Powieść kryminalna nie musi zaspokajać wyrafinowanych gustów literackich, zwykle nawet nie powinna, jako że szukających w niej czego innego czytelników odstraszy lub rozczaruje. Może jednak otworzyć przed nami obraz czegoś więcej niż tylko zagadka kryminalna, nawet kosztem tej ostatniej. I tak właśnie jest w "holenderskiej" powieści angielskiej pisarki o włoskim mieście. Bohaterem wysuwanym na pierwszy plan jest tu miasto, jego duch, jego melodia i rytm, zaś bohaterem nieco ukrytym, a przez to silniej działającym, jest samotność. Tak, to powieść o przeżywaniu samotności, tej chwilowej, tej dłuższej i tej obejmującej całe życie i jego kres.
Chciałbym kolejnych florenckich kryminałów Magdalen Nabb. Mam nadzieję, że dostaniemy je po polsku.

Powieść kryminalna nie musi zaspokajać wyrafinowanych gustów literackich, zwykle nawet nie powinna, jako że szukających w niej czego innego czytelników odstraszy lub rozczaruje. Może jednak otworzyć przed nami obraz czegoś więcej niż tylko zagadka kryminalna, nawet kosztem tej ostatniej. I tak właśnie jest w "holenderskiej" powieści angielskiej pisarki o włoskim mieście....

Niezły kryminał w stylu retro rozgrywający się w upalnej Florencji. Bardzo spodobała mi się postać zrzędliwej starszej pani, z talentem naginającej swoje opowieści dla własnych korzyści. Nie wiem tylko czy to dobry pomysł czytać w czasie upałów takie gorące opowieści, może lepiej przerzucić się na kryminał skandynawski?

Niezły kryminał w stylu retro rozgrywający się w upalnej Florencji. Bardzo spodobała mi się postać zrzędliwej starszej pani, z talentem naginającej swoje opowieści dla własnych korzyści. Nie wiem tylko czy to dobry pomysł czytać w czasie upałów takie gorące opowieści, może lepiej przerzucić się na kryminał skandynawski?

11/180/2023
Najgorszy w tej powieści jest upał. Oraz niepotrzebny trup na końcu.
Świetne postacie, szczególnie kłamliwa, zrzędliwa, a tak naprawdę nieszczęśliwa, bardzo starsza pani, sąsiadka nieboszczyka. Opisy pogody mnie wykańczają, bo nie znoszę upałów. Zaskakujące dość zakończenie, czyli sposób złapania zabójcy.
Minus za nieśmiertelną "stróżkę" ciemnej krwi, za to plus za "wyżarzanie" u złotnika.

11/180/2023
Najgorszy w tej powieści jest upał. Oraz niepotrzebny trup na końcu.
Świetne postacie, szczególnie kłamliwa, zrzędliwa, a tak naprawdę nieszczęśliwa, bardzo starsza pani, sąsiadka nieboszczyka. Opisy pogody mnie wykańczają, bo nie znoszę upałów. Zaskakujące dość zakończenie, czyli sposób złapania zabójcy.
Minus za nieśmiertelną "stróżkę" ciemnej krwi, za to...

Nawet nie silę się na obiektywizm oceny - książka trafiła idealnie w mój gust. Florencki mikrokosmos pełen dziwaków, szemranych interesów i odrealnionych miejsc umyka zupełnie sztampie kojarzonej z kryminałami. Śledztwo prowadzone przez sierżanta Guarnaccię to zaledwie pretekst, by wejść głębiej w trzewia miasta. A także Włoch - kraju doświadczającego polityczno-społecznej gorączki na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Z drugiej strony - nie musicie mi wierzyć - czytałem tę powieść, siedząc na balkonie z widokiem na kopułę Santa Maria del Fiore. Moje całkowite wiernopoddaństwo urokom Florencji nie pozwala na trzeźwy osąd tej powieści. ;)

Nawet nie silę się na obiektywizm oceny - książka trafiła idealnie w mój gust. Florencki mikrokosmos pełen dziwaków, szemranych interesów i odrealnionych miejsc umyka zupełnie sztampie kojarzonej z kryminałami. Śledztwo prowadzone przez sierżanta Guarnaccię to zaledwie pretekst, by wejść głębiej w trzewia miasta. A także Włoch - kraju doświadczającego polityczno-społecznej...

Drugi tom równie dobry jak pierwszy.
Cierpliwie czekam na kolejny.
Florencja.

I ❤️ Italy

Drugi tom równie dobry jak pierwszy.
Cierpliwie czekam na kolejny.
Florencja.

I ❤️ Italy