Mocna i trudna treść o uczuciach psychopaty do ofiary, znęcaniu i walce o życie...

Mocna i trudna treść o uczuciach psychopaty do ofiary, znęcaniu i walce o życie...

Zacznę od tego, że w tym roku mam takie postanowienie noworoczne. Jak zacznę czytać jakąś książkę to chodźmy mi się nie podobała to ją kończę. I tak też było w przypadku tej serii. A jak jest z wami? Czytacie do końca czy się poddajecie?
Mam mocny żołądek i niewiele jest rzeczy, które są w stanie mnie poruszyć, ale seria "Psychole" autorstwa Agnieszki Kowalskiej-Bojar to zestaw, który wywołał u mnie odruch wymiotny. To pierwszy raz, kiedy jestem tak bezkompromisowa w ocenie przeczytanych książek. Jednakże nie mogę ukryć swojego zniesmaczenia tego typu historiami.
Ostrzeżenia na okładkach wyraźnie wskazywały na drastyczne i kontrowersyjne treści, jednak nawet te przestrogi nie oddały stopnia brutalności i kontrowersyjności zawartych opowieści. Psychopata, psychol nie jest zdolny do pozytywnych i miłości, więc próba odnalezienia tych pierwiastków w takich osobach jest dla mnie całkowicie nie do przyjęcia. Opisy wydawcy sugerują, że seria ta eksploruje tematykę skrajnych zachowań i psychologicznych głębi, jednakże niektóre elementy, takie jak szczegółowe opisy przemocy, gwałtów mogą być dla wielu czytelników nie do zniesienia. Zwłaszcza jeśli dotyczą one małoletnich dzieci.
Pomimo próby ukazania nietypowych relacji i uczuć, opowieści te pozostają kontrowersyjne i niejednoznaczne w swoim przekazie. Dla niektórych czytelników seria "Psychole" może być zbyt skrajna i prowokacyjna, przekraczając granice ich komfortu czy moralności. Dla mnie taka była.
Ostrzeżenia na okładkach są z pewnością konieczne, ale nie oddają w pełni brutalności i kontrowersyjności zawartych historii. Podsumowując, seria "Psychole" - może być to eksploracja mrocznych zakątków ludzkiej psychiki, ale dla mnie tutaj została przekroczona granica akceptowalności literatury.
Przeczytałam te trzy tomy tylko dlatego, że miały fantastyczne recenzje i bardzo mnie one dziwią. Bardzo się cieszę, że nie kupiłam tej serii w wersji papierowej - bardzo bym żałowała wydanych pieniędzy na te książki. Przeczytałam je w ramach abonamentu na Legimi.
Uważam tę serię za najgorszą, jaka wpadła mi w ręce.
Takie na siłę doszukiwanie się zdolności do miłości u psychopaty - „psychola” uważam za niebezpieczne.
Książki są w pisane w grupę - literatura erotyczna i uważam to za duży błąd. Te pozycje nie mają nic wspólnego z dobrą literaturą erotyczną. Książka powinna sprawiać przyjemność, a nie wzbudzać niesmak.

Zacznę od tego, że w tym roku mam takie postanowienie noworoczne. Jak zacznę czytać jakąś książkę to chodźmy mi się nie podobała to ją kończę. I tak też było w przypadku tej serii. A jak jest z wami? Czytacie do końca czy się poddajecie?
Mam mocny żołądek i niewiele jest rzeczy, które są w stanie mnie poruszyć, ale seria "Psychole" autorstwa Agnieszki Kowalskiej-Bojar to...

Bohater, którego się nienawidzi z całego serca, ale mimo to, dalej czyta się jego historię. Polecam

Bohater, którego się nienawidzi z całego serca, ale mimo to, dalej czyta się jego historię. Polecam

Myślałam, że Nikita jest psychopatą, ale przy Natanielu jednak totalnie wymięka... Bardzo dobrze napisana książka, podziwiam autorkę, że tak obrazowo i realistycznie opisuje tak drastyczne sceny. Bo to jednak trzeba umieć... Szokująca, a jednocześnie w jakiś sposób fascynująca... Zakończenie wydało mi się smutne i zaskakujące... Ale chyba faktycznie najlepsze z możliwych. Tak skrajnnie złego człowieka mimo wszystko nie da się zmienić... A może... Tego już się nie dowiemy.

Myślałam, że Nikita jest psychopatą, ale przy Natanielu jednak totalnie wymięka... Bardzo dobrze napisana książka, podziwiam autorkę, że tak obrazowo i realistycznie opisuje tak drastyczne sceny. Bo to jednak trzeba umieć... Szokująca, a jednocześnie w jakiś sposób fascynująca... Zakończenie wydało mi się smutne i zaskakujące... Ale chyba faktycznie najlepsze z możliwych....

Nataniel- nasz główny bohater, mający swoje za pazurkami, nie warto z nim zaczynać.

Anastazja- młoda, dziewczyna która opiekuje się młodszym rodzeństwem , domem, wszystkim po śmierci rodziców.
Jednak z biegiem czasu biznes nie dał jej odczuć, miłej i lekkiej ręki. Za co zapłaciła bardzo wysoką cenę za upór a także za walkę.
Ta scena nie należy do miłych i przyjemnych, jest brutalna i nie dla każdego.

Po wszystkich chęć życia w spokoju zmusza ją do podjęcia decyzji o wyprowadzce, i życia tak jak chce.

Jednak życie jej nie odpuszcza na jej drodze zjawia się Nataniel. Główny z oprawców rządzący tą całą mafią.
I koszmar powraca, dlaczego tak dużo musi znieść?
Czy cała ta sytuacja, miała wpływ na stan psychiczny Anastazji ? Czy podoła temu wszystkiemu??

Nataniel czy wykorzysta stan Anastazji ? Czy będzie wstanie negatywne wspomnienia wymienić na pozytywne??

Ta pozycja jest brutalna nie tuzinkowa. Jednak wciąga i czyta się ja z zapartym tchem.

Dziękuję Agnieszka za tak dobrą książkę.

Nataniel- nasz główny bohater, mający swoje za pazurkami, nie warto z nim zaczynać.

Anastazja- młoda, dziewczyna która opiekuje się młodszym rodzeństwem , domem, wszystkim po śmierci rodziców.
Jednak z biegiem czasu biznes nie dał jej odczuć, miłej i lekkiej ręki. Za co zapłaciła bardzo wysoką cenę za upór a także za walkę.
Ta scena nie należy do miłych i przyjemnych,...

Ja wiedziałam, po prostu to wiedziałam. Wiedziałam, że ta książka jest mocna, kontrowersyjna… Uwielbiam pióro autorki i nie byłabym sobą, gdybym po nią nie sięgnęła.
Moja ocena absolutnie nie ma nic wspólnego z piórem autorki, ponieważ pióro ma świetne. Jej wyobraźnia sięga naprawdę wysoko. Z każdą książką stawia sobie poprzeczkę jeszcze wyżej. Tym razem według mnie poleciała trochę za mocno…
Za mocno dla mnie. Jestem osobą, która uwielbia czytać darki. Kocham ten gatunek, jednak moja wytrzymałość też ma granice. Lecz tę książkę podpisałabym pod thrillera, lub nawet horror. Na pewno nie był to romans… oj nie…

Anastazja poznaje Nataniela – to dla niej nic dobrego… Ten człowiek ją niszczy. Mam wrażenie, że on karmi się czyjąś krzywdą. Jednak udało jej się uwolnić od tego człowieka, ale on wraca. Mija 10 lat. Tym razem to on potrzebował jej pomocy, a ona jej udzieliła, i to był kolejny wielki błąd.

Ogólnie rzecz biorąc, książka jest naprawdę dobra. Pierwszy tom „Nikita” podobał mi się bardzo, ale teraz wydaje mi się, że Nikita to nuda w porównaniu z Natanielem.
Napisana jest świetnie. Jedyne, co mi przeszkodziło w przyjemności w czytaniu, to sceny… które były dla mnie (a mam dużą wytrzymałość) obrzydliwe… Nie jestem fanką takich momentów... Na przyszłość będę pamiętać, że jeśli ktoś pisze mi, że są takie sceny to jednak trzymać się będę z daleka.

Jeśli ją planujesz, to proszę weź sobie moje słowa do serca. Są tam sceny, które mogą naprawdę Cię zgorszyć. Głównej bohaterki było mi bardzo szkoda, byłam zła, że nie mogę wejść do tej książki i potrząsnąć nimi… Tak, stanowczo ta książka mnie zdenerwowała, czyli wzbudziła maximum emocji i tak chyba powinno być przy dobrej książce?

Ja wiedziałam, po prostu to wiedziałam. Wiedziałam, że ta książka jest mocna, kontrowersyjna… Uwielbiam pióro autorki i nie byłabym sobą, gdybym po nią nie sięgnęła.
Moja ocena absolutnie nie ma nic wspólnego z piórem autorki, ponieważ pióro ma świetne. Jej wyobraźnia sięga naprawdę wysoko. Z każdą książką stawia sobie poprzeczkę jeszcze wyżej. Tym razem według mnie...

Książka brutalna i nie dla każdego, chociaż czytałam już bardziej drastyczne...
Polecam

Książka brutalna i nie dla każdego, chociaż czytałam już bardziej drastyczne...
Polecam

Sama miałam lekkie problemy z doczytaniem tej książki. Ale nie zmuszałam się - czytaj, czytaj, bo musisz! Nie! Pomimo tego co tutaj autorka naszykowała dla czytelnika, to przyznam się bez bicia, że były momenty, kiedy nie dałam rady dalej czytać i powtarzałam sobie, że teraz przerwa. Musiałam zająć się domowymi obowiązkami i później mogłam a nawet chciałam czytać dalej. Tytułowy Nataniel to prawdziwy - uwaga, bo teraz użyję brzydkiego słowa - skurwiel! Autorka stworzyła prawdziwego psychola, który jest cholernie wypaczony, niewrażliwy na cierpienie ludzkie, nazwałabym go bestią w ludzkiej skórze, która czerpie radość, siłę a nawet witalność z cierpienia i strachu ludzkiego. On się wręcz tym karmi i podnieca go to okropnie! Skrzywdzić kobietę? Żaden problem. I co z tego, że ona ledwo ujdzie z tego żywa? Niech się cieszy, że w ogóle żyje, a jego zdaniem, powinna jeszcze miło go wspominać! Anastazja miała tę nieprzyjemność poznać Nataniela pewnego dnia, którego miała już nigdy nie zapomnieć. Ten facet wyrządził jej ogromną krzywdę. Ona starała się o wszystkim zapomnieć i kiedy minęło już 10 lat od tego tragicznego momentu, los spłatał jej okropnego psikusa i znów postawił tego okrutnego człowieka na jej drodze. Tylko tym razem, to on był w kłopocie, a ona go uratowała. I to był najgorszy błąd w jej życiu! Później było już tylko gorzej.

Już nic więcej Wam nie zdradzę. Kto chętny, niech sam poczyta "Nataniela". Pamiętajcie jednak, że choć zachęcam do tej lektury, to jednocześnie ostrzegam przed nią! Bo ta książka naprawdę nie jest dla każdego! Ale jeśli należysz do odważnych, śmiałych, albo po prostu ciekawych ludzi tak jak ja, to sięgnij po nią, przeczytaj i potem pokonwersujemy sobie :) Zdradzę tylko, że Anastazji baaaaaardzo współczułam tego co przeżywała, tego jak była traktowana i ciągle byłam ciekawa jak to się skończy? I choć zakończenie mnie zaskoczyło, a nawet wydusiło kilka łez ze mnie, to uważam, że to było dobre rozwiązanie. Szkoda mi było Wiktorii. Nie powinno się wydarzyć to co się wydarzyło. Ale z drugiej strony - do tej pory zastanawiam się kto i dlaczego zrobił coś tak okropnego? No i zastanawiam się o co na koniec chodzi z Wojtkiem? Czyżby brat Anastazji miał mnie jeszcze kiedyś zaskoczyć?

Sama miałam lekkie problemy z doczytaniem tej książki. Ale nie zmuszałam się - czytaj, czytaj, bo musisz! Nie! Pomimo tego co tutaj autorka naszykowała dla czytelnika, to przyznam się bez bicia, że były momenty, kiedy nie dałam rady dalej czytać i powtarzałam sobie, że teraz przerwa. Musiałam zająć się domowymi obowiązkami i później mogłam a nawet chciałam czytać dalej....

Nataniel to książka zdecydowanie NIE DLA KAŻDEGO. Ważne są wpisy autorki, przestrzegające o zawartych tematach i scenach!

Byłam bardzo ciekawa tej książki, zważywszy na ilość kontrowersyjnych wypowiedzi. Musiałam się przekonać.
Anastazja, postać wokół której rozwija się cała fabuła jest "szarą muszką", lubiącą czytać, zajmującą się dwojgiem rodzeństwa po stracie rodziców. Obejmuje majątek i nim zarządza ale świat biznesu nie jest jej przychylny, bo nie kieruję nim praworządność. Po odmowie zapłaty haraczu i zgłoszenia tego n apolicje zostaje napadnięta przez trzech zbirów, bezwzględnych, którzy dopuszczają się gwałtu zbiorowego. Z trudem przeżywa zdarzenie, które kamufluje także policja. Nastka sprzedaje wszystko, porzuca dotychczasowe życie zaszywa się w małym domku na uboczu i wiedzie na pozór spokojne życie.
Podczas burzy śnieżnej pomaga mężczyźnie z wypadku, który jak się okazuje, jest tamtym przywódcą gwałcicieli sprzed lat. Koszmar powraca....
Drastyczne sceny, wątki poza normą społecznego dopuszczenia, pełne przemocy, brutalności i zboczenia a jednak istniejące w dzisiejszym świecie pod naszym nosem, wydawałoby się w "normalnych domach".
Prawo nie zawsze broni ofiar, tak jest w przypadku Nastki. Ile jesteśmy w stanie znieść zanim opuści nas wola życia? Gdzie jest granica, która nas obejmuje człowieczeństwem? Czy każdy oprawca-potwór zasługuje na pomoc i szansę?
Nataniel znęca się nad Anastazją w okrutny sposób, innych trakuje jeszcze gorzej, co przechodzi nasze wyobrażenie. Dziewczynę przed utratą równowagi psychicznej ratuje amnezja. Czy Nataniel wykorzysta ten fakt, aby stać się innym człowiekiem? Dla niej?

Książka bardzo zajmująca, szokująca a czytając nie mogłam doczekać się dalszych decyzji bohaterów. Przygotowana na kontroeersje tej historii, czytałam bez oderwania się. Autorka pokazuję nam oblicze zła, które równie dobrze może trwać obok naszych drzwi. Cieszę się, że poznałam historię Nataniela i Anastazji. Długo w myślach pozostały rozważania nad psychicznymi motywami oprawcy, nad "normlanością" dzisiejszych zachowań i przyzwoleń społeczeństwa wobec wybryków i zabaw bogatych, znudzonych ludzi.
Polecam ale przed uprzednim zapoznaniem się z ostrzeżeniem autorki.

Nataniel to książka zdecydowanie NIE DLA KAŻDEGO. Ważne są wpisy autorki, przestrzegające o zawartych tematach i scenach!

Byłam bardzo ciekawa tej książki, zważywszy na ilość kontrowersyjnych wypowiedzi. Musiałam się przekonać.
Anastazja, postać wokół której rozwija się cała fabuła jest "szarą muszką", lubiącą czytać, zajmującą się dwojgiem rodzeństwa po stracie rodziców....

Przyznaję,że przeczytałam z głupiej ciekawości.To książka której nie da się potraktować obojętnie,a moja niska ocena nie wynika tyle z warsztatu autorki, a raczej mocnej,kontrowersyjnej treści.Co najważniejsze,to nie jest żaden romans, prędzej horror czy thriller, ale prawda jest taka,że właściwej kategorii dla tej historii nie ma.To książka o najgorszym psychopacie,gwałcicielu i sadyście,bardzo brutalna,bez ułagodzeń,autorka ma odwagę i wyobraźnię, a ta jest wręcz koszmarna.Jedyne co dobrego można widzieć w tym wszystkim, to brak usprawiedliwiania Nataniela czy przemiany w pozytywnego bohatera.Co prawda coś w tym temacie ,dzieje się z nim pod koniec książki,ale ani on, ani jego ofiara,czy tym bardziej czytelnik, nie bierze tego na poważnie.Trochę szkoda,że myśli autorki krążą w aż tak mrocznych odmętach,bo całkiem dobrze pisze.Jednak mimo,że "Nataniel"może zaspokoić niezdrową ciekawość bycia w glowie prawdziwego psychopaty, nie mogę znaleźć w tym żadnej wartości dla czytelnika.

Przyznaję,że przeczytałam z głupiej ciekawości.To książka której nie da się potraktować obojętnie,a moja niska ocena nie wynika tyle z warsztatu autorki, a raczej mocnej,kontrowersyjnej treści.Co najważniejsze,to nie jest żaden romans, prędzej horror czy thriller, ale prawda jest taka,że właściwej kategorii dla tej historii nie ma.To książka o najgorszym...