich normalnie czytać, to sprawne pióro Murakamiego sprawia, że nas do nich ciągnie.
Większość opowiadań jest prowadzona w pierwszoosobowej męskiej narracji, co bardzo lubię, więc od początku mi się spodobało. Jest też kilka opowiadań prowadzonych z perspektywy żeńskiej- i tu mnie Murakami zadziwił, bo zrobił to świetnie. Nie chodzi mi tylko o narrację, bo toż nie jest żadną sztuką. Bardziej zaskoczona byłam wczuciem się w emocje kobiet, ich znajomością. Brawo.
Widać, że te opowiadania powstały na przestrzeni lat- nie trzeba tego wyczytywać na okładce. Widać, jak zmieniał się jego styl pisarski, jak dojrzewał.
Każdy miłośnik literatury znajdzie u Japończyka coś dla siebie. Są historie wzruszające, są takie, po których przeczytaniu nie można przejść od razu do następnego opowiadania, trzeba się chwilę zastanowić nad tym, co chciał autor przekazać czytelnikowi (być może dlatego przeczytanie zajęło mi aż tydzień), są i takie, które zadziwiają swoją niesmowitością i takie które zasmucają i takie które śmieszą. Ponadto są wyszukane metafory, jak i proste porównania. Jest naprawdę wszystko.Nigdy nie sądziłam, że powiem coś takiego o opowiadaniach, bo ogólnie wolę dłuższe formy, ale chciałabym mieć ten zbiór w swojej kolekcji. Mieć i wracać do pojedynczych opowiadań w różnych momentach.
Jak widać Murakami mnie zachwycił.

Spotkania z Murakamim bałam się jak ognia. Na wielu blogach wyczytywałam coraz to pochlebniejsze opinie i coraz bardziej wydawało mi się, że to nie jest jeszcze czas na lekturę jego dzieł. Bałam się, że nie podołam i w połowie powiem sobie dość. No i przede wszystkim, że nie zrozumiem ogólnego przekazu autora.
Planowałam przygodę z autorem zacząć od "Przygody z owcą", jak...