Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawa powieść obejmująca historię przedstawicieli kilku pokoleń, w tle ważne wydarzenia historyczne, a na pierwszym planie charyzmatyczny kompozytor i jego otoczenie. Bohaterką jest także sama muzyka. Bardzo mi się podobało to, jak autorka opisała sposób, w jaki postrzegają i odczuwają muzykę poszczególne postaci. Te postaci to zbiór dobrze napisanych osobowości. Koleje ich życia odcisnęły na nich wyraźne piętno. Bardzo realistyczne w swoich postawach i relacjach. Najbardziej podobała mi się Maria ze swoim bogatym światem wewnętrznym, najlepiej się czytało części pisane z jej perspektywy. Jednocześnie mimo że obfitująca w akcję, powieść ta napisana jest jakoś tak jednolicie (trudno znaleźć adekwatne określenie), że nie zapada mocno w pamięć.

Ciekawa powieść obejmująca historię przedstawicieli kilku pokoleń, w tle ważne wydarzenia historyczne, a na pierwszym planie charyzmatyczny kompozytor i jego otoczenie. Bohaterką jest także sama muzyka. Bardzo mi się podobało to, jak autorka opisała sposób, w jaki postrzegają i odczuwają m...

Rozwiń

Zwiń

Bardzo wciągający zbiór korespondencji, doskonale opracowany przez Ryszarda Krynickiego. Najbardziej w tych listach podoba mi się to, że widać w nich inteligentnych, obdarzonych niesamowitym poczuciem humoru i bardzo uzdolnionych ludzi, ale właśnie - ludzi. Inaczej niż kiedy w szkole analizuje się ich wiersze i oni są wtedy Poetami, gdzieś od razu jakiś piedestał w tle i trzeba na nich patrzyć przez pryzmat ich sztuki. A tu można zobaczyć, że za tą wielką poezją idzie też codzienne życie i rożne codzienne sprawy. Oczywiście po listach też widać, że mamy do czynienia z osobami wybitnymi - czytanie ich dostarcza ogromu intelektualnej, nie tylko emocjonalnej, przyjemności. Nie była to dla mnie lektura aż tak fascynująca jak listy z Barańczakiem, ale to również niezła uczta i serdecznie polecam.

Bardzo wciągający zbiór korespondencji, doskonale opracowany przez Ryszarda Krynickiego. Najbardziej w tych listach podoba mi się to, że widać w nich inteligentnych, obdarzonych niesamowitym poczuciem humoru i bardzo uzdolnionych ludzi, ale właśnie - ludzi. Inaczej niż kiedy w szkole anali...

Rozwiń

Zwiń

Powieść w stylu tych nieskomplikowanych i prostych w odbiorze, ale dostarczających dobrych emocji. Dobra jako przerywnik, czytałam jak byłam chora i sprawdziła się idealnie w zestawie z kocykiem i herbatą. Lubię tę serię, bo bardzo mi się podoba przedstawiony w niej fandom Starfield i przemycana w książkach fabuła i otoczka tych zmyślonych filmów. Autorce należą się też brawa za ciekawą kreację bohaterów i chociaż pewne wątki 1:1 odzwierciedlają znane schematy, to przecież czasem miło czuć komfort pewności, że rzeczy ułożą się tak, jak powinny. Do tego sympatyczna tęczowa reprezentacja. Z zastrzeżeniem, że nie są to szczyty literackiej doskonałości, z czystym sumieniem polecam.

Powieść w stylu tych nieskomplikowanych i prostych w odbiorze, ale dostarczających dobrych emocji. Dobra jako przerywnik, czytałam jak byłam chora i sprawdziła się idealnie w zestawie z kocykiem i herbatą. Lubię tę serię, bo bardzo mi się podoba przedstawiony w niej fandom Starfield i prze...

Rozwiń

Zwiń

Czytałam tę książkę jeszcze za życia Matthew Perry'ego, ale i tak wydała mi się bardzo smutna. To przygnębiające, jak bardzo różne sytuacje z dzieciństwa tworzą w nas trudne do przezwyciężenia schematy, które zostają z nami do końca życia. Bardzo współczułam Perry'emu; tyle lat różnych terapii, odwyków itd., a i tak nie udało mu się sobie pomóc. Ale! Ta autobiografia to nie tylko historia trudów życiowych i uzależnień, to również opowieść o rozwoju kariery i wielu ciekawych sytuacjach z planu, głównie z serialu "Przyjaciele". Dobra książka, polecam.

Czytałam tę książkę jeszcze za życia Matthew Perry'ego, ale i tak wydała mi się bardzo smutna. To przygnębiające, jak bardzo różne sytuacje z dzieciństwa tworzą w nas trudne do przezwyciężenia schematy, które zostają z nami do końca życia. Bardzo współczułam Perry'emu; tyle lat różnych ter...

Rozwiń

Zwiń

Już na początku zachwyciła mnie kompozycja tej książki. To powieść w powieści, a właściwie należałoby dodać jeszcze jeden poziom, ale powieść pisana przez bohaterkę powieści pisanej przez bohaterkę czytanej przez nas powieści (tak, tak, nic nie pomyliłam ;)) nie jest opisywana aż tak szczegółowo. Ta wielopoziomowa fabuła wygląda zatem tak, że pisarka Hannah pisze powieść o pisarce Freddie, która przypadkiem poznaje w Bibliotece Bostońskiej grupę bardzo inspirujących ludzi. O Hannah najwięcej dowiadujemy się z mejli, które pisze do niej znajomy pisarz Leo - komentuje w nich każdy przesłany mu przez nią na bieżąco rozdział nowej książki i udziela Australijce wskazówek dotyczących Bostonu oraz porad w odniesieniu do jej powieści. Przez długi czas traktowałam to po prostu jako ciekawy zabieg kompozycyjny, potem jednak i na tym poziomie zaczęło się dziać coraz więcej, a Leo intrygował coraz bardziej. Wątek kryminalny w historii Freddie był bardzo wciągający i chociaż do kreacji i wiarygodności bohaterów można by mieć co nieco do życzenia, to ich losy naprawdę przykuwały uwagę. Stąd moja wysoka ocena tej książki - podziwiam jej konstrukcję, sprawną narrację i bardzo ciekawą fabułę.

Już na początku zachwyciła mnie kompozycja tej książki. To powieść w powieści, a właściwie należałoby dodać jeszcze jeden poziom, ale powieść pisana przez bohaterkę powieści pisanej przez bohaterkę czytanej przez nas powieści (tak, tak, nic nie pomyliłam ;)) nie jest opisywana aż tak szcze...

Rozwiń

Zwiń