Momentami trochę przegadana i momentami również naiwna jednakże zabawa gwarantowana.

Momentami trochę przegadana i momentami również naiwna jednakże zabawa gwarantowana.

Richard Laymon, Ed Gorman i J F Gonzalez. Co łączy te 3 nazwiska. A no to, że są to nieżyjące już niestety legendy literatury grozy, których proza nigdy nie zawitała do Polski. Jeśli nawet coś się ukazało to były to pojedyncze opowiadania lub powieść wydrukowana przez mniejsze wydawnictwo, które musiało przeznaczyć na prawa do wydania lwią cześć budżetu. W 2022 roku wydawnictwo Dom Horroru przygotowało nie lada niespodziankę wydając w Polsce powieść "Nocne Łowy" Richarda Laymona. Jestem świeżo po przeczytaniu i jestem zachwycony. Choć pewne rzeczy ty nie zagrały. To fani splatterpunku będą zachwyceni

16 letnia córka policjanta Jody Fargo nocuje u koleżanki Evelyn. Pech chce, że do domu włamuje się gang sadystycznych morderców uzbrojony w średniowieczną broń i odzianych w ubrania z ludzkiej skóry. Tylko Jody i 12 letniemu bratu Evelyn Andiemu udaje się udziec z masakry. Po pietach depcze im Simon członek owego gangu morderców, który ma za zadanie uciszyć świadków. Jeśli tego nie zrobi jego wspólnicy zabiorą się za jego bliskich.

Tak przedstawia się fabuła. Z początku powieść zapowiada się na typowy slasher w stylistyce gore. Różnica jest taka, że tu zamiast jednego psychopaty z majchrem jest cały gang szaleńców. Z czasem powieść zmienia się w coś zupełnie innego śledzimy na przemian poczynania Jody jej taty i Andyego oraz Simona, który opisuje swoje działania w formie pamiętnika nagranego na dyktafon. Jest krwawo i brutalnie w połączeniu z atmosferą szaleństwa. Zwłaszcza, gdy autor przełącza się na Simona. Wtedy powieść przypomina trochę twórczość Edwarda Lee. Nie oznacza to, że sceny z Jody i Andym są nudne. Również potrafią wciągnąć , i zainteresować za sprawą sympatycznych postaci i fajnie nakreślonymi ich relacjami. Przez to jesteśmy cały czas ciekawi , jak to wszystko się potoczy. W powieści cały czas coś się dzieje. Akcja jest poprowadzona wzorowo. To, co może jedynie wywoływać jakieś zgrzyty to kulminacja w końcówce. Nie jest zła jest mocna i pełna przemocy. Ale jest inna niż w większości powieści gdzie bohaterowie uciekają przed czymś po całym stanie i próbują się ratować. Nie jest to typowe starcie się ofiary z polującym jak często jest u Deana Koontza. Jestem w stanie zrozumieć czytelników, którym będzie tego brakować. Choć z drugiej strony trzeba przyznać dzięki temu powieść zyskała na nieprzewidywalności.

Podoba mi się za to styl pisana autora. Jeszcze bardziej oszczędny w opisy i skupiający się na akcji niż Masterton, jednocześnie treściwy. Bardzo lubię taki styl pisania. Zaś, gdy autor przełącza się na Simona wtedy, mamy kompletny pycho-del. Simon regularnie dzieli się swoimi spostrzeżeniami, które są szalone. Jak przystało na psychopatycznego szaleńca, który już za dzieciaka przejawiał sadystyczne skłonności? Jednocześnie są jednak niesamowicie celne i brutalne wobec obecnego świata. Mimo iż powieść powstała we wczesnych latach 90 to aktualne do dziś. I nie dotyczą tylko kwestii bandyterki, gwałtów, morderstw itp. Choć oczywiście motywy tych występują.

Sama postać Simona nie jest jedyną ciekawą postacią. Jody jest typową twardzielką, córką gliniarza, jarająca się bronią, ale jest napisana dobrze taka jak powinna być. Andy jest typem rozbestwionego dziecka. Mimo iż ma dopiero 12 lat podkochuje się w Jody i to widać od początku. Relacje między tą dwójką są fantastycznie przedstawione. Nie sposób nie polubić tej dwójki dzieciaków. Policjanci to ojciec Jody, pomagająca mu policjantka Sharon są dokładnie tacy jak mają być. Twardzi, doświadczeni stróże prawa. Choć nie są jakoś specjalnie oryginalni są przedstawieni dobrze.

Rasowy, przedstawiciel splatterpunku legendy gatunku, którą każdy fan horrorów powinien znać. Książka jest bardzo dobra, ma pewne zgrzyty, ale są one nie istotne. To jedna z lepszych zagranicznych powieści grozy, które ukazały się w 2022 roku Książka jest brutalna i dobrze trzyma w napięciu. Czekam na wydanie kolejnych powieści autora, lub pokuszenie się by wydać coś z prozy Eda Gormana lub J F Gonzaleza

Richard Laymon, Ed Gorman i J F Gonzalez. Co łączy te 3 nazwiska. A no to, że są to nieżyjące już niestety legendy literatury grozy, których proza nigdy nie zawitała do Polski. Jeśli nawet coś się ukazało to były to pojedyncze opowiadania lub powieść wydrukowana przez mniejsze wydawnictwo, które musiało przeznaczyć na prawa do wydania lwią cześć budżetu. W 2022 roku...

Nie będę ściemniał - pierwsze, czym przyciągnęła mnie ta książka, to okładka. Jest ona bardzo klimatyczna i jednocześnie bardzo "creepy". Pierwsze co przywiodła mi na myśl, to horror "Następny jesteś TY" z 2011 roku. W nim gang zwyrodnialców, przebranych w maski zwierząt, napadł brutalnie na bogu ducha winnych ludzi. Spodziewałem się, że w przypadku "Nocnych łowów" będzie podobnie i...się nie zawiodłem. Powieść tą podciągnąłbym pod podgatunek horroru zwany home invasion. Co do fabuły, to nie będę się specjalnie rozwodził - jej główny zarys jest podany na blurbie z tyłu okładki.
"Nocne łowy" napisana jest z perspektywy dwóch osób - Jody Fargo, czyli rezolutnej nastolatki i Simona, okrutnego zwyrodnialca, który próbuje ją dopaść.
Poziom brutalności tej książki określiłbym jako wysoki, choć czytałem mocniejsze pozycje z szeroko pojętej literatury spod znaku ekstremy. Niemniej, dla niewtajemniczonych w te arkana, opisy tortur, zbrodni i gwałtów mogą być zbyt mocne i obrzydliwe.
Nie jest to najambitniejsza książka, jaką można przeczytać - fabuła jest niezbyt wyszukana i zaskakująca, ale jednak potrafi wciągnąć czytelnika.
Jeżeli jesteś fanem filmów typu "Ils", "The Strangers" czy "Hush", to ta książka zdecydowanie jest dla Ciebie!
Na koniec - zauważyłem, że mimo, iż książka jest stosunkowo świeża, już nigdzie nie jest dostępna! Nie wiem, czy spowodowane jest to tym, że ludzie tak się na nią "rzucili", czy po prostu została wydana w niewielkim nakładzie.
Być może wydawnictwo Dom Horroru planuje dodruk, ale póki co, nic na ten temat nie słyszałem.

Nie będę ściemniał - pierwsze, czym przyciągnęła mnie ta książka, to okładka. Jest ona bardzo klimatyczna i jednocześnie bardzo "creepy". Pierwsze co przywiodła mi na myśl, to horror "Następny jesteś TY" z 2011 roku. W nim gang zwyrodnialców, przebranych w maski zwierząt, napadł brutalnie na bogu ducha winnych ludzi. Spodziewałem się, że w przypadku "Nocnych łowów"...

Działają pod osłoną nocy, odziani jedynie w ludzką skórę, wysmarowani trupimi wydzielinami, ogoleni na łyso, by nie pozostawić żadnych śladów. Banda nieuchwytnych morderców, którzy bez skrupułów obierają cel i od lat dokonują masowych mordów i licznych gwałtów. Nie ponoszą konsekwencji za swoje czyny, a ich chore żądze nieustannie eskalują. Zostań świadkiem niekończącej się nocy przepełnionej najbrutalniejszymi scenami sadyzmu. Pościg za dwójką dzieciaków, którzy zbiegli z ostatniego napadu okaże się pasmem krwawych opowieści i erotycznych fantazji jednego z bandziorów.

Siarczysty horror, w którym iskrzy od nieustannie narastającego napięcia, morderczy pęd rozkręca się i nie ustaje aż do ostatniej strony. Niczym najniebezpieczniejszy rollercoaster czeka na Twój błędny ruch, by pochłonąć Cię w całości. Za mocno się wychylisz, giniesz. Zmiażdży Cię i pozostawi wyzutego z emocji, uczuć, wyssie krew, obedrze ze skóry. A później... przerobi na coś na własny użytek. Tak w stylu Eda Geina, czy Ilse Koch.

Jakkolwiek brutalnie by nie zabrzmiał mój wpis i tak nieziemsko kontrastuje delikatnością w porównaniu z zawartością powieści Richarda Laymona. Jest to pierwsza książka tego autora, z którą miałam przyjemność się zaznajomić i niech będzie dla Was wystarczającym poleceniem fakt, iż od razu zabrałam się za wyszukiwanie innych pozycji spod jego pióra. Proza Laymona od pierwszych stron przywodzi na myśl twórczość Lee, czy Ketchuma. "Nocne łowy", to klasyczny splatterpunk, który ekstremalnymi scenami zadowoli każdego fana gatunku. Opisy popełnianych zbrodni są dosadne, obleśne i krwiste do bólu, a sprawnie prowadzona akcja nie pozwala oderwać się od lektury. Jeżeli powiem, że chora narracja prowadzona przez Simona (mordercę) przypadła mi bardziej, aniżeli ta zbyt wyważona spisana przez Jody (uciekinierkę, która jest obiektem erotycznych fantazji Simona),to chyba nie będzie zbyt dobrze o mnie świadczyło. Może zatem udam, że tego nie napisałam i wystawię suspensową ocenę tj. 💀💀💀💀/5. Chore to max i czekam na więcej!

Działają pod osłoną nocy, odziani jedynie w ludzką skórę, wysmarowani trupimi wydzielinami, ogoleni na łyso, by nie pozostawić żadnych śladów. Banda nieuchwytnych morderców, którzy bez skrupułów obierają cel i od lat dokonują masowych mordów i licznych gwałtów. Nie ponoszą konsekwencji za swoje czyny, a ich chore żądze nieustannie eskalują. Zostań świadkiem niekończącej się...