Jakoś strasznie przeładowany bohaterami ten tom. Męczący.

Jakoś strasznie przeładowany bohaterami ten tom. Męczący.

Dzięki tej serii książek przekonałam się do powieści detektywistycznych. Doskonały klimat. Ciekawa postać głównego bohatera. Koci pierwiastek. Wartka akcja. Książka napisana lekko i z humorem.

Dzięki tej serii książek przekonałam się do powieści detektywistycznych. Doskonały klimat. Ciekawa postać głównego bohatera. Koci pierwiastek. Wartka akcja. Książka napisana lekko i z humorem.

To jest druga książka z serii "Kot, który..." po którą sięgnęłam (wiem, że dość chaotycznie, ale tylko dwa tomy mieli u mnie w bibliotece - 1 i ten^^) i oczywiście będąc przygotowana na to, co w niej zastanę, nie zawiodłam się. Na pewno jest zdecydowanie lepiej, niż w pierwszej części, chociażby dlatego, że morderstwo następuje już na samym początku, no i przydługi wstęp zapoznający nas z bohaterami mamy za sobą od dobrych kilku tomów. Co prawda sama zagadka kryminalna nadal nie gra tu pierwszych skrzypiec jako tako, ale jest poprowadzona zgrabnie i z każdym kolejnym rozdziałem dostajemy nową część zbrodniczej układanki. Tak czy siak ja nie narzekam i nadal mam zamiar wyławiać kolejne części, bo mnie się one po prostu podobają. Widać też, że jest napisana przez miłośnika kotów, bo pewne ich zwyczaje są aż nadzwyczaj dobrze sportretowane - a to dla mnie samo w sobie jest najlepszą rekomendacją^^

To jest druga książka z serii "Kot, który..." po którą sięgnęłam (wiem, że dość chaotycznie, ale tylko dwa tomy mieli u mnie w bibliotece - 1 i ten^^) i oczywiście będąc przygotowana na to, co w niej zastanę, nie zawiodłam się. Na pewno jest zdecydowanie lepiej, niż w pierwszej części, chociażby dlatego, że morderstwo następuje już na samym początku, no i przydługi wstęp...

Minęły już cztery lata odkąd Jim Qwilleran zamieszkał w Moose County. Jego nomadyczna natura ciągnie go w dalekie zakątki kontynentu północnoamerykańskiego, jednak poczucie obowiązku mocno trzyma na terenach leżących czterysta mil od wszystkiego. Jeszcze tylko rok obowiązkowego zamieszkiwania w hrabstwie, a później… hulaj dusza, piekła nie ma! Aby wypełnić sobie czas, Qwill postanawia odrestaurować dawny skład jabłek i urządzić w nim swój luksusowy apartament. A jest co remontować! Budowla, wysokości majestatycznego trzypiętrowego domu, powstała na planie ośmiokąta, a jej stuletnie fundamenty z kamienia polnego, wciąż nietknięte, przepięknie komponują się z nieco wyświechtanym od deszczu, srebrzystoszarym gontem. Monumentalny skład, pachnący w wilgotne dni cydrem i masłem jabłkowym, otoczony równie monumentalnym sadem zamieszkiwanym przez wielokolorowe ptaki, zauroczył nie tylko Qwillerana, ale także jego koty.
..." Koko szczególnie upodobał sobie pewnego kardynała, który od samego świtu dokazywał w otoczeniu zazdrosnych konkurentów i oddanych wielbicielek. Ze swoim czerwonym upierzeniem, koroną na główce i dostojnym dziobem wyglądał jak prawdziwy król ptaków. Syjamczyk – sam arystokrata wśród kotów – od razu poczuł w nim błękitną krew." ...
Jednak sielanka trójki przyjaciół zostaje przerwana, kiedy po parapetówce, Qwill odnajduje w sadzie zaparkowany samochód jednego z gości, a w nim Hilary’ego VanBrooka, dyrektora liceum w Pickax, z raną postrzałową w tyle głowy. Choć nikt VanBrooka nie lubił i każdy w skrytości ducha życzył mu wszystkiego najgorszego, to niewielka społeczność Moose County i tak jest wstrząśnięta morderstwem. Tym bardziej, że posądzony jest o nie syn cudownej Iris Cobb! Qwill nie może pozwolić, aby imię jego przyjaciela było bezczeszczone i, potajemnie, sam zajmuje się rozwiązywaniem zagadki. Do pomocy ma sprytnego kociego detektywa, a do samoobrony… mrożonego królika. Czy z takim wsparciem śledztwo może się nie udać? ;)
"Kot, który znał kardynała" (1991),choć kontynuuje wątki z poprzednich powieści, wprowadza do serii prawdziwy powiew świeżości. Granice Moose County rozciągają się i pisarka wprowadza swojego wąsatego bohatera w świat miasta Lockmaster, które dotychczas czytelnikom było znane z odwiecznej rywalizacji z Pickax City. Nowe miasteczko, nowe budynki, nowi ludzie i nowe problemy, a wszystko to okraszone miłością lokalnych mieszkańców do wyścigów koni. Świat Lockmaster fascynuje Qwilla, ale jego zainteresowanie motywowane jest czymś jeszcze. Polly pąsowieje na myśl o niedawnym weselu, a powód jej purpurowienia zamieszkuje jeździeckie miasteczko. Czy to koniec jej związku z Qwillem? Dziennikarz ma cichą nadzieję, że nie i dlatego też czym prędzej wyrusza na przeszpiegi, żeby poznać swojego rywala do serca uroczej bibliotekarki.
Smakowite kąski w powieści? Cytaty z Szekspira, a zwłaszcza jeden, na który czytelnikom Jennifer Lee Carrell powinno zaiskrzyć się spojrzenie. Złe czyny ludzi żyją po ich śmierci; dobre bywają częstokroć grzebane z ich popiołami. Czy i tym razem słowa wielkiego dramaturga okażą się prawdziwe? Zapraszam do lektury ;)

Minęły już cztery lata odkąd Jim Qwilleran zamieszkał w Moose County. Jego nomadyczna natura ciągnie go w dalekie zakątki kontynentu północnoamerykańskiego, jednak poczucie obowiązku mocno trzyma na terenach leżących czterysta mil od wszystkiego. Jeszcze tylko rok obowiązkowego zamieszkiwania w hrabstwie, a później… hulaj dusza, piekła nie ma! Aby wypełnić sobie czas, Qwill...