Jeśli zimową nocą podróżny

"Miej się na baczności, Czytelniku, tutaj jest wszystko inne, niż ci się wydaje, wszystko jest dwuznaczne", pisze Calvino w tej misternie utkanej, wielopoziomowej, intelektualnej pożywce dla miłośników literatury jaką jest "Jeśli zimową nocą podróżny".
To powieść, która jest napędzana samą wolą opowiadania, nie narzuca narracji, ani szczególnego stylu, chce żeby czytelnik patrzył jak się rozrasta i niechybnie wciąga go.
Książka wymaga dyscypliny od czytelnika, bo jesteśmy przyzwyczajeni do spójnej narracji, zawiązania akcji i finału, tutaj jednakże, autor łamie konwencje i wystawia nas na nowe doznania, ale nawet pomimo tego, czytelnik chce kontynuować podróż kreśloną przez autora.
Rozumiem teraz zachwyt wcześniejszych czytelników tej powieści, bo jest w pełni zasłużony. Calvino utkał prawdziwe arcydzieło z odniesień do innych stylów literackich, innych pisarzy (w tym Gombrowicza) i pomimo pozornej niespójności popełnił dzieło wielkie (a zarazem zwięzłe w formie).

"Miej się na baczności, Czytelniku, tutaj jest wszystko inne, niż ci się wydaje, wszystko jest dwuznaczne", pisze Calvino w tej misternie utkanej, wielopoziomowej, intelektualnej pożywce dla miłośników literatury jaką jest "Jeśli zimową nocą podróżny".
To powieść, która jest napędzana samą wolą opowiadania, nie narzuca narracji, ani szczególnego stylu, chce żeby czytelnik...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Calvino tą powieścią bezpardonowo traktuje kanon literacki wywracając jego definicje treści i struktury do góry nogami co jest tylko początkiem ponieważ następnie to co pozostało zostaje przez niego podarte, przemielone oraz poturbowane. I z tak przygotowanego surowca włoski pisarz utkał swoją nowatorską wizję twórczości. Można efekt jego działalności określić jako literaturę eksperymentalną czy awangardową, lecz w moim uznaniu owe łatki nie oddają niezwykłej wartości intelektualnej jaką niesie ze sobą ta powieść. Mówiąc inaczej jej lektura wymaga nie tylko intensywnego i wielopłaszczyznowego zaangażowania umysłu odbiorcy, ale swoistego przekonfigurowania rozumowania w zakresie podstaw intelektualnej analizy. Może to prowadzić do bolesnego zniechęcenia i uznania treści oraz formy za bełkotliwą grafomanię lub stymulować do estetycznej ekscytacji wynosząc powieść do miana arcydzieła.

Calvino tą powieścią bezpardonowo traktuje kanon literacki wywracając jego definicje treści i struktury do góry nogami co jest tylko początkiem ponieważ następnie to co pozostało zostaje przez niego podarte, przemielone oraz poturbowane. I z tak przygotowanego surowca włoski pisarz utkał swoją nowatorską wizję twórczości. Można efekt jego działalności określić jako...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Odnalazłam tutaj szacunek do czytelnika, czyli taki literacki kwiat paproci. Okazuje się, że nie wszyscy pisarze traktują swoich czytelników przedmiotowo, tworząc serie coraz grubszych (i głupszych) książek.

"Lubimy czytać" powinno zorganizować konkurs na dokończenie jednej z opowieści zawartej w tej książce z zachowaniem odpowiedniego stylu. Mogłyby powstać interesujące opowiadania, a dodatkowo byłaby konieczność przeczytania tej świetnej lektury, co w obecym czasie postrzegam jako korzyść główną.

Odnalazłam tutaj szacunek do czytelnika, czyli taki literacki kwiat paproci. Okazuje się, że nie wszyscy pisarze traktują swoich czytelników przedmiotowo, tworząc serie coraz grubszych (i głupszych) książek.

"Lubimy czytać" powinno zorganizować konkurs na dokończenie jednej z opowieści zawartej w tej książce z zachowaniem odpowiedniego stylu. Mogłyby powstać interesujące...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

O takich książek jest jak kot napłakał i to znaczy, że za mało. Chaos? Może nie. Ale Irytująca, niesamowicie wciągająca i dziwnie bezpośrednia - w sensie przekazu. Książka, która mówi do Ciebie! Jest. Specjalnie dla ciebie. Jeśli potrafisz znieść nieco rozczarowania - wywołanego niedokończonymi opowieściami, cała reszta tej książki wynagrodzi Ci przykre odczucia. Szybko jej wybaczysz.

O takich książek jest jak kot napłakał i to znaczy, że za mało. Chaos? Może nie. Ale Irytująca, niesamowicie wciągająca i dziwnie bezpośrednia - w sensie przekazu. Książka, która mówi do Ciebie! Jest. Specjalnie dla ciebie. Jeśli potrafisz znieść nieco rozczarowania - wywołanego niedokończonymi opowieściami, cała reszta tej książki wynagrodzi Ci przykre odczucia. Szybko jej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

https://www.milczenieliter.pl/2019/09/italo-calvino-jesli-zimowa-noca-podrozny.html

"Jeśli zimową nocą podróżny" to literacka zabawa w kotka i myszkę, w której z góry wiadomo, że i tak wygra Calvino.
------------
Zazwyczaj czytając książki, wcielamy się w zwiadowców - jesteśmy na tropie.

Tropimy fabułę, mordercę (wraz z głównym bohaterem - detektywem, rzecz jasna), odkrywamy dialogi, opisy, klimat....I chociaż samo tropienie bywa niezmiernie przyjemne - przywykliśmy do niego, uznając je za standard i coś, co niechybnie stanie się naszym udziałem podczas czytania kolejnej książki. Ot, taka normalka.

Ale czy książka Was kiedyś spoliczkowała ?

Calvino (drań) mi to zrobił. Zasiadłem wygodnie w fotelu - tak jak nakazał w pierwszych liniach "Podróżnego".

Umościłem się, uśmiechnąłem i zainicjowałem standardową, książkową procedurę tropienia.

Tropiłem wytrwale, zajadle, sprawdzałem każdy róg strony, literę, każde zdanie - w poszukiwaniu fabuły i bohaterów. Poczułem się nieswojo, bo nie przyniosło to żadnego efektu. Gdy już zaczynałem tracić nadzieję, dostałem plaskacza.

To był Calvino.... - cwaniak stał cały czas tuż za mną.
To on mnie śledził. Zamieniliśmy się rolami !

Czułem się - jak nigdy wcześniej - narzędziem w rękach autora. Italo igrał ze mną. Wczuwałem się w klimat, chłonąłem początek historii a tu nagle - co się dzieje ?

Historia się kończy, nie zdążywszy się nawet na dobre rozpocząć... Co to ma znaczyć ?

A no - Calvino podsuwa pod nos dziesiątki różnych ciastek, obserwując z ukrycia reakcję czytelnika na każde z nich. Nie sposób skosztować jednego, a już znika ono z widoku, podczas gdy niewidzialna ręka autora podtyka kolejny smakołyk.

I wiecie co? Pyszna była ta zamiana ról.

Nie muszę chyba dodawać że, jak to zazwyczaj u Calvino, całość doprawiona jest wysmakowanym językiem , niewymuszonymi mądrościami i - co ciekawe - wiecznym poczuciem niedosytu.

Calvino urywa wątki, rozpoczyna od nowa kolejne historie, miesza, mąci i wywraca typową strukturę książki do góry nogami. Bohaterowie podróżują od książki do książki, a czytelnik w końcu traci orientację która z opisywanych książek jest tą prawdziwą.

Zakończenie - na szczęście - splata wszystkie te historie w zgrany i elegancki sposób.

Świetna, oryginalna, szkatułkowa powieść o miłości do książek i o .....Tobie, Czytelniku.
Szczerze polecam !

https://www.milczenieliter.pl/2019/09/italo-calvino-jesli-zimowa-noca-podrozny.html

"Jeśli zimową nocą podróżny" to literacka zabawa w kotka i myszkę, w której z góry wiadomo, że i tak wygra Calvino.
------------
Zazwyczaj czytając książki, wcielamy się w zwiadowców - jesteśmy na tropie.

Tropimy fabułę, mordercę (wraz z głównym bohaterem - detektywem, rzecz jasna),...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Uwielbiam Calvino, a ta pozycja cofa mnie do czasów liceum, gdy go odkryłem. Polecam wszystkim fanom nieoczywistych narracji i gry z czytelnikiem. Nic więcej nie da się napisać, bo ktoś zarzuci, że spoiler :)

Uwielbiam Calvino, a ta pozycja cofa mnie do czasów liceum, gdy go odkryłem. Polecam wszystkim fanom nieoczywistych narracji i gry z czytelnikiem. Nic więcej nie da się napisać, bo ktoś zarzuci, że spoiler :)

Pokaż mimo to

Początek powieści bardzo mi się spodobał i pobudził ciekawość. Jednak im dłużej czytałam, tym większy miałam mętlik w głowie i nie za bardzo wiedziałam co się dzieje. Troszkę się zawiodłam. Ostatnio jednak niewiele książek mi się podoba, może i ta książka trafiła po prostu na mój gorszy czytelniczy moment?

Początek powieści bardzo mi się spodobał i pobudził ciekawość. Jednak im dłużej czytałam, tym większy miałam mętlik w głowie i nie za bardzo wiedziałam co się dzieje. Troszkę się zawiodłam. Ostatnio jednak niewiele książek mi się podoba, może i ta książka trafiła po prostu na mój gorszy czytelniczy moment?

Pokaż mimo to

Nie zachwyciłam się. Nawet więcej, sposób prowadzenia gry z czytelnikiem mnie denerwuje – jak coś się zaczyna, to się kończy.

Nie mogłam się skupić na nowej historii, bo ciągle zastanawiałam się, jak mogłaby zakończyć się poprzednia opowieść.

Nie zachwyciłam się. Nawet więcej, sposób prowadzenia gry z czytelnikiem mnie denerwuje – jak coś się zaczyna, to się kończy.

Nie mogłam się skupić na nowej historii, bo ciągle zastanawiałam się, jak mogłaby zakończyć się poprzednia opowieść.

Pokaż mimo to

"Tutaj wszystko jest inne"

"Tutaj wszystko jest inne"

Pokaż mimo to

Ja wiem, że to jest klasyka, ale nie boję się tego napisać, że ta książka jest NUDNA.

Ja wiem, że to jest klasyka, ale nie boję się tego napisać, że ta książka jest NUDNA.

Pokaż mimo to