Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest bardzo przyjemna w odbiorze i są momenty, które angażują, ale w ostatecznym rozrachunku czegoś mi zabrakło. Autorka porusza rzeczy ważne, ciężkie i przykre. Przemoc domowa wzbudza zawsze ogrom kontrowersji. Nie wiem czy to przez prosty styl powieści, ale historia wydała mi się znacznie mniej ciężka niż powinna być ze względu na wątek główny. Autorka skupia się bardziej na wątkach powierzchownych, bazując na lekkim romansie. Ja nie do końca uwierzyłam w historię Alice Hart. Oczywiści kwiatowa otoczka zasługuje na uwagę, ciekawostki odnośnie roślin i Australii to genialny dodatek do fabuły. Wolałabym jednak, żeby balans historii poszedł w tę mroczniejszą, bardziej realną stronę. Niemniej książkę czyta się szybko i przyjemnie. Ma ona też coś z książek spod pióra Nicholasa Sparksa także fani jego stylu mogą śmiało zabierać się do lektury.

Książka jest bardzo przyjemna w odbiorze i są momenty, które angażują, ale w ostatecznym rozrachunku czegoś mi zabrakło. Autorka porusza rzeczy ważne, ciężkie i przykre. Przemoc domowa wzbudza zawsze ogrom kontrowersji. Nie wiem czy to przez prosty styl powieści, ale historia wydała mi się...

Rozwiń

Zwiń

Koontz raz mnie zachwyca, a raz odrzuca swoimi książkami. Tu pomysł na fabułę był bardzo intrygujący. W rękach innego pisarza wiem, że książka mogłaby stać się moim ulubieńcem, bo koncept był naprawdę oryginalny i czegoś takiego jeszcze nie czytałam. Niestety stylistycznie to był jakiś dramat. Długie opisy, drętwe dialogi oraz infantylny wątek romantyczny, którego w pewnym momencie jest zdecydowanie za dużo. Całość brzmiała jak nocne marzenia nastoletniego chłopca, a nie historia, która wyszła spod pióra dorosłego mężczyzny. Najpierw autor skupia się na naiwnym romansie, idealizując bohaterów, by zaraz szafować niepotrzebną brutalnością antagonisty. Nie, nie i jeszcze raz nie.

Koontz raz mnie zachwyca, a raz odrzuca swoimi książkami. Tu pomysł na fabułę był bardzo intrygujący. W rękach innego pisarza wiem, że książka mogłaby stać się moim ulubieńcem, bo koncept był naprawdę oryginalny i czegoś takiego jeszcze nie czytałam. Niestety stylistycznie to był jakiś dra...

Rozwiń

Zwiń

"Duma i uprzedzenie" to powieść klasyczna z którą warto się zapoznać. Historia romantyczna poprowadzona trochę w banalny i przewidywalny sposób, ale dziewiętnastowieczna aura nadaje całości niepowtarzalny klimat. Autorka wprowadza współczesnego czytelnika w świat społecznych konwenansów, znaczenia pozycji i pieniądza wśród angielskiej szlachty oraz spojrzenia oczami bohaterów na ówczesny świat. Jest to niepowtarzalna okazja by się przekonać jak żyło się w XIX wieku. Jane Austen przedstawia swych bohaterów w sposób zabawny, a jednocześnie zachowując realizm zdarzeń. Niektóre z postaci wydały mi się nieco przerysowane, narzucając mi odczucia jakie miałam wobec nich żywić. Liczyłam chyba też na nieco bardziej angażujący romans oraz większą głębię relacji rodzącej się między bohaterami. Mimo wszystko pisarce nie można odmówić niepowtarzalnego i błyskotliwego stylu. Teraz pora na ekranizację.

"Duma i uprzedzenie" to powieść klasyczna z którą warto się zapoznać. Historia romantyczna poprowadzona trochę w banalny i przewidywalny sposób, ale dziewiętnastowieczna aura nadaje całości niepowtarzalny klimat. Autorka wprowadza współczesnego czytelnika w świat społecznych konw...

Rozwiń

Zwiń

Książka ma naprawdę wiele wątków, a intryga kryminalna wcale nie jest taka oczywista. Niestety ja jestem już zmęczona kolejnym powtarzającym się cyklem życia Harry'ego Hole'a. Sprawy osobiste głównego bohatera znowu przyćmiły śledztwo. Fabuła przez to sprawia nieco zbyt chaotycznej w moim odczuciu. A najgorsze jest to, że ta seria staje się moim najgorszym nałogiem. Niesamowicie mnie nuży i niekoniecznie jestem zaangażowana w wir zdarzeń, ale jednocześnie autor zawsze tak kończy dany tom, że mimo niechęci do bohatera, jestem ciekawa co będzie dalej.

Książka ma naprawdę wiele wątków, a intryga kryminalna wcale nie jest taka oczywista. Niestety ja jestem już zmęczona kolejnym powtarzającym się cyklem życia Harry'ego Hole'a. Sprawy osobiste głównego bohatera znowu przyćmiły śledztwo. Fabuła przez to sprawia nieco zbyt chaotycznej w moim ...

Rozwiń

Zwiń

Dawno nie miałam okazji czytać kryminału, który by mnie tak pochłonął. Są tacy autorzy, którzy od pierwszych słów trafiają idealnie w czytelniczy gust i tak było w tym przypadku. Przede wszystkim spodobały mi się opisy, to w jaki sposób autorka przedstawiła bohaterów i miejsca. Czułam, że byłam tam z nimi w samym środku zdarzeń. Niesamowity klimat powieści. Jest nieco ponuro, mrocznie, ale co najważniejsze autentycznie. Od razu uwierzyłam we wszystko i chyba dlatego tak bardzo intryga kryminalna mnie pochłonęła. Niby śledztwo nie jest szczególnie skomplikowane ani zbrodnia brutalna, ale realizm jaki bije z książki pozwala zagłębić się w tę historię bez reszty. Ciągle natrafiam na książki, w których autorzy prześcigają się w nadawaniu jakichś niesamowitych cech charakteru swoim postaciom, rzadkich hobby lub profesji. Tu mamy do czynienia z bohaterami nieco nudnymi, przewidywalnymi, takimi ludźmi jakich możemy spotkać na co dzień. Dla jednych może okazać się to wadą, dla mnie to ogromna zaleta. Książkę przeczytałam nie wiadomo kiedy, akcja jest na tyle płynna, a intryga na tyle ciekawa, że tytuł niemal sam się czyta. Uwielbiam za klimat, realizm oraz za to, że na koniec autorce udało się mnie zaskoczyć, jednocześnie utrzymując pełen autentyzm zdarzeń. Po prostu polecam.

Dawno nie miałam okazji czytać kryminału, który by mnie tak pochłonął. Są tacy autorzy, którzy od pierwszych słów trafiają idealnie w czytelniczy gust i tak było w tym przypadku. Przede wszystkim spodobały mi się opisy, to w jaki sposób autorka przedstawiła bohaterów i miejsca. Czułam, że ...

Rozwiń

Zwiń

"Złe dziecko" to rasowy, modelowy wręcz thriller psychologiczny. Autorka zaprezentowała pełen wachlarz swych umiejętności pisarskich. Książka wciąga od pierwszych stron. Napięcie rośnie sukcesywnie, co chwilę pojawiają się nowe tajemnice, coraz bardziej mrożące krew w żyłach sekrety. Mimo, że nie mamy tu do czynienia z seryjnym zabójcą to zdecydowanie thriller można zaliczyć do tych mroczniejszych. Socjopatia u dzieci to niezbyt często poruszany temat. Dlatego ten wątek tak bardzo uderza w psychikę czytelnika. Raczej wolimy wierzyć, że dzieci to niewinne istoty, pozbawione złych zamiarów. Połączenie dwóch linii czasowych, dwóch historii to było bardzo dobre posunięcie ze strony autorki. Dzięki temu akcja chwyta w szpony z obu stron. Uwielbiam stopniowe odkrywanie kart i to, gdy autor daje mi czas na własne domysły. I gdy byłam już niemal pewna jak Camilla Way chce zakończyć tę historię i jak wszystko ze sobą połączyć, to czekało mnie niemałe zaskoczenie. I mimo ogromnego twistu na koniec, autorka pozostawiła poczucie, że wszystkie elementy układanki idealnie do siebie pasują, bez uczucia naciągania i niedoróbek. Przed daniem wyższej noty powstrzymało mnie jedynie uczucie mało realnej fabuły, nieco zbyt filmowego biegu zdarzeń. Bohaterowie także raczej byli tacy skrojeni na miarę tej konkretnej historii, a nie tacy, w których autentyczność mogłabym uwierzyć. Być może wpływ miał na to niemal perfekcyjny, wypracowany w każdym calu styl autorki. Od początku każde słowo, każdy element był bardzo wyważony i dopracowany. Książka od razu mi się spodobała, trzymała w napięciu do samego finału zdarzeń, a autorka w pełni wykorzystała potencjał tej historii. Wielbiciele mocnych, nieco mrocznych thrillerów, które grają na emocjach czytelnika mogą śmiało dopisać ten tytuł do swoich list czytelniczych. Polecam.

"Złe dziecko" to rasowy, modelowy wręcz thriller psychologiczny. Autorka zaprezentowała pełen wachlarz swych umiejętności pisarskich. Książka wciąga od pierwszych stron. Napięcie rośnie sukcesywnie, co chwilę pojawiają się nowe tajemnice, coraz bardziej mrożące krew w żyłach sekr...

Rozwiń

Zwiń

Tytuł ten z pewnością można już powoli zaliczać do klasyki powieści amerykańskiej. Autorka ujęła w swej książce wszystkie bolączki lat siedemdziesiątych, które trapiły tamtejsze społeczeństwo i ukazała je w niezwykle trafny i osobliwy sposób. Akcja rozwija się powoli. Tu zdecydowanie ważniejszy był klimat samych zdarzeń i do czego one zmierzają niż ich intensywność. Typowej grozy tu niewiele, ale duszna atmosfera sprawia, że z ogromem emocji czekałam na finał zdarzeń. Historia Aukcjonera skupia się na tragizmie jednej z farmerskich rodzin, a jednocześnie można ujrzeć szerszą perspektywę. Jeśli ktoś interesuje się zmianami jakie zachodziły w USA w tamtym czasie to z pewnością wyłapie w tym tytule wiele smaczków dla siebie. Mimo, że ja nie siedzę tak głęboko w historii to jednak po lekturze staję się fanką tej książki. Urzekło mnie w niej wszystko, a przede wszystkim mroczny klimat i igranie losem bohaterów. Książka wzbudziła we mnie wiele emocji od zachwytu nad opisami sielskiej wsi, przez współczucie dla głównych bohaterów po ogromną irytację. Mimo, że grozy tu jak na lekarstwo to jednak ten podskórny lęk gdzieś tam cały czas był. Oczywiście polecam.

Tytuł ten z pewnością można już powoli zaliczać do klasyki powieści amerykańskiej. Autorka ujęła w swej książce wszystkie bolączki lat siedemdziesiątych, które trapiły tamtejsze społeczeństwo i ukazała je w niezwykle trafny i osobliwy sposób. Akcja rozwija się powoli. Tu zdecydowanie ważni...

Rozwiń

Zwiń

Tytuł ten to całkiem dobry debiut, jednak liczyłam na kryminał, a otrzymałam bardziej powieść obyczajową z wątkiem kryminalnym. Postawienie na małą miejscowość jako miejsce akcji to zawsze dobre posunięcie. Ciekawym wyborem była profesja głównej bohaterki. Pierwszy raz spotkałam się z bohaterem, który prowadzi zakład pogrzebowy, a ponadto autorka starannie opisała techniki przygotowywania ciała do pogrzebu, a zwłaszcza makijażu. Samo śledztwo nie jest zbyt skomplikowane, a czasami nieco zbyt schematyczne. Jak można się było spodziewać, pierwsi podejrzani szybko się pojawiają, by na koniec to całkiem inna osoba okazała się winna zbrodni. Wybranie takiej a nie innej profesji dla głównej postaci było interesujące, ale miało swoje wady. Tak naprawdę Ewelina Zawadzka zbytnio nie bierze udziału w śledztwie, także nie jest ono przedstawiane zbyt szczegółowo, bo jedynie na własną rękę bada kilka plotek i stąd też tyle wątków obyczajowych. Jestem ciekawa jak w kolejnych częściach tej serii autorka wybrnęła z tej sytuacji i jakie sprawy kryminalne przygotowała dla swojej bohaterki. Bo niestety, ale nie jestem fanką cywili bawiących się w detektywów, gdyż z czasem staje się to mało autentyczne. Tytuł okazał się obiecujący, czasami nieco zbyt prosty, ale jednocześnie czuję się na tyle zaintrygowana, że chcę poznać kolejne tomy.

Tytuł ten to całkiem dobry debiut, jednak liczyłam na kryminał, a otrzymałam bardziej powieść obyczajową z wątkiem kryminalnym. Postawienie na małą miejscowość jako miejsce akcji to zawsze dobre posunięcie. Ciekawym wyborem była profesja głównej bohaterki. Pierwszy raz spotkałam się z boha...

Rozwiń

Zwiń

Świetna książka, zdecydowanie warta poświęcenia uwagi. Autor w ciekawy sposób przełamał spojrzenie na obce cywilizacje. Tu nie ma odrażających stworów pokroju Obcego. Bohater opisuje cywilizację bliźniaczo podobną do naszej. Jednak zabieg jest o tyle ciekawy, że sytuacja jest odwrócona i to inny gatunek ewoluował w ten dominujący. Dzięki temu autor mógł bawić się różnymi motywami, a także problemami natury etycznej. Bardzo intrygujący zabieg. Z pewnością też można stwierdzić, że tytuł dobrze zniósł upływ czasu. Powieść zdecydowanie pionierska w swych czasach, która nadal wzbudza ogrom emocji i skłania do przemyśleń. Polecam ten tytuł zarówno za sam koncept fabularny jak i styl.

Świetna książka, zdecydowanie warta poświęcenia uwagi. Autor w ciekawy sposób przełamał spojrzenie na obce cywilizacje. Tu nie ma odrażających stworów pokroju Obcego. Bohater opisuje cywilizację bliźniaczo podobną do naszej. Jednak zabieg jest o tyle ciekawy, że sytuacja jest odwrócona i t...

Rozwiń

Zwiń