Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać211
- ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel6
- ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
- Artykuły„Spy x Family Code: White“ – adaptacja mangi w kinach już od 26 kwietnia!LubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Walter Scott
Źródło: By Henry Raeburn - Online sourceReworked version of Image:Sir_Walter_Scott_-_Raeburn.jpg by --Liberal Freemason (talk)Original-Description: (Uploaded by User:Nichtbesserwisser),Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=7311931
28
1
6,6/10
Urodzony: 15.08.1771Zmarły: 21.09.1832
Szkocki adwokat, powieściopisarz i poeta. Wychowywał się, a potem studiował prawo, w rodzinnym mieście, a następnie poszedł w ślady ojca, zostając adwokatem i urzędnikiem sądowym. Interesował się folklorem i historią Szkocji. Korzystał z tej tematyki w swojej twórczości i zapoczątkował w Anglii znamienne dla epoki romantyzmu zainteresowanie kulturą i twórczością ludową.
W marcu 1801 został wolnomularzem, wstępując do Loży świętego Dawida w Edynburgu[1]. Początkowo zajmował się głównie poezją, lecz po ukończeniu 40 lat zmienił profil swojej twórczości literackiej, pisząc przede wszystkim powieści. Jego główną domeną były powieści historyczne, w których łączył realizm historyczny z fantastyką oraz tajemniczymi ludowymi legendami i wierzeniami. Scott pobudził zainteresowanie baśniowo-rycerską przeszłością rodów Szkocji. Tematyka jego powieści dotyczyła często dziejów pogranicza szkocko-angielskiego na przełomie XVII–XVIII w., a w dziełach późniejszych zajmował się angielskim i francuskim udziałem w wyprawach krzyżowych. W 1813 roku niepowodzenie jego ostatniego poematu Rokeby i rosnące potrzeby finansowe związane z budową Abbotsford i kłopotami pieniężnymi jego przyjaciela i wydawcy skłoniły pisarza do poszukiwania innych źródeł dochodu. Odnaleziony przypadkiem wiosną 1814 roku brulion rozpoczętego przed laty dzieła zajął go na tyle, że w czerwcu miał już gotową powieść z dziejów pogranicza angielsko-szkockiego, której dał tytuł Waverley. Jej akcja rozgrywa się w 1745 podczas powstania jakobickiego. Powieść została wydana w lipcu 1814 roku u Constable’a w Edynburgu i Logmana w Londynie. Scott, nie będąc pewien jej powodzenia, wydał ją anonimowo. Sukces utworu przeszedł najśmielsze oczekiwania autora. Pod koniec lata, po powrocie z podróży po północnej Szkocji i wyspach, dowiedział się, że Constable przygotowuje trzecie wydanie książki i domaga się następnej powieści. Pisarz mieszkał w tym czasie w Abottsford, zajmując się rozbudową pałacu. Poszerzał też stale majętność. Jeszcze w 1814 roku podwoił jej obszar ze stu akrów do dwustu, w 1817 roku miał już tysiąc akrów i dokupił majątek Huntly Burn. Jego pasją było w tym czasie zadrzewianie nabytych terenów, na co wydawał znaczne pieniądze. Połowę roku spędzał w Edynburgu, gdzie uczestniczył w sesjach sądu. W lutym 1815 roku Scott wydał swoją kolejną powieść, zatytułowaną Guy Mannering, opowiadającą o losach zaginionego spadkobiercy na tle barwnej mozaiki społeczeństwa szkockiego końca XVIII wieku. Również tą powieść wydał anonimowo, podpisując ją «autor Waverleya». Okazała się bestsellerem. W lipcu i sierpniu pisarz wybrał się w podróż na kontynent. Odwiedził pole bitwy pod Waterloo i Paryż. Pod koniec grudnia tego roku zabrał się do pracy nad kolejną powieścią, która ukazała się drukiem w maju 1816 roku i nosiła tytuł Antykwariusz.
W marcu 1801 został wolnomularzem, wstępując do Loży świętego Dawida w Edynburgu[1]. Początkowo zajmował się głównie poezją, lecz po ukończeniu 40 lat zmienił profil swojej twórczości literackiej, pisząc przede wszystkim powieści. Jego główną domeną były powieści historyczne, w których łączył realizm historyczny z fantastyką oraz tajemniczymi ludowymi legendami i wierzeniami. Scott pobudził zainteresowanie baśniowo-rycerską przeszłością rodów Szkocji. Tematyka jego powieści dotyczyła często dziejów pogranicza szkocko-angielskiego na przełomie XVII–XVIII w., a w dziełach późniejszych zajmował się angielskim i francuskim udziałem w wyprawach krzyżowych. W 1813 roku niepowodzenie jego ostatniego poematu Rokeby i rosnące potrzeby finansowe związane z budową Abbotsford i kłopotami pieniężnymi jego przyjaciela i wydawcy skłoniły pisarza do poszukiwania innych źródeł dochodu. Odnaleziony przypadkiem wiosną 1814 roku brulion rozpoczętego przed laty dzieła zajął go na tyle, że w czerwcu miał już gotową powieść z dziejów pogranicza angielsko-szkockiego, której dał tytuł Waverley. Jej akcja rozgrywa się w 1745 podczas powstania jakobickiego. Powieść została wydana w lipcu 1814 roku u Constable’a w Edynburgu i Logmana w Londynie. Scott, nie będąc pewien jej powodzenia, wydał ją anonimowo. Sukces utworu przeszedł najśmielsze oczekiwania autora. Pod koniec lata, po powrocie z podróży po północnej Szkocji i wyspach, dowiedział się, że Constable przygotowuje trzecie wydanie książki i domaga się następnej powieści. Pisarz mieszkał w tym czasie w Abottsford, zajmując się rozbudową pałacu. Poszerzał też stale majętność. Jeszcze w 1814 roku podwoił jej obszar ze stu akrów do dwustu, w 1817 roku miał już tysiąc akrów i dokupił majątek Huntly Burn. Jego pasją było w tym czasie zadrzewianie nabytych terenów, na co wydawał znaczne pieniądze. Połowę roku spędzał w Edynburgu, gdzie uczestniczył w sesjach sądu. W lutym 1815 roku Scott wydał swoją kolejną powieść, zatytułowaną Guy Mannering, opowiadającą o losach zaginionego spadkobiercy na tle barwnej mozaiki społeczeństwa szkockiego końca XVIII wieku. Również tą powieść wydał anonimowo, podpisując ją «autor Waverleya». Okazała się bestsellerem. W lipcu i sierpniu pisarz wybrał się w podróż na kontynent. Odwiedził pole bitwy pod Waterloo i Paryż. Pod koniec grudnia tego roku zabrał się do pracy nad kolejną powieścią, która ukazała się drukiem w maju 1816 roku i nosiła tytuł Antykwariusz.
6,6/10średnia ocena książek autora
1 489 przeczytało książki autora
2 947 chce przeczytać książki autora
49fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Z duchami przy wigilijnym stole
Walter Scott, Bolesław Leśmian
6,6 z 103 ocen
343 czytelników 45 opinii
2020
Classic Victorian & Edwardian Ghost Stories
Walter Scott, Oscar Wilde
7,2 z 13 ocen
175 czytelników 0 opinii
2008
Niesamowite opowieści. Klasyka opowieści grozy cz. 1
Henryk Sienkiewicz, Walter Scott
6,9 z 57 ocen
327 czytelników 3 opinie
2003
Kwintyn Durward. Powieść historyczna z czasów Ludwika XI
Walter Scott
6,5 z 31 ocen
88 czytelników 8 opinii
1991
Opowiadania pisarzy angielskich XIX w.
Herbert George Wells, Walter Scott
6,7 z 16 ocen
194 czytelników 2 opinie
1971
Opowieści z dreszczykiem. Noc druga
Walter Scott, Thomas Hardy
7,6 z 41 ocen
329 czytelników 4 opinie
1960
Powiązane treści
Aktualności
5
Publicystyka
Bartek Czartoryski
6
Święta grozy. Co strasznego przeczytać przy choince?
Publicystyka
Remigiusz Koziński
54
Powieść historyczna w Polsce – wiecznie żywa i, co ważne, czytana
Aktualności
LubimyCzytać
1
Na wycieczkę do Miasta Literatury UNESCO
Niedawno pisaliśmy o book towns – miasteczkach wypełnionych książkami – a dzisiaj prezentujemy kolejny literacki pomysł na wakacje. Proponujemy udać się w podróż do jednego z Miast...
Publicystyka
Róża_Bzowa
60
1001 drobiazgów o książkach i czytaniu
Podtytuł tego artykułu mógłby brzmieć „jak przeżyć ekstremalne wyzwanie czytelnicze”. Nie chodzi tylko o Wyzwanie czytelnicze LC, ale też o inne, prywatne listy książek do...
Varia
AMisz
12
Jeśli czekasz na „Z archiwum X”
Wiele już napisano na temat nowej serii popularnego niegdyś serialu „Z archiwum X”. Część fanów jest zachwycona, część podchodzi do tego pomysłu z obawą, inni wręcz twierdzą, że to...
Aktualności
Joanna Janowicz
5
Nagie pisanie
Niektóre pisarskie zwyczaje można zestawić jako pary przeciwieństw: pisanie w ciągu dnia versus pisanie w nocy, pisanie po alkoholu versus pisanie na trzeźwo, pisanie popijane...
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Ten, kto jest bez nazwiska, bez przyjaciół, bez pieniędzy, bez ojczyzny, jeszcze zawsze jest człowiekiem. Kto zaś to wszystko posiada także ...
Ten, kto jest bez nazwiska, bez przyjaciół, bez pieniędzy, bez ojczyzny, jeszcze zawsze jest człowiekiem. Kto zaś to wszystko posiada także nie jest niczym więcej.
12 osób to lubi
Nie miej wiary w pledy ni w kraciaste wzory Gdyż jak kameleon zmieniają kolory!
5 osób to lubiO bezczynności i chwiejności duszy! Choć same nie jesteście zbrodnią, iluż dotkliwym nieszczęściom i złośliwościom torujecie nieraz drogę.
O bezczynności i chwiejności duszy! Choć same nie jesteście zbrodnią, iluż dotkliwym nieszczęściom i złośliwościom torujecie nieraz drogę.
4 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Kwintyn Durward. Powieść historyczna z czasów Ludwika XI Walter Scott
6,5
Powieść idealnie oddająca klimat czasów w jakich tworzył Scott - romantyzmu. Są rycerze, dwór królewski, przygody no i miłość.
Książka z dużym potencjałem, szkoda że wydarzenia nie były bardziej rozbudowane, bo to podniosłoby na pewno wartość utworu.
Szybka, ciekawa powiastka, dla tych którzy lubią awanturnicze przygody w dawnych czasach.
Ivanhoe Walter Scott
6,8
Ivanhoe to dobra książka będąca współcześnie klasyką angielskiej prozy, jednak dla niektórych czytelników może być dużym zawodem. Książka zaczyna się bardzo wolno, nie informując nas nawet, w jakim roku ma miejsce, pomimo że to książka historyczna. Autor często zwraca się do nas per "Czytelniku" co mnie odrzucało od historii, gdyż nie mogłem w nią wsiąknąć z powodu przypominania mi, że to tylko książka o historii. Sytuacji nie polepszał fakt, że z jakiegoś powodu wiele sytuacji, których wyczekiwałem np. turnieju, były streszczane do paru zdań lub ok. dwóch akapitów, podczas gdy inne mało dla mnie istotne kwestie trwały cały rozdział.
Momentami autor denerwował mnie też swoim nastawieniem jako narratora, lecz tu wiele zależy od gustu. Minusem są jednak z pewnością dialogi, które wydają się zbyt patetyczne i mało realistyczne, przez co nie mogłem brać postaci na poważnie. Pomijam fakt, że książka jest niezwykle przewidywalna i nic nie potrafi w niej zaskoczyć, gdyż w to dzieło ma 200 lat, a w tamtym okresie większość książek była właśnie taka.
Osobiście oceniam Ivanhoe jako książę 7/10, chociaż czytało mi się ją ciężko i nie mam ochoty nigdy więcej do niej wracać. To zwyczajnie nie jest coś, co mnie interesuje, choć nie odmawiam jej bycia dobrą pozycją. Jeśli inne książki Waltera Scotta znajdują się na podobnym poziomie, to niestety dla mnie jego twórczość stoi o wiele niżej niż innych angielskich autorów m.in. Charlesa Dickensa.