Kilkakrotnie miałem możliwość obejrzeć film pt. "Rob Roy", który powstał w 1995 roku i w którym tytułową rolę zagrał Liam Neeson. Dopiero 5 lutego 2023 roku rozpocząłem czytać powieść o tym samym tytule, który ukazał się w 2009 roku nakładem Wydawnictwa Zielona Sowa. Film oraz książka są od siebie biegunowo odmienne. Autorem książki jest Walter Scott. "Rob Roy" wydany został w 1817 roku.
Tytuł ten opowiada o Robercie Macgregorze, historycznym przywódcy szkockich rozbójników, który żył na przełomie XVII i XVIII wieku. Jednak w powieści Waltera Scotta, Rob Roy jest niestety postacią drugoplanową, co mnie bardzo zdziwiło po obejrzeniu wspomnianego filmu. Głównym bohaterem powieści jest Frank Osbaldystone, który na wskutek kłótni z ojcem zostaje odesłany do stryja, mieszkającego w Osbaldystone Hall - nieopodal granicy szkocko-angielskiej. W powieści głównie śledzimy przygody Franka, a Macgregor przewija się w tle, co jest bardzo niespotykane.
Książkę tę czytało mi się bardzo źle. Niestety kompletnie nie mogłem się w nią wciągnąć. Na przeczytanie 373 stron potrzebowałem trzynastu dni oraz czternastu posiedzeń. Wynik taki plasuje Rob Roya na 204 miejscu wśród 209 książek Przeczytanych Na Tronie.

https://www.instagram.com/czytamnatronie
https://www.facebook.com/czytamnatronie

Kilkakrotnie miałem możliwość obejrzeć film pt. "Rob Roy", który powstał w 1995 roku i w którym tytułową rolę zagrał Liam Neeson. Dopiero 5 lutego 2023 roku rozpocząłem czytać powieść o tym samym tytule, który ukazał się w 2009 roku nakładem Wydawnictwa Zielona Sowa. Film oraz książka są od siebie biegunowo odmienne. Autorem książki jest Walter Scott. "Rob Roy"...

Czytam tę książkę już po raz któryś i wciąż wspominam jak bardzo się zdziwiłam, kiedy sięgnęłam po nią po raz pierwszy. Miałam w pamięci film Michaela Caton - Jonesa z Liamem Neesonem i Jessicą Lange i oczekiwałam, że głównym bohaterem będzie dzielny szkocki góral walczący z tyranią Anglików. Tymczasem jest dokładnie odwrotnie. Protagonista to przedstawiciel najeźdźców, lecz ukazany jako wrażliwy młodzieniec Frank Osbaldystone prześladowany przez wrednego szkockiego kuzyna Rasleigha. Rob Roy, prawie bohater narodowy Szkocji, pląta się gdzieś w barwnym tle tej przygodowej opowieści, ze swoją żoną naśladującą lady Makbet i całą galerią mniej lub bardziej oryginalnych postaci. Obrazuje to pewien konformizm autora, który będąc Szkotem z urodzenia i szanując dziedzictwo swojej Ojczyzny, zbratał się jednak ze zwycięskimi Anglikami i nie chciał ich rozdrażniać. Jest to jednak mimo wszystko kawał dobrej powieści przygodowej, pełnej intryg, napięcia, niespodziewanych zwrotów akcji i urokliwego humoru.

Czytam tę książkę już po raz któryś i wciąż wspominam jak bardzo się zdziwiłam, kiedy sięgnęłam po nią po raz pierwszy. Miałam w pamięci film Michaela Caton - Jonesa z Liamem Neesonem i Jessicą Lange i oczekiwałam, że głównym bohaterem będzie dzielny szkocki góral walczący z tyranią Anglików. Tymczasem jest dokładnie odwrotnie. Protagonista to przedstawiciel najeźdźców,...

Dziw mnie bierze widząc tyle neutralnych, bądź nawet złych ocen "Rob Roy'a"!

Brak akcji? Akcja wybucha gdzieś w połowie książki i chyba nikt nie może narzekać na emocje jakie przynosi, szczególnie pod sam jej koniec. Poza tym - czy książki to sama akcja? Miałyby być same pojedynki, romanse, bitwy? Walter Scott genialnie wpuszcza nas w świat, w którym wchodzimy wraz z Frankiem Osbaldystone. Przez błyskotliwe opisy charakterów i fizjonomii bohaterów, opisy ich samopoczucia - poetyckie tak, że ich nastroje możemy niemal poczuć jak coś, co możemy dotknąć palcami.

Że romans? Phi! Autor przedstawia nam przeczucia głównego bohatera - człowieka, który ma obsesję na punkcie Diany - ale to bohater ma obsesję, nie narrator. Czasem i mnie denerwowało to, że Frank odnosił wszystko w niej do swoich uczuć. No, ale czy nie znamy takich ludzi? Czy wielu z nas nie miało w swoim życiu takiego etapu? Poza tym romans nie zagłusza reszty opowieści. Jest jednym z jej warstw.

Że historyczne nudy? Nie jestem orłem z historii, ale nie miałem problemów z pojęciem faktów historycznych, które gdzieś tam prześwitywały w opowieści, a których nawet zupełna nieznajomość nie utrudniłaby zbytnio lektury.

Poza tym piękny język, pełen poezji, złożonych kunsztownie - czasem w zabawny sposób - zdań i opowieści. Fabuła, która nie daje odejść od książki. Szkocja i jej góry odmalowane tak bujnie, że aż czuć jej powietrze i zapach. Bohaterowie, do których nie można czegoś nie czuć (mój ulubion Andrze Fairservice... Troszkę podobny do Dawidka z "Waverley"). A w dodatku sporo mądrości... Ot, życiowych, niezmiennych, prawd. Które raz wypowiada bankier, raz zbójca, a raz przerośnięty romantyk i poeta. Czasem wypowie ją ktoś starannie i jasno - po angielsku, innym razem charcząc w szkockim góralskim dialekcie, którego nikt nie rozumie. Tak to już jest w naszym życiu.

Dziw mnie bierze widząc tyle neutralnych, bądź nawet złych ocen "Rob Roy'a"!

Brak akcji? Akcja wybucha gdzieś w połowie książki i chyba nikt nie może narzekać na emocje jakie przynosi, szczególnie pod sam jej koniec. Poza tym - czy książki to sama akcja? Miałyby być same pojedynki, romanse, bitwy? Walter Scott genialnie wpuszcza nas w świat, w którym wchodzimy wraz z...

Film inny, niż książka.

Film inny, niż książka.

Miło czytało się tą powieść, polecam. Oprócz wątku przygodowego, miłosnego, można się również dowiedzieć o pewnych niuansach w relacjach Szkocja-Anglia, stereotypach we wzajemnym postrzeganiu się przedstawicieli obu narodów. Z jednej strony "dziki i nieokrzesany szkocki góral" z drugiej "przemądrzały i ekspansyjny angielski paniczyk" :))

Miło czytało się tą powieść, polecam. Oprócz wątku przygodowego, miłosnego, można się również dowiedzieć o pewnych niuansach w relacjach Szkocja-Anglia, stereotypach we wzajemnym postrzeganiu się przedstawicieli obu narodów. Z jednej strony "dziki i nieokrzesany szkocki góral" z drugiej "przemądrzały i ekspansyjny angielski paniczyk" :))

Szukając twórczości Waltera Scotta, w tym głównie jego poematów natknęłam się w bibliotece tylko na tę jedną książkę. Postanowiłam spróbować jak smakuje Szkocja.

To czego oczekuję od książki, to jej klimat., przykucie mojej uwagi i trzymanie w niepewności. Jak na razie mimo przeczytania 160 stron, nie czuję się zaangażowana w życie bohaterów.

Mimo, że książka liczy 370 stron, zarówno postać Franka Osbaldystone'a jak i Diany Vernon czy Rasleigha nie są na tyle wyraźne i rozwinięte, aby można je było zapamiętać. Brakuje mi tajemniczości zamku i bogatych opisów wnętrz. Krajobraz również trudno mi sobie wyobrazić. Większość tekstu to myśli głównego bohatera nad jego stanem emocjonalnym i liczne rozterki związane z majątkiem i nieroztropnością ojca.

Nie oceniam książki ostatecznie, dam jej jeszcze szansę, ale jak na razie jest tylko "dobra".

Szukając twórczości Waltera Scotta, w tym głównie jego poematów natknęłam się w bibliotece tylko na tę jedną książkę. Postanowiłam spróbować jak smakuje Szkocja.

To czego oczekuję od książki, to jej klimat., przykucie mojej uwagi i trzymanie w niepewności. Jak na razie mimo przeczytania 160 stron, nie czuję się zaangażowana w życie bohaterów.

Mimo, że książka liczy 370...

Niech dla tej powieści największym wyróżnieniem będzie brak oceny i brak słów, którymi można by oddać jej polot.

Niech dla tej powieści największym wyróżnieniem będzie brak oceny i brak słów, którymi można by oddać jej polot.

Książka wyłącznie dla fanów twórczości Waltera Scotta i tym podobnych zapaleńców historycznych (szczególnie historii Szkocji). Mniej więcej do jej połowy akcja wlecze się jak ślimak (no cóż, głównym bohaterem jest syn bankiera i on jest też narratorem),ale potem rusza z kopyta (no, powiedzmy, przyśpiesza). Prawdę mówiąc "namęczyłem się" przy jej czytaniu. Może dlatego, że wcześniej czytałem powieść Verne'a - a tam wszystko działo się błyskawicznie. Dla fanów filmu pod tym samym tytułem - książka ma niewiele wspólnego z filmem, poza tytułem i miejscem akcji. Rob Roy pojawia się gdzieś przy końcu książki i nie jest on pierwszoplanową postacią. Najważniejszy jest tu romans.

Książka wyłącznie dla fanów twórczości Waltera Scotta i tym podobnych zapaleńców historycznych (szczególnie historii Szkocji). Mniej więcej do jej połowy akcja wlecze się jak ślimak (no cóż, głównym bohaterem jest syn bankiera i on jest też narratorem),ale potem rusza z kopyta (no, powiedzmy, przyśpiesza). Prawdę mówiąc "namęczyłem się" przy jej czytaniu. Może dlatego, że...

klasyka powieści nazwijmy to przygodowej choć w tym wypadku płaszcza i szpady także pasuje jak wiele dzieł scota i ta była ekranizowana z lepszym i gorszym skutkiem :)

klasyka powieści nazwijmy to przygodowej choć w tym wypadku płaszcza i szpady także pasuje jak wiele dzieł scota i ta była ekranizowana z lepszym i gorszym skutkiem :)

Spodziewałem się książki przygodowo-awanturniczej. Takiej, w której się będą bili na szpady, miecze czy co tam mają pod ręką. A tymczasem to romansik Franka i Diany. Ogromne rozczarowanie.

Spodziewałem się książki przygodowo-awanturniczej. Takiej, w której się będą bili na szpady, miecze czy co tam mają pod ręką. A tymczasem to romansik Franka i Diany. Ogromne rozczarowanie.