Około północy

Przeczytana z przyjemnością.

Przeczytana z przyjemnością.

Pokaż mimo to

Bardzo polubiłem serię z komisarzem Hainzem, teraz jednak się trochę rozczarowałem. To już nie to samo. Myślałem, że to będzie rasowy kryminał. Z drugiej strony autor na koniec podkreśla, że to książka o muzyce… Także tego ;-)
Nie pochłonęły mnie opowieści o jazzie, zwłaszcza że to nie jest muzyka, której słucham, ale szanuję i doceniam jej twórców.
Wątek kryminalny niezły, ale nie porywa. Taki typowy przeciętniak jak dla mnie. Czytać? Można, nie trzeba – że tak powiem.

Bardzo polubiłem serię z komisarzem Hainzem, teraz jednak się trochę rozczarowałem. To już nie to samo. Myślałem, że to będzie rasowy kryminał. Z drugiej strony autor na koniec podkreśla, że to książka o muzyce… Także tego ;-)
Nie pochłonęły mnie opowieści o jazzie, zwłaszcza że to nie jest muzyka, której słucham, ale szanuję i doceniam jej twórców.
Wątek kryminalny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo fajnie pokazana Warszawa i środowisko jazzowe schyłku lat 60.

Bardzo fajnie pokazana Warszawa i środowisko jazzowe schyłku lat 60.

Pokaż mimo to

Książka o muzyce. O jazzie, o alkoholu, o kobietach. To nie jest kryminał-a tego się spodziewałam. To książka hołd-fana muzyki, dla fanów muzyki.

Książka o muzyce. O jazzie, o alkoholu, o kobietach. To nie jest kryminał-a tego się spodziewałam. To książka hołd-fana muzyki, dla fanów muzyki.

Pokaż mimo to

Wydarzenia w książce rozgrywają się pomiędzy śmiercią Krzysztofa Komendy a śmiercią Marka Hłaski. Kryminalny wątek to pewien pretekst, żeby pokazać pewną epokę i środowisko, można powiedzieć - na początku był jazz, to chyba było największą inspiracją autora.
Nie powiem, żeby jazz mnie jakoś szczególnie interesował, ale w pewnym momencie zaskoczyło - może to jakiś ciepły ton w głosie narratora, sposób, w jaki pisze o pewnym bezdomnym. Bardzo ciekawe portrety postaci przewijających się w tym "snuju", ani zbyt naiwne, ani zbyt oczywiste, ani tez nie nudne, a wątek kryminalny każe może bardziej skupić uwagę, bo kto tu zabił.
Ciekawa epoka, bo jeszcze rozliczenia wojenne, a tu wkrada się jazz tak nie pasujący do słusznej linii i jeszcze marzec 68 gdzieś się pojawia. Generalnie polecam.

Wydarzenia w książce rozgrywają się pomiędzy śmiercią Krzysztofa Komendy a śmiercią Marka Hłaski. Kryminalny wątek to pewien pretekst, żeby pokazać pewną epokę i środowisko, można powiedzieć - na początku był jazz, to chyba było największą inspiracją autora.
Nie powiem, żeby jazz mnie jakoś szczególnie interesował, ale w pewnym momencie zaskoczyło - może to jakiś ciepły ton...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Muszę przyznać, że spodziewałam się kryminału, ale to raczej nie jest kryminał, są morderstwa, ale to bardziej tło powieści. Najlepszym określeniem "gatunku" jest chyba określenie samego autora: jest to tzw snuj 😀 Historia toczy się leniwie, pozornie pozbawiona początku i końca. Pełna jest za to jazzu, oparów alkoholu i dymu papierosowego. Pełna jest także zagadkowych śmierci. Fabuła osadzona jest w niespokojnych latach sześćdziesiątych, gdzie niepokoje społeczne dopiero się zaczynają, a nadzieja na koniec PRL świta jeszcze naprawdę niewielu. Za to wielu ukrywa swoją wojenną przeszłość. Takim własnie typem jest nasz główny bohater - kontrabasista Tadeusz. Fabuła kluczy między teraźniejszością i fragmentami przeszłości, które bohater stopniowo ujawnia. A być może właśnie ta przeszłość jest kluczowa dla odkrycia sprawcy morderstw... Mariusz Czubaj stworzył niesamowicie klimatyczną historię toczącą się wokół jazzowego światka stolicy. Jest to przyjemna mieszanka powieści obyczajowej i ciekawego kryminału, którego zakończenie bardzo mnie zaskoczyło. Spędziłam bardzo miło czas na lekturze i choć spodziewałam się trochę innej historii, w ogóle nie żałuję, że sięgnęłam po tę książkę i Was także do tego namawiam

Muszę przyznać, że spodziewałam się kryminału, ale to raczej nie jest kryminał, są morderstwa, ale to bardziej tło powieści. Najlepszym określeniem "gatunku" jest chyba określenie samego autora: jest to tzw snuj 😀 Historia toczy się leniwie, pozornie pozbawiona początku i końca. Pełna jest za to jazzu, oparów alkoholu i dymu papierosowego. Pełna jest także zagadkowych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie wiem, kto postawił tę książkę na półce z kryminałami, ale zrobił jej krzywdę. Spodziewałam się śledztwa, prawdopodobnie trupów, tajemnicy, przesłuchiwania podejrzanych, żmudnego dochodzenia do prawdy... Lubię te rzeczy. A dostałam światek artystów: chlanie, wyrywanie panienek, trochę sztuki... I za większością rzeczy z tej drugiej grupy nie przepadam. Wynudziłam się.

Doceniam, że Autor świetnie oddał punkt widzenia głównego bohatera, kontrabasisty. Cóż z tego, skoro muzyka w moim świecie zajmuje bardzo mało miejsca, a jazzu nie lubię? Być może z tego powodu wiele mi umykało. Książka zaczyna się od pogrzebu Krzysztofa Komedy, a ja nigdy o człowieku nie słyszałam. Nawet nie miałam pojęcia, dlaczego miałabym się przejmować.

Więcej marudzenia tutaj: https://finklaczyta.blogspot.com/2020/06/okoo-ponocy-mao-kryminau.html

Nie wiem, kto postawił tę książkę na półce z kryminałami, ale zrobił jej krzywdę. Spodziewałam się śledztwa, prawdopodobnie trupów, tajemnicy, przesłuchiwania podejrzanych, żmudnego dochodzenia do prawdy... Lubię te rzeczy. A dostałam światek artystów: chlanie, wyrywanie panienek, trochę sztuki... I za większością rzeczy z tej drugiej grupy nie przepadam. Wynudziłam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dojrzała, klimatyczna, nasycona literacko i muzycznie powieść. Błyskotliwie oddany klimat "starej" Warszawy, artystycznej cyganerii, spotkań artystyczno - towarzyskich oraz seksu. A wszystko w intrygującym kryminale pana Czubaja. Ta książka jest zdecydowanie zbyt krótka.

Bardzo dojrzała, klimatyczna, nasycona literacko i muzycznie powieść. Błyskotliwie oddany klimat "starej" Warszawy, artystycznej cyganerii, spotkań artystyczno - towarzyskich oraz seksu. A wszystko w intrygującym kryminale pana Czubaja. Ta książka jest zdecydowanie zbyt krótka.

Pokaż mimo to

Ja dla mnie, jest to jedna z tych książek, która zdecydowanie lepiej „smakowałaby” w zimne jesienne wieczory, ponieważ musi być dla niej stworzony odpowiedni klimat.

Ja dla mnie, jest to jedna z tych książek, która zdecydowanie lepiej „smakowałaby” w zimne jesienne wieczory, ponieważ musi być dla niej stworzony odpowiedni klimat.

Pokaż mimo to

Taka trochę inna niż wszystkie, intrygująca i wciągająca :)

Taka trochę inna niż wszystkie, intrygująca i wciągająca :)

Pokaż mimo to