"Krwawa Toskania" to idealny przykład książki, z którą zawsze mam kłopot. Przyciągająca okładka, intrygujący opis i klimatyczne miejsce wydarzeń. A i znane nazwisko autora. Kto byś się nie skusił?

Co muszę przyznać, na fabułę to autor miał pomysł. Kilka wątków, jedne główne, drugie poboczne, kilka spraw, dwa miejsca wydarzeń, szybka akcja, a całość całkiem zgrabnie zakończona. Tyle że tak mi się to wszystko opornie czytało. Ciężko powiedzieć, że to była przyjemna książka, bo sam styl autora prezentuje pewną toporność, ciężkość i specyficzny sposób narracji. Jednak jest to coś do czego podczas czytania można przywyknąć, ale lekką powieścią nazwać jej nie mogę.

Podsumowując, ciekawe spojrzenie na kryminał, ale czy podobało mi się jakoś bardzo? To nie. Liczyłam na coś bardziej zajmującego i wciągającego.

"Krwawa Toskania" to idealny przykład książki, z którą zawsze mam kłopot. Przyciągająca okładka, intrygujący opis i klimatyczne miejsce wydarzeń. A i znane nazwisko autora. Kto byś się nie skusił?

Co muszę przyznać, na fabułę to autor miał pomysł. Kilka wątków, jedne główne, drugie poboczne, kilka spraw, dwa miejsca wydarzeń, szybka akcja, a całość całkiem zgrabnie...

Uwielbiam klimatyczne kryminały, których fabuła osadzona jest w malowniczych i urokliwych sceneriach. Dlatego też bez zastanowienia zdecydowałam się sięgnąć po książkę Grzegorza Kapli, którego twórczość od dawna chciałam poznać.

W „Krwawej Toskanii” poznajemy Sylvie, młodą atrakcyjną rozwódkę z Manhattanu, która przyjechała do Toskanii – chce tutaj kupić posiadłość i w pełni poświęcić się pisarstwu. Niestety, poznając przystojnego Włocha, Sylvie wpadnie w ręce brutalnych bandytów, którzy mordują kobiety, a ich ciała pozostawiają w miejscach związanych z okrutnymi procesami czarownic. To właśnie jedno z takich brutalnych morderstw stara się rozwikłać Emila, która podejrzewa, że sprawa może mieć związek z rytualnymi zbrodniami nawiązującymi do lokalnych historii czarownic.

„Krwawa Toskania” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Grzegorza Kapli, ale z pewnością nie ostatnie. Autor stworzył bardzo nieszablonowy kryminał, który wciągnął mnie od pierwszych stron, trzymał w napięciu i dostarczył odrobinę humoru. Całość napisana jest sprawnie, autor ma ciekawy styl i lekkie pióro, co sprawia, że książkę czyta się szybko. Potrafi zaintrygować czytelnika toczącą się fabułą, wzbudzić emocje, które momentami przyprawiają o dreszcze i, co najważniejsze, budować stopniowo napięcie, które nie opuszcza do samego końca.
„Krwawa Toskania” to kryminał, który czytałam z ogromnym zaciekawieniem i śmiało mogę powiedzieć, że ektura spełniła moje oczekiwania. Na kartach powieści otrzymałam ciekawie poprowadzone śledztwo i świetnie wykreowanych bohaterów, których dzięki naprzemiennej narracji mogłam dokładnie poznać i zrozumieć ich postępowanie. Ogromnym plusem tej historii jest również miejsce, w którym rozgrywa się fabuła. Autor zadbał o szczegółowe opisy miejsc, dzięki temu książkę czytało się przyjemniej.
„Krwawa Toskania” to lektura idealna dla fanów mocnych kryminałów, jak również osób, które dopiero rozpoczynają przygodę z gatunkiem. Dodam, tylko że oprócz ciekawych zbrodni, nie zabraknie również namiętnego romansu. Polecam.

Uwielbiam klimatyczne kryminały, których fabuła osadzona jest w malowniczych i urokliwych sceneriach. Dlatego też bez zastanowienia zdecydowałam się sięgnąć po książkę Grzegorza Kapli, którego twórczość od dawna chciałam poznać.

W „Krwawej Toskanii” poznajemy Sylvie, młodą atrakcyjną rozwódkę z Manhattanu, która przyjechała do Toskanii – chce tutaj kupić posiadłość i w...

Marzeniem pięknej i bogatej rozwódki Sylvie, jest wyjechać do Toskanii i pisać książki.
Toskania to piękne miejsce, więc pomysł wydawać by się mogło idealny, do tego stary, piękny dom z duszą i można spełniać marzenia.
Zapewne by tak było, gdyby kobieta nie weszła w drogę bandytom, ludziom mafii, którzy dla sławy w darknecie, nie cofną się przed żadnym okrucieństwem. Polowanie na czarownice i rytualne morderstwa kobiet, to ich scenariusz krwawych filmów.
Świetny triller z motywem romansu. Książka zaskakuje zwrotami akcji, zatem czyta się ją znakomicie.

Marzeniem pięknej i bogatej rozwódki Sylvie, jest wyjechać do Toskanii i pisać książki.
Toskania to piękne miejsce, więc pomysł wydawać by się mogło idealny, do tego stary, piękny dom z duszą i można spełniać marzenia.
Zapewne by tak było, gdyby kobieta nie weszła w drogę bandytom, ludziom mafii, którzy dla sławy w darknecie, nie cofną się przed żadnym okrucieństwem....

„Krwawa Toskania” to moje drugie spotkanie z twórczością Pana Grzegorza Kapla. I muszę przyznać, że tym razem o wiele bardziej podobała mi się ta książka niż poprzednia.
Autor zabiera nas na wakacje do malowniczej Toskanii. Ale cóż to będą za wakacje. Pełne morderstw, intryg i kryminalnych zagadek. Ale żeby chociaż trochę było przyjemnie, to autor postawił wpleść tutaj trochę romansu.
Sylvie to atrakcyjna rozwódka, która postanawia wyjechać do Toskanii by rozpocząć nowy etap życia. Jej cel jest prosty. Kupić zabytkowy dom, znaleźć kochanka i oddać się pisarstwu. Szybko na jej drodze staje pewien Włoch. Ale znajomość z nim nie będzie do końca taka jaką sobie wymarzyła. Na pomoc kobiecie ruszy jej były mąż Dawid, który okaże się, że jest kimś innym niż na początku uważała Silvie.
Emilia to policjantka, która specjalizuje się w rytualnych morderstwach. Dlatego gdy w Toskanii zostają odkryte zwłoki kobiety, na ciele której znajdują się tajemnice cyfry postanawia udać się do Włoch by rozwiązać tę zagadkę kryminalną.
Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie. Cały czas coś się w niej działo. Każdy z bohaterów jest tutaj bardzo wyrazisty. Autor z jednej strony wprowadza dużą dawkę napięcia, ale z drugiej strony posiada ciekawy styl pisania. Nie jeden raz zaśmiałam się w głos.
Cała zagadka kryminalna nie jest łatwa do rozwiązania. Nie jeden raz myślałam, że znam już odpowiedź na stawiane pytanie, a tu ślepy trop. Autor potrafi zaskoczyć, a zakończenia tej historii na pewno tak szybko nie domyślicie się.
Książka chociaż jest kryminałem to posiada dobrze rozwinięty wątek obyczajowy. Bardzo lubię takie połączenie.
Całość oceniam bardzo dobrze i polecam z czystym sumieniem.

„Krwawa Toskania” to moje drugie spotkanie z twórczością Pana Grzegorza Kapla. I muszę przyznać, że tym razem o wiele bardziej podobała mi się ta książka niż poprzednia.
Autor zabiera nas na wakacje do malowniczej Toskanii. Ale cóż to będą za wakacje. Pełne morderstw, intryg i kryminalnych zagadek. Ale żeby chociaż trochę było przyjemnie, to autor postawił wpleść tutaj...

Malownicza Toskania, rytualne morderstwa i darknet. Muszę przyznać, że książka kupiła mnie opisem i miałam ogromną nadzieję, że nie okaże się wielkim rozczarowaniem.

Nie będę Was trzymać w niepewności - była świetna!

Intrygująca fabuła, wyraziści bohaterowie i morderstwa w miejscach związanych z procesami czarownic. Mafia, homofob i gej celebryta. To po prostu musiało się udać!

Autor zaskakuje czytelnika licznymi zwrotami akcji, które prowadzą do nieoczywistego, bardzo zaskakującego zakończenia. Widzi czytelnika za nos, podrzucając mu mylne tropy i mieszając w głowie. W pewnym momencie ciężko ocenić co jest prawdą, a co nie.

"Krwawa Toskania" to klimatyczny thriller z elementami romansu, w którym w nieoczekiwany sposób splatają się ze sobą teraźniejszość z przeszłością.

Pomimo trudnych tematów, jakie porusza autor, książkę czyta się szybko i przyjemnie. Rewelacja!

Malownicza Toskania, rytualne morderstwa i darknet. Muszę przyznać, że książka kupiła mnie opisem i miałam ogromną nadzieję, że nie okaże się wielkim rozczarowaniem.

Nie będę Was trzymać w niepewności - była świetna!

Intrygująca fabuła, wyraziści bohaterowie i morderstwa w miejscach związanych z procesami czarownic. Mafia, homofob i gej celebryta. To po prostu musiało...

Mam problem z jednoznaczną oceną tej książki. Z jednej strony bardzo mi się podobała i byłam ciekawa rozwiązania zagadki, którą tak misternie uknuł Autor. Z drugiej natomiast niektóre fragmenty mocno mi się dłużyły i myślę, że gdybym ominęła od czasu do czasu kilka stron, nie pogubiłbym się.🤭

𝐖𝐬𝐩ół𝐩𝐫𝐚𝐜𝐚 𝐫𝐞𝐤𝐥𝐚𝐦𝐨𝐰𝐚 𝐳 @sonia

Bardzo spodobało mi się umiejscowienie akcji powieści we włoskim Salem, czyli mieście Czarownic. Gdyby nie "𝐊𝐫𝐰𝐚𝐰𝐚 𝐓𝐨𝐬𝐤𝐚𝐧𝐢𝐚", być może nigdy nie poznałabym miejsca, w którym wieki temu miał miejsce największy proces czarownic w całych Włoszech!

Autor zadbał również o odpowiedni klimat swojej historii - opuszczony, zabytkowy dom okazał się doskonałą kryjówką dla zwyrodnialców. Sama zbrodnia - jak sugeruje tytuł - naprawdę krwawa. Rytualne morderstwa kobiet, dostępne w darknecie nagrania na żywo z egzekucji, które swoją brutalnością kuszą najbogatszych i jednocześnie najbardziej zepsutych ludzi na świecie. Do tego obiecujący, choć w rzeczywistości niebezpieczny romans, którego skutki mogą okazać się katastrofalne - wszystko to sprawiło, że książkę czytałam z wypiekami na twarzy.
Początkowo dość trudno było mi ogarnąć zależnożnosci między trzema różnymi wątkami.
Na szczęście różnorodni bohaterowie pomagali mi odnaleźć się w gąszczu wszystkich wydarzeń.
Natomiast niektóre opisy były moim zdaniem zbędne, nie wnosily niczego w fabułę, jedynie odciągały moją uwagę od tego, co najważniejsze.
Z kolei inne rozdziały tak mnie wciągały, że traciłam poczucie czasu. "𝐊𝐫𝐰𝐚𝐰𝐚 𝐓𝐨𝐬𝐤𝐚𝐧𝐢𝐚" to w moim odczuciu bardzo nierówna książka, stąd mój problem z jednoznaczne jej oceną.

Na uwagę zasługuje też dobry humor, którego w książce nie brakuje. Podtytuły niektórych rozdziałów były tak absurdalne, że nie raz zastanawiałam się do jakiego gatunku zaklasyfikować "Krwawą Toskanię". Niewątpliwie jest to kompilacja kilku gatunków, a jako, że lubię takie miksy, finalnie jestem zadowolona z lektury tej książki.

Mam problem z jednoznaczną oceną tej książki. Z jednej strony bardzo mi się podobała i byłam ciekawa rozwiązania zagadki, którą tak misternie uknuł Autor. Z drugiej natomiast niektóre fragmenty mocno mi się dłużyły i myślę, że gdybym ominęła od czasu do czasu kilka stron, nie pogubiłbym się.🤭

𝐖𝐬𝐩ół𝐩𝐫𝐚𝐜𝐚 𝐫𝐞𝐤𝐥𝐚𝐦𝐨𝐰𝐚 𝐳 @sonia

Bardzo spodobało mi się umiejscowienie akcji...

Sylvie, bogata i atrakcyjna rozwódka z nowojorskiego Manhattanu, wyjeżdża do Toskanii, żeby rozpocząć nowy etap w życiu. Planuje kupić zabytkowy dom, znaleźć włoskiego kochanka i poświęcić się pisarstwu. Niestety wchodzi w drogę bandytom, którzy mordują kobiety w miejscach związanych z okrutnymi procesami czarownic i sprzedają to widowisko online w darknecie. Mafia urzęduje w opuszczonej posiadłości, którą dziedziczą homofob z warszawskiej Pragi i mediolański gej celebryta. Gardzą sobą, ale będą musieli stoczyć wspólną walkę ze zbirami. Sprawę rytualnych morderstw próbuje rozwikłać inteligentna policjantka Emilia, a na pomoc Sylvie rusza jej były mąż, David, który okaże się kimś zupełnie innym, niż dotąd sądziła.
"Książki to jednak książki. Nie wolno burzyć ich snu, jeśli nie chce się sprawdzić, dokąd prowadzą." - str. 176. Bardzo adekwatny cytat, a ja z chęcią budzę książki ze snu. W tej zauważyłam dwie rzeczy. Po pierwsze: mamy jakąś scenę, bohaterów i toczy się dialog. Te same słowa, które kończą rozdział, rozpoczynają następny. Z tym że dotyczą już innej sceny i innych bohaterów, a to wymaga nie lada wyobraźni, myślę. Rzadko albo i wcale nie stosowany w książkach zabieg, a daje ciekawy efekt. Po drugie: pod znacznikiem każdego rozdziału jest krótki opis czego będzie dotyczył. Te parę słów na pozór bez sensu lub wręcz śmiesznych, a z treści wynika, że rzeczywiście trafnych. Poza tym ta powieść to mieszanka gatunków: trochę kryminału, trochę sensacji, nieco przygody i szczypta romansu. Jakby Autor nie bardzo wiedział, w którą stronę iść albo to było zamierzone. Ciężko mi stwierdzić. Trzeba jednak przyznać, że wszystko się spójnie łączy i tworzy dość ciekawą całość. Trochę mi zabrakło rozwinięcia wątku z transmisjami w darknecie. Prowadzone przez inspektor Emilię śledztwo również pomija tę sprawę - szkoda, bo miało to potencjał. O samych czarownicach też nie było tyle, ile spodziewałam się po opisie. Nie mniej dość dobrze mi się to czytało, choć bez skrajnych emocji.
Ocena: 7/10

Sylvie, bogata i atrakcyjna rozwódka z nowojorskiego Manhattanu, wyjeżdża do Toskanii, żeby rozpocząć nowy etap w życiu. Planuje kupić zabytkowy dom, znaleźć włoskiego kochanka i poświęcić się pisarstwu. Niestety wchodzi w drogę bandytom, którzy mordują kobiety w miejscach związanych z okrutnymi procesami czarownic i sprzedają to widowisko online w darknecie. Mafia urzęduje...

„Krwawa Toskania” to druga powieść kryminalna Grzegorza Kapli, jaką miałam okazję przeczytać (po „Bez przebaczenia”). Właściwie to nie czytałam, tylko połykałam rozdział po rozdziale, bo trudno było mi oderwać się od lektury.
Akcja rozgrywa się współcześnie w malowniczych miasteczkach tytułowej krainy. Zamiast wakacyjnego relaksu znajdujemy tu jednak krwawe wydarzenia i zagadki.
Od początku wciągają nas trzy wątki.
Bogata Amerykanka, Sylvie, to świeżo upieczona rozwódka, która przyjeżdża do Toskanii, by napisać książkę i rozpocząć nowy etap w życiu. Szybko wdaje się w ognisty romans z przystojnym Włochem. Nie przypuszcza jednak, że to początek niebezpiecznej przygody…
Policjantka Emilia specjalizuje się w mordach rytualnych, więc nic dziwnego, że zostaje jej przydzielona sprawa zamordowanej w okrutny sposób kobiety, na której okaleczonych zwłokach znajdują się tajemnicze cyfry.
Czy to przypadek, że ciało porzucono niedaleko miejsca, w którym przed wiekami zabito kobietę uznaną za czarownicę?...
Feliks, warszawiak z kryminalną przeszłością, dostaje w spadku pół posiadłości w Toskanii. Początkowo trudno mu w to uwierzyć, bo nie wiedział, że ma we Włoszech jakiegoś przodka. Jeszcze większy szok powoduje wiadomość, że drugą część majątku odziedziczył jego kuzyn Orlando, gej i celebryta. Spotkanie homofoba z Polski i kreatora mody z Mediolanu rodzi wiele zaskakujących sytuacji…
Co łączy te trzy wątki?
Na to pytanie szukamy odpowiedzi, ale by ją poznać w pełni, trzeba uzbroić się w cierpliwość. Warto to jednak zrobić, bo zakończenie okazuje się zaskakujące. A autor zaskakuje nas często, bo wydarzenia są nieprzewidywalne. Nawet gdy już wydaje nam się, że poznaliśmy prawdę i wszystko wiemy, nagle okazuje się, że czeka nas kolejna fabularna petarda.
Czyta się tę powieść bardzo szybko i z dużymi emocjami. Wciąż coś tu się dzieje i dotyczy to nie tylko wątków kryminalnych. Z zainteresowaniem śledzi się prywatne życie policjantki Emilii, która zmaga się z sercowymi problemami i musi podjąć ważną decyzję, od której zależy jej szczęście i przyszłość.
Lubię takie połączenia treści kryminalnych i obyczajowych, więc z czystym sumieniem mogę przyznać kolejny plus.
Całość napisana jest lekko, ale z dbałością o styl i język. Jeśli pojawiają się wulgaryzmy, to w uzasadnionych sytuacjach; autor nie epatuje nimi, podobnie jak nie przesadza z opisami krwawych scen.
Powieść podejmuje ważne tematy i nawet jeśli nie wysuwają się one na pierwszy plan, to trudno nie zwrócić na nie uwagi. To między innymi: seksizm, homofobia, przemoc wobec kobiet…
Trudno nie zauważyć także odwołań do różnych dzieł sztuki – wszak akcja rozgrywa się w kraju, z którego pochodzili najwięksi artyści renesansowi.
I jeszcze jeden szczegół, o którym warto wspomnieć. Każde ostatnie zdanie rozdziału staje się pierwszą frazą kolejnej części. Niby drobiazg, ale ubarwia narrację.
Polecam – nie tylko fanom gatunku. Dobrze było przenieść się do Toskanii, nawet tej krwawej, bo autorowi udało się też oddać niepowtarzalny klimat tego regionu, jego scenerii, kolorystyki, a nawet kuchni.

„Krwawa Toskania” to druga powieść kryminalna Grzegorza Kapli, jaką miałam okazję przeczytać (po „Bez przebaczenia”). Właściwie to nie czytałam, tylko połykałam rozdział po rozdziale, bo trudno było mi oderwać się od lektury.
Akcja rozgrywa się współcześnie w malowniczych miasteczkach tytułowej krainy. Zamiast wakacyjnego relaksu znajdujemy tu jednak krwawe wydarzenia i...

Za dużo, za szybko. Plasterki fabuły łyka się sprawnie, co nie sprzyja jednak rozsmakowywaniu się całością.

Za dużo, za szybko. Plasterki fabuły łyka się sprawnie, co nie sprzyja jednak rozsmakowywaniu się całością.

Pierwszy raz spotykam się z twórczością Grzegorza Kapli przy okazji książki "Krwawa Toskania". I zaliczam to spotkanie do całkiem udanych.

Sylvie jest rozwódką, która postanawia rozpocząć nowy etap w życiu. Przyjeżdża do Toskanii, aby kupić dom i poświęcić się pisarstwu. Niestety wchodzi w drogę bandytom, którzy mordują kobiety w miejscach związanych z procesami czarownic. Sprawę morderstw próbuje wyjaśnić policjantka Emilia. Czy uda się rozwiązać zagadkę zanim zginie więcej kobiet? I co ma wspólnego z tą sprawą Polak z warszawskiej Pragi?

Jeśli mam być szczera, to książka nie wciągnęła mnie od pierwszych stron. Jest tu sporo wątków, musiałam się bardzo skupić, żeby się we wszystkim zorientować. Natomiast z każdą kolejną stroną było coraz lepiej.
Historia staje się ciekawsza, a z pozoru niepowiązane ze sobą wątki zaczynają się ze sobą łączyć w nieoczekiwany sposób. Dzięki naprzemiennej narracji poznajemy coraz lepiej wszystkich bohaterów, ich charaktery i motywy działania. Być może są lekko przerysowani, ale za to bardzo wyraziści. Właśnie te stereotypy sprawiają, że nie sposób ich nie polubić.
Poza głównym tematem, jakim są niewątpliwie rytualne morderstwa, nie zabraknie tu także elementów romansu, historii czy sztuki.

I choć, tak jak wspomniałam na początku, historia nie porwała mnie od razu, to muszę przyznać, że czytało mi się bardzo dobrze. W stylu pisania Autora nie brakuje świetnego poczucia humoru. Na plus zasługuje także osadzenie miejsca akcji w Toskanii, dzięki czemu mogłam się przenieść w ten piękny, aczkolwiek jak się okazuje, niebezpieczny rejon Włoch.

Z pewnością była to ciekawa przygoda. Z chęcią przeczytam inne książki Autora. Tę polecam uwadze.

Pierwszy raz spotykam się z twórczością Grzegorza Kapli przy okazji książki "Krwawa Toskania". I zaliczam to spotkanie do całkiem udanych.

Sylvie jest rozwódką, która postanawia rozpocząć nowy etap w życiu. Przyjeżdża do Toskanii, aby kupić dom i poświęcić się pisarstwu. Niestety wchodzi w drogę bandytom, którzy mordują kobiety w miejscach związanych z procesami...