Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dorastałem w epoce, kiedy boysbandy miały swój największy okres świetności. Z czasem, zrozumiałem, że zespoły te były budowane na niemal identycznym schemacie. Zawsze w składzie musiał być mroczny badboy, niewinny słodziak, ociekający seksem łamacz serc i przynajmniej jeden, niewyróżniający się chłopak z sąsiedztwa, na wszelki wypadek, gdyby fanom i fankom żaden z pozostałych nie przypadł do gustu. Niby człowiek zdawał sobie sprawę, że to kreacja, że ci ludzie w realnym życiu są zupełnie inni. Jednak do czasu zetknięcia się z „A jak to się wyda” nie zdawałem sobie sprawy jak mogła by być skala takiej kreacji… „A jak to się wyda” to powieść o fikcyjnym, amerykańskim boysbandzie „Saturday”, współtworzona przez dwoje autorów. Sophie Gonzales wykreowała postać Rubena, natomiast Cale Dietrich stworzył Zacha. Pisana z tych dwóch perspektyw, historia czwórki chłopaków (do zespołu należą jeszcze Angel i Jon),którzy poznając się kilka lat wcześniej na obozie muzycznym, „z dnia na dzień” uzyskali międzynarodowy rozgłos. Z perspektywy fanów, ich życie to prawdziwy raj. Ci bożyszcza nastolatków, mają gigantyczne pieniądze, sławę i mogą robić co chcą. Po prostu, członkowie Saturday prowadzą życie, o jakim marzy każda nastoletnia osoba. Tyle, że rzeczywistość mocno rozmija się z ta wizją. Chłopaki są pod nieustannym nadzorem firmy Chorus, której Saturday jest własnością, a ich codzienność to tytaniczna praca i mnóstwo wyrzeczeń. Nie mogą chodzić tam gdzie chcą, ubierać się w to, co chcą i mówić tego, co chcą. Co gorsza nie mogą być tacy jacy są w rzeczywistość, bo każde odstępstwo od wykreowanych przez Chorusa wizerunków spotyka się z natychmiastową, ostrą reakcją. Jakby tego wszystkiego było mało, w pewnym momencie okazuje się, że dwóch członków zespołu łączy coraz bliższa relacja... Więcej o tym, jak potoczyły się losy Saturday dowiecie się jeśli przeczytacie książkę. ;) Gdy sięgałem po tę pozycję, nie miałem specjalnie wysokich oczekiwań, ot kolejny romans YA. Jednak mój sceptycyzm był bardzo, ale to bardzo nieuzasadniony. Już na samym początku, uwagę zwraca niezwykle zgrabnie prowadzona narracja. Czuć, że zarówno Sophie, jak i Cale, mają odmienne style pisania, jednak mimo to stworzyli fantastycznie spójną całość. Bohaterowie powieści są na tyle autentyczni i wielowymiarowi, że często zapominałem, iż taki zespół w rzeczywistość nie istnieje. Natomiast jeśli chodzi o fabułę, romans choć nie wątpliwie uroczo napisany, był dla mnie wyłącznie tłem. Pierwsze skrzypce gra tu zdecydowanie show biznes. Okrutne, bezwzględne, czasami wręcz nieludzkie zasady i mechanizmy jakie nim rządza, wgniotły mnie w fotel. Wrażenie potęguje notatka autorów na końcu książki, w której przyznają, że o ile Saturday jest fikcją o tyle sposób działania show biznesu fikcją nie jest. Książka była inspirowana prawdziwymi wypowiedziami wokalistów, w których ci, wprost przyznawali do czego byli zmuszani, czy jak wyglądało kreowanie ich „oficjalnego JA” przez pracodawców. Ta powieść niespodziewanie dała mi dużo do myślenia. Odkąd ją skończyłem nie opuszcza mnie myśl: ile z prawdziwych siebie mogą pokazać moi ulubieni artyści?