Świetna, polecam każdemu kto lubi fantastykę, szczególnie post-apokalipsę.

Świetna, polecam każdemu kto lubi fantastykę, szczególnie post-apokalipsę.

Książka dobrze się czyta, widać doświadczenie autora. Wciąga i zapewnia rozrywkę na cała noc

Książka dobrze się czyta, widać doświadczenie autora. Wciąga i zapewnia rozrywkę na cała noc

Z tą książką męczyłam się ponad 3 tygodnie. Widać, że książka jest niedopracowana i mało zachęcająca. Im dalej w fabułę tym gorzej. Ja się wynudziłam i nie polecam. Jest bardzo dużo fajnych pozycji do czytania, a ta na pewno taka nie jest. Przeczytałam i żałuję. Chciałam znaleźć w niej coś pozytywnego, ale nie potrafię. Dlatego jedna gwiazdka.

Z tą książką męczyłam się ponad 3 tygodnie. Widać, że książka jest niedopracowana i mało zachęcająca. Im dalej w fabułę tym gorzej. Ja się wynudziłam i nie polecam. Jest bardzo dużo fajnych pozycji do czytania, a ta na pewno taka nie jest. Przeczytałam i żałuję. Chciałam znaleźć w niej coś pozytywnego, ale nie potrafię. Dlatego jedna gwiazdka.

Mam mieszane odczucia co do książki ,z jednej strony klimat który bardzo lubię ale dla mnie nie dopracowany ,trochę pusty i mało zachęcający ,książka nie trafiła w mój gust i trochę na siłę czytałem ją do końca. Każdy ma swój gust i może się komuś spodoba ale jak dla mnie ocena którą otrzymała książka jest w zupełności wystarczająca.

Mam mieszane odczucia co do książki ,z jednej strony klimat który bardzo lubię ale dla mnie nie dopracowany ,trochę pusty i mało zachęcający ,książka nie trafiła w mój gust i trochę na siłę czytałem ją do końca. Każdy ma swój gust i może się komuś spodoba ale jak dla mnie ocena którą otrzymała książka jest w zupełności wystarczająca.

"Dumę, którą milczą twe kamienie zadeptuje szczurze plemię.
Na ulicach słoma z butów gnije.
Sępy czyhają już na żer.
Alarm dla mego miasta, dla Warszawy pieśń, dla Warszawy..."
- ORBITA WIRU - Pieśń ku czci mych miejsc

"Pieśń o Warszawie" Dominiki Tarczoń jest debiutem i to czuć, ale jest debiutem całkiem udanym. Na początku myślałem, że będzie to Metro 2033 z domieszką The Walking Dead. Na szczęście obawy po ok. 100 stronach zniknęły, bo opowieść idzie już swoim torem. Oczywiście jest sporo mankamentów, ale jest też dużo na plus i ogólnie z lektury jestem zadowolony. Jeśli ukaże się tom drugi z pewnością go zakupię.

Poza tym dzięki tej książce możecie docenić jak miła jest w obecnych czasach wyprawa do biblioteki. 😉

"Dumę, którą milczą twe kamienie zadeptuje szczurze plemię.
Na ulicach słoma z butów gnije.
Sępy czyhają już na żer.
Alarm dla mego miasta, dla Warszawy pieśń, dla Warszawy..."
- ORBITA WIRU - Pieśń ku czci mych miejsc

"Pieśń o Warszawie" Dominiki Tarczoń jest debiutem i to czuć, ale jest debiutem całkiem udanym. Na początku myślałem, że będzie to Metro 2033 z domieszką...

Ciekawe młodzieżowe postapo, bardzo silnie związane z otoczeniem - naszym, znajomym.
Cierpliwie czekam na kontynuację :)

Ciekawe młodzieżowe postapo, bardzo silnie związane z otoczeniem - naszym, znajomym.
Cierpliwie czekam na kontynuację :)

Książka nieco nierówna. Klimat fajny (nawet jeżeli to inspiracją Falloutem - to tym lepiej - lubię),ale jest kilka dziwnych zwrotów akcji - dlaczego odbiło Garbarzowi, kogo znaleziono w Bibliotece ze szczupakiem na głowie, co się stało z matką Żurka, dlaczego książka na której zależało Fince znalazła się wśród książek dla Mera, pomimo tego że to ona wyszukiwała pozycje z listy w bibliotece. No i cała rewolta w podziemiu nieco za szybka, ale to blitzkrieg... Jak na debiut ok, ale dziwnie się kilka wątków urwało lub splątało - szkoda też Stacha - przeżył szykany kanalarzy tylko po to żeby zginąć na progu upragnionej powierzchni. Taka trochę hollywoodzka zagrywka. Liczę na kontynuację i rozprawę z Regulatorami. Jedynie co mogę dodać to miasto opisane przez Autorkę łatwo wyobrazi sobie każdy kto zwiedzał Prypeć - mi to pomogło wyobrazić sobie jak natura odbiera betonowej cywilizacji to co jej niegdyś wydarto.
P.S. Autorka dała mi odpowiedzi na kilka pytań z mojej recenzji. Dawać POW 2 !!!!

Książka nieco nierówna. Klimat fajny (nawet jeżeli to inspiracją Falloutem - to tym lepiej - lubię),ale jest kilka dziwnych zwrotów akcji - dlaczego odbiło Garbarzowi, kogo znaleziono w Bibliotece ze szczupakiem na głowie, co się stało z matką Żurka, dlaczego książka na której zależało Fince znalazła się wśród książek dla Mera, pomimo tego że to ona wyszukiwała pozycje z...

Książka raczej dla młodszego czytelnika, szkoda tylko, że wydawca nie ostrzegł mnie przed tym na okładce. :/

Książka raczej dla młodszego czytelnika, szkoda tylko, że wydawca nie ostrzegł mnie przed tym na okładce. :/

Książka bardzo przyjemna, widać że pióro dobrze leży w ręce Pani Tarczoń. Przeczytałem w dwa wieczory i polecam

Książka bardzo przyjemna, widać że pióro dobrze leży w ręce Pani Tarczoń. Przeczytałem w dwa wieczory i polecam

Interesujący debiut.

Interesujący debiut.