Z jednej strony - ogromna wiedza historyczna autora i zgrabna stylizacja językowa, łatwa do przyswojenia dla współczesnego odbiorcy. Z drugiej jednak strony - mnogość półbraci, kniaziów, kmieci i innej tłuszczy, którzy skutecznie odwracają uwagę od głównych bohaterów. Na minus należy również zaliczyć nieustające opisy ubiorów i uzbrojenia. Odniosłam wrażenie, że autor za punkt honoru przyjął, żeby w każdym akapicie przynajmniej raz użyć słowa "napierśnik", "pawęż" lub "sulica".
Nie polubiłam Zawiszy. Może dlatego, że autor nie za bardzo pozwolił mi go bliżej poznać. Mimo tego dam rycerzowi jeszcze jedną szansę i sięgnę po drugi tom.

P.S. Szczerze odradzam słuchanie audiobooka. Lektor zacina się i mlaszcze, jakby coś przeżuwał. Udało mi się przesłuchać jakieś 5 minut. Każda sekunda więcej była już ponad moje siły.

Z jednej strony - ogromna wiedza historyczna autora i zgrabna stylizacja językowa, łatwa do przyswojenia dla współczesnego odbiorcy. Z drugiej jednak strony - mnogość półbraci, kniaziów, kmieci i innej tłuszczy, którzy skutecznie odwracają uwagę od głównych bohaterów. Na minus należy również zaliczyć nieustające opisy ubiorów i uzbrojenia. Odniosłam wrażenie, że autor za...

Nie oceniam, choć przesłuchałam jakąś połowę. Od pół roku nie wróciłam do literatury historycznej, więc porzucam tę pozycję, bo mnie nudziła.

Nie oceniam, choć przesłuchałam jakąś połowę. Od pół roku nie wróciłam do literatury historycznej, więc porzucam tę pozycję, bo mnie nudziła.

Bogactwo szczegółów, przyjemny bohater, świetnie opisane sceny batalistyczne - jednym słowem udana powieść.

Bogactwo szczegółów, przyjemny bohater, świetnie opisane sceny batalistyczne - jednym słowem udana powieść.

Opisana z rozmachem historia legendy polskiego rycerstwa Zawiszy Czarnego. Powieść dynamiczna, rzetelnie opisane fakty historycze, poprzeplatane fikcją literacką. Aż chciałoby się powiedzieć, że niewiele odbiega od "Krzyżaków" Sienkiewicza.

Opisana z rozmachem historia legendy polskiego rycerstwa Zawiszy Czarnego. Powieść dynamiczna, rzetelnie opisane fakty historycze, poprzeplatane fikcją literacką. Aż chciałoby się powiedzieć, że niewiele odbiega od "Krzyżaków" Sienkiewicza.

Jak zwykle u pana Jacka jest z rozmachem i epicko, a opowieść mknie wartko aż do spektakularnego finału, wielkiej bitwy na polach Grunwaldu.
Polecam.

Jak zwykle u pana Jacka jest z rozmachem i epicko, a opowieść mknie wartko aż do spektakularnego finału, wielkiej bitwy na polach Grunwaldu.
Polecam.

Bardzo dobra powieść historyczna, a wiedza autora o dawnych czasach może być przytłaczająca... i chyba to główny minus, że zbyt wiele terminów użytych w tekście jest zrozumiała dla geeków

Bardzo dobra powieść historyczna, a wiedza autora o dawnych czasach może być przytłaczająca... i chyba to główny minus, że zbyt wiele terminów użytych w tekście jest zrozumiała dla geeków

Początek i środek średni moim zdaniem, ale już meritum - bitwa pod Grunwaldem mnie wciągnęła. Plusem na pewno jest to, że autor przemyca w ciągu powieści szereg ciekawostek historycznych, które potrafią nasycić duszę fanów przeszłości. Sięgnę po kolejne książki Jacka Komudy.

Początek i środek średni moim zdaniem, ale już meritum - bitwa pod Grunwaldem mnie wciągnęła. Plusem na pewno jest to, że autor przemyca w ciągu powieści szereg ciekawostek historycznych, które potrafią nasycić duszę fanów przeszłości. Sięgnę po kolejne książki Jacka Komudy.

Jak zwykle u Komudy doskonała znajomość i dbałość o szczegóły opisywanych czasów, imponuje wiedza autora o ówczesnych zwyczajach, ubiorach, uzbrojeniu rycerzy i pospólstwa. Romans Zawiszy z Birutą mnie zaskoczył, ale wyszło nieźle, jak w dobrym harlequinie.

Jak zwykle u Komudy doskonała znajomość i dbałość o szczegóły opisywanych czasów, imponuje wiedza autora o ówczesnych zwyczajach, ubiorach, uzbrojeniu rycerzy i pospólstwa. Romans Zawiszy z Birutą mnie zaskoczył, ale wyszło nieźle, jak w dobrym harlequinie.

Pierwsze spotkanie z autorem, i dosyć pozytywne. Sceny batalistyczne są ciekawe, świqt przedstawiony ma ten swój klimat tamtych lat, bohaterowie całkiem fajnie rozwinięci. Chociaż troszkę za mało było dla mnie o samym Zawiszy, liczyłem na więcej z jego życia. Mimo to książkę oceniam pozytywnie

Pierwsze spotkanie z autorem, i dosyć pozytywne. Sceny batalistyczne są ciekawe, świqt przedstawiony ma ten swój klimat tamtych lat, bohaterowie całkiem fajnie rozwinięci. Chociaż troszkę za mało było dla mnie o samym Zawiszy, liczyłem na więcej z jego życia. Mimo to książkę oceniam pozytywnie

Gdzieś do połowy byłem prawie że zachwycony. Świetne tempo, wciągająca opowieść, konflikty charakterów... No miodzio. Ale potem coś niestety siadło i do końca dobrze było już tylko w porywach.

Pierwsza część "Zawiszy" lepiej wypada w momentach o mniejszej skali, kiedy tytułowy bohater pomaga Żmudzinom, albo kiedy uskutecznia pojedynki, lawirując jednocześnie na polu dyplomatycznym pomiędzy różnymi opcjami. Bo gdy nadchodzi wielka bitwa z Zakonem na polach Grunwaldu, to emocje, paradoksalnie, opadają. Nie ma w tym werwy a bitwa przedstawiona bez właściwego tempa i zamiast epicko wypada po prostu nudno.

Dwójka czeka już na swoją kolej na czytniku, ale tak jak początkowo myślałem, że zasiądę do niej szybko, tak po lekturze całości odkładam ją jednak na nieokreślone na razie później.

Gdzieś do połowy byłem prawie że zachwycony. Świetne tempo, wciągająca opowieść, konflikty charakterów... No miodzio. Ale potem coś niestety siadło i do końca dobrze było już tylko w porywach.

Pierwsza część "Zawiszy" lepiej wypada w momentach o mniejszej skali, kiedy tytułowy bohater pomaga Żmudzinom, albo kiedy uskutecznia pojedynki, lawirując jednocześnie na polu...