Aleksandra Zaprutko-Janicka

Czytałem tę książkę mniej więcej równolegle z "Rowerem przez II RP. Niezwykła podróż po kraju, którego już nie ma. Reportaż z 1934 roku". Dało to całkiem niezły ogląd tego, co Newman zobaczył z perspektywy swojego roweru. Ta pozycja oczywiście obejmuje całe dwudziestolecie, ale pewne spostrzeżenia brytyjskiego reportera-cyklisty widać po prostu w liczbach. Książkę czytało się błyskawicznie, jednak nie jest to pozycja, którą najlepiej pożera się na raz. Spora liczba cyfr z różnych dziedzin temu nie sprzyja, treść trzeba sobie dozować. Nie wszystkie omawiane dane są zbierane w rzetelny sposób (o czym autorzy wspominają),nie wszystkie porównania do teraźniejszości są jasne, ale życie przez te kilkadziesiąt lat diametralnie się zmieniło. Chwilami brakuje odniesień do danych z innych państw w latach dwudziestych i trzydziestych zeszłego stulecia. Dane te czasem się pojawiają, ale można było położyć na to większy nacisk. To jedna z tych książek, która rozprawia się z mitem II RP, który często prezentowany jest w kinach. W wielu miejscach książki ze stron wyziera bieda (często wstydliwa nawet wobec wielu krajów których z bogactwem nie kojarzymy),w jakiej żyła bardzo duża część obywateli kraju nad Wisłą w epoce międzywojennej.