Martin Gilbert jest świetnym pisarzem i znakomitym historykiem. Zapoznałem się z jego twórczością czytając jego Pierwszą Wojnę Światową. To znakomita książka, idealnie opisująca ten, nieco już zapomniany, konflikt. Przede wszystkim zaś Gilbert był w stanie pokazać człowieka pogrążonego w odmęcie nowoczesnej wojny (lub wojny przemysłowej),za co należą mu się wielkie brawa.
Mając powyższe na uwadze, zabrałem się za jego opowieść o Drugiej Wojnie Światowej pełen entuzjazmu. I już od pierwszej strony mój entuzjazm nieco zmalał. Otóż, w przypadku książki o IWŚ Gilbert, na początku, skupił się na przyczynach wybuchu konfliktu. Opisał odpowiednio "krajobraz" polityczny, po prostu zrobił odpowiedni wstęp. W przypadku książki o 2WŚ tego nie uświadczymy. Opowieść zaczyna się bowiem 1 września 1939 roku. Czy to źle? Z pewnością nie będzie to problemem dla osób, które historię znają (nawet pobieżnie),ale dla tych, którzy nie mają zbytniej wiedzy o stronach konfliktu może być to kłopotem.
"Druga Wojna Światowa" jest skonstruowana tak samo jak książka Gilberta o Pierwszej Wojnie Światowej, czyli opowiada dzieje konfliktu dzień po dniu (np 10 października 1944 roku stało się na Pacyfiku X, w Europie Y a w USA Z). Może to nieco utrudniać czytanie, ale daje odpowiedni obraz tego co działo się na świecie, pokazuje jak przebiegał konflikt dzień po dniu. Odbiór tego rozwiązania zależy, moim zdaniem, od osobistych preferencji czytelnika. Niektórzy mogą się pogubić, bo np. oblężenie Stalingradu, bitwa o Moskwę czy też kampania w Afryce zostały mocno rozczłonkowane, ale z drugiej strony ta książka stara się stworzyć ogólny opis konfliktu. Poszczególne bitwy czy kampanie możemy sobie doczytać w innych pozycjach (do czego gorąco zachęcam).

Czytając książkę należy pamiętać o kilku rzeczach - Gilbert był fascynatem Churchilla. Napisał jego biografię i stąd też wizerunek Churchilla w książce może być nieco wypaczony (bezkrytyczny?). Dodatkowo autor zdaje się czasami zapominać, że i alianci dokonywali zbrodni wojennych. Ataki na cywilów, których dokonywali Niemcy (np. bombardowanie Londynu czy ataki rakietowe na miasta) opisywane są wręcz z oburzeniem, ale ataki alianckie na Hamburg czy Drezno (celowy atak na cywilów) a także zrzucenie bomb atomowych na Japonię zostały opisane jako wojenna konieczność.

Ogólnie rzecz ujmując książka jest bardzo wartościowa. Przede wszystkim pokazuje jak wielkie znaczenie miała rola wywiadu w tym konflikcie (pozytywna i negatywna),dotyczy to również rozszyfrowania kodu Enigmy.
"Druga Wojna Światowa" to dobry opis konfliktu, ale niepełny. Stanowi jednak świetny punkt wyjściowy do dalszej lektury.

Martin Gilbert jest świetnym pisarzem i znakomitym historykiem. Zapoznałem się z jego twórczością czytając jego Pierwszą Wojnę Światową. To znakomita książka, idealnie opisująca ten, nieco już zapomniany, konflikt. Przede wszystkim zaś Gilbert był w stanie pokazać człowieka pogrążonego w odmęcie nowoczesnej wojny (lub wojny przemysłowej),za co należą mu się wielkie brawa....

Bardzo dobra książka, "dokumentująca" chronologicznie wydarzenia II WŚ dzień po dniu, w bardzo dokładny sposób. Jedna gwiazdka mniej za błędy, których autor się nie ustrzegł. Ale - biorąc pod uwagę temat i objętość tej książki, można mu to wybaczyć.

Bardzo dobra książka, "dokumentująca" chronologicznie wydarzenia II WŚ dzień po dniu, w bardzo dokładny sposób. Jedna gwiazdka mniej za błędy, których autor się nie ustrzegł. Ale - biorąc pod uwagę temat i objętość tej książki, można mu to wybaczyć.

napisana niesamowicie ciekawym językiem, wciągająca i chyba jedyna historia 2 WŚ w której autor przeplata kolejne wielkie wydarzenia z losami zwykłych, często pojedynczych ludzi ! przeczytałem sporo monografii, ale z takim sposobem przedstawienia tragedii 2 WŚ jeszcze się nie spotkałem.

napisana niesamowicie ciekawym językiem, wciągająca i chyba jedyna historia 2 WŚ w której autor przeplata kolejne wielkie wydarzenia z losami zwykłych, często pojedynczych ludzi ! przeczytałem sporo monografii, ale z takim sposobem przedstawienia tragedii 2 WŚ jeszcze się nie spotkałem.

Historia podana w tej książce jest ciekawa, chronologicznie przedstawiona, aż chce się czytać. Jeśli ktoś interesuję się tą tematyką, to książka nie zawiedzie.

Historia podana w tej książce jest ciekawa, chronologicznie przedstawiona, aż chce się czytać. Jeśli ktoś interesuję się tą tematyką, to książka nie zawiedzie.

Imponujących rozmiarów kompendium wiedzy o II wojnie światowej. Wydarzenia, zarówno te rozgrywające się na frontach, jak i w gabinetach polityków opisane zostały chronologicznie, z dużą dokładnością.Autor nie ustrzegł się jednak pomniejszych błędów, np. Paderewskiego określa jako było prezydenta RP. Trochę za dużo uwagi poświęca też opisom kolejnych egzekucji i zbrodni wojennych, bowiem któryś z kolei bardzo podobny do poprzednich akapit ukazujący np. rozstrzeliwania jeńców budzi już raczej uczucie znużenia a nie wstrząsu. Jest to jednak pozycja na pewno warta uwagi tych wszystkich, którzy interesują się tematyką drugowojenną.

Imponujących rozmiarów kompendium wiedzy o II wojnie światowej. Wydarzenia, zarówno te rozgrywające się na frontach, jak i w gabinetach polityków opisane zostały chronologicznie, z dużą dokładnością.Autor nie ustrzegł się jednak pomniejszych błędów, np. Paderewskiego określa jako było prezydenta RP. Trochę za dużo uwagi poświęca też opisom kolejnych egzekucji i zbrodni...

Duży minus za niekonsekwencję - jeśli wymieniamy ofiary w liczbach, to nie tylko Żydów, ale wszystkich innych. To naprawdę mocno rzuca się w oczy. Poza tym liczne błędy. Zaleta - bardzo dobry język.

Duży minus za niekonsekwencję - jeśli wymieniamy ofiary w liczbach, to nie tylko Żydów, ale wszystkich innych. To naprawdę mocno rzuca się w oczy. Poza tym liczne błędy. Zaleta - bardzo dobry język.