Ciekawa powieść z klasyki literatury romantyzmu, osadzona w czasach średniowiecza. Nie jest to może książka oparta na ścisłych faktach historycznych, pojawia się trochę sprzeczności i wyprzedzania czasów, ale nie o to tu przecież chodzi.
Uwagę zwraca forma pisania, charakterystyczna dla czasów autora. Momentami aż mnie bawiły te rozbudowane - u nas mówi się "sienkiewiczowskie" - zdania, gdzie do każdego rzeczownika koniecznie musi być przypisany określający go przymiotnik a całość zajmuje co najmniej kilka linijek. Wyraźne jest jednak również zróżnicowanie narracji, na przykład jedną z bitew przedstawiono w formie relacji siedzącej w oknie Rebeki, która opowiada, co widzi.
Współczesny czytelnik w tego typu powieści oczywiście domyśla się większości tajemnic, zwłaszcza zagadkowych tożsamości zamaskowanych bohaterów. Niemniej należy pamiętać, że to dawna konwencja i sposób pisania nie znany w tamtych czasach, a zatem trudniejszy do odgadnięcia. Nam pozostaje podziwiać kunszt autora i chłonąć ciekawą (mimo, że nieco przewidywalną) fabułę. Autor zaprasza do świata pełnego potężnych rycerzy i pięknych dam, gdzie wszystko może się zdarzyć.

Ciekawa powieść z klasyki literatury romantyzmu, osadzona w czasach średniowiecza. Nie jest to może książka oparta na ścisłych faktach historycznych, pojawia się trochę sprzeczności i wyprzedzania czasów, ale nie o to tu przecież chodzi.
Uwagę zwraca forma pisania, charakterystyczna dla czasów autora. Momentami aż mnie bawiły te rozbudowane - u nas mówi się...