Felietony Hanny Bakuły napisane są na różnym poziomie - jedne lepsze, inne gorsze. Tak zwykle bywa, gdy pisuje się je na zamówienie dla konkretnego wydawnictwa i trzeba cyklicznie oddawać teksty w ustalonym terminie.

Większość felietonów to pikantne historyjki, których tematyka związana jest z seksem, zdradami, przygodnymi i trwałymi związkami. Jest tu mowa i o kochankach, i mężach (w obu sferach autorka uważa się za specjalistkę),o rywalach i rywalkach, erotycznych fantazjach i znudzeniu. Można wymieniać i wymieniać...
Niezmiennie jednak tematyka obraca się wokół erotyzmu, co (niestety!) w pewnym momencie staje się nużące. I to wcale nie dlatego, że czytelnik ma dość czytania o seksie; po prostu pani Bakuła w wielu tekstach powiela swoje pomysły, tyle że wyraża je innymi słowami.

Za najbardziej udane uważam felietony satyryczne, w których autorka naigrywa się z nuworyszowskich zwyczajów Polaków (i nie tylko),uwielbiających afiszować się swoim bogactwem, samczymi cechami i wyzwoleniem seksualnym. Suchej nitki pani Bakuła nie zostawia na głupiutkich lalach i ich wielbicielach, na panach przeżywających drugą młodość z dziewczętami w wieku córek, na maminsynkach, wrednych teściowych i innych typach, które można wrzucić do jednego worka z napisem "pustaki".

Sporo jest w tych felietonach złośliwości, ironii, groteski, humoru. Autorka potrafi ukąsić, ale i rozśmieszyć, nieraz świetnie żongluje słowami i bawi się ich znaczeniami.
Niestety, niektóre teksty są nieco pretensjonalne i to na pewno obniża wartość całego zbioru.

Polecam książkę w formie audiobooka ze względu na świetną, brawurową interpretację tekstów w wykonaniu Joanny Jędryki.

Felietony Hanny Bakuły napisane są na różnym poziomie - jedne lepsze, inne gorsze. Tak zwykle bywa, gdy pisuje się je na zamówienie dla konkretnego wydawnictwa i trzeba cyklicznie oddawać teksty w ustalonym terminie.

Większość felietonów to pikantne historyjki, których tematyka związana jest z seksem, zdradami, przygodnymi i trwałymi związkami. Jest tu mowa i o...