Najlepsza książka, jaką czytałam. Nie mogłam przez nią spać, bo musiałam się dowiedzieć jak to się skończy haha.

Najlepsza książka, jaką czytałam. Nie mogłam przez nią spać, bo musiałam się dowiedzieć jak to się skończy haha.

O filmie słyszeli chyba wszyscy, ale książka wydaje się mniej znana. Z racji tego, że nie znam obrazu kinowego, stwierdziłem, że podejdę do lektury nieskażony ekranizacją. Jakie są zatem książkowe "Igrzyska Śmierci". Niezachęcające.

Pod wieloma względami jest to typowa młodzieżówka, o fabule, która ma kilka zakrętów i zabiegów mających zaskoczyć czytelnika, ale udaje się to średnio. Natomiast tego się można spodziewać i mimo wszystko są tutaj zalety (o których zaraz),natomiast to, co najbardziej mnie irytowało, to styl. To typowa literatura o bardzo prostym języku, która unika rozbudowanych zdań i stanowi czasem wręcz reportaż tego, co się dzieje oraz przemyśleń bohaterki (wszystko jest pokazane z jej perspektywy). To powieść prawie że jednowątkowa, wręcz "mechaniczna", uboga stylistycznie o infantylnie podniosłych momentach, które "muszą" być. Nie ma się poczucia, że czyta się coś niesamowitego. Dodatkowo, nie wiem czy to kwestia oryginału, czy tłumaczenia, ale widywałem nielogiczności (dokładniej - z którym uchem Katniss miała problem),przy czym miałem takie poczucie, że książka to olewa i brnie dalej, bo przecież czytelnik i tak będzie urzeczony.

Jednak uczciwie muszę przyznać, że książka ma też zalety i pod kątem założeń nie jest bezmyślna. O ile historia jest prosta, a świat w sumie też, to ten drugi ma głębię i przekaz, w tym przypadku jawnie uderzający w totalitaryzm, komercjalizację świata, niską wartość ludzkiego życia oraz pudelkowatość. To zresztą młodzieżówka postapo, ale ciekawie zrealizowana i wierzę, że to bardzo dobry materiał na scenariusz do filmu, co zresztą wykorzystano. Dodatkowo, dość dokładne opisy survivalowe zapewne nie są wyssane z palca i chociaż niektóre elementy mogą dać do myślenia osobom niezaznajomionym z dziczą.

Dalszych części czytać nie będę. Rozumiem, dlaczego film na podstawie tej książki stał się tak popularny. Natomiast mimo wszystko książka wydaje się po prostu słaba pod kątem historii, choć z ciekawymi założeniami.

O filmie słyszeli chyba wszyscy, ale książka wydaje się mniej znana. Z racji tego, że nie znam obrazu kinowego, stwierdziłem, że podejdę do lektury nieskażony ekranizacją. Jakie są zatem książkowe "Igrzyska Śmierci". Niezachęcające.

Pod wieloma względami jest to typowa młodzieżówka, o fabule, która ma kilka zakrętów i zabiegów mających zaskoczyć czytelnika, ale udaje się...

,,Igrzyska śmierci" Suzanne Collins to wciągająca historia o walce o przetrwanie, która pokazuje jak zacięcie i podstępnie człowiek może postępować, by walczyć o swoje życie oraz jak pogrywać z dyktatorską władzą.

W Panem, w kraju opanowanym przez dyktatorską władzę co roku organizuje się Igrzyska Śmierci. Turniej, w którym udział biorą dzieci i młodzież od dwunastego do osiemnastego roku życia, który przypomina o tym, iż nie wolno zbuntować się władzy. Co roku losuje się dwóch kandydatów z dwunastu dystryktów, którzy będą walczyć w walce o przetrwanie. W tym roku w dwunastym dystrykcie wylosowano siostrę Katniss Everdeen, by chronić siostrę zgłasza się na ochotniczkę... Tak zaczyna się ta historia.

O tej książce słyszałam już dawno, ale dopiero teraz sięgnęłam po nią w formie audio. Trafiłam na świetną lektorkę Annę Dereszowską, która genialnie zinterpretowała i przeczytała tę historię, która choć była przewidywalna to bardzo mi się podobała. Znajdziecie w niej silną główną bohaterkę, która zrobi wszystko by przetrwać, pomimo nieprzeciwności walczy o swoje i się nie poddaje. Jednocześnie jest rozdarta wewnętrznie i załamana zasadami igrzysk. Przetrwać może tylko jeden uczestnik. Ostatni. Wśród uczestników znajduje się Peeta Mellark. Chłopak, który kiedyś bardzo jej pomógł, dlatego czuje tym większą niechęć wobec zasad i rządu, który jest bezwzględny i pokazuje to na każdym kroku.

,,Igrzyska śmierci" to opowieść o narodzie rządzonym przez okrutne władze, pokłon w stronę narodów okupowanych, ciemiężonych przez okrutne władze, które cierpią z powodu braku możliwości działania. Obywatele Panem nie mają odwagi, by coś zmienić, bo się boją władzy, która co rok udowadnia jak dużą ma nad nimi władzę, pokazując dlaczego nie warto zniecać powstania, gdyż dla zabawy w telewizyjnym show ich dzieci walczą na śmierć i życie. W stolicy Panem Kapitolu jest to niemal rozrywka niczym u nas Taniec z gwiazdami. Toczy się tam całkiem inne życie niż w innych dystryktach.

Suzanne Collins napisała historię wciągającą, pełną akcji, dynamiczną oraz trochę przewidywalną, lecz pomimo to bawiłam się świetnie i nie odebrało mi to radości ze słuchania. Autorka w interesujący sposób opisała wydarzenia rozgrywające się na arenie, zawodników igrzysk, którzy mieli różne ciekawe talenty, które pomagały im przetrwać oraz zostali bardzo dobrze wykreowani. Zakończenie choć było przewidywalne to podobało mi się i nic bym w nim nie zmieniła. Jedynie szkoda mi pewnej postaci, ale tak musiało być.

Podsumowując ,,Igrzyska Śmierci" to interesująca historia, która przeniesie was w świat, w którym strach, niepewność i głód są na pierwszym miejscu, lecz także pokaże wam siłę oraz determinację, jaka towarzyszy Katniss przez całe igrzyska. Naprawdę podziwiam ją, że pomimo sytuacji, w jakich się znajdowała potrafiła naprawdę trzeźwo myśleć i znaleźć wyjście z nich wyjście. Jest to świetna dystopia young adult, którą spokojnie można czytać od 13 roku życia. Nie zawiera strasznie rozbudowanych scen brutalnych, ale jeśli jest ktoś wrażliwy na śmierć, zabijanie drugiego człowieka, to zalecam zastanowić się nad lekturą, bo to co komuś może nie wydawać się ostrzeżeniem przed sięgnięciem po lekturę inną osobę może skrzywdzić.

,,Igrzyska śmierci" Suzanne Collins to wciągająca historia o walce o przetrwanie, która pokazuje jak zacięcie i podstępnie człowiek może postępować, by walczyć o swoje życie oraz jak pogrywać z dyktatorską władzą.

W Panem, w kraju opanowanym przez dyktatorską władzę co roku organizuje się Igrzyska Śmierci. Turniej, w którym udział biorą dzieci i młodzież od dwunastego do...

To moje drugie podejście do Igrzysk Śmierci, ale tym razem z pozytywnym końcem.

Pomimo obejrzenia filmu kilka razy, książka była dla mnie wciąż równie ciekawa.

To moje drugie podejście do Igrzysk Śmierci, ale tym razem z pozytywnym końcem.

Pomimo obejrzenia filmu kilka razy, książka była dla mnie wciąż równie ciekawa.

Film widziałam i byłam przekonana,że książka będzie tak samo dobra. Niestety rozczarowała mnie.

Film widziałam i byłam przekonana,że książka będzie tak samo dobra. Niestety rozczarowała mnie.

#Wyzwanie czytelnicze na kwiecień 2024r. - przeczytam książkę, która przeniesie mnie w inne miejsce;
Rewelacyjnie napisana POWIEŚĆ FANTASTYCZNA. Autorka przenosi czytelnika do futurystycznego państwa zwanego PANEM położonego na terenie byłej Ameryki Północnej i wciąga czytelnika w losy mieszkańców tej postapokaliptycznej krainy.
W pierwszym tomie trylogii przedstawia przygody Kataniss i Peety z Dwunastego dystryktu zwanego Złożyskiem, którzy zostali wylosowani do corocznych Głodowych Igrzysk. Historia znana jest od lat młodzieży i dorosłym czytelnikom, m.in. z popularnego filmu o takim samym tytule, który często emitują w polskiej telewizji.
Mimo, że już wcześniej czytałam tę książkę i oglądałam film, to ponownie pochłonęła mnie ta historia za sprawą talentu pisarskiego autorki. Książka jest bardzo dobrze napisana, ma interesującą fabułę, pełną zwrotów akcji, jest dynamiczna i pełna różnych emocji, odrażająca i wzruszająca, dramatyczna i romantyczna...., a to wszystko tylko na 350 stronach. Pisarka stworzyła wyrazistych i bardzo pozytywnych bohaterów na tle okrutnego, bezwzględnego imperialistycznego państwa, których nie sposób nie polubić. To powieść z przesłaniem, odezwą do uciskanych narodów, które wciąż funkcjonują w aktualnych czasach.
Teraz zgodnie z zasadą "najpierw książka potem film" mogę zasiąść do nowej ekranizacji "Igrzysk Śmierci" z 2023r.
POLECAM, nie tylko fanom fantastyki!

#Wyzwanie czytelnicze na kwiecień 2024r. - przeczytam książkę, która przeniesie mnie w inne miejsce;
Rewelacyjnie napisana POWIEŚĆ FANTASTYCZNA. Autorka przenosi czytelnika do futurystycznego państwa zwanego PANEM położonego na terenie byłej Ameryki Północnej i wciąga czytelnika w losy mieszkańców tej postapokaliptycznej krainy.
W pierwszym tomie trylogii przedstawia...

Po wielu latach po raz kolejny sięgnęłam po "Igrzyska śmierci" i choć w głowie tlił mi się zarys historii, nie pamiętałam, jak cudowna, fascynująca i pomysłowa jest ta książka. Przez nią się po prostu przepływa. Podoba mi się to, że sposób narracji, przedstawiony z perspektywy Katniss, idealnie oddaje jej charakter i emocje. Katniss nie jest jak te wszystkie puste nastoletnie dziewczyny z młodzieżówek. To osoba, której brutalnie zabrano możliwość cieszenia się urokami dzieciństwa. Musiała bardzo szybko dorosnąć i nauczyć się przetrwania w tym popapranym świecie, w którym Igrzyska głodowe są ulubioną formą rozrywki ludzi bogatych i całego Kapitolu.

To mieszanka survivalu, polityki i buntu przeciwko okrutnym zwyczajom w Kapitolu. Katniss jest kimś więcej, niż tylko kolejnym nic nie znaczącym pionkiem w igrzyskach. Niejednokrotnie musi wybierać między człowieczeństwem a moralnością, między życiem a śmiercią. Pełna okrucieństwa, niesprawiedliwości i goryczy. Wiele razy oglądałam filmy, dwa razy czytałam też całą trylogię, ale idea Igrzysk Głodowych nadal wzbudza we mnie niepokój i wywołuje ciarki na całym ciele. Ten chory świat, w którym walka na śmierć i życie między nastolatkami przedstawiona jest jak reality show, nie daje mi spokoju i zmusza do wielu refleksji. Naprawdę dobra książka.

Jedyne co do mnie nie do końca trafia, to relacja Peety i głównej bohaterki. To wszystko jest po prostu dziwne. Choć gdyby wziąć pod uwagę charakter Katniss, jej nastawienie do świata i ludzi, to jak zniszczyło ją życie i zestawić to z obrazem Peety - to stosunki między nimi nabierają większego sensu.

Naprawdę polecam!

Po wielu latach po raz kolejny sięgnęłam po "Igrzyska śmierci" i choć w głowie tlił mi się zarys historii, nie pamiętałam, jak cudowna, fascynująca i pomysłowa jest ta książka. Przez nią się po prostu przepływa. Podoba mi się to, że sposób narracji, przedstawiony z perspektywy Katniss, idealnie oddaje jej charakter i emocje. Katniss nie jest jak te wszystkie puste...

Wreszcie udało mi się zabrać za trylogię "Igrzysk...". Nie ukrywam, że filmy za bardzo mi się nie spodobały, więc się broniłem dość długo, ale książka pozytywnie mnie zaskoczyła. Narracja, wartka akcja, kreacja głównej bohaterki... Wszystko naprawdę zagrało. Nieco brakowało mi pogłębienia świata Panem, ale są od tego kolejne książki - zobaczymy, co przyniosą.

Są momenty wzruszenia, rozterki, fragmenty powodujące uśmiech na twarzy... W sumie nie dziwię się, że w Stanach to lektura. I młodzieżowi, i dorośli znajdą tu coś dla siebie na miły wieczór. Z minusów jednak - rozterki sercowe Katniss są o wiele "słabsze", niż te moralne i życiowe. No i jakaś głębia postaci drugoplanowych jest... dyskusyjna.

Wreszcie udało mi się zabrać za trylogię "Igrzysk...". Nie ukrywam, że filmy za bardzo mi się nie spodobały, więc się broniłem dość długo, ale książka pozytywnie mnie zaskoczyła. Narracja, wartka akcja, kreacja głównej bohaterki... Wszystko naprawdę zagrało. Nieco brakowało mi pogłębienia świata Panem, ale są od tego kolejne książki - zobaczymy, co przyniosą.

Są momenty...

Książkę trudno się czytało ze względu na trafiające do wyobraźni opisy okrucieństwa, ale ostatecznie trafiające do wyobraźni opisy to jej zdecydowany plus.

Książkę trudno się czytało ze względu na trafiające do wyobraźni opisy okrucieństwa, ale ostatecznie trafiające do wyobraźni opisy to jej zdecydowany plus.

Nostalgiczny powrót do lektury po wielu latach. Nadal czyta się z przyjemnością. Pewnie te kilka /a nawet kilkanaście/ lat temu byłaby jedna gwiazdka więcej, ale cóż... człowiek dorasta ;)

Nostalgiczny powrót do lektury po wielu latach. Nadal czyta się z przyjemnością. Pewnie te kilka /a nawet kilkanaście/ lat temu byłaby jedna gwiazdka więcej, ale cóż... człowiek dorasta ;)