9,5
Świetne zakończenie!

9,5
Świetne zakończenie!

Trylogia książek autorstwa Justyny Drzewickiej pt.” Niepowszedni”.
Dzieci obdarzone tak niespotykanym darem nazywano Niepowszednimi. Rodzili się bardzo rzadko, więc stanowili cenny łup dla handlarzy ludźmi.
Nila i jej młodsza siostra Alla obdarzone są niezwykłymi mocami: Nila posiada zdolność leczenia wszelkich chorób, Alla natomiast potrafi zapanować nad każdym zwierzęciem, a ponadto jest Gwarkiem – wystarczy, aby usłyszała jedno zdanie w obcym języku, a już potrafi płynnie się nim posługiwać. Podczas konnej przejażdżki Nila i jej siostra zostały schwytane przez Okrutnych Złotników , bezwzględnych łowców Niepowszednich . Łowcy zamierzają dowieść dzieci na Targ Niewolników w Łoterskim Krańcu i tam je sprzedać . Razem z Samborem – Unikiem posiadającym wybitną zdolność walki, Źrenicznikiem Dalko, dostrzegającym najmniejszy szczegół z dużej odległości oraz Wodniczką, wytrzymującą pod wodą przez wiele minut, próbują wyrwać się z łap handlarzy zanim dotrą do miejsca, w którym prawdopodobnie czeka ich śmierć. Dzieci trafiają w wir przygód . Podróżują , uciekają , poznają nowych ludzi i nowe miejsca . Bohaterowie , już tracą wiarę . Wiedzą ,że jeśli chcą przetrwać muszą działać razem .
Niebezpieczeństwo, przygody , magia , przyjaźń i miłość a to tylko nieliczne niebezpieczeństwa.

Trylogia książek autorstwa Justyny Drzewickiej pt.” Niepowszedni”.
Dzieci obdarzone tak niespotykanym darem nazywano Niepowszednimi. Rodzili się bardzo rzadko, więc stanowili cenny łup dla handlarzy ludźmi.
Nila i jej młodsza siostra Alla obdarzone są niezwykłymi mocami: Nila posiada zdolność leczenia wszelkich chorób, Alla natomiast potrafi zapanować nad każdym...

Świetna, inna, pomysłowa! Justyna Drzewicka daje nam serię fantasy o słowiańskim charakterze w amerykańskim stylu. Obława to trzeci i ostatni tom cyklu Niepowszedni i bardzo podoba mi się taki koniec tej historii.
Bohaterem cyklu jest grupa nastolatków, których losy splotły się przypadkowo w sytuacji zagrożenia, ale mimo to stanowią silną drużynę. Walczą oni ostatecznie o zwycięstwo dobra nad złem – mówiąc bardzo ogólnie – i o własną wolność raz na zawsze. Bardzo podoba mi się pomysł autorki na nadanie bohaterom zdolności magicznych - w moim rozumieniu raczej są to umiejętności, które posiada każdy z nas, ale nie w takim zakresie, ale to właśnie zwiększa wiarygodność. Zdolności te stanowią powód, dla którego wszystko się dzieje i dają naszym bohaterom możliwość wyjścia z opresji, rozwiązywania sytuacji przedstawionych w książce. Jako że jest to trzecia część serii nie ma sensu wprowadzać w treść tego tomu – jest to zakończenie całej przygody i na to trzeba się nastawić. Swoją drogą koniec bardzo dobrze przemyślany i poprowadzony. Nie jest ani przekombinowany, ani na siłę dramatyczny. Moim zdaniem nie powinno się czytać poszczególnych części w oderwaniu, jednak jeśli nie pamięta się wszystkiego, to autorka na tyle sprytnie operuje tekstem, że bardzo szybko przypomina najważniejsze elementy fabuły. Niepowszedni są napisani bardzo sprawnie, bardzo wciągają w akcję i angażują w losy bohaterów. Najważniejsze chyba dla mnie jednak było to, że ta seria jest zupełnie, zupełnie inna niż wszystkie książki polskich pisarzy fantastyki, a jednak przez to, że jest ona przesiąknięta słowiańską duszą, daje nam prawo do utożsamienia się z nią.
Ja jestem zachwycona Justyną Drzewicką i czekam na kolejną taką serię – przyznam szczerze, że do serii Ratownicy czasu mam dystans, bo odnoszę wrażenie, ze ona jest kierowana do innego czytelnika niż Niepowszedni. Liczę, że autorka ma plan na życie jak Brandon Mull i stworzy dwa różne światy dla mniej i bardziej dojrzałych dzieci.

Świetna, inna, pomysłowa! Justyna Drzewicka daje nam serię fantasy o słowiańskim charakterze w amerykańskim stylu. Obława to trzeci i ostatni tom cyklu Niepowszedni i bardzo podoba mi się taki koniec tej historii.
Bohaterem cyklu jest grupa nastolatków, których losy splotły się przypadkowo w sytuacji zagrożenia, ale mimo to stanowią silną drużynę. Walczą oni ostatecznie o...

Ostateczna rozgrywka z Okrutnymi Złotnikami zbliża się wielkimi krokami.
Po oczyszczeniu z fałszywych zarzutów, bohaterowie wybierają się do Krańca, aby raz na zawsze rozprawić się z Welesem. Wspomagani przez wojowników kniazia, wędrują przez nieznane szlaki, jednocześnie odkrywając tajemnice z przeszłości.
Cudowne zakończenie trylogii "Niepowszedni" Justyny Drzewickiej.

Ostateczna rozgrywka z Okrutnymi Złotnikami zbliża się wielkimi krokami.
Po oczyszczeniu z fałszywych zarzutów, bohaterowie wybierają się do Krańca, aby raz na zawsze rozprawić się z Welesem. Wspomagani przez wojowników kniazia, wędrują przez nieznane szlaki, jednocześnie odkrywając tajemnice z przeszłości.
Cudowne zakończenie trylogii "Niepowszedni" Justyny...

Czy warto całe życie trwać w strachu? A może lepiej wyjść naprzeciw swoim lękom i pokonać je raz, a dobrze? To brzmi jak dobry plan. Oczywiście do czasu, gdy nasz zaciekły wróg nie okaże się silniejszy od nas. No ale cóż, od czego jest plan B?

Niepowszedni już tyle czasu byli gonieni przez Welesa i jego ludzi, że ledwo pamiętają, co to spokój i poczucie bezpieczeństwa. Czy znowu coś im grozi? Tak! Jednak tym razem role się odwróciły. Teraz to oni ścigają okrutnych złotników. Jednak czy takich ludzi da się dostarczyć przed sąd i wyjść z tej przygody z życiem? Niepowszednich czeka wiele zagrożeń i jeszcze więcej... spraw do rozwiązania.

Cóż mogę powiedzieć o tym tomie? Jest to naprawdę dobre zakończenie całego cyklu. Wszystko, o czym pisałam w recenzjach pierwszej i drugiej części, pojawiło się i w tej odsłonie.

Po pierwsze, mamy dynamiczną akcję. Również w finałowym tytule opowieść pędzi na łeb na szyję, nie pozostawiając miejsca na nudę, czy spokój. Bohaterzy mierzą się z licznymi przeciwnościami, konfrontują z wieloma wrogami, ale również własnymi słabościami.

Tym razem najważniejsze okazały się wątki poboczne. Tak, główny motyw spajał wszystkie powieści w jeden cykl, jednak to tematy dziejące się obok nadały całości smaku. Swojego wyjaśnienia doczekały się kwestie m.in. rodzinne i uczuciowe.

Ciąg dalszy na: http://www.recenzjenawidelcu.pl/2018/09/niepowszedni-obawa-justyna-drzewicka.html

Czy warto całe życie trwać w strachu? A może lepiej wyjść naprzeciw swoim lękom i pokonać je raz, a dobrze? To brzmi jak dobry plan. Oczywiście do czasu, gdy nasz zaciekły wróg nie okaże się silniejszy od nas. No ale cóż, od czego jest plan B?

Niepowszedni już tyle czasu byli gonieni przez Welesa i jego ludzi, że ledwo pamiętają, co to spokój i poczucie bezpieczeństwa. Czy...

Justyna Drzewicka ponownie zaserwowała nam spotkanie z Niepowszednimi. Jak wiemy z poprzedniej części, Nila, Alla, Sambor, Dalko i Flawia zdołali przeżyć kolejne spotkanie z Okrutnymi Złotnikami. Niestety nadal grożą im ataki z ich strony. Aby ich uniknąć, postanawiają zaryzykować i sami zastawić na wroga pułapkę. Przyjaciele powracają do Łajdackiego Krańca, miejsca, z którym mają wiele najgorszych wspomnień, aby odnaleźć Welesa i jego bandę. Wiedzą, że jeśli chcą odetchnąć i żyć spokojnie muszą sami wziąć sprawy w swoje ręce. Oczywiście również w tej części nie brakuje zwrotów akcji i klęsk stanowiących kolejne przeszkody, w dotarciu do upragnionej wolności. Autorka zdecydowanie nie oszczędza swoich bohaterów. Całość jest mniej galopująca, więcej gra nastrojem, co też jest fajną odskocznią od ciągle pędzącej akcji. Bohaterowie jak zawsze są wyraziści i stanowią zróżnicowaną mieszankę charakterów, w naturalny sposób dojrzewają pod wpływem wydarzeń. Pojawiające się w tej części postacie drugoplanowe są znacznie mniej czarno- białe, co zdecydowanie bardziej mi odpowiada.
Szczerze mówiąc mam spory problem z ocenieniem tej trylogii. Sama w sobie nie jest zła, pomysł naprawdę fajny, świetnie dopracowani bohaterowie, łagodny język, ale jakoś wiecznie spadające na bohaterów nieszczęścia strasznie mnie męczyły. Jeśli miałabym podać grono, któremu mogłabym polecić tę trylogię to zdecydowanie były by to osoby lubiące fantastykę, i oczywiście młodzież, bo to do nich jest ona skierowana. Myślę też, że osoby mniej wymagające, szukające odskoczni, lubiące szybką akcję i masę zawirowań znajdą tu coś dla siebie.

Justyna Drzewicka ponownie zaserwowała nam spotkanie z Niepowszednimi. Jak wiemy z poprzedniej części, Nila, Alla, Sambor, Dalko i Flawia zdołali przeżyć kolejne spotkanie z Okrutnymi Złotnikami. Niestety nadal grożą im ataki z ich strony. Aby ich uniknąć, postanawiają zaryzykować i sami zastawić na wroga pułapkę. Przyjaciele powracają do Łajdackiego Krańca, miejsca, z...

„Niepowszedni. Obława” Justyny Drzewickiej to trzeci i jednocześnie ostatni tom przygód dzieci obdarzonych niezwykłymi mocami. Nila, Alla, Sambor, Dalko oraz Flawia są wolni, ale mimo wszystko odczuwają niepokój. Dobrze wiedzą, że aby się go pozbyć raz na zawsze, muszą stanąć naprzeciw niego i spojrzeć mu w oczy. Wszak Weles, łowca Niepowszednich, nie powiedział jeszcze ostatniego słowa i oni dobrze o tym wiedzą. Zdają sobie sprawę, że nie spocznie, póki ich nie dopadnie. Dlatego też po wspólnej naradzie postanawiają udać się na jego terytorium i urządzić obławę. I właśnie od tego zaczyna się ostatnia część przygód Niepowszednich. Od przypłynięcia do Łajdackiego Krańca.
„Rozumieli, że jeśli nie wezmą spraw w swoje ręce i nie wyjdą złu naprzeciw, przyjdzie im tylko czekać w strachu na następną wizytę Welesa”
Niektórzy bohaterowie niezmiennie mnie irytowali. Też tak macie, że czasami na wskroś dobry bohater wychodzi Wam już bokiem? Nie da się już czytać o jego chęci pomocy, dobrych uczynkach, wielkim poświęceniu. W ogóle rzadko się zdarza, by osoba tak na wskroś dobra nie irytowała. Niestety niektórzy Niepowszedni wystawiali moją cierpliwość na próbę i robili to zdecydowanie za często. Nie chcę wskazywać którzy, jednak można się domyślić. Nie przepadam za takimi postaciami, ponieważ wydają się mało prawdziwe. Jakbym czytała o robotach, które postępują wedle wgranego oprogramowania. Nie, nie i jeszcze raz nie.
Nie ukrywam, iż oczekiwałam od tej części bardzo wiele. Pierwszy tom podobał mi się średnio, drugi bardzo, a trzeci… znów średnio. Nie twierdzę, iż koczowniczy tryb życia jest zły czy nudny, ale w tym przypadku jego opis był dla mnie nużący. Autorka według mnie nie poradziła sobie z utrzymaniem ciekawości czytelnika na najwyższym poziomie. Bohaterowie wędrowali, coś tam robili w między czasie i w zasadzie tyle. Nie potrafiłam się wciągnąć i strasznie mnie to bolało. Uwielbiam zew przygody, ale niestety nie w tym przypadku. Wynika to zapewne z braku zwrotów akcji. Wszystkie trzy tomy opierają się na tym samym schemacie – pogoń/ucieczka. Niby każdy tom o czym innym, ale jednak to samo. Czy naprawdę nie dałoby się wpleść czegoś innego? Wprowadzić jakiegoś bohatera albo nie wiem… przenieść ich w czasie? Brakowało mi powiewu świeżości, który nie pojawił się aż do końca. Szkoda.
Co do kwestii technicznych, autorka posługuje się przyjemnym językiem, który choć prosty, nie jest jednocześnie nijaki. Choć byłam w stanie oderwać się od czytania w dowolnym momencie, tak podobał mi się styl. Justyna Drzewicka stworzyła świat, który bardzo do mnie przemawia i który wydaje się jednocześnie bardzo mroczny. Wyjątkowe dzieci, ludzie na nie polujący, a w tle niewolnictwo. Muszę przyznać, iż takie połączenie to mieszanka wybuchowa, ale na szczęście to tylko wizja autorki. Straszna, ale w jakiś sposób przemawiająca do czytelnika.
Chcę pochwalić również wydawnictwo, które wydaje książki naprawdę przyjemne dla oka. Wszystkie trzy tomy mają świetne okładki, brak wylatujących stron, dobrą czcionka, a czasem jakieś ciekawe ilustracje. Wydawać by się mogło, iż to treść jest najważniejsza, ale nie oszukujmy się, obecnie kupuje się oczami. Im szybciej zrozumieją to wydawnictwa, tym lepiej dla nich. W tym przypadku wydawnictwo nie próżnowało. Wszystkie trzy tomy zwracają uwagę. Jestem pewna, że gdy młodszy czytelnik będzie się wahał, po spojrzeniu na książki podejmie decyzję bardzo szybko. Ukłon dla wydawnictwa.
„Niepowszedni. Obława” to takie trochę nijakie zakończenie, które szybko wyleci mi z głowy. Nie zdarzyło się nic ciekawego, co byłoby w stanie powstrzymać mnie przed snem – bo taka akcja, że jak tu spać?! To książka, a zarazem cykl, dla mało wymagającego czytelnika, który chce miło spędzić czas i to wszystko. Na próżno szukać głębszych przemyśleń czy przesłań. Ale przecież takie książki też muszą być, prawda? Dlatego jeśli lubicie przygodę, skuście się na poznanie Niepowszednich. Niektórych nie da się nie lubić.
https://czytampierwszy.pl/

„Niepowszedni. Obława” Justyny Drzewickiej to trzeci i jednocześnie ostatni tom przygód dzieci obdarzonych niezwykłymi mocami. Nila, Alla, Sambor, Dalko oraz Flawia są wolni, ale mimo wszystko odczuwają niepokój. Dobrze wiedzą, że aby się go pozbyć raz na zawsze, muszą stanąć naprzeciw niego i spojrzeć mu w oczy. Wszak Weles, łowca Niepowszednich, nie powiedział jeszcze...

Niepowszedni to dzieci obdarzone darami, rodzą się bardzo rzadko, więc są cennym łupem dla handlarzy ludźmi. Nila, Alla, Sambor, Dalko i Flawia zdołali przeżyć kolejne spotkanie z Okrutnymi Złotnikami, niestety są nadal narażeni na atak z ich strony. Aby go uniknąć, postanawiają zaryzykować i wyjść naprzeciw wrogowi. Przyjaciele powracają do Łajdackiego Krańca, miejsca, z którym mają wiele najgorszych wspomnień, aby odnaleźć Welesa i jego bandę. Rozumieją, że to dla nich ostateczność, muszą raz na zawsze uwolnić się od prześladowców. Podróż nie należy do najłatwiejszych, wokół panuje sroga zima, a dzieci są ciągle narażone na lawiny albo spotkanie ze śnieżną panterą. Niepowszedni są zdeterminowani, żeby pokonać złoczyńców, ale czy wystarczająco, żeby im się to udało?
Ze wszystkich trzech części "Niepowszedni. Obława" ma najlepszą okładkę. Chociaż nie pasuje kolorystycznie do reszty, idealnie oddaje zimowy klimat wydarzeń rozgrywających się w książce. Pisząc już o klimacie, akcja ostatniego tomu rozgrywa się w mroźnym czasie, bohaterowie muszą zmierzyć się ze srogą zimą. Wszystko to było bardzo dobrze opisane. Wielki plus również dla zakończenia trylogii. Justyna Drzewicka opisała dalsze losy każdego z bohaterów, nie zapomniała o żadnej postaci ani sprawie, wyjaśniła wszystko ze szczegółami. Ale największą zaletą jest zdecydowanie fakt, że autorka postanowiła skończyć pisanie tej serii na trzecim tomie i nie pisała kolejnego. Chociaż gdyby całą tę historię zawarła w jednym tomie, usunęła zbędne opisy i przyśpieszyła akcję, mogłaby to być naprawdę godna polecenia książka. Podsumowując, ostatni tom serii nie był lepszy od poprzedniego, znowu wrócili irytujący bohaterowie i długie opisy, zniknął również mój ulubiony bohater. Jedynymi zaletami są okładka, zimowy klimat wydarzeń przedstawionych w powieści oraz zakończenie trylogii, w którym zostały opisane dalsze losy każdego z bohaterów. Jednak mimo tego nie polecam serii "Niepowszedni", według mnie szkoda na nią po prostu czasu i nerwów.

Niepowszedni to dzieci obdarzone darami, rodzą się bardzo rzadko, więc są cennym łupem dla handlarzy ludźmi. Nila, Alla, Sambor, Dalko i Flawia zdołali przeżyć kolejne spotkanie z Okrutnymi Złotnikami, niestety są nadal narażeni na atak z ich strony. Aby go uniknąć, postanawiają zaryzykować i wyjść naprzeciw wrogowi. Przyjaciele powracają do Łajdackiego Krańca, miejsca, z...

"Obława" jest zdecydowanie najlepszym tomem trylogii. Justyna Drzewicka w bardzo dobry sposób zakończyła trylogię, prezentując jednocześnie rozwój swojego własnego pisarskiego stylu i, tym samym, zachęcając do śledzenia jej dalszej twórczości. Jeśli ktoś czytał dwa poprzednie tomy "Niepowszednich", tego zdecydowanie nie może sobie odpuścić.

[ksiazkowa-krolowa.blogspot.com/2018/02/55-ostateczne-starcie-niepowszedni-obawa.html]]

"Obława" jest zdecydowanie najlepszym tomem trylogii. Justyna Drzewicka w bardzo dobry sposób zakończyła trylogię, prezentując jednocześnie rozwój swojego własnego pisarskiego stylu i, tym samym, zachęcając do śledzenia jej dalszej twórczości. Jeśli ktoś czytał dwa poprzednie tomy "Niepowszednich", tego zdecydowanie nie może sobie...

Trzeci tom przygód Niepowszednich. Równie zaskakuje co poprzednie.
Nasi bohaterowie wyruszają do miejsca, do którego nigdy nie chcieliby wracać - Łajdackiego Krańca. Niestety, aby sprawiedliwości stało się zadość muszą udać się "do piekła", aby sami złapać winnych ich krzywd.
Sambor, Nila, Dalko, Flawia i Ala oraz dwóch wskazanych przez hrabię pomocników: Sulmira - mistrza walki na dwa miecze iraz Hermana "Jaśniepana" zarządcę Baldwina I muszą dostać się do Łajdackiego Krańca i odnaleźć Walesa, Dragona i Lubgosta.
Od samego początku ich podróży te podłe ziemie sprawiają problemy i są im jak najbardziej przeciwne. Bohaterowie, aby dotrzeć do sprawców muszą zacisnąć zęby, nie zdradzić się z tym, że są Niepowszednimi i nie mogą próbować uratować innych niewolników.
Nila-żniwiarka traci swoje moce co odbija się na jej sposobie bycia oraz życiu innych w drużynie. Czy utraci te moce tylko na chwilę i czy pogodzi się z ich stratą? Czy da radę dalej leczyć za pomocą tylko ziół, bez pomocy swoich dłoni? Czy przyjaciele w końcu odetchną z ulgą i sprawiedliwość wygra walkę? Do czego zdolny jest "Jaśniepan" aby wypełnić wolę swojego pana? Komu Niepowszedni powinni ufać i co się stanie z winowajcami?
Książka na początku mało porywająca i dość ospała. Jednak już mniej więcej po przeczytaniu jednej czwartej powieści zaczyna się rozkręcać. Akcja za akcją. Krwawa, niebezpieczna, bardzo dużo decyzji, którzy młodzi bohaterowie muszą podjąć, aby uratować siebie i nie zginąć. Bardzo ciekawa historia. Polecam!

Trzeci tom przygód Niepowszednich. Równie zaskakuje co poprzednie.
Nasi bohaterowie wyruszają do miejsca, do którego nigdy nie chcieliby wracać - Łajdackiego Krańca. Niestety, aby sprawiedliwości stało się zadość muszą udać się "do piekła", aby sami złapać winnych ich krzywd.
Sambor, Nila, Dalko, Flawia i Ala oraz dwóch wskazanych przez hrabię pomocników: Sulmira -...