Michelle Hodkin

◾ Po finałowych wydarzeniach pierwszego tomu Mara budzi się, otoczona bielą ścian sali szpitala psychiatrycznego. Kiedy fragmenty wspomnień zaczynają się układać w spójną całość, staje się jasne, że to, co dzieje się wokół Mary, nie jest już tylko wytworem jej wyobraźni. Jude nie jest jedynie złudzeniem – on naprawdę żyje i, co gorsza, pragnie zemsty. Niewielu jest skłonnych uwierzyć dziewczynie, że grozi jej niebezpieczeństwo. Może polegać tylko na Noahu, który oferuje pomoc w odkryciu tajemnicy jej niezwykłych zdolności. ◾ Jak pierwsza część była dobra, tak kontynuacja "Mara Dyer - Przemiana" jest świetna – jeszcze bardziej mroczna, niespokojna i trzymająca w napięciu. „Tajemnica” doskonale wprowadziła nas w świat Mary, ale to druga część obfituje w akcję i jest o wiele bardziej klimatyczna, aż ciarki przechodzą przy niektórych opisach. Dla wzmocnienia wrażeń polecam czytać po zmroku ◾ Pojawiają się także nowe wątki dot. przeszłości babci Mary oraz pacjentów specjalnego ośrodka/ szpitala psychiatrycznego, do którego trafia Mara i w którym toczy się spora część akcji. ◾ To, co działo się w głowie Mary, zostało świetnie opisane – jej wewnętrzna walka i próby odróżnienia prawdy od kłamstwa. Nie było to łatwe, zwłaszcza gdy otoczenie tłumaczyło jej niecodzienne doznania jako objawy choroby psychicznej. Mara jest zmuszona udawać, by zachować pozory normalności, a jednocześnie nie do końca rozumie, skąd bierze się jej moc ani jak ją opanować. Nie chce też nikogo przy tym skrzywdzić, a zwłaszcza tych, na których jej zależy. ◾ Autorka znakomicie manipuluje uczuciami czytelnika. Podczas lektury odczuwałam tyle emocji, jakbym przeżywała to wszystko z Marą. Począwszy od dreszczyku niepokoju przy niektórych, mrożących krew w żyłach opisach, po uczucie bezradności, gdy każdy myślał, że oszalała i wreszcie kończąc na ekscytacji towarzyszącej spotkaniom z Noahem. ◾ Noah to po prostu złoty chłopak ❤️ Jego wsparcie, czułość i oddanie wobec Mary są jak miód na serduszko. ◾ I co najlepsze, znowu czuję, że ta książka namieszała mi w głowie. Mam tyle pytań pozostawionych bez odpowiedzi! Chociaż sytuacja staje się coraz bardziej klarowna i można wysnuć więcej teorii niż po wydarzeniach pierwszego tomu, to nadal czuję niedosyt i z niecierpliwością sięgam po finał tej trylogii 🥰