W poszukiwaniu nowych (dla mnie) autorów literatury kryminalnej sięgnąłem w mojej bibliotece po "Około północy" Mariusza Czubajsa. Półka z kryminałami. Właściwie w trakcie tej lektury miałem wrażenie, że czytam bardziej powieść obyczajową, niż typowy kryminał. Potwierdziło to zresztą autorskie posłowie, gdzie jasno zadeklarowane jest, że "Ta powieść nie jest kryminałem. Albo inaczej: jest nie tylko kryminałem." To bardziej opowieść o polskim jazzie, umiejscowiona w realiach powojennej Warszawy (lata 60-te). Ciekawa, choć z pewnością specyficzna lektura. W szczególności powinna zainteresować tych, którzy z sentymentem wspominają tamte czasy i artystów wówczas już sławnych. W tle powieści przewijają się m.in. historie tragicznych śmierci Komedy, Hłaski.

W poszukiwaniu nowych (dla mnie) autorów literatury kryminalnej sięgnąłem w mojej bibliotece po "Około północy" Mariusza Czubajsa. Półka z kryminałami. Właściwie w trakcie tej lektury miałem wrażenie, że czytam bardziej powieść obyczajową, niż typowy kryminał. Potwierdziło to zresztą autorskie posłowie, gdzie jasno zadeklarowane jest, że "Ta powieść nie jest kryminałem....

Nawet nie będąc fanem "dżezu" serdecznie polecam tą książkę. Dobrze napisana historia, która wymagała na pewno sporej ilości przygotowań ze strony Autora i nie tylko. Ostatnio modne jest pisanie książek "kryminalnych" według utartych schematów. Całe szczęście nie dotyczy to tej pozycji. Wysoką ocenę wystawiam przede wszystkim za oryginalny pomysł na fabułę. Zachęcam do lektury.

Nawet nie będąc fanem "dżezu" serdecznie polecam tą książkę. Dobrze napisana historia, która wymagała na pewno sporej ilości przygotowań ze strony Autora i nie tylko. Ostatnio modne jest pisanie książek "kryminalnych" według utartych schematów. Całe szczęście nie dotyczy to tej pozycji. Wysoką ocenę wystawiam przede wszystkim za oryginalny pomysł na fabułę. Zachęcam do...

Nie mogłam przez nią przebrnąć

Nie mogłam przez nią przebrnąć

Niestety, jak dla mnie dość drażniąca i seksistowska narracja.

Niestety, jak dla mnie dość drażniąca i seksistowska narracja.

Zamordowano młodą dziewczynę Jadwigę Ślusarek, pewien kontrabasista rozpoczyna prywatne śledztwo. Wygląda na to, że pojawił się naśladowca innego seryjnego mordercy. Czy rzeczywiście?

Nie jest to typowy kryminał, zagadka śmierci nie jest w książce najważniejsza, pojawia się jakby dodatkowo, obok historii. Czytelnik ma okazję zanurzyć się w świat muzyki i artystów.
Książka ukazała się w pięćdziesiątą rocznicę śmierci Krzysztofa Komedy.
Jak sam autor powiedział ta książka jest dla niego ważna, doceniam to i szanuję. Jednak mnie bardziej podobała się seria z Heinzem.

Zamordowano młodą dziewczynę Jadwigę Ślusarek, pewien kontrabasista rozpoczyna prywatne śledztwo. Wygląda na to, że pojawił się naśladowca innego seryjnego mordercy. Czy rzeczywiście?

Nie jest to typowy kryminał, zagadka śmierci nie jest w książce najważniejsza, pojawia się jakby dodatkowo, obok historii. Czytelnik ma okazję zanurzyć się w świat muzyki i artystów....

Miałam duże oczekiwania wobec tej książki.
Autora znałam wcześniej i miałam bardzo dobre zdanie o jego stylu i pomysłowości.
Ta pozycja potwierdziła, że Czubaj to pisarz kreatywny, z dobrym warsztatem i zainteresowany opisem realnej rzeczywistości oraz bohaterów, którzy mogliby być kimś z nas.

Realizm jest walorem tej powieści podobnie jak muzyczne tło i bogaty język. Zabawa formą i koncentracja na uczuciach i przeżyciach wewnętrznych bohaterów mogą się podobać.

Sama akcja jest powolna, nawet ociężała. Dopiero w drugiej części zaczyna nabierać tempa i szczerze interesować. Bo ja sięgnęłam po Czubaja także przez jego romans z kryminałem, jako gatunkiem. Tego jest tu mało i raczej nie wciąga.

Bohaterowie są dla mnie zbyt przezroczyści, mało charakterystyczni. Ich przeżycia i przeplatanie wątków aktualnych i wspomnień dekoncentrowało mnie. Nie porwała mnie ta pozycja. Aczkolwiek o Czubaju będę pamiętać i jeszcze skuszę się na coś spod jego pióra.

Ocena 1-10: 6

📚 Książka ukazała się nakładem wydawnictwa WAB

Miałam duże oczekiwania wobec tej książki.
Autora znałam wcześniej i miałam bardzo dobre zdanie o jego stylu i pomysłowości.
Ta pozycja potwierdziła, że Czubaj to pisarz kreatywny, z dobrym warsztatem i zainteresowany opisem realnej rzeczywistości oraz bohaterów, którzy mogliby być kimś z nas.

Realizm jest walorem tej powieści podobnie jak muzyczne tło i bogaty język....

Odpuszczam po 5 rozdziale ani lektor ani autor mnie nie przekonują

Odpuszczam po 5 rozdziale ani lektor ani autor mnie nie przekonują

Przyjemny początek mojej przygody z tym autorem.
Pierwsza część może wydawać się mozolna, mianowicie jest to po prostu przedstawienie bohaterów występujących na kartach powieści oraz ich problemów z różną traumatyczną przeszłością. Druga część rozkręca się razem z wątkiem kryminalnym, który z pewnością zostaje zaliczony do tych ciekawych.
Najbardziej ujął mnie język powieści. Specyficzny, z pewnością nie każdemu się spodoba, ale idealnie oddaje nastrój dusznej Warszawy w latach 60-tych.
Oczywiście nie można zapomnieć o wątku muzycznym, który wiąże całość i towarzyszy nam aż do ostatniej strony, raem z głównym bohaterem do którego zdążyłam się przyzwyczaić i przywiązać do jego problemów życia codziennego.
Książkę z pewnością polecam, a już szczególnie miłośnikom jazzu i dawnej Warszawy.

Przyjemny początek mojej przygody z tym autorem.
Pierwsza część może wydawać się mozolna, mianowicie jest to po prostu przedstawienie bohaterów występujących na kartach powieści oraz ich problemów z różną traumatyczną przeszłością. Druga część rozkręca się razem z wątkiem kryminalnym, który z pewnością zostaje zaliczony do tych ciekawych.
Najbardziej ujął mnie język...

Bardziej niż kryminał, jest to powieść będąca hołdem dla polskich jazzmanów (choć tutaj uparcie stosowana jest pisownia "dżez") końcówki lat 60. Ma to swoje odzwierciedlenie języków i to rzecz, która odrzuci wiele osób. Styl jest wybitnie artystyczny, stylizowany, mamy tutaj albo fragmenty strumienia świadomości albo wręcz całe rozdziały, które w ten sposób są zapisane (na szczęście, jest ich mało). Przecinków jest tutaj co niemiara i trzeba do tego się przyzwyczaić.

Pierwsza część jest właśnie poświęcona opisowi świata i bohaterów, którzy biorą w tym udział. Może ona zniechęcić wiele osób, ale po czasie można czytać to nawet z zaciekawieniem, szczególnie jeśli ktoś zna Warszawę. Druga część jest już kryminalna i moim zdaniem jest dużo bardziej interesująca, a sprawa tylko z pozoru wydaje się prosta. Jest tutaj nawet zagadka muzyczna - widać, że autor zna się na muzyce i tę wiedzę chciał przelać na karty powieści.

Ze względu na część kryminalną daję tej książce "aż" 5/10 - sprawa nie jest nadzwyczajna, ale jest ciekawa, zagadkowa. Natomiast sam styl opisu świata i myśli bohaterów dla niektórych może być miejscami nie do przebrnięcia.

Bardziej niż kryminał, jest to powieść będąca hołdem dla polskich jazzmanów (choć tutaj uparcie stosowana jest pisownia "dżez") końcówki lat 60. Ma to swoje odzwierciedlenie języków i to rzecz, która odrzuci wiele osób. Styl jest wybitnie artystyczny, stylizowany, mamy tutaj albo fragmenty strumienia świadomości albo wręcz całe rozdziały, które w ten sposób są zapisane (na...

Książka "Około północy" Mariusza Czubaja to kolejna pozycja, na którą trafiłam w bibliotece. Nie powiem, ale opis w stylu jazz, Warszawa, 1969 rok oraz nawiązanie do osoby Karola Kota brzmiały bardzo interesująco. Brzmiały bo jak dla mnie to ta książka to była strata czasu. Były jakieś ciekawe fragmenty, ale dla mnie było ich niewiele. Za pewne będą osoby, którym ta książka przypadnie do gustu, ale ja zdecydowanie do nich nie należę.

Książka "Około północy" Mariusza Czubaja to kolejna pozycja, na którą trafiłam w bibliotece. Nie powiem, ale opis w stylu jazz, Warszawa, 1969 rok oraz nawiązanie do osoby Karola Kota brzmiały bardzo interesująco. Brzmiały bo jak dla mnie to ta książka to była strata czasu. Były jakieś ciekawe fragmenty, ale dla mnie było ich niewiele. Za pewne będą osoby, którym ta książka...