Nie czytałam pierwszego tomu, czyli Bezdechu, więc odniosę się tylko do "Bezwładu".

Przyznaję, pomysł na fabułę jest ciekawy. Bohaterka też, chociaż jej największym pragnieniem zawsze wydaje się być kieliszek wódki. Spoko, ale... Jak dla mnie strasznie słaba z niej policjantka. Gdyby sprawę miała rozwiązać sama, chyba nie za dobrze by sobie poradziła. Dobrze, że do pomocy ma kilku mężczyzn. Ech...

Styl pisania autora nie jest najgorszy, ale troszkę mnie męczył. Jest lekko chaotyczny i toporny. Ciężko było mi się przez to wciągnąć w fabułę. Denerwowały mnie również całe akapity dotyczące wypowiedzi z radia, którego akurat słuchała bohaterka czy urywki prasówki. Nie wnosiły one nic do fabuły, jak dla mnie mogłoby ich tam w ogóle nie być. Źle mi się też czytało rozdziały poświęcone przeszłości, po dwóch czy trzech takich przestałam je całkowicie czytać.

Książka może nie jest najgorsza i wielu osobom się spodoba. Ja mówię jej nie. Nie sięgnę również po poprzedni tom, ani tym bardziej po następny (bo sądząc po zakończeniu, autor ma na niego pomysł).

Nie czytałam pierwszego tomu, czyli Bezdechu, więc odniosę się tylko do "Bezwładu".

Przyznaję, pomysł na fabułę jest ciekawy. Bohaterka też, chociaż jej największym pragnieniem zawsze wydaje się być kieliszek wódki. Spoko, ale... Jak dla mnie strasznie słaba z niej policjantka. Gdyby sprawę miała rozwiązać sama, chyba nie za dobrze by sobie poradziła. Dobrze, że do pomocy...