Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Interesujaca koncepcja swiata opakowana jednak w calkiem klasyczne ramy powiesci fantasy. Zasadniczo ksiazke ratuje postac Thalryka, moim zdaniem prawdziwego glownego bohatera tej powiesci. Ostatecznie wychodzi z tego calkiem mila ksiazeczka do poczytania, o ile nie zamierzamy spodziewac sie rewelacji.

Interesujaca koncepcja swiata opakowana jednak w calkiem klasyczne ramy powiesci fantasy. Zasadniczo ksiazke ratuje postac Thalryka, moim zdaniem prawdziwego glownego bohatera tej powiesci. Ostatecznie wychodzi z tego calkiem mila ksiazeczka do poczytania, o ile nie zamierzamy spodziewac sie rewelacji.

---
Ciezko jest oceniac jedna ksiazke podzielona na dwie przez polskiego wydawce. Czy nalezy rozpatrywac je z osobna, czy jako calosc? Osobiscie uwazam, ze skoro oceniam zawartosc ksiazki, to nie jest istotny jej sposob wydania. Ocenie zatem "Pustynna Wlocznie" jako calosc, nie rozpatrujac z osobna ksiegi pierwszej oraz drugiej.
---

"Pustynna Wlocznia" jest nieporownywalnie lepsza pozycja niz "Malowany Czlowiek". Autor popracowal nad profilem psychologicznym postaci, dzieki czemu w koncu powiesc zostala pozbawiona wymiaru "dziecinnosci" ktory byl wyraznie odczuwalny w poprzednim tomie. W szczegolnosci zas na uwage zasluguje sylwetka Jardira, samozwanczego Wybawiciela. Rozdarty miedzy idealami swojego ludu oraz potrzeba zjednoczenia calej polnocy pod sztandarem Wybawiciela a niechecia do "koniecznego zla". Zdecydowanie jest to jedna z ciekawszych postaci, jaki dane mi bylo poznac. Co prawda znaczna czesc "pierwszej ksiegi" wywolana u mnie pewne znuzenie, ale bylo ono raczej spowodowana niezbyt wielkim zainteresowaniem kultura Krasji. Niemniej, pewne wprowadzenie bylo jednak potrzebne, aby zrozumiec motywy Krasjan. Pozniej jest zas juz znacznie ciekawiej. Do tego stopnia, ze calosc ukonczylem podczas jednego nocnego posiedzenia, co, wziawszy pod uwage liczbe stron, jest jak dla mnie calkiem znacznym wyczynem :). Goraco polecam.

---
Ciezko jest oceniac jedna ksiazke podzielona na dwie przez polskiego wydawce. Czy nalezy rozpatrywac je z osobna, czy jako calosc? Osobiscie uwazam, ze skoro oceniam zawartosc ksiazki, to nie jest istotny jej sposob wydania. Ocenie zatem "Pustynna Wlocznie" jako calosc, nie rozpatrujac z osobna ksiegi pierwszej oraz drugiej.
---

"Pustynna Wlocznia" jest...

Interesujaca koncepcja wirtualnej rzeczywistosci, w ktorej jednak raza pewne techniczne szczegoly. Autor staral sie zachowac klimat "geekowatosci", przez co czasami doprowadza raczej do smiechu, niz zdobywa uznanie co bardziej obeznanych uzytkownikow. Oczywiscie, czesciowo wynika to z faktu, ze powiesc zostala napisana cale wieki temu (wg informatycznej miary), ale rowniez z niewiedzy autora. Pan Siergiej mogl wybrnac z tego w zdecydowanie lepszy sposob, chociazby nie skupiajac sie na szczegolach charakterystycznych dla lat dziewiecdziesiatych. Niemniej, jesli czytelnik nie bedzie zawracal sobie glowy tymi drobnostkami, a skupi sie na ciekawej fabule i psychologii postaci, powinien byc w pelni ukontentowany po przeczytaniu "Labiryntu Odbic".

P.S. W pewnej jednakze kwestii Siergiej Lukjanienko mial absolutna racje: Doom zyje wiecznie, tylko gracze umieraja ;).

Interesujaca koncepcja wirtualnej rzeczywistosci, w ktorej jednak raza pewne techniczne szczegoly. Autor staral sie zachowac klimat "geekowatosci", przez co czasami doprowadza raczej do smiechu, niz zdobywa uznanie co bardziej obeznanych uzytkownikow. Oczywiscie, czesciowo wynika to z faktu, ze powiesc zostala napisana cale wieki temu (wg informatycznej miary), ale rowniez...