"Odrodzone królestwo" Elżbiety Cherezińskiej kończy cykl pod tym samym tytułem. Pięć opasłych tytułów. Prawie 4500 stron mięsistej, bogatej, sążnistej prozy. Bohaterowie bliscy nam - stworzeni z porażek, namiętności, pragnień i wspomnień. Historia naszych praojców zamknięta w wyjątkowej prozie, obudowana wstęgą marzeń, lęków, wizji, koszmarów, rozkoszy i obowiązków bohaterów.

Ogromna odpowiedzialność ciążyła na pani Elżbiecie - za przekaz, odbiór, fabułę, realizm ówczesnych czasów, fakty dziejowe oraz tchnięcie życia w bądź co bądź "płaskie" dla nas dzisiaj postaci historyczne. Chylę czoła przed pisarką. Sprostała ona wszystkim stawianym przeze mnie oczekiwaniom. Jej prozę cechuje wyraźnie widoczna miłość do historii oraz żarliwa pasja dla przeszłości i ludzi. Inspirując się historią stworzyła godną piastowską epopeję, a zarazem wybitny utwór literacki.

Zderzają się, ale i splatają światy chrześcijańskie i pogańskie, wiejsko-miejskie i królewskie, legendarne i historyczne. Polskę ogarniają krwawe działania, pożoga, bestialstwo, bunty, podstępy i sprzeniewierzenie się. Jakby nie patrzeć - pierwsza połowa XIV wieku to czas kiedy Polsce groził prawdziwy rozbiór!

Przemierzamy wraz z bohaterami italskie signorie, czeskie mesta, litewskie puszcze, polskie grody, krzyżackie komturie. Odwiedzamy zakonne zamki, polskie warownie, pogańskie mateczniki, Wawel ze Smoczą Jamą, leśne dymarki, królewskie kuchnie, mroczne zbrojownie, alkowy możnowładców. Dowiadujemy się o lennach, potyczkach, pojedynkach, szarpanych wojnach podjazdowych, ówczesnych partyzantkach, regularnych bitwach i prowadzonych wojnach dyplomatycznych.

Wszelkie wątki w finałowym tomie zostały dokończone, wszystkie tajemnice ujrzały światło dzienne, zaprzeszłe niewiele znaczące zdarzenia tu nabierają mocy i treści, a kres położony zostaje zdrajcom, intrygantom, wielu rodom i zacnym mężom.

W takiej formie historię można chłonąć całą sobą, garściami czerpać z symboliki i motywów. To wielki przywilej przepaść w dziejach Łokietka, Grunhagena, Rikissy, Jana Luksemburskiego, Schwarzburga, Janisława, Jemioły, Kaliny i Michała.
A warto. Poczytuję sobie za wielkie szczęście przeczytanie cyklu.

Jeśli podoba Wam się moja recenzja, to zapraszam po więcej:
https://www.instagram.com/anemonenemorose/

"Odrodzone królestwo" Elżbiety Cherezińskiej kończy cykl pod tym samym tytułem. Pięć opasłych tytułów. Prawie 4500 stron mięsistej, bogatej, sążnistej prozy. Bohaterowie bliscy nam - stworzeni z porażek, namiętności, pragnień i wspomnień. Historia naszych praojców zamknięta w wyjątkowej prozie, obudowana wstęgą marzeń, lęków, wizji, koszmarów, rozkoszy i obowiązków...

Z ciężkim sercem musiałam pożegnać się z bohaterami, z którymi się zżyłam i których polubiłam, a których autorka tak barwnie ukazała. Dziękuję za wydobycie ich z mroków zapomnienia. Do tej pory średniowiecze było dla mnie wielką niewiadomą, a dzięki serii o Władku mogłam zobaczyć w nim życie, emocje i docenić walkę króla o zjednoczenie polskich ziem.

Z ciężkim sercem musiałam pożegnać się z bohaterami, z którymi się zżyłam i których polubiłam, a których autorka tak barwnie ukazała. Dziękuję za wydobycie ich z mroków zapomnienia. Do tej pory średniowiecze było dla mnie wielką niewiadomą, a dzięki serii o Władku mogłam zobaczyć w nim życie, emocje i docenić walkę króla o zjednoczenie polskich ziem.

Genialna. To mało powiedziane. P. Elżbieta Cherezińska opisała życie Władysława Łokietka tak, że czuję jakbym osobiście poznała króla. A ostatni rozdział - Nawa Królów - rozłożyl mnie całkiem na łopatki...
Oprócz naszego głównego bohatera, jego cudnej i mądrej żony Jadwigi, pokochałam Rikissę - niezwykłą kobietę, która w tak trudnych dla kobiet czasach odważyła się żyć i kochać po swojemu. Jej i Henryka z Lipy romans jest jak z bajki.
Ale poza realnymi postaciami, moją ogromną sympatię i ogrom uczuć budziły te fikcyjne: Borutka, Hunka, Grunhagen, Michał Zaremba, Jemioła. Przywiązałam się do nich, stały się nieodłączną częścią opowieści.
P. Elżbieto, jeśli gdzieś, kiedyś przeczyta Pani mój komentarz - proszę pisać dalej... chciałabym dalej poznawać dzieje Polski, naszych królów w Pani książkach.
Ps. Cieszę się, że klaryski wrocławskie mają wspólne piętro w Zaświatach. :) Tam w niebie byłoby nudno bez nich. :)

Genialna. To mało powiedziane. P. Elżbieta Cherezińska opisała życie Władysława Łokietka tak, że czuję jakbym osobiście poznała króla. A ostatni rozdział - Nawa Królów - rozłożyl mnie całkiem na łopatki...
Oprócz naszego głównego bohatera, jego cudnej i mądrej żony Jadwigi, pokochałam Rikissę - niezwykłą kobietę, która w tak trudnych dla kobiet czasach odważyła się żyć i...

Nie oceniam, bo przesłuchałam bardzo mało. Nie wciągnęło mnie w ogóle. Od pół roku nie wróciłam do literatury historycznej, więc porzucam tę pozycję.

Nie oceniam, bo przesłuchałam bardzo mało. Nie wciągnęło mnie w ogóle. Od pół roku nie wróciłam do literatury historycznej, więc porzucam tę pozycję.

!0/10 to moje podsumowanie całego cyklu. Aż żal, że to już koniec.

!0/10 to moje podsumowanie całego cyklu. Aż żal, że to już koniec.

Cherezińska to autorka która pisze z taką pasją, że zaraża bakcylem historii, dla jednych ją odkrywa dla drugich przypomina.
Jej powieść to taka nasza słowiańska "Gra o Tron" tyle że oparta na prawdziwych wydarzeniach.
Powieść nie jest ckliwa , nie jest tandetna, nie jest tanim romansidłem, ale też nie jest skomplikowana językowo( co dla mnie jest wadą ale dla wielu zaletą).Brak tu rozbudowanych opisów jak w Trylogii przez co z taka łatwością jest odbierania przez czytelników.Zatem w mojej opinii jest poprostu warta przeczytania .... I to nie tylko ostatnia część ale cała kolekcja.
Ostatnia to 5 część" Odrodzone Królestwo" aż chce się napisać: szkoda, że nie było przypomnienia "poprzednich sezonów"😉
Dużo już zapomniałam, bo dawno czytałam poprzedzające je 4 tomy, ale nadal książka trzyma poziom.

To fascynująca, ciekawa historia Starej i Małej Polski i pozostałych księstw za rządów starzejącego się Króla Łokietka, opowiedziana tak, że nie idzie się oderwać. Jest wszystko: historia, wojna, miłość, romans, stary smok, nowa i stara wiara, bitwy z Krzyżakami, sojusze, Czesi i Węgrzy. W ostatniej części domykają się też losy wielu bohaterów, których poznajemy w poszczególnych tomach. Wszystko ma swój koniec...Jaki dla każdego z nich?
Trzeba dowiedzieć się czytając..

Jak ktoś szuka dobrej powieści i naszej dawnej historii to koniecznie cała seria

Cherezińska to autorka która pisze z taką pasją, że zaraża bakcylem historii, dla jednych ją odkrywa dla drugich przypomina.
Jej powieść to taka nasza słowiańska "Gra o Tron" tyle że oparta na prawdziwych wydarzeniach.
Powieść nie jest ckliwa , nie jest tandetna, nie jest tanim romansidłem, ale też nie jest skomplikowana językowo( co dla mnie jest wadą ale dla wielu...

Zwieńczenie cyklu, nikt kto nie czytał poprzednich tomów raczej nie siądzie do lektury tej pozycji, więc reklamować jej raczej nie trzeba.

Z jednej strony domknięcie cyklu, gdyż wraz z końcem książki obserwujemy ostatnie lata panowania Łokietka, ja osobiście mam jednak wrażenie, że w epilogu trochę brakło autorce konceptu, o ile postacie historyczne faktycznie mają swój ciąg dalszy i ich opowieść jest domknięta to no. Borutka, Hunka czy Jemioła nie otrzymali godnego zakończenia, a szkoda.

Niemniej przyjemnie się czytało. Teraz biorę się za innych autorów ale zapewne jeszcze kiedyś wrócę do tej pozycji.

Zwieńczenie cyklu, nikt kto nie czytał poprzednich tomów raczej nie siądzie do lektury tej pozycji, więc reklamować jej raczej nie trzeba.

Z jednej strony domknięcie cyklu, gdyż wraz z końcem książki obserwujemy ostatnie lata panowania Łokietka, ja osobiście mam jednak wrażenie, że w epilogu trochę brakło autorce konceptu, o ile postacie historyczne faktycznie mają swój...

Świetne doplenienie i zakończenie cyklu. Jak zwykle u Elżbieta Cherezinkiej prawda historyczna w nucie fantazji. Cykl kończy w raz że śmiercią Władysława Łokietka, ale samo złożenie króla do grobu nieoczekiwanie zaskakuje. Polecam

Świetne doplenienie i zakończenie cyklu. Jak zwykle u Elżbieta Cherezinkiej prawda historyczna w nucie fantazji. Cykl kończy w raz że śmiercią Władysława Łokietka, ale samo złożenie króla do grobu nieoczekiwanie zaskakuje. Polecam

Ostatnia część cyklu i wcale nie najgorsza, jak często się zdarza w przypadku serii . Ale podsumowanie za chwilę. Piąty tom jest najbardziej wojenny ze wszystkich, co mi akurat bardzo pasowało. Rozwiązują się nierozwikłane zagadki, sięgające czasami pierwszej części. Od dawna było wiadomo jaki los spotka Króla Łokietka, a jednak było mi na końcu smutno, co jak najlepiej świadczy o autorce. Już wcześniej wspomniałem przy opinii jednej z części, iż nie jestem fanem fantastyki, ale w tym wypadku połączenie z wydarzeniami historycznymi i niewątpliwie wysokim kunszcie pisarki z przyjemnością przeczytałem całą serię. Oceniając poszczególne części, moim zdaniem pierwszy tom najlepszy, niewiele słabszy ostatni, drugi i czwarty bardzo wysoki poziom i jako najsłabsze ogniwo wskazałbym trzeci, mocno naciągany w wielu miejscach i za dużo jak dla mnie było czarów i wszelakich dziwów.

Ostatnia część cyklu i wcale nie najgorsza, jak często się zdarza w przypadku serii . Ale podsumowanie za chwilę. Piąty tom jest najbardziej wojenny ze wszystkich, co mi akurat bardzo pasowało. Rozwiązują się nierozwikłane zagadki, sięgające czasami pierwszej części. Od dawna było wiadomo jaki los spotka Króla Łokietka, a jednak było mi na końcu smutno, co jak najlepiej...

Niestety mój DNF. Poprzednie części serii były cudownym połączeniem historii z odrobiną fantastyki. Oceniłam je na 8/9 gwiazdek i byłam przekonana, że ostatnia część będzie kulminacyjna i "dorobi się" ode mnie dyszki. Niestety tak się nie stało. W ogóle nie mogłam się przez nią przebić, bardzo mnie męczyła, a wręcz nudziła. Przeczytałam połowę i stwierdziłam, że przyszedł czas odłożyć ją na bok. Na ten moment oceniałam ją dosyć krytycznie, ale na pewno zacznę przygodę z tą książką jeszcze raz. Mam nadzieję, że po ponownym przeczytaniu moja ocena będzie wyższa, bo patrząc na całokształt serii wiem, że na to zasługuje.

Niestety mój DNF. Poprzednie części serii były cudownym połączeniem historii z odrobiną fantastyki. Oceniłam je na 8/9 gwiazdek i byłam przekonana, że ostatnia część będzie kulminacyjna i "dorobi się" ode mnie dyszki. Niestety tak się nie stało. W ogóle nie mogłam się przez nią przebić, bardzo mnie męczyła, a wręcz nudziła. Przeczytałam połowę i stwierdziłam, że przyszedł...