Okładka bardzo pasuje do poprzednich części, tym razem jest niebieska, a nie różowa ani zielona. Ogólnie świetny pomysł, bo rzucają się w oczy. Mnie się podobają, a że jestem sroką okładką, to już nie moja wina. :D Posiada skrzydełka, które stanowią dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich przeczytacie fragment książki, a na drugim kilka słów o autorce. Stronice są kremowe, czcionka wystarczająca dla oka. Marginesy i odstępy między wersami został zachowane. Literówek brak. Podzielona na rozdziały, które nie są ani długie, ani krótkie. Przy każdym z nich jest standardowo - serduszko.

Kolejne, po latach spotkanie z pisarką. Nie wiedziałam, czego się spodziewać, ponieważ mój gust czytelniczy nieco się zmienił. Mam nieco inne wymagania i trochę obawiałam się, że to nie będzie to, czego oczekiwałam. Niemniej jednak zaczęłam, a strona za stroną uciekały zbyt szybko. Czyta się szybko i płynnie, bez jakichkolwiek przeszkód, pióro jest lekkie. Wywołała we mnie wiele emocji. Może nie było to coś wybitnego, ale okazała się całkiem zaskakująco niespodziewaną pozycją. Wiele zwrotów akcji, sytuacji, których się nie spodziewałam, naprawdę zadziałało pozytywnie na mój odbiór. Co rusz Lange zrzucała na bohaterów wydarzenia, z którymi musieli sobie w jakiś sposób poradzić, a ja trzymałam za nich mocno kciuki, żeby jakoś to było...

Powrót do bohaterów... Miałam takie uczucie, jakbym spotkała starych znajomych. Wróciłam do nich po bardzo długim czasie i poczułam, że ja przecież dobrze ich znam, tylko dawno nie widziałam!
Charlie - to najbardziej znielubiona przeze mnie bohaterka i niestety nawet pod koniec... nie potrafiłam zmienić swojego nastawienia. Było mi jej szkoda, ale zbyt wiele zła wyrządziła innym...
Jest jeszcze Juli i Dawid. Obojga polubiłam i dosyć ich pamiętałam. A co ważne, razem z nimi czułam wszystko, co przeżywali. To było świetne! Nie sądziłam, że cokolwiek poczuje, a tu takie zaskoczenie! Są dobrze wykreowani, niczego im nie brakuje, a nawet troszeczkę mamy skupienia na ich psychice, co jest kolejnym plusikiem dla całości.

Cieszę się, że kontynuowany został wątek klątwy Madelaine Bower. Intrygowała mnie ona i chciałam poznać zakończenie tej nie tylko klątwy, ale i przeszłości. Fajnie zostało to poprowadzone i uważam, że wątek został wyczerpany. Wydawało mi się chwilami podczas czytania, że cała wyspa jest przeklęta i powinno ją zmieść z powierzchni ziemi. Jednak często jest tak, że w całej zagmatwanej sytuacji jest ziarenko prawdy, a reszta przeważnie kłamstw i fałszu. Tu też tak było, ale sami musicie sprawdzić, o co tutaj tak naprawdę chodziło.

Reasumując uważam, że jest to świetne zakończenie trylogii. Akcja ma odpowiednie tempo, dzieje się wiele niespodziewanych rzezy. Jest zagadka, tajemnice z przeszłości, które nie dają spokojnie naszym postaciom żyć. Odczuwamy trochę emocje z bohaterami, nie ma tutaj rzeczy, które mogłyby odstraszać. Bardzo miło spędziłam z nią czas, nawet po latach kilku, kiedy postanowiłam zakończyć tę serię. Polecam ją młodzieży i trochę starszym czytelnikom. Oczywiście wszystkim chętnym. Ja nawet po dwudziestce jestem zadowolona. :)

Okładka bardzo pasuje do poprzednich części, tym razem jest niebieska, a nie różowa ani zielona. Ogólnie świetny pomysł, bo rzucają się w oczy. Mnie się podobają, a że jestem sroką okładką, to już nie moja wina. :D Posiada skrzydełka, które stanowią dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich przeczytacie fragment książki, a na drugim kilka słów o...

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Dobre zakończenie serii. To chyba najlepszy opis dla tej książki. Wszystko zostaje domknięte, muszę przyznać, że nie spodziewałam się ostatniego zwrotu akcji, a bohaterowie na szczęście nie zachowują się już jak rozpieszczone nastolatki. David przestaje być takim irytującym dzieciakiem typu "jestem ofiarą", a Juli nie zachowuje się jak kwoka nad kurczątkiem. Wszystkie wątki splatają się w bardzo ładnym węźle, podejrzewam, że autorka najpierw miała gotowy pomysł na całą trylogię i dopiero potem zabrała się za pisanie, a nie wymyślała zakończenia w trakcie pisania. To akurat jest na plus bo ciężko byłoby jej to wszystko ze sobą pogodzić w inny sposób. Temat klątwy i obsesji ludzi z wyspy również zostaje zamknięty, ale dla mnie najciekawszy był wątek nienawiści między Davidem i ojcem. Wyjaśnienie tej sprawy było bardzo pomysłowe. Po całej trylogii nie spodziewałam się niczego wyjątkowego, wręcz obawiałam się, że to będzie gniot, tymczasem całkiem przyjemne czytadło na odstresowanie.

Dobre zakończenie serii. To chyba najlepszy opis dla tej książki. Wszystko zostaje domknięte, muszę przyznać, że nie spodziewałam się ostatniego zwrotu akcji, a bohaterowie na szczęście nie zachowują się już jak rozpieszczone nastolatki. David przestaje być takim irytującym dzieciakiem typu "jestem ofiarą", a Juli nie zachowuje się jak kwoka nad kurczątkiem. Wszystkie wątki...

przeczytałam 2 tomy jednego dnia. Hmm... co tu dużo pisać. Mnie pochłonęła ta seria. Jestem milo zaskoczona. Nprawde do rze śie czyta

przeczytałam 2 tomy jednego dnia. Hmm... co tu dużo pisać. Mnie pochłonęła ta seria. Jestem milo zaskoczona. Nprawde do rze śie czyta

Bardzo dobra pozycja. Równa z poprzednią częścią. Polecam!!

Bardzo dobra pozycja. Równa z poprzednią częścią. Polecam!!

super książka, jak i cała seria

super książka, jak i cała seria

Finałowy tom losów Juli i Davida. Autorka splątała wszystkie wątki do granic możliwości komplikując życie bohaterów, których czasem trudno znieść. On - gbur, mruk i maruda. Ona - histeryczka, egocentryczka i panikara. W ostatnim tomie trylogii Lange skupia się właśnie na ukazywaniu trudnej relacji pomiędzy bohaterami oraz ich nieznośnych bohaterów... W tej części mniej tajemnicy, więcej ludzkich słabości i niewyjaśnionych konfliktów z dawnych lat. Jestem jednak pod wrażeniem jak świetnie udało się niemieckiej pisarce połączyć ze sobą tak wiele tropów, wątków i motywów w spójną całość.



morderczynimarzen.blogspot.com/2019/01/serce-z-popiou-kathrin-lange.html

Finałowy tom losów Juli i Davida. Autorka splątała wszystkie wątki do granic możliwości komplikując życie bohaterów, których czasem trudno znieść. On - gbur, mruk i maruda. Ona - histeryczka, egocentryczka i panikara. W ostatnim tomie trylogii Lange skupia się właśnie na ukazywaniu trudnej relacji pomiędzy bohaterami oraz ich nieznośnych bohaterów... W tej części mniej...

No chyba najlepsza :D
Bohaterowie się trochę wyrobili już się tak w oczy nie rzucała ta obsesja Juli na punkcie Dawida. Dawid też się już taki depresyjny nie wydawał, choć w sumie mu się należy... :)
Historia tak czy siak trochę naciągana. Za dużo jak na trzy tomy. Niemniej czyta się nieźle. Lekko i szybko.
Ogólny odbiór pozytywny. Jak wspomniałam podobała mi się najbardziej z całej serii.

No chyba najlepsza :D
Bohaterowie się trochę wyrobili już się tak w oczy nie rzucała ta obsesja Juli na punkcie Dawida. Dawid też się już taki depresyjny nie wydawał, choć w sumie mu się należy... :)
Historia tak czy siak trochę naciągana. Za dużo jak na trzy tomy. Niemniej czyta się nieźle. Lekko i szybko.
Ogólny odbiór pozytywny. Jak wspomniałam podobała mi się...

Trzecia część trylogii zainspirowanej słynną powieścią gotycką „Rebeka” ponownie rozgrywa się na zimnej i nieprzystępnej wyspie – Martha's Vineyard. Ku zdziwieniu wielu osób, okazuje się że była narzeczona Davida żyje i za wszelką cenę pragnie go odzyskać. Czy jej starania przyniosą pozytywny efekt? Co na to Juli? Podda się bez walki?

Trzecia część trylogii zainspirowanej słynną powieścią gotycką „Rebeka” ponownie rozgrywa się na zimnej i nieprzystępnej wyspie – Martha's Vineyard. Ku zdziwieniu wielu osób, okazuje się że była narzeczona Davida żyje i za wszelką cenę pragnie go odzyskać. Czy jej starania przyniosą pozytywny efekt? Co na to Juli? Podda się bez walki?