Sięgnąłem z sentymentu po niniejszą publikację, gdyż miałem okazję poznać realia schyłkowego okresu PRL. Byłem ciekawy, czy udało się odtworzyć klimat tamtych czasów. Niestety, przyjęto mocno odtwórczą metodę, za bardzo operując danymi, które spokojnie można odnaleźć na nostalgicznych stronach Internetu. Wyszło niezbyt strawnie: za mało w tym wszystkim człowieka, tytułowej młodzieży, zbyt wiele liczb i statystyki.
Inna rzecz, że nawet jeśli czasy są trudne czy odstręczające, to z perspektywy czasu nie postrzegamy tamtego czasu jako straconego. Po prostu byliśmy młodzi, to nasza młodość i zupełnie inaczej wyglądały relacje międzyludzkie… O ile dla osób pamiętających tamtą epokę nie będzie to książka frapująca, o tyle widzę sens tej publikacji dla młodszych pokoleń, dla których będzie to opowieść niczym „bajka o żelaznym wilku”. A jednak tak bywało….

Sięgnąłem z sentymentu po niniejszą publikację, gdyż miałem okazję poznać realia schyłkowego okresu PRL. Byłem ciekawy, czy udało się odtworzyć klimat tamtych czasów. Niestety, przyjęto mocno odtwórczą metodę, za bardzo operując danymi, które spokojnie można odnaleźć na nostalgicznych stronach Internetu. Wyszło niezbyt strawnie: za mało w tym wszystkim człowieka, tytułowej...

Zapowiadała się fajna rozrywka, pamiętam co nieco z końcówki PRL i chętnie przypomniałabym sobie te czasy,ale książka mnie rozczarowała.Plusem jest to,że autorzy spojrzeli na epokę PRL z różnych perspektyw, poprzez modę, muzykę, edukację do polityki i zagadnień socjologicznych. Mnie brakowało w tej książce kultowych symboli PRL , butów Relaxow, syfonu królującego w każdej kuchni, Teleranka w niedzielę czy szklanej ryby na telewizorze. Poza tym czytając,, Tą naszą młodość " miałam wrażenie, że czytam szkolny podręcznik , suche fakty, dużo statystyk , które mnie niewiele interesowały.

Zapowiadała się fajna rozrywka, pamiętam co nieco z końcówki PRL i chętnie przypomniałabym sobie te czasy,ale książka mnie rozczarowała.Plusem jest to,że autorzy spojrzeli na epokę PRL z różnych perspektyw, poprzez modę, muzykę, edukację do polityki i zagadnień socjologicznych. Mnie brakowało w tej książce kultowych symboli PRL , butów Relaxow, syfonu królującego w każdej...

PRL okres, do którego nie chciałabym wrócić tak fizycznie. Czas spędzony na staniu w kolejkach za wszystkim, kartki, puste półki, ot codzienność tego czasu. Ale były też inne smaki, może nie wyszukane, ale do dziś na myśl o niektórych produktach cieknie ślinka, radośc z bycia razem z przyjaciólmi, i nie potrzebne były nam do tego komórki czy internet.
I wspomnień tego typu oczekiwałam zabuerając się za czytanie tej książki. Czy tak było? Nie do końca, bo niektóre rozdziały bardzo się dłużyły i zawierały zbyt wiele encyklpoedycznych wiadomości. Dla równowagi znalazłam wiele wspomnień dotyczących filmu, muzyki czy wydarzeń kulturalnych z tamtych czasów.

PRL okres, do którego nie chciałabym wrócić tak fizycznie. Czas spędzony na staniu w kolejkach za wszystkim, kartki, puste półki, ot codzienność tego czasu. Ale były też inne smaki, może nie wyszukane, ale do dziś na myśl o niektórych produktach cieknie ślinka, radośc z bycia razem z przyjaciólmi, i nie potrzebne były nam do tego komórki czy internet.
I wspomnień tego typu...

Książka „Ta nasza młodość... Jak dorastało się w PRL?” to kolejna książka autorów zaraz po "Zagadki kryminalne PRL", po którą sięgnęłam.
Kiedy ja się urodziłam to PRL-u w Polsce nie było już dwa lata. Także kompletnie nie znam tych czasów, ale jakoś tak z sentymentem lubię czasem coś o tamtym okresie poczytać. Kiedy ja chętnie czegoś się dowiem o tamtych czasach to pewnie nie jeden stwierdzi, że przecież nie ma do czego wracać. Wydaje mi się jednak, że wtedy nie było wcale tak źle, a na pewno ludzie byli inni. Wtedy może i za dużo w sklepach nie było, ale ludzie jednak sobie jakoś radzili. W sklepach nie nie było, były kolejki, a ludzie potrafili w tych kolejkach tak po prostu ze sobą rozmawiać. Teraz w sklepach jest wszystko, nie ma kolejek, a ludzie praktycznie ze sobą nie rozmawiają.
Z książki można się dowiedzieć m.in. czego się w PRL-u w Polsce słuchało, co się oglądało, czytało, nosiło, jak wyglądały szkoły, wyposażenie domu/mieszkania itp. Czegoś mi jednak w całej tej książce brakowało żeby wrażenia były jeszcze lepsze.

Książka „Ta nasza młodość... Jak dorastało się w PRL?” to kolejna książka autorów zaraz po "Zagadki kryminalne PRL", po którą sięgnęłam.
Kiedy ja się urodziłam to PRL-u w Polsce nie było już dwa lata. Także kompletnie nie znam tych czasów, ale jakoś tak z sentymentem lubię czasem coś o tamtym okresie poczytać. Kiedy ja chętnie czegoś się dowiem o tamtych czasach to pewnie...

Temat niezwykle ciekawy, okładka bardzo klimatyczna. Nie można odmówić panu Kunickiemu i panu Ławickiemu obszernej wiedzy, jednak dla mnie sposób przedstawienia informacji okazał się ciężki w odbiorze. Mam wrażenie, że za dużo tu było szczegółów przez co bardzo ciężko było mi się skupić i myślę, że gdyby te informacje skoncentrować o wiele więcej wyniosłabym z książki.
Teraz mam wrażenie, że za tydzień nie będę pamiętać już nic.

Temat niezwykle ciekawy, okładka bardzo klimatyczna. Nie można odmówić panu Kunickiemu i panu Ławickiemu obszernej wiedzy, jednak dla mnie sposób przedstawienia informacji okazał się ciężki w odbiorze. Mam wrażenie, że za dużo tu było szczegółów przez co bardzo ciężko było mi się skupić i myślę, że gdyby te informacje skoncentrować o wiele więcej wyniosłabym z...

Bardzo miła podróż sentymentalna.

Bardzo miła podróż sentymentalna.

To moja młodość. No może raczej dzieciństwo i kawałek wczesnej młodości, więc przeczytałam z przyjemnością. Wiedza o tym, jak było w naszym kraju, jeszcze całkiem niedawno, przyda się każdemu. Młodszym, przyzwyczajonym do pełnych sklepów, swobodnego poruszania się po świecie i wolności wypowiedzi, może się nie mieścić w głowie, że istniał inny świat. Istniał i tu jest opisany.

To moja młodość. No może raczej dzieciństwo i kawałek wczesnej młodości, więc przeczytałam z przyjemnością. Wiedza o tym, jak było w naszym kraju, jeszcze całkiem niedawno, przyda się każdemu. Młodszym, przyzwyczajonym do pełnych sklepów, swobodnego poruszania się po świecie i wolności wypowiedzi, może się nie mieścić w głowie, że istniał inny świat. Istniał i tu jest opisany.

Autorzy przedstawili wiele aspektów życia w PRL od problemów zakupowych, mieszkaniowych, alkoholowych, po rozrywkę, modę i literaturę owych czasów.
Książka zawiera bardzo dużo ciekawych informacji, zabrakło mi tu zdjęć, które szczególnie dla młodszych odbiorców byłyby fajnym dopełnieniem prezentowanych kwestii. Dodatkowy plusik za pomysł na okładkę.

Autorzy przedstawili wiele aspektów życia w PRL od problemów zakupowych, mieszkaniowych, alkoholowych, po rozrywkę, modę i literaturę owych czasów.
Książka zawiera bardzo dużo ciekawych informacji, zabrakło mi tu zdjęć, które szczególnie dla młodszych odbiorców byłyby fajnym dopełnieniem prezentowanych kwestii. Dodatkowy plusik za pomysł na okładkę.

Dzieciństwo to czas który zostaje w głowie na zawsze. Najczęściej wspominamy je z rozrzewnieniem i nostalgią a gdy na świat przychodzą dzieci coraz częściej z naszych ust pada zdanie: A jak ja byłam mała to... I zaczynamy snuć opowieści które dla naszych dzieciaków są fascynujące i jednocześnie niemożliwe do uwierzenia. No bo jak to? Puste półki? Brak własnego pokoju? Tylko 10 minut dobranocki i to na dodatek w kolorach bieli i czerni? Dla mojego 7 latka są to już rzeczy nie do pojęcie.
A przecież było pięknie: z kumplami z podwórka wariowało się do późnego wieczora, pomarańcze smakowały jak ambrozja a Bolek i Lolek byli sto razy lepsi od Kaczora Donalda.

Sięgając po książkę "Ta nasza młodość... : jak dorastało się w PRL?" autorstwa Kazimierza Kunickiego i Tomasza Ławeckiego liczyłam że przeniosę się w świat dzieciństwa ze wszystkimi jego blaskami i cieniami.
Niestety. Tak się nie stało bo ta publikacja to skrzyżowanie felietonów z wiedzą encyklopedyczną (nie będę się już pastwić nad wielkością czcionki która sprawia że książka ma blisko 400 stron choć spokojnie zmieściłby się na 150). Autorzy hasłowo opisują różne zjawiska charakterystyczna dla czasów PRL (i w zamyślenie dotyczące ludzi młodych) takie jak moda, muzyka, jedzenie, alkohol, literatura dla dzieci i młodzieży i wiele innych.
Niestety wszystko to podane jest w sposób niezwykle nudny, z masą powtórzeń i przytaczaniem danych statystycznych. Ciężko się czyta takie teksty.
Nie przeczę że autorzy mają wiedzę brak im jednak czegoś co ja nazywam "genem gawędziarstwa".

Jak dla mnie ta książka to zmarnowany potencjał.

Dzieciństwo to czas który zostaje w głowie na zawsze. Najczęściej wspominamy je z rozrzewnieniem i nostalgią a gdy na świat przychodzą dzieci coraz częściej z naszych ust pada zdanie: A jak ja byłam mała to... I zaczynamy snuć opowieści które dla naszych dzieciaków są fascynujące i jednocześnie niemożliwe do uwierzenia. No bo jak to? Puste półki? Brak własnego pokoju? Tylko...

Uwielbiam czytać książki o PRLu, ale ta była nad wyraz usypiająca.

Uwielbiam czytać książki o PRLu, ale ta była nad wyraz usypiająca.