Piękna książka o stracie, przyjaźni, o tym co ważne w życiu, o tacie, o piłce nożnej. Alfie traci mamę w wyniku choroby. Jego świat rozpada się na milion kawałków. Kiedy poznaje Alice, która zostaje jego koleżanką poznają się. Tylko Alice też ma swoje tajemnice. Jest to książka o wycofaniu się Alfiego, ale również o tym, że czas goi rany. Droga młodzieży świetna książka. Autorka ukazuje nam treść, która jest napisana w sposób wartościowy bez wulgaryzmów. Dodatkowo piękna okładka

Piękna książka o stracie, przyjaźni, o tym co ważne w życiu, o tacie, o piłce nożnej. Alfie traci mamę w wyniku choroby. Jego świat rozpada się na milion kawałków. Kiedy poznaje Alice, która zostaje jego koleżanką poznają się. Tylko Alice też ma swoje tajemnice. Jest to książka o wycofaniu się Alfiego, ale również o tym, że czas goi rany. Droga młodzieży świetna książka....

Świetna książka, pokazująca relacje syna z ojcem, ich trudności związane ze stratą bliskiej im osoby. Książka mnie urzekła pod każdym względem. Szybko i komfortowo mi się ją czytało (na pewno wezmę do przeczytania inną książkę od tej autorki). Wspomnienia, które były pomiędzy rozdziałami złączyły z teraźniejszość całą historię Alfiego od dowiedzenia się o chorobie matki, po jej śmierć. Nie mogę zapomnieć oczywiście o Alice, która mocno zmieniła naszego głównego bohatera i mu pomogła. Dowiadujemy się również, że dziewczyna nie ma łatwo w życiu. Ogromnie polecam przeczytać niezależnie od wieku.

Świetna książka, pokazująca relacje syna z ojcem, ich trudności związane ze stratą bliskiej im osoby. Książka mnie urzekła pod każdym względem. Szybko i komfortowo mi się ją czytało (na pewno wezmę do przeczytania inną książkę od tej autorki). Wspomnienia, które były pomiędzy rozdziałami złączyły z teraźniejszość całą historię Alfiego od dowiedzenia się o chorobie matki, po...

Ta książka powinna być lekturą! Współczesna, przyjemnym językiem napisana i ponadczasowa- dotyczy spraw, które mogą dotknąć każdego. Ale za to mało kto rozumie ludzi, dzieci, które przeżywają taką tragedię, co myślą i czują. Na prawdę bardzo dobra książka przygnębiającą, wartosciowa i dająca do myślenia.

Ta książka powinna być lekturą! Współczesna, przyjemnym językiem napisana i ponadczasowa- dotyczy spraw, które mogą dotknąć każdego. Ale za to mało kto rozumie ludzi, dzieci, które przeżywają taką tragedię, co myślą i czują. Na prawdę bardzo dobra książka przygnębiającą, wartosciowa i dająca do myślenia.

Moja ocenę można traktować jako 8/10. Tak samo jak w przypadku "Krzywdy" nie do końca potrafiłam zżyć się z głównym bohaterem ze względu na jego zainteresowania. Sama lektura była niezwykle przyjemna, czytało się mega szybko. Od razu biorę się za "Troskę". Jak dotąd książki Eve Ainsworth wywołują u mnie emocje, byłam blisko płaczu. To jest jedna z najlepszych ocen jakie książka może według mnie otrzymać - wywołuje emocje.

Moja ocenę można traktować jako 8/10. Tak samo jak w przypadku "Krzywdy" nie do końca potrafiłam zżyć się z głównym bohaterem ze względu na jego zainteresowania. Sama lektura była niezwykle przyjemna, czytało się mega szybko. Od razu biorę się za "Troskę". Jak dotąd książki Eve Ainsworth wywołują u mnie emocje, byłam blisko płaczu. To jest jedna z najlepszych ocen jakie...

To 3 ksiazka tej autorki która czytałam, jest naprawdę świetna, sposób wjaki jest napisana powoduje że chce ja się czytać beż końca. Czytałam już kilka dramatów ale ten zemnie wycisnął sporo łez. Naprawdę świetnie opisany temat który dotyczy każdego, nawet młodzież

To 3 ksiazka tej autorki która czytałam, jest naprawdę świetna, sposób wjaki jest napisana powoduje że chce ja się czytać beż końca. Czytałam już kilka dramatów ale ten zemnie wycisnął sporo łez. Naprawdę świetnie opisany temat który dotyczy każdego, nawet młodzież

Przeczytałam w 1 wieczór. Bardzo mi się podobała.

Przeczytałam w 1 wieczór. Bardzo mi się podobała.

Prawdopodobnie najsłabsza powieść brytyjskiej pisarki. Wydaje się mocno wtórna względem poprzednich tytułów, w których również poruszany jest motyw żałoby, straty, osamotnienia. Co gorsza, tym razem nie udało mi się polubić głównych bohaterów. Wydali mi się wyjątkowo płascy, jednowymiarowi, nieco banalni. Cała historia nie przyciągnęła tyle mojej uwagi, była raczej mało zajmująca i dość banalna. Chyba tym razem podzielenie tak krótkiej powieści na dwie postacie, dwa różne wątki i dwa problemy społeczne nie wyszło na dobre.

Więcej: https://morderczynimarzen.blogspot.com/2020/11/strata-gdy-swiat-sie-konczy-eve.html

Prawdopodobnie najsłabsza powieść brytyjskiej pisarki. Wydaje się mocno wtórna względem poprzednich tytułów, w których również poruszany jest motyw żałoby, straty, osamotnienia. Co gorsza, tym razem nie udało mi się polubić głównych bohaterów. Wydali mi się wyjątkowo płascy, jednowymiarowi, nieco banalni. Cała historia nie przyciągnęła tyle mojej uwagi, była raczej mało...

I tym razem czytając książkę autorstwa Eve Ainsworth nie zawiodłam się. Jak zawsze ciekawa fabuła poruszająca problemy świata. Z całego serca polecam.

I tym razem czytając książkę autorstwa Eve Ainsworth nie zawiodłam się. Jak zawsze ciekawa fabuła poruszająca problemy świata. Z całego serca polecam.

Co bardzo lubię w książkach Eve Ainsworth? To jak ważne tematy rusza. Może nie są to książki, które czyta się jakoś mega szybko, ale uważam, że każdy powinien je przeczytać ze względu na treść. "Strata. Gdy świat się kończy." opowiada jak sam tytuł wskazuje o utracie najbliższej osoby. Razem z Alfiem odczuwamy wszystkie uczucia jakie mu towarzyszą po utracie matki. Jak w każdej książce tej autorki mamy drugiego głównego bohatera, który ma tajemniczą przeszłośc co czyni go i jak książkę jeszcze bardziej ciekawą. Jest to króciutka książka, a naprawdę wiele przekazuje i warto ją przeczytać. ❤

Co bardzo lubię w książkach Eve Ainsworth? To jak ważne tematy rusza. Może nie są to książki, które czyta się jakoś mega szybko, ale uważam, że każdy powinien je przeczytać ze względu na treść. "Strata. Gdy świat się kończy." opowiada jak sam tytuł wskazuje o utracie najbliższej osoby. Razem z Alfiem odczuwamy wszystkie uczucia jakie mu towarzyszą po utracie matki. Jak w...

„Strata” to moje piąte spotkanie z twórczością Eve Ainsworth i z pewnością nie ostatnie. Jej książki są skierowane głównie do młodzieży, ale myślę, że dorośli też mogliby coś z nich wyciągnąć. Tematy, jakie porusza autorka są niezwykle ważne, a sposób i forma, jakich używa są niezwykle przystępne. Teraz przejdę do recenzji. To, co bardzo mi się podobało, to brak wątku miłosnego i pokazanie, że przyjaźń jest równie ważna i pomocna dla nastolatków. Taka relacja nawiązuje się między Alfiem a Alice. Każde z nich ma swoje problemy, które bardzo wpływają na ich życie. Przez całą powieść głównie obserwujemy, jak nastolatkowie oddziałują na siebie nawzajem, ale niezwykle ważny jest wątek ojca Alfiego i budowania na nowo jego relacji z synem. Jedna z ostatnich scen była dla mnie bardzo poruszająca. Oprócz tych motywów mamy jeszcze znęcanie się psychiczne, jak i fizyczne nad pewnym bohaterem – z wiadomych względów nie powiem Wam, o kogo chodzi. „Strata” pokazuje, jak młody człowiek radzi sobie z problemami i stratą bliskiej osoby – rezygnuje z własnych przyjemności, kontaktów z przyjaciółmi, a także rodziną, przezywają bunt, chcą zrobić coś, żeby zwrócić uwagę na siebie i swój ból. Także sytuacja Alice – jej ciągłe przeprowadzki i zmiana otoczenia, szkół, znajomych oraz nieustanna opieka nad młodszym rodzeństwem wpłynęły na jej zachowanie. Ta książka mi się podobała, podobnie jak inne tej autorki. Serdecznie polecam Wam „Stratę” oraz inne powieści Eve Ainsworth, ponieważ przedstawiają sytuacje, jakie mogą spotkać nas samych lub kogoś z naszego otoczenia i pokazują, jak postępować z ludźmi skrzywdzonymi.

„Strata” to moje piąte spotkanie z twórczością Eve Ainsworth i z pewnością nie ostatnie. Jej książki są skierowane głównie do młodzieży, ale myślę, że dorośli też mogliby coś z nich wyciągnąć. Tematy, jakie porusza autorka są niezwykle ważne, a sposób i forma, jakich używa są niezwykle przystępne. Teraz przejdę do recenzji. To, co bardzo mi się podobało, to brak wątku...