Z ciekawością  sięgnęłam  po kolejny tom serii. I muszę  przyznać, że jest równie  emocjonujący jak poprzedni. Zwłaszcza, że tym razem sprawa dotyczy bezpośrednio  Lindsay. Ktoś zabija z zimną krwią różnych ludzi. Szybko okazuje się,  że ofiary są w pewien sposób powiązane ze sobą, Pytanie brzmi, dlaczego  akurat  to są te osoby. Policja znów ściga się z czasem. 

Niesamowite  zwroty akcji i ogólnie szybkie tempo wydarzeń sprawiają,  że ciężko jest  się oderwać o lektury. Może całość  nie jest wybitna ale zawiera wszystko,  co powinien mieć dobry kryminał  - strzelaniny,pościgi, zgrabna historia i ciekawe postacie. Mi się podoba. 

Z ciekawością  sięgnęłam  po kolejny tom serii. I muszę  przyznać, że jest równie  emocjonujący jak poprzedni. Zwłaszcza, że tym razem sprawa dotyczy bezpośrednio  Lindsay. Ktoś zabija z zimną krwią różnych ludzi. Szybko okazuje się,  że ofiary są w pewien sposób powiązane ze sobą, Pytanie brzmi, dlaczego  akurat  to są te osoby. Policja znów ściga się z...

Pod Kościołem zostaje zastrzelona 11-letnia dziewczynka. Kto miał motyw?
Opinia publiczna oburzona, do sprawy wkracza wydział zabójstw z Lindsay Boxer na czele. Na jednej ofierze tajemniczy snajper nie poprzestaje....
Wszystkie tropy prowadzą do tajemniczego gangu w więzieniu o zaostrzonym rygorze. Morderca każe nazywać się Chimerą.
Co to znaczy?
Co łączy wszystkich zamordowanych? Czy to zemsta, czy może zbrodnie na tle rasowym, jak podejrzewa policja?

To moja już kolejna przygoda z Kobiecym Klubem Zbrodni. Zawsze podobały mi się książki tej serii, niestety chociaż ta jest dobra, to nie wyróżnia się niczym specjalnym.
Po pierwsze: brakowało mi drastycznych scen. Jeśli ktoś lubi balistykę, to myślę, że DRUGA SZANSA jest właśnie dla niego.
Drugą rzeczą co mi się nie spodobało to przewidywalny sprawca zamachów.
Trzecim powodem, przez który nieraz ziewałam czytając to gangi. Nie spodziewałam się, że autor aż tak będzie ciągnął ten wątek.

Do śledztwa zostają włączone wszystkie przyjaciółki porucznik Boxer, czyli Jill, Claire i Cindy (KOBIECY KLUB ZBRODNI). Każda na swój sposób chce dopaść strzelca.
Każda ma swój powód, aby zemścić się na Chimerze.
Oczywiście w charakterystycznym tonie dla Pattersona, możemy spotkać się z akcją i napięciem.
Na same zakończenie czytelnik może doczekać się wreszcie na finał, który powoduje szybsze bicie serca, niczym w filmie akcji.

Pod Kościołem zostaje zastrzelona 11-letnia dziewczynka. Kto miał motyw?
Opinia publiczna oburzona, do sprawy wkracza wydział zabójstw z Lindsay Boxer na czele. Na jednej ofierze tajemniczy snajper nie poprzestaje....
Wszystkie tropy prowadzą do tajemniczego gangu w więzieniu o zaostrzonym rygorze. Morderca każe nazywać się Chimerą.
Co to znaczy?
Co łączy wszystkich...

Przyznam, że dawno nie czytałam książki, która do ostatniej strony trzyma w napięciu. Akcja toczy się z taką prędkością, że człowiekowi żal odłożyć książkę. Polecam, bo mimo tego, że to jest kryminał, nie ma masakrycznych morderstw, które mogą odrzucić czytelnika. Zaczyna podobać mi się ten autor :)

Przyznam, że dawno nie czytałam książki, która do ostatniej strony trzyma w napięciu. Akcja toczy się z taką prędkością, że człowiekowi żal odłożyć książkę. Polecam, bo mimo tego, że to jest kryminał, nie ma masakrycznych morderstw, które mogą odrzucić czytelnika. Zaczyna podobać mi się ten autor :)

Strasznie irytująca główna bohaterka, podobnie jak jej przyjaciółki. Pomieszanie z poplątaniem, niby kryminał, niby napięcie, a przyjaźń "Kobiecego Klubu Zbrodni" pokazana w bardzo infantylny sposób. Mimo to sama akcja nawet mnie wciągnęła, niestety czytanie straciło cały urok w połowie książki, kiedy to pani porucznik i jej wierny zespół skupili się już jedynie na zbieraniu dowodów przeciwko gliniarzowi, który koniec końców nie okazał się zabójcą, co też nie mogło okazać się zaskoczeniem, jako że odkrycie czarnego charakteru w połowie książki byłoby jednak przesadą. Syna niestety też podejrzewałam już wcześniej.

Strasznie irytująca główna bohaterka, podobnie jak jej przyjaciółki. Pomieszanie z poplątaniem, niby kryminał, niby napięcie, a przyjaźń "Kobiecego Klubu Zbrodni" pokazana w bardzo infantylny sposób. Mimo to sama akcja nawet mnie wciągnęła, niestety czytanie straciło cały urok w połowie książki, kiedy to pani porucznik i jej wierny zespół skupili się już jedynie na...

"Druga szansa" nie zapadła mi na dłużej w pamięci. Po pierwszym tomie tej serii i kilku innych miałam większe oczekiwania co do tego tytułu. Książka sama w sobie nie jest zła, nie jest też nudna, ale też nie zachwyca i nie powala na kolana, jak to potrafiły uczynić niektóre z powieści Pattersona.

"Druga szansa" nie zapadła mi na dłużej w pamięci. Po pierwszym tomie tej serii i kilku innych miałam większe oczekiwania co do tego tytułu. Książka sama w sobie nie jest zła, nie jest też nudna, ale też nie zachwyca i nie powala na kolana, jak to potrafiły uczynić niektóre z powieści Pattersona.

Kobiecy Klub Zbrodni - pierwsza książka autora z tej serii, która trafiła w moje ręce i mam nadzieję, że nie ostatnia. Patterson pisze tu jako kobieta, policjantka Lindsay, całość jest więc można powiedzieć lżejsza niż typowo męskie kryminały, które wyszły spod jego pióra. Słowo "lżejsze" może nie jest najlepsze, bo zabójca to szczególnie okrutny drań, jednak książka ma cechy trochę obyczaju, trochę thrillera, element romansu nawet. Polskie autorki lubują się ostatnio w tzw. kryminale z wątkiem obyczajowym, lub też powieści obyczajowej z wątkiem kryminalnym - i tu w przypadku Pattersona mamy do czynienia z tym pierwszym. Do tego mistrzowskie przewrotki, nawet jak na niego, bardzo udane, a wymiar całości daje do myślenia. Końcówka bardzo dobra. Książka ma z piętnaście lat, a jest całkiem współczesna. Współczesne ujęcie kryminału. Także jeśli chodzi o rodzaj zbrodni - nie chcę powiedzieć zbyt wiele, musicie sami przeczytać. Rodzaj zabijania, które ostatnio niestety często widujemy w wiadomościach. Okropne to, ale literacko dobrze napisane.

Kobiecy Klub Zbrodni - pierwsza książka autora z tej serii, która trafiła w moje ręce i mam nadzieję, że nie ostatnia. Patterson pisze tu jako kobieta, policjantka Lindsay, całość jest więc można powiedzieć lżejsza niż typowo męskie kryminały, które wyszły spod jego pióra. Słowo "lżejsze" może nie jest najlepsze, bo zabójca to szczególnie okrutny drań, jednak książka ma...

"Druga szansa" to przyzwoita kontynuacja serii zatytułowanej Kobiecy Klub Zbrodni. Nazwa dość przewrotna, bo jedyne zbrodnie jakich się dopuszczają jego czterej członkinie, to wymienianie się informacjami na temat śledztw z pierwszych stron gazet.
Generalnie intryga została nieźle skonstruowana, niemal do ostatniej chwili nie wiemy, kto jest brakującym ogniwem, łączącym wszystkie zbrodnie, ale nonszalancja i brawura pani porucznik trochę działały mi na nerwy. Przy kilku takich akcjach, kiedy Lindsay zlekceważyła wszelkie procedury dotyczące bezpieczeństwa i samodzielnie postanowiła stanąć oko w oko z potencjalnym wielokrotnym mordercą, zgrzytnęłam zębami z irytacji. Może autorowi chodziło o podniesienie czytelnikom ciśnienia, a może o pokazanie odwagi policjantki, czy też może jej determinacji, by dopaść zbira, ale ja w takim pochopnym działaniu dopatruję się znamion zwykłej głupoty. Bo cóż to za sztuka dać stać się kolejną ofiarą jakiegoś świra?....
Poza wątkiem kryminalnym autor sporo miejsca poświęcił perypetiom prywatnym bohaterek i podejrzewam, że wątki te zostaną rozbudowane w kolejnych częściach.
Do przeczytania, ale bez fajerwerków.

"Druga szansa" to przyzwoita kontynuacja serii zatytułowanej Kobiecy Klub Zbrodni. Nazwa dość przewrotna, bo jedyne zbrodnie jakich się dopuszczają jego czterej członkinie, to wymienianie się informacjami na temat śledztw z pierwszych stron gazet.
Generalnie intryga została nieźle skonstruowana, niemal do ostatniej chwili nie wiemy, kto jest brakującym ogniwem, łączącym...

Wciagajaca. Nie jest to literatura, która wzbogaci moje życie, ale zajmująca lektura na deszczowe wieczory. Można polecić. Chyba sięgnę po kolejna część.

Wciagajaca. Nie jest to literatura, która wzbogaci moje życie, ale zajmująca lektura na deszczowe wieczory. Można polecić. Chyba sięgnę po kolejna część.

Kompletnie nie pamiętam, więc polecam na swojej dawnej ocenie 7/10, w 2004 r.

Kompletnie nie pamiętam, więc polecam na swojej dawnej ocenie 7/10, w 2004 r.

Odwaga rozkwita tam, gdzie wina i wściekłość są na wolności.

Nic na świecie nie jest po prostu tylko dobre albo tylko złe.

Kiedy jedne drzwi się zatrzaskują, inne się otwierają.

Odwaga rozkwita tam, gdzie wina i wściekłość są na wolności.

Nic na świecie nie jest po prostu tylko dobre albo tylko złe.

Kiedy jedne drzwi się zatrzaskują, inne się otwierają.