Sprawnie napisana nie za ciekawa historia. Może być na wakacyjny wyjazd jak nie ma co czytać ale nie trzyma za bardzo w napięciu. Nie czuję potrzeby czytać drugiej części i płakać nie będę z tego powodu.

Sprawnie napisana nie za ciekawa historia. Może być na wakacyjny wyjazd jak nie ma co czytać ale nie trzyma za bardzo w napięciu. Nie czuję potrzeby czytać drugiej części i płakać nie będę z tego powodu.

Książka swoją treścią bardzo przypomina kod Leonarda DaVinci. Co ciekawe trzyma ona w niepewności do momentu przeczytania ostatniej strony.

Książka swoją treścią bardzo przypomina kod Leonarda DaVinci. Co ciekawe trzyma ona w niepewności do momentu przeczytania ostatniej strony.

Potomkowie to pierwszy tom młodzieżowej serii zatytułowanej Piętno Krwawej Hrabiny, a zarazem próba stworzenia nowego uniwersum z pogranicza urban fantasy. Wyobraźmy sobie bowiem świat taki jak nasz, w którym żyją potomkowie słynnej Elżbiety Batory. Nie, nie są mordercami lubującymi się w krwawych kąpielach. To ludzie obdarzeni mocami umożliwiającymi im narzucenie innym swojej woli. Moc tę w miarę upływu lat tracą.

Problem w tym, że ludzie, którzy Batory zamordowali, utworzyli tajną organizację eliminującą jej potomków. Jej elitarni, świetnie wyszkoleni zabójcy od lat tropią ich i próbują zniszczyć, by zło, które reprezentowała krwawa arystokratka, nigdy się nie odrodziło. Potomkowie z kolei dążą do odnalezienia oryginalnych pamiętników hrabiny. Wierzą, że dostarczy ona światu dowodu, iż nigdy morderczynią nie była i w rzeczywistości padła ofiarą spisku swoich dłużników.

To – w uproszczeniu – konstrukcja świata. Bo cała historia zaczyna się od Emily, młodej dziewczyny, która kazała sobie skasować pamięć. Nie zna swojej przeszłości, nie wie nic o opisanym wyżej świecie. Po dwóch tygodniach od zabiegu opuszcza klinikę i próbuje ułożyć sobie życie. Wie jedynie, że powinna trzymać się z daleka od danych znajomych, od rodziny. Tyle że ta przeszłość sama się o nią upomina.

Potomkowie są powieścią lekką, dynamiczną, wciągającą, pełną zaskakujących zwrotów akcji. To oczywiście nie jest wielka literatura; cechuje ją prosty język i niezbyt głębokie przemyślenia bohaterów. Historia okazuje się chwilami bardzo naiwna, tak samo zresztą jak i bohaterka, która ciągle pakuje się w jakieś kłopoty i często zapomina o swoich umiejętnościach. Ale młody czytelnik pewnie nie zwróci na to uwagi. Skupi się na wartkiej akcji i oryginalnym świecie. Czego czternastolatkowi więcej trzeba?

Więcej recencji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/
Zapraszam do współpracy autorów i wydawców!

Potomkowie to pierwszy tom młodzieżowej serii zatytułowanej Piętno Krwawej Hrabiny, a zarazem próba stworzenia nowego uniwersum z pogranicza urban fantasy. Wyobraźmy sobie bowiem świat taki jak nasz, w którym żyją potomkowie słynnej Elżbiety Batory. Nie, nie są mordercami lubującymi się w krwawych kąpielach. To ludzie obdarzeni mocami umożliwiającymi im narzucenie innym...

Przyjemna i wciągająca

Przyjemna i wciągająca

Bardzo dużo akcji, faktycznie angażująca. Przeczytam kolejny tom chociażby dla ostatnich zdań podziękowań.

Bardzo dużo akcji, faktycznie angażująca. Przeczytam kolejny tom chociażby dla ostatnich zdań podziękowań.

CAWPILE rating: 1.71/10*

Powiem szczerze, że chciałam porzucić czytanie tej książki, ale powstrzymał mnie fakt, że jest to pierwsza moja lektura w 2022. Niestety kosztowało mnie to stratą wielu szarych komórek. Ta książka jest tak głupia...

Elżbieta Batory zasłużyła na coś znacznie lepszego!

Całe założenie fabuły od początku nie ma sensu. Skoro Elżbieta Batory miała niby silny dar przekonywania innych do robienia tego, czego chce, to nie skończyłaby tak, jak skończyła. A cała ta nienawiść i morderstwa też się nie trzymają kupy. Nic tutaj nie ma sensu i serio jest głupie.

List, który napisała do siebie bohaterka przed wymazaniem pamięci, zupełnie mi się nie podobał. Nie lepiej było zawrzeć w nim jakieś przekonujące kłamstwa? Nie będę się jednak czepiać, bo potem przeszłość i tak dopada ją całkiem szybko. I pojawia się więcej nieścisłości.

Jednak nie mogę pominąć tego, że mimo wymazania pamięci, wiele razy używa wyrażeń typu: "nigdy nie kusiło mnie...", "zawsze widziałam świat inaczej", "tylko, że ja nigdy nie byłam..."
Zawsze po przeczytaniu takich sformułowań pojawiało się w mojej głowie pytanie SKĄD WIESZ? No bo niby wymazali ci pamięć.

Tak wiele rzeczy nie ma tu sensu.

Dlaczego ufa Rolanowi? Ziomek pokazuje jej zdjęcia zrobione z ukrycia i nawet go o to nie zapytała.

Zresztą, po co szuka swoich krewnych, skoro całym celem było zapomnieć o nich, żeby zapewnić im bezpieczeństwo.

Główna bohaterka twierdzi, że jest mądra (dosłownie sama tak mówi) i każda inna postać zawsze twierdzi, że ona jest taka genialna i ma wspaniały umysł itp., ale jednak nie udowadnia tego w żaden sposób. Porównuje uszy do muszli i jajek i mierzy kąt nosa (wtf? to ma niby reprezentować jej genialny umysł),ale zachowuje się zupełnie nielogicznie. Jest strasznie bierna i właściwie porusza się do przodu, bo ktoś ją ciągle porywa albo gdzieś zabiera. No żal.

Do tego bardzo amerykańska logika autorki:

- Mówisz po włosku - zauważam poniewczasie, uświadamiając sobie, że Luka jest przecież Europejczykiem.

No tak, bo w Europie jest tylko kilka języków. W końcu to tylko 46 państw...

Bohaterowie są beznadziejni, a całość opiera się na tak idiotycznym romansie, że brak mi słów.

Powiem szczerze, że książka od początku mi zgrzytała, ale jednak chciałam zrozumieć co te wszystkie nielogiczności oznaczają. Jak się okazuje gówno oznaczają, bo ta książka jest bez sensu.

Jednak podobał mi się proces adnotowania jej. Zaznaczałam sobie te wszystkie bzdury.

Żałuję, że nie zrobiłam DNF...

CAWPILE rating: 1.71/10*

Powiem szczerze, że chciałam porzucić czytanie tej książki, ale powstrzymał mnie fakt, że jest to pierwsza moja lektura w 2022. Niestety kosztowało mnie to stratą wielu szarych komórek. Ta książka jest tak głupia...

Elżbieta Batory zasłużyła na coś znacznie lepszego!

Całe założenie fabuły od początku nie ma sensu. Skoro Elżbieta Batory miała niby...

W ocenie jestem pomiędzy 6 a 7....
"Potomkowie" to książka, która czekała na swoją kolej kilka lat. W końcu stwierdziłam, że warto ją przeczytać.
Fabuła książki jest wręcz genialna. Pomysł na potomków hrabiny i tych, którzy pragną ich zgładzić mi się bardzo spodobał. Zaintrygował mnie też pomysł z usunięciem pamięci głównej bohaterki. Tak naprawdę cała książka toczyła się wokół wspomnień, które utraciła. Przez to relacje z innymi bohaterami były ciekawsze. Zwłaszcza pewna romantyczna relacja z głównym bohaterem. Uwielbiam śledzić losy bohaterów, którzy najpierw są swoimi wrogami, a z każdą, kolejną stroną zakwita między nimi uczucie. W "Potomkach" nie mamy takiego romansu. Zamiast tego mamy powrót do tej miłości i próbę ponownego zaufania osobie, której mimo przeciwności losu, ufało się bezgranicznie.
Niestety, książka miała kilka wad. Powieść była bardzo chaotyczna, niektóre sceny pojawiały się jakby znikąd. To sprawia, że czytanie "Potomków" stawało się męczące.

W ocenie jestem pomiędzy 6 a 7....
"Potomkowie" to książka, która czekała na swoją kolej kilka lat. W końcu stwierdziłam, że warto ją przeczytać.
Fabuła książki jest wręcz genialna. Pomysł na potomków hrabiny i tych, którzy pragną ich zgładzić mi się bardzo spodobał. Zaintrygował mnie też pomysł z usunięciem pamięci głównej bohaterki. Tak naprawdę cała książka toczyła się...

Spodziewałam się czegoś lepszego pewnie sięgnę po 2 część bo mam ja na półce

Spodziewałam się czegoś lepszego pewnie sięgnę po 2 część bo mam ja na półce

Książka o fajnym potencjale, nieco fantastyki pomieszanej z historycznymi postaciami. Ale opracowanie fabuły grubo niedoszlifowane. Akcja zawrotna tak bardzo, że aż kręci się w głowie. Sposób "wpadania na kolejne tropy z dostępnych znaków" beznadziejnie nierealne. Proste krótkie zdania po jakimś czasie męczą. Ale znaczne błędy (sprzeczne fakty)a przede wszystkim zakończenie mocno skiepszczone, bo o ile główna bohaterka mogła mieć zanik pamięci o tyle jej towarzysz ( W TEJ SPRAWIE) już nie mógł jej mieć. Nie miej udało mi się przebrnąć przez literaturę i w sumie za mocno nie narzekając, chociaż fantastyką się nie pławię na co dzień :) Nie mniej to moja pierwsza i ostania książka z tej serii.

Książka o fajnym potencjale, nieco fantastyki pomieszanej z historycznymi postaciami. Ale opracowanie fabuły grubo niedoszlifowane. Akcja zawrotna tak bardzo, że aż kręci się w głowie. Sposób "wpadania na kolejne tropy z dostępnych znaków" beznadziejnie nierealne. Proste krótkie zdania po jakimś czasie męczą. Ale znaczne błędy (sprzeczne fakty)a przede wszystkim...

Super przyjemna historia, wpada w oko! Chętnie przeczytam kolejne.

Super przyjemna historia, wpada w oko! Chętnie przeczytam kolejne.