Książka David Levithan "Każdego dnia" została nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 lubimyczytać.pl w kategorii Literatura młodzieżowa. Książka Johna Greena o Davida Levithana "Will Grayson, Will Grayson" została nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 lubimyczytać.pl w kategorii Literatura młodzieżowa.
Autor kilkunastu powieści dla młodzieży oraz zdobywcą wielu nagród. Chętnie pisze w duetach, poza Johnem Greenem współtworzył książki m.in. z Rachel Cohn.
Do najbardziej znanych jego powieści należą: Boy Meets Boy, Nick and Norah’s Infinite Playlist, Every Day. Jest również dyrektorem wydawniczym w Scholastic i założycielem wydawnictwa Push.
Mieszka w New Jersey.http://www.davidlevithan.com
gdy coś raz się stłucze, nie da się tego z powrotem skleić. ponieważ gubią się gdzieś małe kawałeczki i krawędzie nie pasują do siebie, nawe...
gdy coś raz się stłucze, nie da się tego z powrotem skleić. ponieważ gubią się gdzieś małe kawałeczki i krawędzie nie pasują do siebie, nawet gdyby chciały. cały kształt się zmienia.
Wyczekiwałam premiery tej książki latami, odkąd wyszła w oryginale. Uwielbiam książki obu tych autorów, obaj są jednymi z moich ulubionych. "Zabierz mnie ze sobą" czyta się bardzo szybko, ma mało stron i dużo pustych przestrzeni. Jednak czegoś mi w niej zabrakło, sama nie wiem czego. Nakręciłam się na nią, a okazała się taka zwykła.
🏡🌄
,,To niesamowite, czego się można o dobie dowiedzieć, kiedy się oddalisz od wątpiących".
(fragment książki)
°
Pewnego dnia po przebudzeniu Ezra odkrywa, że jego starsza siostra Bea uciekła z domu. Trudno jej się dziwić - niejedna nastolatka nie wytrzymałaby w domu z przemocowym ojczymem i zobojętniałą na cierpienie własnych dzieci matką. Bea zostawia jednak bratu nowy adres mailowy, by mógł się z nią skontaktować. Rodzeństwo rozpoczyna korespondencję, w której informuje się wzajemnie o swojej codzienności, problemach, wspomnieniach i nadziejach na przyszłość.
💔🩹
,,Zabierz mnie ze sobą" to powieść epistolarna, w której z każdym kolejnym mailem przed czytelnikiem odsłaniany zostaje ogrom cierpienia, z jakim mierzą się głowni bohaterowie. Aż trudno mi wyobrazić sobie, że są na tym świecie ludzie, którzy nie mogą liczyć na nawet najdrobniejszy okruch miłości ze strony swoich opiekunów. W tej historii autorzy oddali głos właśnie takim młodym, głęboko zranionym osobom.
Za sprawą formy epistolarnej i lekkiego języka używanego przez bohaterów, książkę czyta się niezwykle szybko. Warto jednak na chwilę się przy niej zatrzymać, ponieważ nie jest to luźna historia, mająca zapewnić nam rozrywkę, a głęboko poruszająca powieść o wielkim cierpieniu.
Myślę, że dla osób dzielących doświadczenia z bohaterami będzie to jeszcze bardziej przejmująca lektura.
👫🏼💬