W tajemniczym białym domu policja odnajduje dwa ciała. Jedno mężczyzny, jedno kobiety. Jedno żywe. jedno martwe. Ktoś znika gdzieś w tłumie, ktoś poszukuje. Ktoś musi się zdecydować, ktoś czeka.
Dwanaście opowiadań tworzących jedną spójną fabułę a przy okazji bardzo pokręconą czasami niepotrzebnie wydumaną plątaninę postaci, wątków i niedopowiedzeń. Autor oddał do rąk czytelnika powieść szkatułkową o problemach z tożsamością płciową w trudnym do jednoznacznego określenia gatunku literackim. Kryminał, thriller, fantastyka ?
Na pewno nie jest to ani lekka powieść ani książka dla każdego; dlatego ilu czytelników tyle rozbieżnych opinii.
Polecam dla osób lubiących i potrafiących doceniać literackie eksperymenty oraz profesjonalny warsztat pisarski nie uciekając przy tym od trudnych tematów.

W tajemniczym białym domu policja odnajduje dwa ciała. Jedno mężczyzny, jedno kobiety. Jedno żywe. jedno martwe. Ktoś znika gdzieś w tłumie, ktoś poszukuje. Ktoś musi się zdecydować, ktoś czeka.
Dwanaście opowiadań tworzących jedną spójną fabułę a przy okazji bardzo pokręconą czasami niepotrzebnie wydumaną plątaninę postaci, wątków i niedopowiedzeń. Autor oddał do rąk...

Strasznie pop*****lona historia.
I zdecydowanie nie kryminał

Strasznie pop*****lona historia.
I zdecydowanie nie kryminał

MOŻLIWE DELIKATNE SPOJLERY. Sugestie wręcz. I od razu zwracam uwagę na spojler dotyczący drugiego sezonu serialu 'Wikingowie'. Jego obecność to- o ironio!- chyba jedyny minus tej książki.
.
.
.

Miałem nadzieję na lekką, odstresowującą fantastykę. Pomyliłem się. Teraz nie wiem, jak zacząć... od porad może zacznę. Niczego na temat tej książki nie sprawdzajcie, niczego się nie dowiadujcie. O SPOJLERACH pisałem, bo nie mogę tu pominąć samej autorki. Kańtoch znam ze świetnego zbioru opowiadań: 'Światy Dantego' i wiem, że jest jedną z najlepszych pisarek w dziedzinie fantasy / s-f. I już sama ta wiedza zmienia odbiór książki.

Fenomenalnie Kańtoch rozgrywa granicę między powieścią realistyczną, a nadprzyrodzoną! Nie wiadomo, czy to realistyczny kryminał, horror, thriller, czy coś zupełnie innego. A może wszystko? A może nic? Ten dysonans trwa do samego końca i jeszcze dalej. Wszystkie tropy mają sens. W kinematografii mówi się o takich dziełach: MINDFUCK. Żadne inne gatunkowe określenie nie pasuje tu lepiej.

Fenomenalnie to jest skonstruowane dramaturgicznie, taki rodzaj łańcuszka, opowieści prowadzącej do kolejnej opowieści. I fenomenalnie napisane. Trzyma za gardło i puścić nie chcę! OSTRZEGAM każdego, kto czekał na spóźniającą się dziewczynę i gryzł palce / odpalał szluga od szluga / bił głową w mur... niepotrzebne skreślić. Bo ona akurat stała w korku, a telefon się rozładował... Ja ten fragment drugiej opowieści ledwo przetrwałem. APEL posyłam przy okazji: dziewczyny, odbierajcie telefony! Za drugą stronę się nie wypowiadam, bo się nie znam. Ale ten ból zmartwień każdego faceta może złamać!

Również ostrzegam wszystkich rodziców nastolatków. Kańtoch odmalowuje ich w wyjątkowo złym świetle. Nie mówię, że to wada, przeciwnie. Ale intensywność doświadczenia może przytłoczyć. Bezpojlerowo: oby wasze dzieci takie nie były...

Myślałem, że Kańtoch w pewnym momencie odkryje karty, przestanie tak łapać za gardło. Nic z tych rzeczy! I to jest wielka, wielka zaleta książki, bo nawet najlepsze gatunkowe dzieła z reguły się w pewnym momencie zdradzają. A 'Niepełnia' to ciary, dreszcze i sekrety do końca i sporo dalej... Książka, o którą można się spierać na forach i innych miejscach jeszcze długo po dobrnięciu do ostatniego słowa. Słowo 'dobrnięcie' bardzo tu pasuje, bo to ani przez chwilę nie jest książka łatwa, jasna i oczywista. Wspomniałem o osobistej dla mnie 'Opowieści drugiej', ale tak naprawdę to emocjonalne szarpanie trzewi trwa całą książkę! Tu nie ma miejsca na chwilę luzu. Rozmiar książki nie jest imponujący, a i zajęła mi sporo czasu. Psychika wysiada od nadmiaru wrażeń!

10/10. Rewelacja. Daaawno żadna książka tak mnie nie zaskoczyła i tak potężnie nie dała mi w pysk.

Wersję audio czyta Katarzyna Dąbrowska, Znana aktorka, wg wikipedii. Ja nie znam i to mój pierwszy raz z nią... jako lektorką :) Żarty żartami.... rewelacyjna robota! W 'Niepełni' nie tylko nazwisko autorki, ale także niepokojący, klimatyczny głos Katarzyny Dąbrowskiej to rodzaj spojleru.

MOŻLIWE DELIKATNE SPOJLERY. Sugestie wręcz. I od razu zwracam uwagę na spojler dotyczący drugiego sezonu serialu 'Wikingowie'. Jego obecność to- o ironio!- chyba jedyny minus tej książki.
.
.
.

Miałem nadzieję na lekką, odstresowującą fantastykę. Pomyliłem się. Teraz nie wiem, jak zacząć... od porad może zacznę. Niczego na temat tej książki nie sprawdzajcie, niczego się...

Jak lubię kryminały Anny Kańtoch, tak tu się męczyłam. Nie podobało mi się, poprzeplatane historie, nie wiadomo czy wydarzenia czy wymyślone historie w historii, myślałam, że złoży mi się to na końcu w całość. No cóż nie bardzo złożyło. Słuchałam w audiobooku, może dlatego.

Jak lubię kryminały Anny Kańtoch, tak tu się męczyłam. Nie podobało mi się, poprzeplatane historie, nie wiadomo czy wydarzenia czy wymyślone historie w historii, myślałam, że złoży mi się to na końcu w całość. No cóż nie bardzo złożyło. Słuchałam w audiobooku, może dlatego.

Lubię bardzo książki Pani Kańtoch. Za czasów gdy pisała fantastykę, jedynie słyszałem nazwisko, głownie w momencie nominowania do nagród Zajda. Jednak nie miałem okazji czytać. Za to trafiłem przy szukaniu kryminału. Z racji znajomości skusiłem się chętnie. Wcześniej przeczytałem inne jej kryminały i po przeczytaniu ostatnio najnowszej Samotni. Stwierdziłem czy nie poszukać wstecz. Tak trafiłem na Niepełnie. Mam wrażenie, że to książka gdzieś na granicy, gdy Pani Anna przestała już pisać stricte fantastyke a jeszcze w pełni nie przemianowała się na gatunkowy kryminał. Bo w moim odczuciu tagowanie tego kryminałem odbiera tej książce, bo trafia ona nie do końca w te ręce które powinna. Zabawa formą, zabawa plątaniną wydarzeń i postaci. Ale kto zabił, czy raczej kto zginął jest tu jedynie małym aspektem w całej tej opowieści. Myślę, że bliżej temu do książki odnoszącej się do zagadnień społecznych i socjologicznych aniżeli zwykłemu gatunkowemu kryminałowi. Czuję się nią w jakimś stopniu zauroczony, a w jakimś stopniu, jako osoba poszukująca zwykłego kryminału zawiedzonym. Ale polecam.

Lubię bardzo książki Pani Kańtoch. Za czasów gdy pisała fantastykę, jedynie słyszałem nazwisko, głownie w momencie nominowania do nagród Zajda. Jednak nie miałem okazji czytać. Za to trafiłem przy szukaniu kryminału. Z racji znajomości skusiłem się chętnie. Wcześniej przeczytałem inne jej kryminały i po przeczytaniu ostatnio najnowszej Samotni. Stwierdziłem czy nie poszukać...

Książka na pewno nie dla każdego. Ja lubię takie pokręcone książki, dlatego uważam, że jest to kawał dobrej książki.

Książka na pewno nie dla każdego. Ja lubię takie pokręcone książki, dlatego uważam, że jest to kawał dobrej książki.

Bardzo wciągająca książka. Lubię tajemnicze pokrętne i fascynujące historie autorki. Dla mnie to inny świat. Rozsypane puzle tajemniczo układają się w całość. Dla mnie książki autorki są zbyt mało promowane. Powinno jej być w prasie więcej.

Bardzo wciągająca książka. Lubię tajemnicze pokrętne i fascynujące historie autorki. Dla mnie to inny świat. Rozsypane puzle tajemniczo układają się w całość. Dla mnie książki autorki są zbyt mało promowane. Powinno jej być w prasie więcej.

Bardzo dobre wrażenie robi forma tej książki. Dwanaście opowiadań połączonych w jedną fabułę - żeby wszystko dobrze się zazębiało trzeba było z pewnością wytężonej pracy i precyzji w planowaniu opowieści. To się autorce bezsprzecznie udało.

Sama historia zaś potrafi być angażująca, choć miejscami sprawia również wrażenie nieco wydumanej. Nie do końca podobało mi się wplecenie w nią delikatnych wątków fantastycznych. Lepiej, żeby była czysta gatunkowo (choć inną sprawą jest, że ja akurat lubię fantastyczne oblicze Kańtoch - po prostu w tej konkretnej opowieści nieco mi ono zgrzytało).

Lepiej mi się czytało "Niepełnię" na początku, im bliżej końca, tym wszystko coraz mniej mnie interesowało. Tym niemniej warsztatowo jest świetnie przez cały czas i to trzeba docenić. Patrząc na książkę całościowo - jest ok, ale zdecydowanie bardziej podeszły mi inne powieści autorki.

Bardzo dobre wrażenie robi forma tej książki. Dwanaście opowiadań połączonych w jedną fabułę - żeby wszystko dobrze się zazębiało trzeba było z pewnością wytężonej pracy i precyzji w planowaniu opowieści. To się autorce bezsprzecznie udało.

Sama historia zaś potrafi być angażująca, choć miejscami sprawia również wrażenie nieco wydumanej. Nie do końca podobało mi się...

Przypomniało mi się...
https://lubimyczytac.pl/ksiazka/140529/jesli-zimowa-noca-podrozny
Cięższy kaliber, ale pomysł podobny. Dobre.

Przypomniało mi się...
https://lubimyczytac.pl/ksiazka/140529/jesli-zimowa-noca-podrozny
Cięższy kaliber, ale pomysł podobny. Dobre.

Stanowczo nie moja bajka jednak. Doceniam lekkość pióra, innowacyjność pomysłu, sprawność i że "w tym szaleństwie jest metoda", to mogło nie był łatwe do napisania. Ale mnie to denerwuje wszystko. Nikogo nie polubiłam, nic naprawdę ciekawego się nie wydarzyło (a może wydarzyło, tylko nie do końca wiem co, kiedy i jak). Fikuśny eksperyment, ciekawy, ale mnie nie przekonuje.

Stanowczo nie moja bajka jednak. Doceniam lekkość pióra, innowacyjność pomysłu, sprawność i że "w tym szaleństwie jest metoda", to mogło nie był łatwe do napisania. Ale mnie to denerwuje wszystko. Nikogo nie polubiłam, nic naprawdę ciekawego się nie wydarzyło (a może wydarzyło, tylko nie do końca wiem co, kiedy i jak). Fikuśny eksperyment, ciekawy, ale mnie nie...