Jest to definitywnie pocieszna pozycja. Chwilami czułam powiew nudy. Jednocześnie postacie doprowadzały mnie do białej gorączki, ale o Boże! Jakież to ludzkie, bo przecież nie jedna osoba również byłaby taka, jak oni. Jedynie mam wrażenie, że konsekwencje w postaci reputacji społecznej były dosyć... nijakie? Owszem, na początku czułam, że są intensywne, ale później umarło im się. Jednocześnie Reyna – tutaj brak konsekwencji. Za mało ich było.

Książka 3/5, bawiłam się przednio

Jest to definitywnie pocieszna pozycja. Chwilami czułam powiew nudy. Jednocześnie postacie doprowadzały mnie do białej gorączki, ale o Boże! Jakież to ludzkie, bo przecież nie jedna osoba również byłaby taka, jak oni. Jedynie mam wrażenie, że konsekwencje w postaci reputacji społecznej były dosyć... nijakie? Owszem, na początku czułam, że są intensywne, ale później umarło...

Kocham

Kocham

Urocza, poruszająca i ważna książka. Jestem zakochana w tej książce. Świetnie potrafi zbalansować swoistą niewinność i elementy edukujące. Super główna bohatera, w którą łatwo uwierzyć. Jedna z lepszych młodzieżówkę jakie czytałam, a raczej słuchałam bo od połowy przerzuciłam się na audiobooka i była przecudowna pani lektor, przy której ta książka tylko zyskała 😍

Urocza, poruszająca i ważna książka. Jestem zakochana w tej książce. Świetnie potrafi zbalansować swoistą niewinność i elementy edukujące. Super główna bohatera, w którą łatwo uwierzyć. Jedna z lepszych młodzieżówkę jakie czytałam, a raczej słuchałam bo od połowy przerzuciłam się na audiobooka i była przecudowna pani lektor, przy której ta książka tylko zyskała 😍

Bardzo fajna, jak zostało mi kawałek to już traciłam nadzieję że coś się wydarzy a jednak się myliłam.

Bardzo fajna, jak zostało mi kawałek to już traciłam nadzieję że coś się wydarzy a jednak się myliłam.

Bardzo fajna książka. Zaskoczyłam się, że tak mi się spodobała. Myślałam, że będzie dość płytka, ale naprawdę się wciągnęłam. Dodatkowo zaskoczyłam się, że jest tutaj naprawdę dużo przydatnej wiedzy. Naprawdę polecam.

Bardzo fajna książka. Zaskoczyłam się, że tak mi się spodobała. Myślałam, że będzie dość płytka, ale naprawdę się wciągnęłam. Dodatkowo zaskoczyłam się, że jest tutaj naprawdę dużo przydatnej wiedzy. Naprawdę polecam.

Świetna młodzieżówka. Historia super przedstawiona. Polecam

Świetna młodzieżówka. Historia super przedstawiona. Polecam

Świetna książka masa rad miłosnych które mają zastosowanie w prawdziwym życiu polecam

Świetna książka masa rad miłosnych które mają zastosowanie w prawdziwym życiu polecam

Świetna młodzieżówka, po prostu. Prosty język sprawił, że z przyjemnością czytało mi się kolejne strony. Pewnie dlatego szybko ją pochłonąłem.

Cieszę się, że mamy tutaj do czynienia z reprezentacją osób biseksualnych. Bałem się, że źle zostanie ten temat potraktowany, ale na szczęście Sophie poważnie do tego podeszła.

Mocne 9 i jest to moja druga książka tej autorki i jak na razie się nie zawiodłem <3

Świetna młodzieżówka, po prostu. Prosty język sprawił, że z przyjemnością czytało mi się kolejne strony. Pewnie dlatego szybko ją pochłonąłem.

Cieszę się, że mamy tutaj do czynienia z reprezentacją osób biseksualnych. Bałem się, że źle zostanie ten temat potraktowany, ale na szczęście Sophie poważnie do tego podeszła.

Mocne 9 i jest to moja druga książka tej autorki i...

Jestem zdziwiona, że książka ta zbiera tak pozytywne noty, zwłaszcza, że (w mojej opinii) zupełnie na nie nie zasługuje. Rozumiem, że wiele wątków może się podobać i szanuję takie zdanie, aczkolwiek sama nie podzielam ów zachwytów.

Historia opisana w „Perfect on paper” przede wszystkim jest bardzo nielogiczna i momentami pozbawiona nawet minimalnego realizmu. Autorka wychodzi z absurdalnego pomysłu, aby to nastolatka dawała rady dotyczące związków innym nastolatkom – nie mając do tego sensownego wykształcenia czy też doświadczenia (okej, pomysł zerżnięty z sex education, jednak bohater tego serialu miał ku temu wyższe kwalifikacje, niżeli Darcy Phillips). Bohaterka tłumaczy swoje umiejętności oglądaniem filmików na youtubie i czytaniem (raz na jakiś czas) artykułów naukowych. W erze tiktokowych specjalistów od wszystkiego jest to tym bardziej komiczne i absurdalne. Moim największym zarzutem odnośnie tej książki jest jednak coś innego, a mianowicie: kreacja bohaterów. Dawno nie czytałam tak źle poprowadzonej kreacji postaci. Darcy Phillips to jedna z najbardziej toksycznych i antypatycznych bohaterek, z jakimi miałam do czynienia w literaturze. Nie mogłam jej znieść w trakcie lektury, a Darcy to przecież główna bohaterka tej książki i to wokół jej wyborów życiowych czytelnik podąża. Jej rady często robiły więcej złego, niżeli dobrego, zwłaszcza, że Darcy dała się poznać jako osoba niezwykle zawistna i przesadnie wręcz toksyczna. Przykładem może tu być sytuacja z Rainą czy Jaz i Brooke (zniszczenie związku (albo potencjalnego związku),bo Brooke powinna być tylko z Darcy mimo, że ta tego nie chce). Moimi kolejnymi zarzutami są pozostali bohaterowie – m.in. Alexander jest niezwykle słabo zarysowany, a autorka poświęciła dosłownie jedną scenę, by rozwinąć jego nikłą relację z Darcy.

„Perfect on paper” może pochwalić się przedstawieniem niezwykle szerokiej reprezentacji queer. Dosłownie, autorka upchnęła tu reprezentantów każdej tożsamości seksualnej. I nie jest to wada (wszak, to ważne dla grup lgbt+ by mieć swoje reprezentacje w literaturze, zwłaszcza młodzieżowej),jednak odniosłam wrażenie, że zostało to zrobione strasznie na siłę, ponieważ u niektórych bohaterów ich tożsamość, czy orientacja seksualna, stanowiła jedną i jedyną cechę osobowości.

Co do zakończenia – wolałabym jednak, gdyby książka skończyła się otwartym finałem, bez tych ostatnich dwudziestu stron. Finał całej relacji Darcy i Brooke, oraz rozwiązanie sprawy szafki 89 pokazało tylko, że Darcy nie uczy się na swoich błędach i dalej będzie robić te same gafy i doprowadzać do złych i toksycznych zachowań.

To już kolejny raz, gdy znajduję się w wąskim gronie osób, którym dana, popularna, pozycja nie przypadła do gustu. Od literatury młodzieżowej jednak oczekuję więcej, niżeli to, co zaoferowała mi Sophie Gonzales. Ledwo co dobrnęłam do zakończenia tej powieści, a wspomnę, że poznawałam ją poprzez audiobooka (który również nie był najwyższych lotów i często lektor niezwykle działał mi na nerwy – choć tu raczej problem tkwił w materiale źródłowym). „Perfect on paper” to książka o niewykorzystanym (prawidłowo) potencjale, z drażniącymi i odpychającymi (przez swoje czyny) bohaterami, których działania niejednokrotnie nie da się wyjaśnić logicznie. To powieść, która niezwykle mnie zawiodła i troszkę żałuję, że zamiast oczarowania, niezwykle mnie rozczarowała.

Jestem zdziwiona, że książka ta zbiera tak pozytywne noty, zwłaszcza, że (w mojej opinii) zupełnie na nie nie zasługuje. Rozumiem, że wiele wątków może się podobać i szanuję takie zdanie, aczkolwiek sama nie podzielam ów zachwytów.

Historia opisana w „Perfect on paper” przede wszystkim jest bardzo nielogiczna i momentami pozbawiona nawet minimalnego realizmu. Autorka...

Bardzo przyjemna, wciągająca. Sam pomysł Bardzo mi się podoba, wykonanie również. Podoba mi się przeplatanie listów i odpowiedzi między rozdziałami. Zdecydowanym atutem również jest sama edukacja na temat zdrowych związków

Bardzo przyjemna, wciągająca. Sam pomysł Bardzo mi się podoba, wykonanie również. Podoba mi się przeplatanie listów i odpowiedzi między rozdziałami. Zdecydowanym atutem również jest sama edukacja na temat zdrowych związków