Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najpierw myślałem, że to będzie super opowieść o kobiecie alkoholiczce. Potem, że dobry kryminał. A skończyło się jak zwykle - pretensjami do całego świata facetów. Czy naprawdę kobieta nie jest w stanie napisać książki w której facet nie będzie świnią? Czy istnieje choć jedna książka autorki-kobiety w której facet jest przedstawiony pozytywnie? (pomijam Anię z zielonego wzgórza) Naprawdę jest tak źle? To czemu najważniejszym priorytetem kobiety jest mieć faceta, skoro tak ich nienawidzą? A może po prostu kobiety nie są w stanie zaakceptować facetów jakimi są, tylko cały czas żyją marzeniami o księciu z bajki, a ten okazuje się ma pryszcze, przy bliższym poznaniu. Czemu po tysiąckroć więcej jest książek autorów-facetów, gdzie kobieta jest wysławiana pod niebiosa. Czy naprawdę są takie wspaniałe? Przecież muszą się malować :(

Najpierw myślałem, że to będzie super opowieść o kobiecie alkoholiczce. Potem, że dobry kryminał. A skończyło się jak zwykle - pretensjami do całego świata facetów. Czy naprawdę kobieta nie jest w stanie napisać książki w której facet nie będzie świnią? Czy istnieje choć jedna książka autorki-kobiety w której facet jest przedstawiony pozytywnie? (pomijam Anię z zielonego...

Coś mi się pomieszało z Pianistą. Zaczynając czytać tą książkę byłem przekonany, że zabieram się za historię wojenną. Tym czasem, to romans. Trochę tragiczny jak to zwykle w perypetiach miłosnych bywa. Jest to historia kobiety, niemowy z własnej woli. Historia kobiety oddanej w zamążpójście aż do Nowej Zelandii. Jedynym jej przyjacielem i możliwością wyrażania siebie jest fortepian. Były to czasy okrutne dla kobiet. Historia tragicza, a na koniec prawie happy end. Zakończenie mnie zniesmaczyło. Wyglądało tak, jakby autorom znudziło się pisanie, albo nie mieli pomysłu na kontynuację.

Coś mi się pomieszało z Pianistą. Zaczynając czytać tą książkę byłem przekonany, że zabieram się za historię wojenną. Tym czasem, to romans. Trochę tragiczny jak to zwykle w perypetiach miłosnych bywa. Jest to historia kobiety, niemowy z własnej woli. Historia kobiety oddanej w zamążpójście aż do Nowej Zelandii. Jedynym jej przyjacielem i możliwością wyrażania siebie jest...

Bardo miło było wrócić do postaci tego włamywacza dżentelmena. Tym razem w wersji książkowej. W tych opowiadaniach w zasadzie częściej policji pomaga niż kradnie. Kilka opowiadań o jego przygodach częściowo łączących się. Łączących się przez kobietę. Ten włamywacz naprawdę jest sprytny i ma ciekawie, acz proste pomysły. Z filmowej wersji pozostało mi w pamięci, że raczej działał sam, tu jednak ma wielu pomocników.

Bardo miło było wrócić do postaci tego włamywacza dżentelmena. Tym razem w wersji książkowej. W tych opowiadaniach w zasadzie częściej policji pomaga niż kradnie. Kilka opowiadań o jego przygodach częściowo łączących się. Łączących się przez kobietę. Ten włamywacz naprawdę jest sprytny i ma ciekawie, acz proste pomysły. Z filmowej wersji pozostało mi w pamięci, że raczej...