Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Tajemnica lekarki" autorstwa Leslie Wolfe osiągnęła pierwsze miejsce na platformie Amazon, robiąc ogromną konkurencję pozostałym dreszczowcom, których akcja rozgrywa się w środowisku medycznym.

W tym przypadku mamy do czynienia z główną bohaterką, szalenie utalentowaną kardiochirurg. Dr Anne Wiley została wykreowana, jako silna postać kobieca, rozwijająca swoje skrzydła na arenie zawodowej. Choć jest dość młodą kobieta, dorobiła się już uznania wśród współpracowników, jest poważana w środowisku medycznym i uznawana za nieomylną, niezawodną w swej dziedzinie. Wykonuje swoje obowiązki z największą dbałością o detale, jest profesjonalistką w swoim fachu.

Aż do czasu, gdy popełnia pierwszy błąd...

Na jej stół operacyjny trafia mężczyzna, którego życzyłaby sobie nie poznać. Gdy zagląda za kotarę od razu rozpoznaje tego parszywca. Nienawidzi go. Życzy mu śmi3rci od kiedy go poznała. Teraz wszystkie oczy zwrócone są w jej stronę. Współpracownicy liczą na nią. Życie pacjenta leży w jej rękach. Ale czy ona ma ochotę utrzymać go na tym świecie? Chyba lepiej będzie zesłać go do samego Dia.bła...

Ten moment zawahania i decyzja podjęta przez Anne zapoczątkują lawinę wydarzeń, od których nie będzie odwrotu. Być może została ona zapoczątkowana już w momencie poznania tajemniczego mężczyzny. Być może nie było szans na ich uniknięcie.

"Tajemnica lekarki", to dramat kobiety walczącej nie tylko o swoją przyszłość, ale i o sprawiedliwość. Starającej się zrozumieć gradobicie krzywd, które spadło na bliską jej osobę. Będzie próbowała odzyskać dobre imię, oczyścić się z wszelkich oskarżeń. Jednak na jej drodze stanie pewna, zadziorna persona. Książka ta, jako thriller rozwija się bardzo powoli, sporo tu obyczajowości, dogłębnego szperania w przeszłości głównej bohaterki, eksploracji jej sfery emocjonalnej. Autorka uwikła nas w trójkąt miłosny, przedstawi zaburzone relacje, oraz skrzywione traumami dusze.

Zakończenie tej książki autentycznie sprawia piorunujący efekt "WTF". Musielibyście widzieć moją minę podczas odkurzania i słuchania audiobooka. TAKIEGO OBROTU SPRAW, TO JA SIĘ NIE SPODZIEWAŁAM👀🤯. Końcówka książki z efektowną pompą. Dosłownie masz poczucie, że znikąd nadchodzą ciężkie, burzowe chmury i sru - nagle obrywasz⚡

IG: suspense_books

"Tajemnica lekarki" autorstwa Leslie Wolfe osiągnęła pierwsze miejsce na platformie Amazon, robiąc ogromną konkurencję pozostałym dreszczowcom, których akcja rozgrywa się w środowisku medycznym.

W tym przypadku mamy do czynienia z główną bohaterką, szalenie utalentowaną kardioc...

Rozwiń

Zwiń

Niespiesznie utkana, oparta na licznych niedopowiedzeniach powieść kryminalna. Brutalnie grająca na czytelniczej nieświadomości tego, co ma dopiero nastąpić. Weronika Mathia stworzyła teatr, w którym każdy akt posiada tragiczne zakończenie. Czytając "Szept" da się odnieść wrażenie, iż powolna narracja i wyczuwalne poczucie niepokoju stanowią celowy zabieg. Autorka po trosze rzuca nam urywki historii z odległej przeszłości, jak również tego co ma miejsce obecnie. Doszukując się powiązań między zaginięciem na Wyspie Wielka Żuława w latach siedemdziesiątych, a niedawnym utonięciem nastolatki w iławskim jeziorze będziemy świadkami bolesnych doświadczeń, z którymi zmagać się będą bohaterowie tej historii.

Cisza przewija się na kartach "Szeptu", niczym niemy świadek traumatycznych doświadczeń. Przerywana jest jedynie trzepotem sowich skrzydeł, bezsilnym płaczem niezrozumiałego przez rówieśników chłopaka, oraz śmiechem bezlitosnej młodzieży. Zabawiającej się kosztem słabszych. Szukającej rozrywki w zadawaniu cierpienia innym od siebie. Prowokując do znormalizowanego w swoim mniemaniu działania krzywdzą i czekają na odzew, niejednokrotnie wbijając tym sposobem gwóźdź, do niekoniecznie przysłowiowej trumny.

"Szept" nie jest kryminałem, w którym bezpośrednio przechodzisz z punktu A, do B. Wszystko jest tutaj niejednoznaczne. Choć mordercza cisza zapada już na osiemnastej stronie, motyw i sprawca zdają się być odgadnione, to autorka zwodzi aż ku samemu, wysoce widowiskowemu zakończeniu. Finał wbija się niczym drzazga i bardzo długo uwiera.

W powieści czuć poczyniony autorski research zarówno historyczny i terytorialny w odniesieniu do wydarzeń mających miejsce na wyspie, jak również typowo kryminalny, szczególnie widoczny w opisach wydarzeń rozgrywających się za murami Zakładu Karnego.

Weronika Mathia przedstawia nam bolesną prawdę o relacjach międzyludzkich, jest uważną obserwatorką, dzięki czemu sprawnie konstruuje warstwę obyczajową. Wyraźnie wyczuwalna jest tutaj siostrzana rywalizacja o pozycję w grupie, atencję chłopaka. Stajemy twarzą w twarz z matką po stracie dziecka, oskarżającą się o niemożność dostarczenia jej pomocy podczas wydania ostatniego tchnienia. Z drugiej strony mamy również ciekawie przedstawioną postać kobiecą, młodszą inspektor, stanowiącą idealny przykład niesprawiedliwego traktowania młodych matek na rynku pracy.

Słowem zakończenia - symboliczna, poruszająca wiele problemów społecznych, wzbudzająca poczucie bezsilności, z niespodziewanym zakończeniem. Polecanko.

Niespiesznie utkana, oparta na licznych niedopowiedzeniach powieść kryminalna. Brutalnie grająca na czytelniczej nieświadomości tego, co ma dopiero nastąpić. Weronika Mathia stworzyła teatr, w którym każdy akt posiada tragiczne zakończenie. Czytając "Szept" da się odnieść wrażeni...

Rozwiń

Zwiń

💀Motyw dziecka wykazującego socjopatyczne zachowania zawsze był jednym z moich ulubionych, przewijających się zarówno w thrillerach, jak i horrorach. Od momentu "Idealnego dziecka" Lucindy Berry, chyba jeszcze żadna nowość nie spodobała mi się na tyle, by móc się nią z Wami podzielić, co "Złe dziecko".💀

Ten thriller psychologiczny, zahaczający o nurt domestic noir przewijać się będzie na suspensowym profilu przez cały maj, jako książka miesiąca w ramach #czytamsuspens. Zachęcam zatem do zaopatrzenia się we własny egzemplarz, by w maju zanurzyć się we wspólnej lekturze tej pełnej suspensu powieści!

Zanim jednak do tego dojdzie, zapraszam na swój wpis o jutrzejszej premierze🖤
Mam nadzieję, że uda mi się Was namówić na tę emocjonującą podróż w głąb ludzkiej psychiki.

"Złe dziecko" Camilla Way
💀💀💀💀💀/5

Często książki zaczynające się z impetem, z mocnym intro, solidnym zdaniem wprowadzającym szybko gdzieś tracą swój rezon. Po drodze ulatnia się z nich napięcie, pierwotnie ciekawy zamysł kiśnie już po przeczytaniu pierwszego rozdziału, jak nie już po lekturze opisu okładkowego. Mnie proza Camilli Way chwyciła od samego początku i zaintrygowała socjopatyczną naturą córki głównej bohaterki...

"Kiedy Beth znalazła odciętą główkę swojego ptaszka, od razu wiedziała"

Pięciolatka z przeszywającym wzrokiem i złowieszczym uśmiechem. Spogląda w oczy matki z pewnością siebie, której brak niejednemu dorosłemu. Tajemnica podsłyszana mimochodem została przez nią pieczołowicie ukryta, przeżuta i przetrawiona. Wie co z nią zrobi. Wie, jak wykorzysta słowa, które nigdy nie powinny były dosięgnąć jej słuchu. Obróci ten sekret przeciwko nim i zaszantażuje, wykorzystując dobroć serca w jedyny akceptowalny przez siebie sposób. Dla własnej rozrywki. Krocząc jeden krok przed wszystkimi zabawi się ich głupotą, miłością i naiwnością.

Przemieni świat na swój użytek, siejąc strach i spustoszenie. Zabawi sie ogniem. Będzie z nim igrać, aż wymiękną. Zada liczne ciosy swym bliskim, bezpardonowo zagra na ich emocjach, skrzywdzi fizycznie. Skrucha jest w jej słowniku nieznanym wyrazem, wykazuje ją jedynie, by wskórać coś w zamian. Wyrachowana dziewucha. Paskudna. Nieczuła. Okrutna.

Co zrobić z dzieckiem, które nie słucha rodziców. Za nic ma groźby, nie przyjmuje do siebie krytyki. Hannah nie interesuje nic, co mogłoby sprowadzić ja na dobrą drogę. Nie współczuje. Karmi się bólem innych.

Czy pięcioletnie dziecko skłonne jest do wykazywania aż tak brutalnych czynów? Strach pomyśleć, co przyniosą kolejne lata. A przyniosą całe pasmo krzywd i cierpienia...
Autorka szalenie ciekawie odwzorowuje zaburzenia behawioralne skrywające się w umyśle małoletniej dziewczyny. Przedstawia nie tylko skutki, do których doprowadzić może brak terapii i duszenie zła w zarodku. Camilla Way idzie o krok wstecz, ale i wychodzi daleko naprzód. Pokazuje w jaki sposób kiełkuje psychopatia, pozwalając poniekąd czytelnikowi na własną interpretację jego korelacji z genetyką, jak również sposobu wychowania i środowiska, w którym dziecko dojrzewa. Następnie jesteśmy wrzuceni w młyn przelewającego się pokłosia czynów, które mogą być następstwem zastraszania, szantażu, oddawania się socjopatycznej jednostce pod całkowite sterowanie. Autorka fenomenalnie przedstawiła sieć intryg, ambiwalentnych uczuć względem własnego potomstwa, jak również rodzicieli.

Nieodkładalna, płynna i zaskakująca proza - polecam totalnie każdemu fanowi gatunku.

ig: suspense_books

💀Motyw dziecka wykazującego socjopatyczne zachowania zawsze był jednym z moich ulubionych, przewijających się zarówno w thrillerach, jak i horrorach. Od momentu "Idealnego dziecka" Lucindy Berry, chyba jeszcze żadna nowość nie spodobała mi się na tyle, by móc się nią z Wami podzi...

Rozwiń

Zwiń