Im dalej w las, tym ciemniej. Jeśli czytasz tą pozycję, to istnieje duże prawdopodobieństwo że czytałeś 2 poprzednie części. Dzięki temu znasz już chyba z 3/4 tego tomu. Pozostała część to kolejna książka telefoniczna z krótkimi biografiami abonentów. W tym tomie parowce są passe i nastaje moda na budowę sterowców. Jak zwykle ktoś buduje ktoś później kradnie owoce pracy lub zdradza w nieoczekiwanym momencie. Akcji tyle co nic, ale są lesbijki i geje więc jakby na czasie. Nie polecam.

Im dalej w las, tym ciemniej. Jeśli czytasz tą pozycję, to istnieje duże prawdopodobieństwo że czytałeś 2 poprzednie części. Dzięki temu znasz już chyba z 3/4 tego tomu. Pozostała część to kolejna książka telefoniczna z krótkimi biografiami abonentów. W tym tomie parowce są passe i nastaje moda na budowę sterowców. Jak zwykle ktoś buduje ktoś później kradnie owoce pracy lub...

Drugi Tom był gorszy, ale fanom konceptu ukazanego przez autora dawał przynajmniej ciekawy obraz polityki i technologicznego rozwoju Świata Rzeki. Tutaj właściwie nie mamy nawet tego, a marzenie o statku zmienia się na marzenie o sterowcu, lecz właściwie lubię ten cykl, choć akcja osiąga ekstremum powolności w swym rozwoju. Bohaterowie są pretekstowi i losowi w swej kreacji, ale sympatyczni, nawet jeśli zlewają się w jedną masę. Przyjemnie czyta się ich przygotowania do lotu, nie wyłączając techniczny aspekt tego środka lokomocji. Bywa nawet klimatycznie. Podoba mi się, że podróż morska była długą, symboliczną wyprawą Marka Twaina, a powietrzna - tą bardziej konkretną w skutkach, przynajmniej w założeniach.

To nie jest literatura wysokich lotów, ona nawet niekoniecznie łatwo się przyswaja w ramach "lekkich lektur", ale... no cóż, mogło być gorzej, choć nawet fani cyklu mogą być już zmęczeni.

Drugi Tom był gorszy, ale fanom konceptu ukazanego przez autora dawał przynajmniej ciekawy obraz polityki i technologicznego rozwoju Świata Rzeki. Tutaj właściwie nie mamy nawet tego, a marzenie o statku zmienia się na marzenie o sterowcu, lecz właściwie lubię ten cykl, choć akcja osiąga ekstremum powolności w swym rozwoju. Bohaterowie są pretekstowi i losowi w swej...

w sumie trudno nie zgodzić z opiniami że to dotąd najgorsza część historii Świata Rzeki, ale taka już jest rola części pośredniej. czekam niecierpliwie, jak Farmer postanowił rozwiązać całą historię w części ostatniej.

w sumie trudno nie zgodzić z opiniami że to dotąd najgorsza część historii Świata Rzeki, ale taka już jest rola części pośredniej. czekam niecierpliwie, jak Farmer postanowił rozwiązać całą historię w części ostatniej.

Kolejna trzecia część opowieści ze świata rzeki. Pierwsza była wyjątkowa i kolejna część potwierdza tylko, że nie da się powtórzyć tego sukcesu i zaskoczenia, czy wyjątkowości pomysłu. Ta część to po prostu kolejne przygody jakiejś tam grupki bohaterów. Tu wiele wątków. Wiele grup, które prą w górę rzeki na wszelkie sposoby. Nowością może tu być jedynie to, że wskrzeszenia ustały. Jak ktoś umiera, to na amen. W tej części z techniką to już naprawdę autor przesadza. Tu na niebie mamy już pełno sterowców, balonów, czy nawet samolotów. Różnego rodzaju maszyny bojowe i zaawansowana broń. Ba! mają nawet laser i łączność radiową. Spodziewam się, że w czwartej części, to już chyba będzie GPS i TV SAT. Sam dostęp do żelaza i odpowiedni inżynierowie chyba nie wystarczą aby zbudować laser czy automatycznego pilota sterowca. Tu trzeba już zaawansowanej elektroniki. W kilkadziesiąt lat nie da się stworzyć takiej technologi. Nawet mając odpowiednią o niej wiedzę. W tej książce używają radaru, rentgena wraz z cyfrową obróbką tych zdjęć. Sam nie wiem czy chce mi się czytać ostatnią czwartą część. Z drugiej strony też chciałbym odkryć tajemnicę wieży polarnej.

Kolejna trzecia część opowieści ze świata rzeki. Pierwsza była wyjątkowa i kolejna część potwierdza tylko, że nie da się powtórzyć tego sukcesu i zaskoczenia, czy wyjątkowości pomysłu. Ta część to po prostu kolejne przygody jakiejś tam grupki bohaterów. Tu wiele wątków. Wiele grup, które prą w górę rzeki na wszelkie sposoby. Nowością może tu być jedynie to, że wskrzeszenia...

Najmniej interesujacy tom cyklu. Skupia sie juz niemal wylacznie na probach odpowiedzi na zadane wczesniej pytania odnosnie natury swiata w jakim przyszlo zyc ludziom. Wlasciwie, sprawia wrazenie swoistego zapychacza, jako ze udziela odpowiedzi tylko na nieliczne pytania, stawiajac za to cale mnostwo nowych.

Najmniej interesujacy tom cyklu. Skupia sie juz niemal wylacznie na probach odpowiedzi na zadane wczesniej pytania odnosnie natury swiata w jakim przyszlo zyc ludziom. Wlasciwie, sprawia wrazenie swoistego zapychacza, jako ze udziela odpowiedzi tylko na nieliczne pytania, stawiajac za to cale mnostwo nowych.

im dalej tym gorzej, najsłabsza z trzech części "Riverworld". Z obawą czekam na "Labirynt"

im dalej tym gorzej, najsłabsza z trzech części "Riverworld". Z obawą czekam na "Labirynt"