Szkocki powieściopisarz, poeta i reportażysta podróżnik, główny reprezentant neoromantyzmu w literaturze brytyjskiej. Stevenson urodził się w Edynburgu (Szkocja). Jego ojciec Thomas Stevenson i dziadek Robert Stevenson byli projektantami i inżynierami. Prawdopodobnie po swojej matce, Margaret Balfour, pisarz odziedziczył słabe płuca, podatne na rozwój gruźlicy. Stevenson spędzał zimy w domu z pielęgniarką czytającą mu Biblię. Podczas lata zachęcano go do zabaw na świeżym powietrzu. Był przygotowywany by pójść w ślady ojca i dziadka, ale nie chciał tego. Postanowił studiować literaturę angielską. Resztę życia spędził na podróżach i szukaniu lepszego klimatu dla zdrowia często wyjeżdżał do Belgii i Francji w celach leczniczych. We Francji przebywał w towarzystwie młodych artystów: malarzy i pisarzy. Jego pierwszą opublikowaną pracą był esej Roads, a pierwsze książki miały tematykę podróżniczą. W 1878 r. ukazała się An Inland Voyage, o podróży drogą wodną z Antwerpii do północnej Francji, która przyniosła uznanie i podziw dla zmysłu obserwacyjnego młodego autora. Dwa lata wcześniej, w sierpniu 1876 r., w podparyskiej wiosce Stevenson poznał swoją przyszłą żonę – Fanny Vandergrift Osbourne, żyjącą w separacji z mężem. Fanny miała trójkę dzieci z pierwszego małżeństwa (Isobel, Lloyd i Hervey Osbourne’owie). Pobrali się w 1879 r. w Kalifornii. Doświadczenia z pobytu na kontynencie stały się podstawą książki The Amateur Emigrant. Napisał ją w 1880 r., ale wydał drukiem dopiero 14 lat później, w roku 1894. Przez niektórych biografów Stevensona uważana jest ona za jego największe osiągnięcie. Wyróżnia się spośród innych wnikliwością obserwacji psychologicznych, dostrzeżeniem cierpienia i nędzy ludzi.
Pierwszy okres twórczości, oparty na doświadczeniach pisarza, podsumowuje powieść The Silverado Squatters powstała po jego oryginalnej podróży poślubnej – wraz z żoną spędził trzy tygodnie w opuszczonej kopalni srebra w Kalifornii.
Steveson przez całe życie pisał nowele. Te zebrane w tomie zatytułowanym New Arabian Nights (Nowe noce arabskie),wydanym w 1882 r., zostały uznane przez krytyków za wybitne osiągnięcie literackie, zaś „sztandarowymi” powieściami Stevensona są: Wyspa skarbów, Porwany za młodu oraz nowela Doktor Jekyll i pan Hyde.
Ważną dla osoby Stevensona i jego twórczości postacią był jego pasierb, Lloyd Osbourne. To dla niego Stevenson zaczął tworzyć Wyspę skarbów: pisanie powieści rozpoczęło się od zabaw z dwunastoletnim wówczas przybranym synem w rysowanie pirackiej mapy. Gdy Lloyd Osbourne dorósł, zaczęli pisać razem, a najbardziej znaną z ich wspólnych powieści była czarna komedia Bagaż nie z tej ziemi, w 1966 r. sfilmowana przez Bryana Forbesa z Michaelem Caine w roli głównej, później przerobiona także na musical.
Stevenson zmarł w wieku 44 lat na udar mózgu, spowodowany zażywaniem przez większą część życia opium i laudanum.
Przekleństwo ludzkości polega więc na tym, że dwie sprzeczne natury są ze sobą na wieki złączone, że w otchłani dręczącego sumienia muszą to...
Przekleństwo ludzkości polega więc na tym, że dwie sprzeczne natury są ze sobą na wieki złączone, że w otchłani dręczącego sumienia muszą toczyć tragiczne, nie kończące się boje.
"Doktor Jekyll i Pan Hyde" Roberta Louisa Stevensona, to jedna z najbardziej znanych historii o dwoistości natury ludzkiej. Opowiada o tym, jak wiele zła skrywa się nawet w najbardziej serdecznej, wyedukowanej, poważanej jednostce. Skryta pod płaszczem dobroci mroczna strona ego, nie pozwala jednak o sobie zapomnieć. Po cichu szepce, podsyca złe żądze, wywołując na światło dzienne emocje, które w ukryciu na zawsze pozostać powinny. Opracowawszy miksturę, za pomocą której dwie skrajne osobowości ludzkiego wnętrza rozłączyć się mogą i pod dwoma różnymi maskami, odziane w zupełnie odmienną formę cielesną są w stanie egzystować, Doktor Jekyll postanowił dopuszczać się niecnych czynów pod fasadą anonimowości. Niestety, nawet tak genialny plan spalił na panewce, będąc brzemiennym w tragiczne dlań skutki. Opowiadać więcej nie będę, gdyż nowelka jest krótka, ale za to niezwykle genialna i uważam, iż każdy fan prozy (nie tylko grozy) psychologicznej sięgnąć po nią powinien. Historia o moralnym upadku, zamianie w niemalże dzikie stworzenie, transcendentalności, złych demonach ukrytych w ludzkim wnętrzu.
IG: suspense_books
"Olalla", nawiązuje do wielu literackich motywów, takich jak studium szaleństwa, odosobnienie, zakazane zauroczenie, tajemnice starego rodu. Będąc przede wszystkim typową gotycką nowelą z wychodzącą na pierwszy plan historią miłosną, osadzoną w przemrocznej zamkowej, górskiej scenerii, "Olalla" fascynuje z każdą kolejną sylabą. Jest pełna niedopowiedzeń, buzuje wszechobecnym suspensem, intryguje charyzmą niebanalnych bohaterów.
"Leżałem cały dzień. Przez długi czas jeszcze ohydne krzyki tej nie kobiety, a na wpół dzikiej samicy z własnym walczącej dzieckiem, rozlegały się wśród murów i zawalisk rezydencji, przejmując mnie wstrętem, rozpacznym bólem i odrazą."
W "Olalli" nie brak dosadnych opisów, mrocznych scen, przepełnionych demonicznością. Wylewa się ona z przykurzonych obrazów wiszących na ścianach przyciemnionych ciężkimi kotarami komnat, a oczy portretów dawno już nieżyjących członków przeklętego rodu zdają się podążać wzrokiem za domownikami.
IG: suspense_books